-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Pasta'nın günlüğü..
- Konu Sahibi pastaa
- Başlangıç Tarihi
Hayatı yaşıyorum. Ama ya dipte yada en üstte. Ortalarda olmadım, olamıyorum. Ya çok mutluyum yada çok mutsuz. Ortasını bulamıyorum. Ya siyahım ya beyaz grilerde buluşamıyorum kimseyle. Grinin varlığınıda kabul etmiyorum. Ya siyah olmalı insan ya beyaz. Ya var olmalı yada hiç olmamalı.. Psikolojim bozuk sanırım bu aralar yalnız kalmak istiyorum, uzaklarda olmak istiyorum çoook uzaklarda. Kimse olmasın istiyorum hayatımda.. Yalnızlığım ve ben.. Hayat bizi rahat bırak olur mu?
gofretto'm her aydınlığın sonunda da karanlık oluyor nedense. o zaman ne anlamı var aydınlıkta olmanın.. daha sert düşüyor o zamn insan. daha çok kırılıyor umutları.
hiçbi topiğe ait hissetmedim bugün kendimi. hiçbiyere aitte hissedemiyorum. gitmeliyim buralardan. belki henüz değil, belki yakın zamanda değil ama çok eminimki cesaretimin tavan yaptığı anda kaçıp gidicem buralardan. hemde kimsenin beni bulamayacağı bi yere.. özelliklede kocanım! annemlerinde bulamayacağı bi yere. gidicem işte, herkesi arkamda bırakıp.
cnm noldu sana neyin var böyle nie mutsuzsun kiii
canım eşimle problemlerim var biraz oda hayata tüüm bakış açımı değiştiriyor maalesef. insan evinde mutsuz oldumu başka hiçbiyerde mutlu olamıyor.. işte mutsuz olunca mesela eve gidince arkadaşlarınla buluşunca vs bi şekilde unutuluyor ama insan evinde mutsuzsa geçmiyor işte..
- 9 Ekim 2012
- 6.609
- 1.383
- 173
Haklısın da böylede hayat geçmez ki, eşinle problemini anlayamadım ailesinden yanada derdin yok çok şükür,
maddi sorun şiddet , aldatma, bunlarda yok sanırım? anlaşamıyorsanızda vardır bi çözümü illaki bu yaşlara bi daha gelmeyeceğiz arkadaşım hayat o kadar kısa ki.
Sen keşke dememek için elinden geleni yap canım olmuyorsa zorlamaylada olmaz zaten.
maddi sorun şiddet , aldatma, bunlarda yok sanırım? anlaşamıyorsanızda vardır bi çözümü illaki bu yaşlara bi daha gelmeyeceğiz arkadaşım hayat o kadar kısa ki.
Sen keşke dememek için elinden geleni yap canım olmuyorsa zorlamaylada olmaz zaten.
yazasım, yazasım, yazasım var işte. hatta yazmayasımda var. yazmayıda seviyorum, okumayı da. düşünmeyide seviyorum, düşünmekten vazgeçmeyide. ikilemde kalmayıda seviyorum, karar vermeyi de. ama veremiyorum. karar veremiyorum. ne yapacağımı bilemiyorum. yardım etmeyide seviyorum, yardım almayıda. ama tanıdığım kimsenin bana yardımcı olamayacağını da biliyorum. o zaman size yazayım bende. sizin hiç derdiniz yokmu? siz paylaşmak istemezmisiniz? galiba ben yardım almaktan çok yardım etmeyi seviyorum.
Canım aynen öyle gıcık görümceyi saymazsak ki onu problem olarak bile saymıyorum hiçbi sıkıntım yok. eşimide seviyorum e oda beni seviyor. aldatma falanda yok çok şükür. ama o sebepsiz kavgalar, kırgınlıklar, küslükler yok muuuu. beni benden alıyor. ömrümü yiyor vallahi. o kadar saçmaki kavga bahanelerimiz anlatamam. bugün de çiçek göndermiş hatamı kabul ediyorum diye. etmesin işte. ypmasın. anlaşamadığımı konularda: ev neden temiz değil, bu neden yıkanmamış, bu neden ütülenmemiş. ama bazende o kadar iyiki aşkım yoruluyosun sen diyor temizliği yapıyor, ütüyü, yemeği. anlamıyorum yani. arada geliyorlar. böylede dengesiz işte. ve ben düşünüyorum ben bu dengeyi tutturamıyorum diye.
hiçte lafa söze gelemeyen birisiyim. sabah 7 de çıkıyorum evden akşam 7.30 da evde oluyorum. çalışma saatim 9-6 ama yolda inanın o kadar yoruluyorumki mideme kramplar giriyor. eve gidincede yemek, bulaşık hoop bişey yapmaya mecalim kalmıyor. tam otomatik temizlik robotunamı benzetiliyorum uzaktan bakınca merak ediyorum.
gerçi dün akşamki konu bu değil ama genel itibarıyla sorun bu. psikoloğada gittik ama ben eşimin değişeceğine inanmıyorum. ha ben değişebilirmiyim? onu da sanmıyorum.. e o zaman psikolog gereklimi. bazı şeyler kararlar, kurallar değişmez çünkü. mesela ben bana çekil git dese bile rahatsız olurum. psikolog bunu ne kadar değiştirebilirki değiştiremez.
- 9 Ekim 2012
- 6.609
- 1.383
- 173
Anladığım kadarıyla çok yorulmuşsun arkadaşım, biraz böyle birbirinizden uzak kalsanız küsmeden ama. Bakalım özleyecekmisniz.
Evliliğiniz çokda yeni değil aslında oturması lazım bazı şeylerin, bak ortak bi mücadele içinede girmişsiniz ev, araba taksiti gibi, çok geçimsiz olsanız bu sorumluluğu almazsınız diye düşünüyorum? İnanki en mükemmel sandığın evlilikler bile sorunlu, mutlu evlilik vardır ama sorunsuz evlilik yok arkadaşım.
Bende bazen diyorum bu evlilik benim imtihanım mı, çevremdeki bi çok arkadaşımda söylüyor bunu yalnız değilsin.
Canım çok güzel özetliyorsun. gerçekten çok çok çok yoruldum. bu evlilik için kolumu kaldıracak mecalim kalmadı. çok yol aldım. şimdiyse ne ileri gidebilecek gücüm var nede yolun başına dönebilecek cesaretim. oyumu boşanmaktan yana kullanıyorum ama eşim asla kabul etmiyor. ben ne yapabilirim peki bitirmek için? bir süre diyorumki tamam artık alttan almayacağım istemediğim şeyleri yapmayacağım ama zaman geçiyor bir bakıyorumki gene aynı benim. gene alttan almışım gene üzülmüşüm yine aynı bilindik mutsuz son..
- 9 Ekim 2012
- 6.609
- 1.383
- 173
Boşanmak en kolayı ama son çare olmalı bence, o sona daha çok var pes etme hemen, adam akıllı ciddi konuş eşinle sakin sakin
dinleyin birbirinizi canım.
valla çok konuştuk canım. ikimizde aynıyız işte. ikimizde değişmiyoruz. boşanmak özgürlüğümü elime almak istiyorum artıkkk. birdahada evlenmek mi tövbeeee.
- 9 Ekim 2012
- 6.609
- 1.383
- 173
Eşinle kendi isteğinle evlendin dimi canım aracı fln yoktu.
Wallahi herkes kendi yaşadığını bilir ve herkesin dayanma gücü farklıdır, benim ilk 6 ayım çook çook zordu şimdi biraz daha alıştım.
Ama tabiki sorunlar oluyor arada, canımı en çok sıkan eşimin ailesinin adaletsiz davranışları ve eşiminde orta noktayı bulamayışı bu konuda.
Ben haklıda olsam benim tarafımda olmaz yapısı böyle adamın. Kimse ailesine toz konduramıyor bende haksızlığa gelemeyen bir insanım.
Yüz göz olmayarak beklenti içine girmeyerek mesafemi koruyorum ama dimdik dururken kendimi yoruyorum tabi.
yok canım. kendim tanıştım, kendim severek evlendim, hatta ailem istemedi vermezseniz kaçarım diye birde tehdit ettim. şimdiyse onlar çok memnun ben mutsuzum. dışı onları yakar içiyse beni.. benim dayanma gücüm yok canım açıkçası ama 2.5 yıldır dayanıyorum işte. ben asla lafa söze gelemeyen birisiyim ve kendi yakalarımın üstünde durmaya çok alışkınım. evlilik beni çok yordu gerçekten. dğeişik bi deneyim oldu ama bana göre olmadığını anladım bende. eşim çok dediğim dedik benim. inanılmaz saçma şeylere sinirlerinir ve sonrada inanılmaz güzel şekilde gönül alır. pööff uyuz oluyorumm.
- 9 Ekim 2012
- 6.609
- 1.383
- 173
Anladım canımi bizimkilerde pek istememişti şuan fena sayılmazlar. Evlilik bir çember gibi içerdekiler dışarı, dışardakiler içeri girmek istiyor.
Ve kesinlikle evlenmeden anlaşılmıyor evlilik. Anlatırdı evli arkadaşlarım dinlerdim ama evlenince anladım diyebilirim.
Benim eşimde acayip takıntılı ben ne kadar rahat sorunsuz bi insansam, oda tam tersi, bişey olsa laf sokmaya müsait heran sayesinde susmayı öğrendim:)
Birazcıkda fazla tutumlu alıştım artık bu huyunada.
Umursamamak içine atmaklada kendini yiyorsun, ne diyim Allah yardımcımız olsun.
ay iyiki varsın biliyomusun. inan biçok arkadaşıma anlatamıyorum böyle. evli olmayıncada anlaşılmıyor. seni tanıdığıma çook sveindim canım. nerde oturuypsun sen yaş kaç? bak kaç zamandır konuşuyoruz hiç bunları sormamıştık :)
- 9 Ekim 2012
- 6.609
- 1.383
- 173
Damdan düşen anlar damdan düşeni dimi :)
Sarıyer tarafında oturuyorum 27 yasındayım 1 yıllık evliyim.
Walla bende sevindim çok :)
Benzer Konular
