- 19 Ağustos 2008
- 17.856
- 53.851
Yaşadığım şehir ve aile kültürümden kaynaklı bilmiyorum ama bizde şöyle bir durum vardır.
Yazın kışlıklarımız yapılır. Domates sosları menemen lik ler vs vs bol bol yapılır. Kendi bahçemizden büyük çoğunluğu yoksada doğal olanlarından alıyorum. Kurutulacak sebzeler kurutulur. Vs. Salçamızı kendimiz yapıyoruz bir yıl yapıp iki üç yıl yiyoruz. Turşularıda kendimiz yapıyoruz. kuru baklagilleri falanda toplu alıyoruz . Hiç paketli kurubaklagil tüketmiyorum. deterjan gibi kullanım tarihi geçmeyen uzun süre saklanabilecek şeyleri hep toplu alırız. zeytin yağ sıvı yağ gibi Yani demek istediğim şuan önümüz kış kıştan bahsediyorum. Dışarıdan alacağım belli başlı şeyler kalıyor. Et olayınıda sürekli almıyorum bir büyük baş alıp dolapta saklıyorum. Kıyafet olayında ihtiyacım olmadan almam zaten kıyafetlerim hiç eskimez ayakkabılarım hiç eskimez ama sıkılırım aynı şeyleri giymekten baktım sıkıldım o ayakkabıdan ama hala yeni hemen ihtiyacı olan biriyle paylaşırım. Sakın yanlış düşünmeyin mesela düzgün bir ayakkabıdır anneme sorarım giymek istermisin ben giyerim derse ona yoksa cevremdeki insanları yada ihtiyacı olanlara verirm hiç bir şeyi atmam. Pinti değilimdir ama tutumluyumdur. Yemek israfına çok özenirim. İki kişiyse iki kişilik yemek yaparım asla yemek dökmem.Bu şekilde dikkat edersek işte bir parça hayatımız düzene giriyor. Yoksa şuan her şey okadar pahalı ki biz dışarıdan kahvaltılık dışında çok birşey almasak bile aylık 1000 tl yi geçiyordur mutfak masrafımız. Sanırım önemli olan elindeki parayı çekip çevirmeyi bilmek ne kadar gelirin varsa ona göre yaşamalısın.
Kışlık bende yaparım yapmasak ne olacak acep bereketli oluyor ama kış sebzesi de yemek isterim sürekli buzluktan konserveden olmuyor. Aslında bizler gelirine göre yaşayan insanlarız ama gelirimizin alım gücü yok oluyor o bizi üzüyor yoksa Türk kadını zaten genelde tutumludur evini mutfağını çekip çevirir ama gelir aynı kalıp alım gücü de düşünce zorlanıyoruz haliyle