Canım aynen öyle gıcık görümceyi saymazsak ki onu problem olarak bile saymıyorum hiçbi sıkıntım yok. eşimide seviyorum e oda beni seviyor. aldatma falanda yok çok şükür. ama o sebepsiz kavgalar, kırgınlıklar, küslükler yok muuuu. beni benden alıyor. ömrümü yiyor vallahi. o kadar saçmaki kavga bahanelerimiz anlatamam. bugün de çiçek göndermiş hatamı kabul ediyorum diye. etmesin işte. ypmasın. anlaşamadığımı konularda: ev neden temiz değil, bu neden yıkanmamış, bu neden ütülenmemiş. ama bazende o kadar iyiki aşkım yoruluyosun sen diyor temizliği yapıyor, ütüyü, yemeği. anlamıyorum yani. arada geliyorlar. böylede dengesiz işte. ve ben düşünüyorum ben bu dengeyi tutturamıyorum diye.
hiçte lafa söze gelemeyen birisiyim. sabah 7 de çıkıyorum evden akşam 7.30 da evde oluyorum. çalışma saatim 9-6 ama yolda inanın o kadar yoruluyorumki mideme kramplar giriyor. eve gidincede yemek, bulaşık hoop bişey yapmaya mecalim kalmıyor. tam otomatik temizlik robotunamı benzetiliyorum uzaktan bakınca merak ediyorum.