- 24 Nisan 2017
- 3.110
- 6.519
- 78
- 36
- Konu Sahibi bensanademistim
-
- #21
Harika.. İlham verdiniz. Sizin de yolunuz açık olsun :)
GO Johny GO GO GO diyorum ben de:)
Patron olmak güzel ama çok stresli. Ben de 1 yıl önce patron / ortak oldum. Buna dayanarak yürüyün diyorum şartlarınız uygun göründü. Yolunuz açık olsun.
Valla tam acmayi planladigim konu
Takipteyim
Uluslararasi sahane yaygin buyuk firmadayim.
Maasim kotu degil. Daima gununde yatar
Isimin zor yanlari da var yan gelip yattigim gunler de var
Asciyim. Zincir magazacilik bizimkisi..ayni zamanda magazanin en yetkilisi, muduruyum
Maasim ek mesai bayram calismasi falan olursa 7 8 bin civarina cikiyor. Hedef tutmasa da 5 bin altina inmiyor
Ama millet yok olan cilek yapti. Biz ayni cordon bleu tiramisu ve ravioli ile kac yil geciricez?
Yenilikci bir mutfak kursam diyorum
Sonra diyorum ki dertsiz basina dert acma
Ya tutmazsa? Burda is batsa magaza yansa bana zerre dokunmaz baska markaya yarin girerim.
Bir yer iş vs ne olursa olsun kurumsallaşıyorsun bir müddet sonra yeni birşeyler yapmak korkutuyor bunun olmasınadı izin vermemek lazım
O zaman bekliyoruz haberlerinizi, bizi merakta bırakmayın. :)
Esaretin Bedeli diye bir film vardı bilirsiniz belkiEvet öyle. Sanırım ilk başta yaşanacak sancılı dönem korkutuyor beni. Ama iyi tarafları kötü taraflarından daha ağır basıyor :) Denemeye değer. Hiç denemedim demek istemiyorum. Yıllar sonra 'ben neden gençliğimi harcadım, hani hayallerim vardı..' demek istemiyorum.
Sıkıntı çekmeden olmuyor bu işler zaten.. işini düzgün yaparsan ve etrafında düzgün insanlar barındırırsan olmayacak şey yok.. işler rayına oturduktan sonra ohh deymeyin keyfime oluyor :)Ohh süper! Kira vermiyorum, araba desen var. Biraz sıkıntı çekeceğim elbet ama her güzel şeyin bedeli yok mu :) Çok mutlu oldum yazmanıza :)
Bence gir bu ise kendi işinin patronu olman daha iyi bak ne diyorsun hiç ilerleme yok köreliyorsun simdi aranan istenen birisin ama yerinde saymaya devam edersen artık tercih edilmedığın için gidecek yerin de olmayacak.Herkese merhaba canlar...
Sizlerle hem dertleşmek, fikirlerinizi almak, deneyimlerinizden faydalanmak istiyorum.
Özet anlatacağım ki beni ve bulunduğum ortamımı daha rahat şekillendirin.
İyi bir okuldan mezunum, büyükşehir tecrübem var, mesleki tecrübem var.
Yaklaşık 9 aydır bir yerde grafik tasarımcı olarak çalışıyorum.
Ortamım gayet iyi, rahat ücreti de fena değil.
Fakat burası küçük bir yer ve çalıştığım firmanın vizyoner olmaması yüzünden sıkıntılar çekiyorum.
Şöyle ki. Buraya patron tarafından çalışmak için davet edildim, yapabileceklerimizi baştan konuştuk ve çok heyecanlıydım. Ama işler öyle olmuyormuş. Bu süre içerisinde bilinen bir firma olmasına rağmen, aile şirketi olduğundan her kafadan bir ses çıkıyor. Ellerinin altında olmamın verdiği rahatlıkla işlere çok müdehale oluyor ve ilerlemede büyük sorunlar yaşıyorum. Bir yenilik teklif ettiğimde ya da çalışıp onlara sunduğumda asla kabul olmuyor ve rakipler Üsküdar'ı geçerken biz hala modası geçmiş tasarımlarla yola çıkıyoruz. Asla bir arpa boyu yol alamıyoruz. Mesleki tatmin yaşayamıyorum, verimim düşüyor ve dağın başında izole bir firma olması da cabası.
Düşünüyorum da köreldiğimi hissediyorum.
Oysa ben gayet başarılı piyasada aranılan, işine güvenilen bir tasarımcıyken kendime bu düzeni yakıştıramıyorum. Ne uzayıp ne kısalacağım böyle giderse.
Oysa benimle çalışmak isteyen çok oluyor ben burda çalıştığım için vakit bulamıyorum.
Bu yüzden bir süredir düşünüyorum.
Ya burada kendimi körelmeye ve hiç bir iş yapmamaya devam edeceğim ya da kendi ajansımı açıp, biraz sıkıntı çekip hem çok daha fazla kazanıp hem kendi işimin patronu olacağım. Bunun için bana ortaklık teklif eden güvendiğim biri de var(tabi kuru kuruya güven değil bu. Kazan-kazan... Her şey açık, şeffaf... O kadar saf değilim.) Çevresi çok geniş, sevilen, saygın birisi... Bu yüzden KOSGEB yardımıyla işlere girişmeye karar verdim. Ya herro ya merro. Yaşım geçmeden, cesaretim kırılmadan gençliğim gitmeden bir karar vermek zorundaydım. İstediğim hayatı yaşamak için bir şeyler yapmak zorundaydım!
İnanın oturmaktan bel fıtığı oldum. Çalıştığım yerde etrafta çıkıp nefes alacak tek yer yok. Bahçede dolaşmak bile olay oluyor. Ev o kadar uzak ki... Ne tiyatroya, ne sinemaya, ne sergiye gidecek ne gücüm kalıyor ne havesim. Oysa ben görmeliyim, okumalı, gezmeliyim, dışarı çıkmalı gözlemlemeliyim, insanlarla tanışmalıyım, İstanbul'da sergi varsa atlayıp gitmeliyim, spor yapmalıyım, istediğimde doktora gitmeliyim...
Şimdi ağır çalışan arkadaşlarım 'Oooo sen de amma şey istiyorsun biz ölelim mi?' diyecekler.
Anlıyorum ve sizin adınıza da üzülüyorum. Ülke şartlarını biliyorum. Ben böyle yaşamak istemiyorum ve bunun için imkanım varken denemek istiyorum.
Bilmiyorum..
Kime söylesem 'Geç bile kaldın' diyor. Eşim, ailem herkes destek.
Yine de korku, endişe...
Kendi işinin patronu kadınlardan deneyimlerini anlatmalarını ve öneri bekliyorum.
Sevgilerimle...
'Yapamazsın diyecekler.Yapacaksın!
Olmaz diyecekler. Olduracaksın!
Başaramazsın diyecekler. Başaracaksın!'
Bende şimdi sizin gibi kendi işimin patronu olmak için Almanya'da üniversite düşünüyorum. Bana da aynen yukarıdaki gibi başaramazsın diyorlar ama ne şekilde olurda olsun başaracağım.
Bence gir bu ise kendi işinin patronu olman daha iyi bak ne diyorsun hiç ilerleme yok köreliyorsun simdi aranan istenen birisin ama yerinde saymaya devam edersen artık tercih edilmedığın için gidecek yerin de olmayacak.
En kötü ihtimal işler olmaz batarsın an hala iyi olursun olduğun yerde saymaktan iyidir hele ki ortak olmalı diyen kişinin çevreside baya varmış sen iş çıkaracaksın oda çevresini katacak ben olsam girerim
Sıkıntı çekmeden olmuyor bu işler zaten.. işini düzgün yaparsan ve etrafında düzgün insanlar barındırırsan olmayacak şey yok.. işler rayına oturduktan sonra ohh deymeyin keyfime oluyor :)
Hiç durmayın. Kendimin patronu olabileceğim ve sevdiğim bir iş icin dünyaları verirdim. Anneliğin de etkisi ile 7 senelik sabah 8 aksam 5 akademisyenlik yolculugumu sonlandiriyorum. Hayatımı yeniden kurmak için bir adım attım gerisimi bilmiyorum :) size basarılar dilerim
Sizi çok iyi anlıyorum. Ama soruyorum. Neden milleti zengin edeyim. Neden çok kazanmak varken birinin elemanı olayım ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?