İyi akşamlar hanımlar
Direk konuya girmek gerekirse, ben parayı yönetemiyorum. Ya da paramın bereketi yok.
Öncelikle öğrenim kredisi alıyorum ve ailemin yanında yaşıyorum, başka da gelirim yok zaten öğrenciyim.
Sık alışveriş yapan biri değilim ama bu para bana hiçbir şekilde yetmiyor. Miktarı öyle az olduğundan değil, ben yetiremiyorum. Arkadaşlarım da alıyor bu krediyi, ama onlara yetiyor, hatta bi tanesi bu ay altın bile almış 2 ay kenara atarak. Benim gibi ailesinin yanında da değil, yurtta kalıyor. Elimde 300 lira kalmıştı ağustos ayında harcadığım için.
Bugün alışverişe gittim, 2 pantolona toplam 85 TL verdim, ihtiyacım vardı.
Kontakt lense 95 TL verdim (mecburum buna).
Bakım için kozmetik'e girdim (şampuan, deodorant, krem vs makyaj malzemeleri bile değil) 40 tl tuttu. Marka alabilen biri de değilim. Avm'ne okul alışverişim için girdim, kardeşime de bir şeyler alınca etti 50 TL. Kendime alıp ona almayınca vicdan azabı hissediyorum.
Öteki gözümün de lensini almam lazım bir kaç hafta sonra.
Ee benim ayakkabı da almam lazım, göz numaram değişti camları değişmesi lazım, çantam da pek iyi halde değil. Neden üst üste geldi anlamadım ki.
Hadi bu ay, beni bir kaç ay götürecek şeyler aldım diyelim. Ama diğer aylarım da fiyasko. Nereye gidiyor anlayamıyorum. İnsanlar nasıl biriktiriyor ben neden yapamıyorum. Yaz ayında naptım ben paraları diyorum, cevabım yok, elle tutulur nesnel bir şey yok. Bu soruma cevabım yok.
Ailemin durumu fena değil ama ben kendi ihtiyaçlarımı kendim alıyorum istemiyorum onlardan. Ben nerede hata yapıyorum hanımlar
Not: Lens almak lüks farkındayım ama zorundayım. Doktorum lensin sayesinde göz numaramın düştüğünü düşünüyor. Ben de faydasını gördüm. Sevgiler
Direk konuya girmek gerekirse, ben parayı yönetemiyorum. Ya da paramın bereketi yok.
Öncelikle öğrenim kredisi alıyorum ve ailemin yanında yaşıyorum, başka da gelirim yok zaten öğrenciyim.
Sık alışveriş yapan biri değilim ama bu para bana hiçbir şekilde yetmiyor. Miktarı öyle az olduğundan değil, ben yetiremiyorum. Arkadaşlarım da alıyor bu krediyi, ama onlara yetiyor, hatta bi tanesi bu ay altın bile almış 2 ay kenara atarak. Benim gibi ailesinin yanında da değil, yurtta kalıyor. Elimde 300 lira kalmıştı ağustos ayında harcadığım için.
Bugün alışverişe gittim, 2 pantolona toplam 85 TL verdim, ihtiyacım vardı.
Kontakt lense 95 TL verdim (mecburum buna).
Bakım için kozmetik'e girdim (şampuan, deodorant, krem vs makyaj malzemeleri bile değil) 40 tl tuttu. Marka alabilen biri de değilim. Avm'ne okul alışverişim için girdim, kardeşime de bir şeyler alınca etti 50 TL. Kendime alıp ona almayınca vicdan azabı hissediyorum.
Öteki gözümün de lensini almam lazım bir kaç hafta sonra.
Ee benim ayakkabı da almam lazım, göz numaram değişti camları değişmesi lazım, çantam da pek iyi halde değil. Neden üst üste geldi anlamadım ki.
Hadi bu ay, beni bir kaç ay götürecek şeyler aldım diyelim. Ama diğer aylarım da fiyasko. Nereye gidiyor anlayamıyorum. İnsanlar nasıl biriktiriyor ben neden yapamıyorum. Yaz ayında naptım ben paraları diyorum, cevabım yok, elle tutulur nesnel bir şey yok. Bu soruma cevabım yok.
Ailemin durumu fena değil ama ben kendi ihtiyaçlarımı kendim alıyorum istemiyorum onlardan. Ben nerede hata yapıyorum hanımlar
Not: Lens almak lüks farkındayım ama zorundayım. Doktorum lensin sayesinde göz numaramın düştüğünü düşünüyor. Ben de faydasını gördüm. Sevgiler