Pişman olmaktan çok korkuyorum, çıkmazdayım.

rosa maria .!.:

Merhabalar size bir şey danışmak istiyorum kızlar. 8 senelik bir ilişkim var, büyük aşkla başladı her şey ama bu büyük aşkın içinde büyük mutluluklar olduğu gibi, büyük hayal kırıklıkları, büyük kavgalar (hakaret ve şiddet, tek taraflı olduğunu söyleyemem çünkü benim de çileden çıktığım anlar oldu maalesef, kendimi durduramadığım ve çok üstüne gittiğim zamanlar oldu), büyük bir bağ ( yüzlerce kez ayrılmamıza rağmen bitmedi, bitiremedik.. ) büyük sorunlar (eğer olursa onun 2. eşi olacağım ) ve büyük kararsızlıklar var. Biliyorum çok fazla 'büyük' dedim ama tahmin edersiniz belki, yaşadığım zirveler de dipler de neredeyse aynı ölçüde oldu. Bizim hiç bir şeyimiz normal değildi, değil. İkimiz de eğitimli, iş güç sahibi ama birbirimiz konusunda biraz deli insanlarız. Artık bu ilişkiyi bir nihayete erdirmek istiyoruz çünkü ne bir adım ileri ne de geri gitme cesaretini maalesef ikimiz de gösteremedik bu güne kadar ve bu durumdan çok sıkıldık, hayat geçiyor. Ya mutsuz olursak ve birbirimize hayatı zindan edersek diye ( ki bu çok büyük bir ihtimal) hep erteledik bazı şeyleri . Ama bir yandan da, ne o benim başkasıyla olmamı kaldırabilir, ne de ben onun. Biliyorum anlamadınız meseleyi, ama inanın ben de ne yaşadığımı anlayamıyorum bazen, bir şey nasıl oluyor da hem bu kadar güzel hem de bu kadar kötü görünebiliyor gözüme hem de sekiz sene geçmesine rağmen, ben de anlamıyorum. en genel hatlarıyla durum bunlardan ibaret. Şimdi size sorum şu, bu iş artık olumlu ya da olumsuz bir sonuca varacak. Ben ne yapacağımı bilmiyorum, aranızda daha önce böyle kararsızlıklar yaşayıp yine de evlenen, yada çok sevmesine rağmen anlaşamadığı için mantığını dinleyip ayrılan ve sonrasında mutlu/mutsuz olan var mı? Geriye dönüp baktığımda keşke evlenmeseydim böyle olacağı belliydi demek de var, ya da keşke evlenseydik bir şans verseydik demek de.. Düşünmekten beynimi yedim.

Genişletmek için tıkla...

rosa maria .!.:

Merhabalar size bir şey danışmak istiyorum kızlar. 8 senelik bir ilişkim var, büyük aşkla başladı her şey ama bu büyük aşkın içinde büyük mutluluklar olduğu gibi, büyük hayal kırıklıkları, büyük kavgalar (hakaret ve şiddet, tek taraflı olduğunu söyleyemem çünkü benim de çileden çıktığım anlar oldu maalesef, kendimi durduramadığım ve çok üstüne gittiğim zamanlar oldu), büyük bir bağ ( yüzlerce kez ayrılmamıza rağmen bitmedi, bitiremedik.. ) büyük sorunlar (eğer olursa onun 2. eşi olacağım ) ve büyük kararsızlıklar var. Biliyorum çok fazla 'büyük' dedim ama tahmin edersiniz belki, yaşadığım zirveler de dipler de neredeyse aynı ölçüde oldu. Bizim hiç bir şeyimiz normal değildi, değil. İkimiz de eğitimli, iş güç sahibi ama birbirimiz konusunda biraz deli insanlarız. Artık bu ilişkiyi bir nihayete erdirmek istiyoruz çünkü ne bir adım ileri ne de geri gitme cesaretini maalesef ikimiz de gösteremedik bu güne kadar ve bu durumdan çok sıkıldık, hayat geçiyor. Ya mutsuz olursak ve birbirimize hayatı zindan edersek diye ( ki bu çok büyük bir ihtimal) hep erteledik bazı şeyleri . Ama bir yandan da, ne o benim başkasıyla olmamı kaldırabilir, ne de ben onun. Biliyorum anlamadınız meseleyi, ama inanın ben de ne yaşadığımı anlayamıyorum bazen, bir şey nasıl oluyor da hem bu kadar güzel hem de bu kadar kötü görünebiliyor gözüme hem de sekiz sene geçmesine rağmen, ben de anlamıyorum. en genel hatlarıyla durum bunlardan ibaret. Şimdi size sorum şu, bu iş artık olumlu ya da olumsuz bir sonuca varacak. Ben ne yapacağımı bilmiyorum, aranızda daha önce böyle kararsızlıklar yaşayıp yine de evlenen, yada çok sevmesine rağmen anlaşamadığı için mantığını dinleyip ayrılan ve sonrasında mutlu/mutsuz olan var mı? Geriye dönüp baktığımda keşke evlenmeseydim böyle olacağı belliydi demek de var, ya da keşke evlenseydik bir şans verseydik demek de.. Düşünmekten beynimi yedim.

Genişletmek için tıkla...