Hanımlar uzun zamandır herşey yolunda diye düşünürken o kadar yanılmışımki. Eşim asla tanıdıgım sevdiğim adam değil. Arabamız evimiz herşeyimiz var eşim 65 bine iyi bi işte çalışıyor ama ben bi halta yaramayan bi baltaya sap olamamış bi insanım zamanında üniversiteyi kazandığım da aptal gibi babamın okutmaya hevesi olmadığı ve bana hiç maddi destek olmayacağını bildiğim için okumayıp çalıştım sonradan aptal gibi baba evinden kaçmak için evlendim eşim çok iyiydi ama sürekli hayvancılık yapma merakı yüzünden herşey berbat oldu. Zamanında kaynanam sürekli hayvan bakmış ve hiç özel hayatı olmamış hep anlatırdı şimdi oğlu hayvancılık yapıp büyük çiftlik kurmak istiyor ben de eşimin yanında oldum hep ama ben hayvancılık yapmak filan istemiyorum ne anlarım hayatımda hayvan görmüş biri değilim. Bugün çok büyük tartıştık bu yaşantıdan sıkıldığımı köy hayatı değil evimde şehirde yaşamayı işine gidip gelmesini istediğimi, hayvancılığı bırakmasını istediğimi söyleyince benimde bir fabrikaya girip çalışmamı istediğini parayı ortak toplayacağını söyledi. O kadar çok üzgünüm ki benim gözüm yükseklerde olan bi insan asla olmadım. Beni işten kendi çıkaran bir adamdı şimdi elinin altında herşey olduğu halde bi halta yaramayan bir insanım ben nereye çalışmaya girerim. Bir fabrikaya girmemi söyledi bu arada ben tabiki çalışırım çalışmaktan asla korkmam ama 2 çocuğu kime bırakırım hiç bi mesleğim yokken kim beni işe alır