- 22 Kasım 2020
- 6.302
- 89.531
-
- Konu Sahibi yildiztozuu
- #21
Okurken sinir geldi, hepsini cıkar hayatından, resmen uvey evlat muamelesi goruyorsunMuhtemelen uzun bir konu olacak.. benden 2 yaş büyük abim ve 18 yaşında bir kız kardeşim var. Annem market çalıştırdığı için kız kardeşimi ben büyüttüm denilebilir. Anne ve babanın kendimi bildim bileli kavga, gürültü,aldatma ve para muhabbetleri yüzünden mutsuz bir evlilikleri vardı. Aile içinde hep en dobra ben oldum, yanlış varsa söyledim gerekirse tartıştım belki de bu yüzden kaybettim. Ailede ilk önce ben evlendim, babamla annemin durumu olmasına rağmen bana neredeyse hiçbir şey yapılmadı yapılan da kavga ile oldu. Benden 3 sene sonra abim evlendi ona ev alındı araba alındı bütün düğün masrafları karşılandı. Babam kendisine ev almamak için işi yokuşa sürerken ben babamla tartıştım fabrika maaşı ile nasıl ev alsın abim vesaire diye herkesin kurtarıcısıyım ya ben...
İkinci çocuğumdan dolayı ücretsiz izne çıktım eşimin de işinde sıkıntılar çıktı o esnada da ev sahibi evden çıkın diye baskı yaptı benim de yardım isteyecek bir babam vardı elinde de gerçekten parası vardı. İstedim, Tamam kızım dedi beni oyaladı benim ev için yardım istediğimi duyan abim, eşinin işe giderken zorlandığını (1km yol) ve ikinci bir araba almaları gerektiğini, adamlara kaporasını verdiğini ama parasına çıkıştıramadıklarını(hep aynı taktik) o yüzden adamla kavga ettiklerini falan söyledi çok bozuldum benim bir kez ihtiyacım olduğunda sırf o paranın bana gelmemesi için bu şekilde bir yola başvurmalarına. Oysa ki sıfır borç ile evlenip üstüne eve, araba alınan kendileriydi nasıl çıkıştıramazlardı. Babam para vermek için onları tercih etti ve onların ikinci arabasını almaları için bir miktar para gönderdi Ve bunu benden gizlediler. Ama babam bana bir süre sonra bunu söyledi ama o esnada abim ve eşi babamdan hiçbir şekilde yardım almadıklarını, kredi ile arabayı aldıklarını söylediler. Ben çok bozuldum ama para için de şekillere girmek istemedim. Daha sonra benim bildiğim ortaya çıkınca yok babam kardeşine söyleme dedi de ondan oldu da vesaire vesaire bir sürü boş laf ettiler orada bir bozguna uğradım..
Daha sonra babamın vicdanı el vermemiş olacak ki bana ufak bir Zeytinlik alacağını söyledi ve ben de hemen kabul ettim. Zeytinliği aldı. Bir sene önce çok uygun bir fiyata almıştı ama şu an değeri 1.5 milyon oldu. O esnada biz evimizi aldık kredi borcu ile. Eşim işinden toplu bir para aldı onunla da başka bir Zeytinlik aldık oda 5 6 ya katladı. Kalbimizin ekmeğini yedik.
Bu esnada annem tabii ki de bana hiçbir şey yapılmasına razı değildi. istiyor. Çünkü oğluna tapıyordu. Geçen gün teyzem söyledi annem ona bahsetmiş ama abimle konuşmuşlar kesinlikle bana söylememesini tembihlemiş. Annemin %40 engelli raporu var bu raporun üzerinden araba alalım diye konuşmuşlar. Sanki ellerindeki para da benim gözüm varmış gibi sanki bana söyleseler önüne bir set koyacakmışım gibi benden gizliyorlar ama yüzüme de sürekli gülüyorlar. Abim eşi ve anneme içimde öfke besledim ben bunlara ne yaptım diye..
Tabii planladıkları gibi olmuyormuş alamamışlar araba falan..
Neyse babam 18 yaşındaki kız kardeşimi TOKİ'ye yazdırdı ve birkaç gün önce TOKİ'den ev çıktığını duyduk yani babam kız kardeşime TOKİ'den ev alacak. Hemen bunun haberini abim duyunca beni aradı çünkü aralarında en az yardım alan benim ya benim tepkime ölçüyorlar ve kendileri de başka planlar yapıyorlardı Zeytinlik almak için babamdan yardım falan istemeyi planlıyorlardı tabii ona da bir set koyulmuş oldu. benim ağzımdan laf alamadılar tabii ki de ben evet çıktığını, güzel olduğunu falan söyledim kalbimi kötü tutmadım. Ancak iş artık maddi boyuttan çıkmıştı..
İşte asıl olay burada başlıyor neden maddi boyuttan çıktı çünkü ben 18 yaşındayken üniversiteye gitmek için çalışmak için kitap parası istediğimde yol parası istediğimde bana bir kuruş para vermiyorlardı ben gidip kendim çalışıyordum yazları kışları da kendi paramla okuyordum elbette ki bana da para veriyorlardı ama 3 ayda 4 ayda bir gönderdikleri bir paradan ne hayır gelirdi ki? Evlerini temizliyordum yağlayıp bağlıyordum kız kardeşime bakıyordum ama nedense bir türlü sevilemedim. Kız kardeşim annemle babamın yüzüne ben yaşlanırsanız falan size bakmam direkt huzurevine gönderirim veya anneme küfür veya babama değişik değişik konuşmalar yapıyor ama bu nedense onların hoşuna gidiyor ki en kıymetlileri kardeşim oluyor veya abim veya gelini oluyor. Kız kardeşime bile bizim gelinimizi söyleyerek ben yengene örnek almanı istiyorum diyor babam kız kardeşime. Benim neyimi gördünüz? Çünkü ben içten pazarlıklı değilim, araba için parayı vermezlerse çok farklı olayların olacağını söyleyen abimler şu an kıymetli oluyorlar.
Geçen hafta memlekete gittim annemin telefonunu boş yakaladım ve rehberdeki isimlerimize baktım. Herkesin isminin sonuna m koyarak yazmış benimkinde sadece ismim var o gece kandildi sadece ağladım ve dua ettim Allah'ım sana havale ediyorum dedim. Şu an benim de çok iyi bir işim var sadece izindeyim eşimin işinden dolayı sıkıntıları var ancak Halime binlerce kez şükrediyorum hiç kimsenin malında parasında gözüm yok her şeyimi kendim yapmaya çalışıyorum ancak hep benim arkamdan dolaplar dönüyor. Dediğim gibi iş artık maddi boyutu aştı. maddi boyutun etki ettiği manevi boyuta geçti. Benim derdim sevgisizlik, kimsenin etlisine sütlüsüne karışmazken benim arkamdan böyle dolapların çevrildiğini duymak, annemin her şeyin abime yapılmasını istemesi artık çok fazla ağrıma gitmeye başladı.
Benim en sıkıntılı olduğum bir zamanda çocuklarım hastayken hastaneden dönerken babamın yanımıza geleceğini duydum. Hemen akabinde annem beni aradı baban benim kafama vurdu bana burada bunları yapıyor sizin yanınıza yağ çekmeye geliyor boşanacağım artık yeter konuşun babanızla falan dedi. Ben de defalarca konuştuğumu ancak anlamadığını bu sefer de abime söylemesi gerektiğini o konuşursa belki onu dinleyebileceğini söyledim Tamam dedi kapattı telefonu daha sonra öğrendim ki abimi hiç aramamış bile. Yani ortada sıkıntı varsa tartışma varsa yapılması gereken bir şey varsa hep bana gelir ilk olarak hep ben atlarım ortaya ya ama birine para verilecekse bir iş olacaksa hiç benim haberim olmaz. Böyle böyle bir sürü eklendi ama ben hiçbir şey olmamış gibi tavrımı sürdürüyorum ancak kendimi geri çekmeyi düşünüyorum ama abim ve eşi o kadar yüzsüzler ki bundan bile anlamazlar. Sadece susup herkesin kendi kalbinin ekmeğini yediğini görmek istiyorum. Bu gece rüyama girdi annemle babama bir sürü laf sayıyordum, söylemek istediklerimi ve uyandığımda gözlerimden yaşlar akıyordu bu seviyeye getirdiler beni. Rüyamda söylediklerimi gerçekte de söyledim yüzlerine ama kimse değişmiyor. Bana ne tavsiye verirsiniz.
Sizinle aynı fikirdeyim. Bence en iyisi ölmeden çocuklarına mal mülk bırakmayacaksın. Üstlerine hiçbir şey almayacaksın. Mal mülk hibe etmeyeceksin. Kendi üstüne alırsan alırsın. İleride mirasta ne olursa paylaşsınlar. Yapsan bile senden ayrımcısı olmuyor. Bu konuda görüldüğü üzere çocuğunun 1.5 milyon eden zeytinliği olur gene yaranamazsın.Abisi ayrı konu sahibi ayrı.. Hala birbirlerini fişekliyorlar ki daha çok yapılsın.. konu tamamen para..Allah evladın hayırlısını versin. Hayırlı evlat olmayacaksa da vermesin..zaten bir bizim millette var dogurdugun cocuk 50 yasina gelene kadar bakmak.
Gerci bakarsin bakarsin ona daha cok verdi bana az verdi olur sonu. Olmeden miras derdine dusup savas cikarmakta bizde.
simdi gelip olay mal mulk degil ayrimcilik vs dersiniz ama basbaya tek dert para iste. Farkli olsaydi " zeytinligi hemen kabul ettim" demezdiniz.
Siz ev icin pusuya yatmissiniz, abiniz de araba icin.
Baba hangi birinize para yetistirsin.
Parasi oldugunu bildigim icin istedim diyorsunuz da, vermek zorunda mi?
Madem ayrimcilik yapıyorlar, sizi yok sayip oğlana deger veriyorlar, silerim silerim zirnik almam.
Baba evinde bir elim yagda bir elim baldaydi.Hicbir zaman neredeyse para sıkıntısı cekmedim cebimde en kötü 100 liram olurdu.
Evlenirken bile herşeyimi 50tl 100tl hesabı yaparak yaptım ne çeyizim oldu ne birsey.Ailemin durumu çok iyiyken.
Durumumuz çok iyiyken memurluk mülakatı için Ankaraya gitmem gerekti yol parası bile vermemişlerdi.Ozamanlar nasip olmadi.
24 yasinda evlendim,bari ele güne rezil olmayalım bir bilezik takın dedim beni dövecek gibi yaklaşan bir babam vardi.
Babam yalancının Teki ve beni çocuk avutur gibi avuttu.
Dugunumu babam yapti herşeyiyle sagolsun.Birtane çeyrek alip takmadi babamin aldiklarini takiyor kendi takmis gibi.
Babam duysa olay çıkarır.Babam beni bu zamana kadar tek birseyden mahrum bırakmamıştir Allah razi olsun.Beraber gezer yeriz içeriz.
Ben hic ailemden böyle görmedim.Okadar rahattim annem babam el bebek gül bebek buyutmustur.
Kızım var çoğu şeyimize abim koşar.
Yaklaşık 1 aydır ev, iş, taşınma, çocuk dörtlüsünün arasında kosturuyorum.Yardimci olacak sadece abim var.Annem kızıma bakıyor.Abimin evinde kalıyorduk.
Ergenlik zamanlarımda babamdan yediğim bol dayaklar.
Hesaplarımi da kendim için kullanmak istiyorum.Babamin üzerine açıp eğer ki ilerleme olursa belki memuriyeti bırakıp orada devam ederim diyorum.
Midem bulaniyor boyle
Konulardan.. karin acligi sorun degil doyar insan ama goz acligi cok kotu brisey.. hepsini cikar hayatindan..
1 km yi zevk olsun diye yuruyor insan.. sirf sana yaramasin diye soyledikleri
Seye bak rezillik
Ha oncekiAilesinin konu sahibini gozden cikarmasi daha dogru gibi.
Ha onceki
Konularini bilmiyorumama bu konuya gore boyle bir yorum yaptim
Kendimi gördüm şu cümlelerde. Aynılarını yaşadım. Sinir bozucu,sorun içeren ne varsa aranirim napicaz ne edicez vs diye.. ama iş maddi boyutta faydalı bir şeyse benim 1 sene sonra falan haberim olur. Annem beni sever ama bana bir şey alınmasına şiddetle karşıdır.Yani ortada sıkıntı varsa tartışma varsa yapılması gereken bir şey varsa hep bana gelir ilk olarak hep ben atlarım ortaya ya ama birine para verilecekse bir iş olacaksa hiç benim haberim olmaz.
Böyle bir konu okumuştum ben yanlış hatırlamıyorsam sizmiydiniz acabaMuhtemelen uzun bir konu olacak.. benden 2 yaş büyük abim ve 18 yaşında bir kız kardeşim var. Annem market çalıştırdığı için kız kardeşimi ben büyüttüm denilebilir. Anne ve babanın kendimi bildim bileli kavga, gürültü,aldatma ve para muhabbetleri yüzünden mutsuz bir evlilikleri vardı. Aile içinde hep en dobra ben oldum, yanlış varsa söyledim gerekirse tartıştım belki de bu yüzden kaybettim. Ailede ilk önce ben evlendim, babamla annemin durumu olmasına rağmen bana neredeyse hiçbir şey yapılmadı yapılan da kavga ile oldu. Benden 3 sene sonra abim evlendi ona ev alındı araba alındı bütün düğün masrafları karşılandı. Babam kendisine ev almamak için işi yokuşa sürerken ben babamla tartıştım fabrika maaşı ile nasıl ev alsın abim vesaire diye herkesin kurtarıcısıyım ya ben...
İkinci çocuğumdan dolayı ücretsiz izne çıktım eşimin de işinde sıkıntılar çıktı o esnada da ev sahibi evden çıkın diye baskı yaptı benim de yardım isteyecek bir babam vardı elinde de gerçekten parası vardı. İstedim, Tamam kızım dedi beni oyaladı benim ev için yardım istediğimi duyan abim, eşinin işe giderken zorlandığını (1km yol) ve ikinci bir araba almaları gerektiğini, adamlara kaporasını verdiğini ama parasına çıkıştıramadıklarını(hep aynı taktik) o yüzden adamla kavga ettiklerini falan söyledi çok bozuldum benim bir kez ihtiyacım olduğunda sırf o paranın bana gelmemesi için bu şekilde bir yola başvurmalarına. Oysa ki sıfır borç ile evlenip üstüne eve, araba alınan kendileriydi nasıl çıkıştıramazlardı. Babam para vermek için onları tercih etti ve onların ikinci arabasını almaları için bir miktar para gönderdi Ve bunu benden gizlediler. Ama babam bana bir süre sonra bunu söyledi ama o esnada abim ve eşi babamdan hiçbir şekilde yardım almadıklarını, kredi ile arabayı aldıklarını söylediler. Ben çok bozuldum ama para için de şekillere girmek istemedim. Daha sonra benim bildiğim ortaya çıkınca yok babam kardeşine söyleme dedi de ondan oldu da vesaire vesaire bir sürü boş laf ettiler orada bir bozguna uğradım..
Daha sonra babamın vicdanı el vermemiş olacak ki bana ufak bir Zeytinlik alacağını söyledi ve ben de hemen kabul ettim. Zeytinliği aldı. Bir sene önce çok uygun bir fiyata almıştı ama şu an değeri 1.5 milyon oldu. O esnada biz evimizi aldık kredi borcu ile. Eşim işinden toplu bir para aldı onunla da başka bir Zeytinlik aldık oda 5 6 ya katladı. Kalbimizin ekmeğini yedik.
Bu esnada annem tabii ki de bana hiçbir şey yapılmasına razı değildi. istiyor. Çünkü oğluna tapıyordu. Geçen gün teyzem söyledi annem ona bahsetmiş ama abimle konuşmuşlar kesinlikle bana söylememesini tembihlemiş. Annemin %40 engelli raporu var bu raporun üzerinden araba alalım diye konuşmuşlar. Sanki ellerindeki para da benim gözüm varmış gibi sanki bana söyleseler önüne bir set koyacakmışım gibi benden gizliyorlar ama yüzüme de sürekli gülüyorlar. Abim eşi ve anneme içimde öfke besledim ben bunlara ne yaptım diye..
Tabii planladıkları gibi olmuyormuş alamamışlar araba falan..
Neyse babam 18 yaşındaki kız kardeşimi TOKİ'ye yazdırdı ve birkaç gün önce TOKİ'den ev çıktığını duyduk yani babam kız kardeşime TOKİ'den ev alacak. Hemen bunun haberini abim duyunca beni aradı çünkü aralarında en az yardım alan benim ya benim tepkime ölçüyorlar ve kendileri de başka planlar yapıyorlardı Zeytinlik almak için babamdan yardım falan istemeyi planlıyorlardı tabii ona da bir set koyulmuş oldu. benim ağzımdan laf alamadılar tabii ki de ben evet çıktığını, güzel olduğunu falan söyledim kalbimi kötü tutmadım. Ancak iş artık maddi boyuttan çıkmıştı..
İşte asıl olay burada başlıyor neden maddi boyuttan çıktı çünkü ben 18 yaşındayken üniversiteye gitmek için çalışmak için kitap parası istediğimde yol parası istediğimde bana bir kuruş para vermiyorlardı ben gidip kendim çalışıyordum yazları kışları da kendi paramla okuyordum elbette ki bana da para veriyorlardı ama 3 ayda 4 ayda bir gönderdikleri bir paradan ne hayır gelirdi ki? Evlerini temizliyordum yağlayıp bağlıyordum kız kardeşime bakıyordum ama nedense bir türlü sevilemedim. Kız kardeşim annemle babamın yüzüne ben yaşlanırsanız falan size bakmam direkt huzurevine gönderirim veya anneme küfür veya babama değişik değişik konuşmalar yapıyor ama bu nedense onların hoşuna gidiyor ki en kıymetlileri kardeşim oluyor veya abim veya gelini oluyor. Kız kardeşime bile bizim gelinimizi söyleyerek ben yengene örnek almanı istiyorum diyor babam kız kardeşime. Benim neyimi gördünüz? Çünkü ben içten pazarlıklı değilim, araba için parayı vermezlerse çok farklı olayların olacağını söyleyen abimler şu an kıymetli oluyorlar.
Geçen hafta memlekete gittim annemin telefonunu boş yakaladım ve rehberdeki isimlerimize baktım. Herkesin isminin sonuna m koyarak yazmış benimkinde sadece ismim var o gece kandildi sadece ağladım ve dua ettim Allah'ım sana havale ediyorum dedim. Şu an benim de çok iyi bir işim var sadece izindeyim eşimin işinden dolayı sıkıntıları var ancak Halime binlerce kez şükrediyorum hiç kimsenin malında parasında gözüm yok her şeyimi kendim yapmaya çalışıyorum ancak hep benim arkamdan dolaplar dönüyor. Dediğim gibi iş artık maddi boyutu aştı. maddi boyutun etki ettiği manevi boyuta geçti. Benim derdim sevgisizlik, kimsenin etlisine sütlüsüne karışmazken benim arkamdan böyle dolapların çevrildiğini duymak, annemin her şeyin abime yapılmasını istemesi artık çok fazla ağrıma gitmeye başladı.
Benim en sıkıntılı olduğum bir zamanda çocuklarım hastayken hastaneden dönerken babamın yanımıza geleceğini duydum. Hemen akabinde annem beni aradı baban benim kafama vurdu bana burada bunları yapıyor sizin yanınıza yağ çekmeye geliyor boşanacağım artık yeter konuşun babanızla falan dedi. Ben de defalarca konuştuğumu ancak anlamadığını bu sefer de abime söylemesi gerektiğini o konuşursa belki onu dinleyebileceğini söyledim Tamam dedi kapattı telefonu daha sonra öğrendim ki abimi hiç aramamış bile. Yani ortada sıkıntı varsa tartışma varsa yapılması gereken bir şey varsa hep bana gelir ilk olarak hep ben atlarım ortaya ya ama birine para verilecekse bir iş olacaksa hiç benim haberim olmaz. Böyle böyle bir sürü eklendi ama ben hiçbir şey olmamış gibi tavrımı sürdürüyorum ancak kendimi geri çekmeyi düşünüyorum ama abim ve eşi o kadar yüzsüzler ki bundan bile anlamazlar. Sadece susup herkesin kendi kalbinin ekmeğini yediğini görmek istiyorum. Bu gece rüyama girdi annemle babama bir sürü laf sayıyordum, söylemek istediklerimi ve uyandığımda gözlerimden yaşlar akıyordu bu seviyeye getirdiler beni. Rüyamda söylediklerimi gerçekte de söyledim yüzlerine ama kimse değişmiyor. Bana ne tavsiye verirsiniz.
baban çok olmasada vicdanlı adam en azından sana bir zeytinlikte olsa almış,Muhtemelen uzun bir konu olacak.. benden 2 yaş büyük abim ve 18 yaşında bir kız kardeşim var. Annem market çalıştırdığı için kız kardeşimi ben büyüttüm denilebilir. Anne ve babanın kendimi bildim bileli kavga, gürültü,aldatma ve para muhabbetleri yüzünden mutsuz bir evlilikleri vardı. Aile içinde hep en dobra ben oldum, yanlış varsa söyledim gerekirse tartıştım belki de bu yüzden kaybettim. Ailede ilk önce ben evlendim, babamla annemin durumu olmasına rağmen bana neredeyse hiçbir şey yapılmadı yapılan da kavga ile oldu. Benden 3 sene sonra abim evlendi ona ev alındı araba alındı bütün düğün masrafları karşılandı. Babam kendisine ev almamak için işi yokuşa sürerken ben babamla tartıştım fabrika maaşı ile nasıl ev alsın abim vesaire diye herkesin kurtarıcısıyım ya ben...
İkinci çocuğumdan dolayı ücretsiz izne çıktım eşimin de işinde sıkıntılar çıktı o esnada da ev sahibi evden çıkın diye baskı yaptı benim de yardım isteyecek bir babam vardı elinde de gerçekten parası vardı. İstedim, Tamam kızım dedi beni oyaladı benim ev için yardım istediğimi duyan abim, eşinin işe giderken zorlandığını (1km yol) ve ikinci bir araba almaları gerektiğini, adamlara kaporasını verdiğini ama parasına çıkıştıramadıklarını(hep aynı taktik) o yüzden adamla kavga ettiklerini falan söyledi çok bozuldum benim bir kez ihtiyacım olduğunda sırf o paranın bana gelmemesi için bu şekilde bir yola başvurmalarına. Oysa ki sıfır borç ile evlenip üstüne eve, araba alınan kendileriydi nasıl çıkıştıramazlardı. Babam para vermek için onları tercih etti ve onların ikinci arabasını almaları için bir miktar para gönderdi Ve bunu benden gizlediler. Ama babam bana bir süre sonra bunu söyledi ama o esnada abim ve eşi babamdan hiçbir şekilde yardım almadıklarını, kredi ile arabayı aldıklarını söylediler. Ben çok bozuldum ama para için de şekillere girmek istemedim. Daha sonra benim bildiğim ortaya çıkınca yok babam kardeşine söyleme dedi de ondan oldu da vesaire vesaire bir sürü boş laf ettiler orada bir bozguna uğradım..
Daha sonra babamın vicdanı el vermemiş olacak ki bana ufak bir Zeytinlik alacağını söyledi ve ben de hemen kabul ettim. Zeytinliği aldı. Bir sene önce çok uygun bir fiyata almıştı ama şu an değeri 1.5 milyon oldu. O esnada biz evimizi aldık kredi borcu ile. Eşim işinden toplu bir para aldı onunla da başka bir Zeytinlik aldık oda 5 6 ya katladı. Kalbimizin ekmeğini yedik.
Bu esnada annem tabii ki de bana hiçbir şey yapılmasına razı değildi. istiyor. Çünkü oğluna tapıyordu. Geçen gün teyzem söyledi annem ona bahsetmiş ama abimle konuşmuşlar kesinlikle bana söylememesini tembihlemiş. Annemin %40 engelli raporu var bu raporun üzerinden araba alalım diye konuşmuşlar. Sanki ellerindeki para da benim gözüm varmış gibi sanki bana söyleseler önüne bir set koyacakmışım gibi benden gizliyorlar ama yüzüme de sürekli gülüyorlar. Abim eşi ve anneme içimde öfke besledim ben bunlara ne yaptım diye..
Tabii planladıkları gibi olmuyormuş alamamışlar araba falan..
Neyse babam 18 yaşındaki kız kardeşimi TOKİ'ye yazdırdı ve birkaç gün önce TOKİ'den ev çıktığını duyduk yani babam kız kardeşime TOKİ'den ev alacak. Hemen bunun haberini abim duyunca beni aradı çünkü aralarında en az yardım alan benim ya benim tepkime ölçüyorlar ve kendileri de başka planlar yapıyorlardı Zeytinlik almak için babamdan yardım falan istemeyi planlıyorlardı tabii ona da bir set koyulmuş oldu. benim ağzımdan laf alamadılar tabii ki de ben evet çıktığını, güzel olduğunu falan söyledim kalbimi kötü tutmadım. Ancak iş artık maddi boyuttan çıkmıştı..
İşte asıl olay burada başlıyor neden maddi boyuttan çıktı çünkü ben 18 yaşındayken üniversiteye gitmek için çalışmak için kitap parası istediğimde yol parası istediğimde bana bir kuruş para vermiyorlardı ben gidip kendim çalışıyordum yazları kışları da kendi paramla okuyordum elbette ki bana da para veriyorlardı ama 3 ayda 4 ayda bir gönderdikleri bir paradan ne hayır gelirdi ki? Evlerini temizliyordum yağlayıp bağlıyordum kız kardeşime bakıyordum ama nedense bir türlü sevilemedim. Kız kardeşim annemle babamın yüzüne ben yaşlanırsanız falan size bakmam direkt huzurevine gönderirim veya anneme küfür veya babama değişik değişik konuşmalar yapıyor ama bu nedense onların hoşuna gidiyor ki en kıymetlileri kardeşim oluyor veya abim veya gelini oluyor. Kız kardeşime bile bizim gelinimizi söyleyerek ben yengene örnek almanı istiyorum diyor babam kız kardeşime. Benim neyimi gördünüz? Çünkü ben içten pazarlıklı değilim, araba için parayı vermezlerse çok farklı olayların olacağını söyleyen abimler şu an kıymetli oluyorlar.
Geçen hafta memlekete gittim annemin telefonunu boş yakaladım ve rehberdeki isimlerimize baktım. Herkesin isminin sonuna m koyarak yazmış benimkinde sadece ismim var o gece kandildi sadece ağladım ve dua ettim Allah'ım sana havale ediyorum dedim. Şu an benim de çok iyi bir işim var sadece izindeyim eşimin işinden dolayı sıkıntıları var ancak Halime binlerce kez şükrediyorum hiç kimsenin malında parasında gözüm yok her şeyimi kendim yapmaya çalışıyorum ancak hep benim arkamdan dolaplar dönüyor. Dediğim gibi iş artık maddi boyutu aştı. maddi boyutun etki ettiği manevi boyuta geçti. Benim derdim sevgisizlik, kimsenin etlisine sütlüsüne karışmazken benim arkamdan böyle dolapların çevrildiğini duymak, annemin her şeyin abime yapılmasını istemesi artık çok fazla ağrıma gitmeye başladı.
Benim en sıkıntılı olduğum bir zamanda çocuklarım hastayken hastaneden dönerken babamın yanımıza geleceğini duydum. Hemen akabinde annem beni aradı baban benim kafama vurdu bana burada bunları yapıyor sizin yanınıza yağ çekmeye geliyor boşanacağım artık yeter konuşun babanızla falan dedi. Ben de defalarca konuştuğumu ancak anlamadığını bu sefer de abime söylemesi gerektiğini o konuşursa belki onu dinleyebileceğini söyledim Tamam dedi kapattı telefonu daha sonra öğrendim ki abimi hiç aramamış bile. Yani ortada sıkıntı varsa tartışma varsa yapılması gereken bir şey varsa hep bana gelir ilk olarak hep ben atlarım ortaya ya ama birine para verilecekse bir iş olacaksa hiç benim haberim olmaz. Böyle böyle bir sürü eklendi ama ben hiçbir şey olmamış gibi tavrımı sürdürüyorum ancak kendimi geri çekmeyi düşünüyorum ama abim ve eşi o kadar yüzsüzler ki bundan bile anlamazlar. Sadece susup herkesin kendi kalbinin ekmeğini yediğini görmek istiyorum. Bu gece rüyama girdi annemle babama bir sürü laf sayıyordum, söylemek istediklerimi ve uyandığımda gözlerimden yaşlar akıyordu bu seviyeye getirdiler beni. Rüyamda söylediklerimi gerçekte de söyledim yüzlerine ama kimse değişmiyor. Bana ne tavsiye verirsiniz.