- 1 Ekim 2013
- 8.848
- 18.939
- 448
- 35
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Aynen sezgilerimde dogru cikiyor boyle dusunmeye tesvik edende biraz o galiba..cok tesekkur ederim:))tahmin ettim...erkek kardeşim ve gelinimiz akrep burcundan....süphecilikte üstlerine yok....bir olay hakkında konuşurken acaba yanlış anlar mı diye 40 kere düşünüyoruz...hem yoruyorlar hem yoruluyorlar...sezgileri güçlü insanlar aslında...sen gençsin daha relax olmanın yollarını ara...sevgiyle:))
Buyudugum aile oyle sevgi dolu degildi, annem hep cocuklar olmasa seni bosardimlarla gecti..babam cok basi bos biri iste..sevgi ilgi pek gordugumu soyleyemem bi annem..onunlada aramizda bi olay oldu ondan sonra sogudum gibi eskisi gibi konusup muhabbet edemiyorum..oyle iste muhtemelen aile temellidir...Yasin daha çok genç. İnsanlara karşı bu kadar güvensiz olacak bir durum yasadinmi?Bir Hayal kırıklığı filan..?
Merhabalar hanımlar
İlk önce söylemek istediğim sorunum şu ki biraz paranoyağım galiba. Yani demek istediğim şey şu ki bir çok kişinin dediklerine inanmıyorum. Yani sana inanmıyorum demiyorum ama içimden inanmıyorum. Yalan söylediğini düşünüyorum. Kendimce kurgular üretiyorum bazen. Mesela bir keresinde arkadaşlarla whatsap grubunda konusurken bir arkadasla hafif bi laf sokmamsı bir sey oldu, sonra bir baska arkadas bana yuklendi. Bende dedim kesin ikisi beraber benim dediklerim halkında konustular falan.bir suru sey uydurdum kafamdan.sonra diger arkadas bana yazdi hani bende sinirlendim beraber beni cekistirdiniz heralde dedim yok artik sacmalama nasil dusunursun gibisinden seyler soyledi ki bunlar en basitler. bir suredir erkek arkadasim var, hani gercekten beni supheye dusurecek bir sey yapmiyor ama brn kendi ksfamdan kurgular uretiyorum. Sanki her an beni birakacakmis gibi. Bir kac kere ona da soyledim birakmayacagim lutfen boyle soyleme uzuluyorum falan dedi. Bende tabi hemen kabul etmek yerine, bir gun birakacak bile olsa kim birakirim der ki? Tabiki birakmayacagim der falan diye dusundum.ona guvenmememden kaynakli degil, sorun bende galiba. Her insani iliskimde boyle paranoyalarim oluyor.aranizda boyle bir durumda olan var mi? Artik dayanilmaz hal almaya basladi cunku.kafamda surekli senaryo kurmaktan kendi kendime diyaloga girmekten bunaldim.bazen kurguladigim olayi ic sesimle kendim canlandiriyorum icimden falan.
Yani aileden göremediğin ilgi belkide buna neden olmuştur bilemeyiz.en güzeli bir uzmana başvurmak. Nedenini o bilir. Ve ona göre ne yapılacaksa yapar zaten..Ama sakın bu durumu görmezden gelme çünkü seni mutsuz ediyor.insanlara gözü kapalı güvenmek ne kadar yanlış ise tamamen güvensiz olmakta bir o kadar yanlış..Aynen sezgilerimde dogru cikiyor boyle dusunmeye tesvik edende biraz o galiba..cok tesekkur ederim:))
Buyudugum aile oyle sevgi dolu degildi, annem hep cocuklar olmasa seni bosardimlarla gecti..babam cok basi bos biri iste..sevgi ilgi pek gordugumu soyleyemem bi annem..onunlada aramizda bi olay oldu ondan sonra sogudum gibi eskisi gibi konusup muhabbet edemiyorum..oyle iste muhtemelen aile temellidir...
Okulda dersimize giren bir hoca var o okulun rehberliginde.arkadaslarimdan yanina gorusmeye giden var ama ben gidip konusamiyorum.sanki ona bunlari anlatsam bana bakisi degisecek gibi geliyor.anlattiktan sonra yuzune bakamayacak misim gibi hissediyorum.ayriyetten ilaclik tedaviye baslasam ailem ciddiye almayacak.ya he sende uyduruyorsun yok sende bunlar diyecek.iyi halt yiyorsun bu yastan falan diyecekler..bilmiyorum ya da demeyecekler belki bu da kafamda ki bi senaryodur bilemiyorum ama ben kendi kendime cikmak istiyorum isin icinden....Lütfen bir doktora git, psikologa değil psikiyatriste. Yaşın ilerledikçe sorumlulukların arttıkça yaşadığın sorunlar daha büyüyecek, o zaman hem kendine hem yakındakilere hayatı çekilmez kılarsın. Katlanılmaz olmadan bir çözüm ara lütfen.
Sağlıklı bir ilişki yürütemezsin zaten böyle ve hep mutsuz olursun. Doktora gidersen sorunun ne olduğunu o daha iyi tespit eder. Kişilik özelliğin mi, geçici bir süreç mi? vs vs... Kişilik bozuklukları bile ilaç tedavisi ile kontrol altında tutulabiliyor.
Ayrıca ilaç istemiyorum diye düşünmemelisin. Sen doktora bir git, o ilaç lazım derse ilacı, terapi lazım derse terapiyi kabul etmen gerekir. Mutlu ve sağlıklı olabilmek varken neden kendine zehredesin ki hayatı, neden sıkıntı çekesin?
Sen yardım almazsan verilen tedaviyi uygulamazsan zaten kimse yardım edemez sana. Doktor ve ilaçla bile senin çaba göstermen gerekecek. Şıp diye düzelmeyecek hiç bir şey. Bu bir süreç lütfen kendini sürece hazırla, umutlu ol. Sağlıklı bir birey olmak istemez misin? Sağlıklı ilişkiler yürütmek? Gerçekten mutlu olabilmek? Bunları düşün ve lütfen önce kendin için bu adımı at.
Yasiniz kac ne zamandir devam ediyor hayat cekilebilir mi tedavi aliyor musunuz?Ben varım
Haklisinizda iste yasim kucuk oldugundan gitmeye cekiniyorum.ailem bu yasta ne bunlar rahat mi batti vs der diyeYani aileden göremediğin ilgi belkide buna neden olmuştur bilemeyiz.en güzeli bir uzmana başvurmak. Nedenini o bilir. Ve ona göre ne yapılacaksa yapar zaten..Ama sakın bu durumu görmezden gelme çünkü seni mutsuz ediyor.insanlara gözü kapalı güvenmek ne kadar yanlış ise tamamen güvensiz olmakta bir o kadar yanlış..
tahmin ettim...erkek kardeşim ve gelinimiz akrep burcundan....süphecilikte üstlerine yok....bir olay hakkında konuşurken acaba yanlış anlar mı diye 40 kere düşünüyoruz...hem yoruyorlar hem yoruluyorlar...sezgileri güçlü insanlar aslında...sen gençsin daha relax olmanın yollarını ara...sevgiyle:))
Okulda dersimize giren bir hoca var o okulun rehberliginde.arkadaslarimdan yanina gorusmeye giden var ama ben gidip konusamiyorum.sanki ona bunlari anlatsam bana bakisi degisecek gibi geliyor.anlattiktan sonra yuzune bakamayacak misim gibi hissediyorum.ayriyetten ilaclik tedaviye baslasam ailem ciddiye almayacak.ya he sende uyduruyorsun yok sende bunlar diyecek.iyi halt yiyorsun bu yastan falan diyecekler..bilmiyorum ya da demeyecekler belki bu da kafamda ki bi senaryodur bilemiyorum ama ben kendi kendime cikmak istiyorum isin icinden....
Ben de akrebim, yükselenim deAma hiç bu kadar şüpheci olmadım. Kıskanç sayılırım, bana bir yanlış yapılırsa bana o yanlışı hep aklımın bir kenarında tutarım, affetsem de mesafeli kalırım insanlara vs vs.. Ama bu düşüncelere girmedim hiç. Sadece burç özelliği olarak göremiyorum bu yüzden.
M memnunsuz zaten paronayaklık değil tabi bunun adı, teşhisin öyle olmaz, paronoid kişilik bozukluğu bile değilsin muhtemelen. O çok daha ağır seyreder.
Senin yaşadıklarına anksiyete ya da OKB bile neden olabiliyor. Psikotik bulgular yaşıyor olabilirsin, çocukluk döneminde annenle ilişkilerinden kaynaklanıyor olabilir. Annene güvenle bağlanamadıysan, bahsettiğin şeylere ilk 4-5 yaşta maruz kaldıysan güven sorunu oluşması çok normal. Muhtemelen daha çocukluğunda derin güven bağı kuramadın annenle. İlle paronayaklık gibi düşünme. Bu çocukluk dönemi çok önemli. Ayrılık anksiyetesi, insanlara güven sorunu, şüphecilik, savunma mekanizmasının çarpıtması olabiliyor. Bunlar çoğunlukla çocuklukta yetiştiğin çevreden kaynaklı, genetik yatkınlık da varsa daha güçlü olur. Onarılmayacak durumlar değil inan. Lütfen ilaç önyargısına düşme ve bir psikiyatriste git. Hatta hiç vakit kaybetme. Yaşın da hassas yaşlar, bu yaşta onarabilirsen bir uzman desteği ile, yetişkin yaşamında çok daha mutlu olacaksın inan![]()
Sorunun bu işte..ailen de dahil herkesin ne dediğine ve ne düşündüğüne çok fazla önem veriyorsun. Bu senin hayatın. Birdaha dünyaya gelmeyeceksin.başkalarını unut kendine odaklan.Yasiniz kac ne zamandir devam ediyor hayat cekilebilir mi tedavi aliyor musunuz?
Haklisinizda iste yasim kucuk oldugundan gitmeye cekiniyorum.ailem bu yasta ne bunlar rahat mi batti vs der diye
Ben lisansimi cocuk gelisimi uzerinden yapiyorum da..yazdiklarinizi neredeyse her ders hocalar bize anlatiyor.sunlar sunlar olmazsa cocuk soyle soyle olur...benim once kendimi tedavi etmem lazim galiba ilerde de cocullara yardimci olmam icin...ama iste galiba once kafamda bi uzmana gorunme fikrini oturtmam lazim...bu arada ailem bilmez tabi ama er ya da gec cikar ortaya..annemde panik ataktan bir suru ilac kullaniyor.ilaclari azalrltmak yerine dozlar artiyor surekli..
bulunduğun yerdeki belediye nin sitesine gir veya tel ac. ücretsiz psikolojik danışmanları var. randevu ile gidiyorsun.Doktora gitmeyi dusundum, devlet hastanelerimde psikatrlar var, ilac veriyorlar ilac istemiyorum. Diger turlu psikolog para aliyor ogrenciyim ek gelirim yok.aileminde ahim sahim durumu yok yuk olmak istemiyorum.borc vs var.