Merhaba,
Ben 29 yasinda ozel bir sirkette 1 yildir calisiyorum. Calistigim sirketin 5 patronu var ,hepsi kardes ve biri oldukca sert kuralci 42 yasinda hic evlenmemiş personelle pek alakasi olmayan butun gununun çoğunluğunu calisarak geciren ve sirketin butun finansiyla ilgilenen bir adam.
Simdi kesin diyeceksiniz ki bulundugu konumu patron olusu ilgini cekti,ask filan degil seninki. Onceleri bende bunu soyluyordum kendime hatta bir gun birine gercek bi platobik ask besleyecegim ihtimalini bile vermiyordum. Hele bu patronum olacak deseler asla yok artik derdim. Ama oldum. Cok asigim. Onu gorunce kalbim agzimdan cikacak gibi oluyor. Sirket çalışanlarının tesaduf patronlar hakkinda soyledigi seylerin icerisinde bazilarini cimbizla cekerek kendimden biseyler bularak en cok o dikkatimi cekmisti bu sayede ona olan ilgim baslamisti,digerlerinden farkliydi. Beni istemesin ama yeterki ona bi kere sarilayim yuzune dokunayim istiyorum. Yemin ederim her sabah her gece bunun hayali ile uyanip uyaniyorum. Kimseye anlatamiyorum buraya dokmekten baska carem yoktu. Fikirlerinize inanilmaz ihtiyacim var suanda.
7.ay oldu ona olan ilgim baslayali,isime konsantre olamiyordum. Surekli bi bahaneyle onu oldugu kata cikiyodum. Bakislarimdan ilgimi farketmis olsa gerek,beni bi gun yanina cagirdi odasinin onunden gecerken. Adimi ne is yaptigimi ve nasil gittigini sordu kisa ve kibar bi konusmanin ardindan ise geri dondum. Cok sempatik bahsedilen sertligi olmayan nazik bi adamdi. bi hafta sonra bi bahaneyle ben ciktim odasina yine ayni sicakligi gordum hatta ismimin anlamina bakip google dan aratip sonundada biz buraya nerden geldik ya diye gulusup konuyu kapadi, gerci ben bi anlam cikaramadim acikcasi.Kendime engel olamiyordum halen olamiyorum,onu gormeden duramiyorum.
En sonunda bu olanlardan sonra psikolojik ve ruhen iste degilgibiydim aklim hep ondaydi isimi duzgun yapamadigimi farketmeye ve iyi e uzulmeye basladim. İstifami hazirladim ve cebime koydum. Bi cilginlik yapip cuma gunu odasina gittim.
Ona cok asik oldugumu kendime engel olamadigimi bu yuzden ise kendimi veremedigimi istifa edecegimi bunun uzerinede icimi rahatlatmak istedigimi soyledim. Butun duygularimi anlattim nasil basladigini ne ile basladigini ne hissettigimi.sacma sapan hayaller kurmaya basadigimi daha fszlasini istedigimi ve bunun onune gecemedigimi anlattim.beni farketmedigini ama ona aylardir asik oldugumuda ekledim. Buyuk bir sakinlikle karsiladi ve hepsini dinledi. İsten cikma sebebimi sordu ve duyunca ozel hayatimi disarda birakmam gerektigini varligimdan memnun olduguju soyledi. Varligimdan haberiniz yoktu diyorsun ama bu benim sinirlarima giriyor oraya girme diyerek gulumsedi. Duygularimin benim sucum olmadigini,normal oldugu ve samimiyetime inandigini soyledi. Karsimda cok guzel zarif dikkat cekici ve akli selim bi bayan var dedi. Ben tabi o olumsuzlukla yaklasip kendimi o kadsr istifa etmeye ve beni olumsuz gorecegine odaklamisimki soyledigi guzel seylerin keyfini bile yasayamadim o an. 'Varligindan memnunum,isten cikmani istemiyorum.ozel hayatini isine karistirmamayi ogren. Nasip diye bir sey vardir bilirmisin ona cok inanirim eger nasipte varsa gelir bulurum bi sekilde ben seni' dedi. Ben anlamamaktan direnince soylenilenleri, ne demek istedigimi anliyomusun neden kendine sorular sormak yerine ani yasamiyorsun dedi. Senin bolumun ayri benimki ayri buna ragmen varligindan memnunum diyorum.
Boyle olmasa bile hayat boyle bazen karsilik bulabiliriz bazen platonik kalabiliriz bazen gulup aglayabiliriz kendini bu kadar sikip,uzme dedi.
Simdi git evine guzelce dinlen dusunu al guzel bi haftasonu gecir ve bence istifanida at dedi.
Ayrica duygularindan kimseye guvenip bahsetmemeni tavsiye ederim sana dedi. İnsanlar sacma sapan konusunca is sevimsiz bir hal aliyor dedi. Ben bunca seye ragmen fduygularimi belli ettikten sonra burda calismanin benim icin Bunun yaninda hangi okuldan mezunsun vs nerede pturuyordun gibi sorular sordu. Guzel bi konusmaydi ama kesinlikle bi netlik yoktu konusmada. Hatta ben cok vaktinizi aldim gidiyim artik diyince evet bir saatimi aldin dunya kadar isim var bana bir saat borclusun bi ara odersin deyip gulumsedi. Bende bunu umarim unutmazsiniz dedim. Ben hic bir seyi unutmam dedi.
Ama kalkarken ne bir telefon no nede baska bir sey hic bir sey soylemedi istemedide. Kendi kendime gelin guveymi oldum yine anlamak istedigm gibi anladim dedim cikarken.
Suan cok garip hissediyorum. Cok cilginca bisey yaptim hem mutluyum hem tuhaf hissediyorum. Bilddim tek sey onu cok seviyorum ve onun bilmesi artik beni dahada geriyor burda oldugum surec icinde. Bugun odasina fatura goturdum hic bir sey konusmadik ve geri dondum masama.
Bu surec icinde nasil davranmakiyim ne yapmaliyim? Sizce o ne yapmaya calisti? Ben artik dusune dusune kafayi siyiricam galiba. Kimseye anlatamiyorum fikirlere cok ihiyacim var. Diyorum ya bana bi kere bile sarilsa ben yine cikip gitmeye platonik kalmasina raziyim.
Ondan bi haber bir adim gelmezse deli gibi uzulucem ama geleceginide sanmiyorum ne yalan soyleyeyim. Bu kadar olumlu seyler soyleyip telefon no istememesi yada baska bisey boyle dusunduruyor bana.
Tavsiyelerinizi bekliyorum cok uzun oldu hakkinizi helal edin.
