Özlem Dolu Çocukluk Günlerimiz

Okudugum ilkokulun kantininde simit
> ve Camlica gazozu disinda bir sey yoktu, Off direkt bu cümleyle başlanmış ya çok tuhaf oldum çünkü hep özlemle anarım o okul kantinindeki simit ve gazozu,istisnasız hergün sıraya girip simit gazoz alırdık...Diğer yazılanlarıda aynen yaşadım,çok şanslıyız...
 
çok güzel paylaşım olmuş emeğine sağlık ablacım..........

bizimde mahallemizde macun yapan bir kadın olurdu her cuma macunu yapıp kapısının önüne çıkardı başka mahallenin çocukları dahil bir çocuk ordusu toplanırdı kadnın başına herkes elinde bir çubuk veya bir kaşıkla gelirdi macun almak için...........

kar yağardı mahallemiz hep yokuştu eline tahtasını alan yada eline çuval ,naylon alan sokağa fırlardı kaymaya yazlarıda bilye araba yaparlardı bizim orada bir tahta ile 4 kenarına bilyeli tekerlek
bilirmisiniz bilmiyorum kaykaya benziyor heh işte fotoğrafınıda buldum
yazın altımızda hep bunlardan olurdu işte yaşlılarda gürültümüze kızarlardı
ama biz yinede binerdik :)

sonra ip atlardık komşuların zillerine basıp kaçardık ......... vs vs......
çok güzel bir paylaşım olmuş ablacım yeniden tşk ederimm
 


Ayranda olurdu yanınada tost sıcacık hemde...
Ne mutlu sizede o günleri yaşamak güzel birer anı gibi kalacak.



Evet boncuğum macunların tadına varılmazdı zaten rengarenk olurdu.
Bizdede vardı bunlardan tahtadan ankaranın içine işleyen soğunda üzerine binip kayardık .
Ne pantolanlar yırtmıştım bende .
Çift ip atlardık bizde herkes yapamazdı o zamanlar beceri istiyordu içine girip bide dışına çıkardık.
Zil çalmak ayrı lükstü bizim için balkonlara kaçan toplar olurdu vermek istemezlerdi birde.
Böyle işte canım çocukluk dediğin böyle olmalı bence.
Bende teşekkür ederim bitanem opuyorumnanaktan
 
super elıne saglık tatlım, çocuklugumdan şuan en çok yapmak ıstedıgım şey, anneannemın buz gibi yenı yıkanmış merdıvenlerınde oturup ev salçası surulmuş ekmegımı yemek. o merdıvende anneannemin kankilerı ıle geç saatlere kadar çiğdem çitletmek. dut agacından duşup duşup, dızlerımdekı yaraların kabuklarını soymak. çocukluk ne guzel bır şeydı. ne çok hayal kurardık çocukken. bazen halı denız olurdu,terlıkler balık. ben denızkızı. mafoldumben
 
bizim evimiz ankaranın yüksek yerinde ve her yer çok güzel görünür
ben çocukken yazları pencereden dışarı bakar görebildiğim kadarıyla tüm uçurtmaları sayardım..1 2 3...21 bazen 30ları bile bulurdu..bugün yine pencereden bakarken o günü hatırladım ve sayayım derken malesef o 30 ları bile bulan uçurtmalardan eser yok sadece 3 tane görebildim :1no2: artık çocuklarda çocukluğunu yaşayamıyo :çok üzgünüm: üzüldüm açıkçası :gitme:


 



çift ipler zordu yaa,böyle bide önce dizimizde tutardık ipi sonra belimize ,ordan da belimizin üstüne kadar kademe kademe arttırırdık ip seviyesinikaydirigubbakcemile3
Balkona top kaçınca çekine çekine giderdik istemeye,hatta bazen 1-2 kere kaçtıktan sonra utanırdık,gidemezdik istemeye,kalırdı o gün öyle.Bizim balkona da habire top kaçardı,annem bıkmıştı,patlatacağım derdi ama hiç kıyıpta patlatamadı kaydirigubbakcemile3 Akşam olunca balkondan seslenirdi annem Zeynepp hadi yemeğe,sıkıysa gelmiyorum de,bir bakış atardı doğruu eve.Saklambaç oynardık bütün çocuklarla,akşam olunca hele ne kadar zevkliydi.Şu patlayan şekerleri hatırlıyor musunuz,hala yoktur sanırım,böyle küçük küçük ağzının içine atınca pat pat sesler çıkıyordu. delikafadulden
 
sanırım bende bir gariplik var..
hey gidi cocukluk günlerim diyemiyorum hiç.
elbet güzeldi,
cok da masumdu ama..
şu an yaşadığım zaman dilimi o yıllardan kat kat güzel.

dert tasa olmaması belki o yılları cazip kılan.
ama dert de tasa da güzel,
güzelleştirmek için gösterilen çaba da güzel..
hayatı en sevdiğinle paylaşmak,
minik bir bebekle hayatı taçlandırmak da güzel...
 
iyi akşamlar ank06 okudum yazını tşkr canım beni anılarıma bogdu ve agladım bende ank kayaş zerdali tepede buyudum cok zor şartlarda bitirdim ilkokulu yazdıkların sanki ben yaşadımda anılarımı yazdım kısaca anlatayım beş kardeştik babam belediye işcisiydi ablamla aynı sene okula yazıldım hic kendime aitne bir kalemin nede kitabım oldu aynı sırada ablamla bereber otururduk devamlı cok istememe ramen ailem okutmadı 16 yaşında nişan 19 evlendim okuma sevdamı kızlarımda yaşadım buyuk kızım naren üni kazanınca hungur hungur agladım hele üni resimlerini yolayınca şukür şimdi ögretmen ve evli bana nurtopu gibi birde kız torun verdi ortanca kızım tercumanlık sakarya son senesi kucugum melikem anadolu lisesi 3 sınıf bunları ben okuttum butun sıkıntılara ramen ben okuamadım icimdeki okuma sevdsı siz okuyunca gececek diyerek allaha şukur okudular butun sıkıntılara ramen bazen düşünürüm okuma sevdam gececekmi acaba diye gecmez okumak isteyip okuyamıyan anlar beni bizim zamanımız bilir 70 80 yıllarda lise mezunu iyi bir devlet kapısında memur olurdu ama ben olmadım işte bir orta okulu bile okuyamadım cok evkarlandım daha sonra yine yazarım
 
aklıma ortaokul günlerim geldiii... hep güleriz bu anımız aklımıza gelince sizlede paylaşmak isterim... biz ilkokul, ortaokul,lise biri kuzenim biride en yakın arkadaşım hep birlikte aynı sınıfta hatta aynı sırada okuduk...lisede iki kişi oturmamız gerekirken bile ufakcık sıraya üç kişi sığmaya çalıştık sıkış sıkış oturduk hep:):):)ortaokulda öğlenciydik akşam okul dönüşünde arabalara vurur alarmlarını çaldırırdık sonrada koşmaya başlardık... her akşam aynı arabalara vururduk evimizin yolu üstündekilere..yine öyle arabanın birine vurduk meğer akıllı araba sahibi amcamız bizi merdiven dairede bekliyormuş... bizim arabaya vurup kaçmaya başlamamızla amcada fırladı birden bina kapısından bizim peşimize koştuu... tabi yakaladı bizi kuzenimle benim montum yeşildi... adam yeşil montlu vurdu gördüm deyip duruyordu ama ikimizde biribirimize benzedğimiz için sensin diyemiyordu... tabe diğer arkadaşımız gülmekten yerlerde aynı zamandada korkuyor:):):her akşam vuruyorsunuz arabama alarmı bozucaksınız deyip bizi saldı.... birde lisede sürekli gittğimiz canlı müzikyapan kafeler vardı... çok güzel günlerdi yhaaa
 
Arora .!.:
Ne kadar güzel böyle özlemle ve mutlulukla çocukluğunuzu anımsamak :)
Ben hatırlamak dahi istemiyorum çocukluğumu..
Genişletmek için tıkla...

Seni üzen bir durum mu var canım.
Anlatmak istersen dinleriz seni..:teselli:


Salçalı ekmeğin tadı her zaman farklı olmuştur üzerine karabiber döküpyerdik bizde dizlerdeki kabuklar hiç geçmezdi hayal kurmak ahhhh ahhhhhhhh kaydirigubbakcemile3



Ankaranın uçurtmaları bizlerde az yapmadık yani mutlaka takılır yada yırtılırdı şimdi gökyüzünde görülmez oldular artık kaydirigubbakcemile3




Evet dizin 1 karış yukarısından atlamaya çalışırdık özellikle lastikli iplerden alırdım bende bacaklarımız acımasın diye.Bazen pijamalardan söküp alırdım annem ne kızardı bana.
Yemek yemeyi bile aklımıza getirmezdik ne kadar fazla kalırsak sokakta mutlu olurduk hep.Şekerlerin şimdi pirinçliolanların dan var şak şak diye patlıyor.kaydirigubbakcemile3



Şu an huzurlu ve mutluysanız ne mutlu sizlere.Heleki minicik bir bebek varsa hayat dahada güzelleşiyor.kaydirigubbakcemile3



Okuyamamak içinde kalmış bir ukte canım ama ne mutlu kızların okumuş bak buda bir teselli aslında.Onlara baktıkça gurur duyuyorsun ne güzel.



Sizlerde az değilmişsiniz yani ucuz kurtulmuşsunuz adamın elinden ya ailelere şikayet etseydi adam düşünsene durum vahim olurdu kesinlikle.
Çok güzel günler gerçekten keşke bir an o mutlu günlere dönebilsek kaydirigubbakcemile3a
 
valla canım yha... çok bitirimdik üçümüzde... çocuk aklı tenefüsler de okulun aşasındaki parka giderdik sallanmaya... 5 dklık tenefüs duvarlardan atlardık kaçardık... koşa koşa soluk soluğa geri dönerdik..birde kesinlikle toplantılara annemizi göndermezdik hep abi ablalar giderdi korkumuzdan onları yollardık... toplantıda öğretmenin biri şikayette bulunmuş bizi.. turist gibiler bir boyunlarında foto makineleri eksik tenefüslerde sokaklarda geziyolar duvarı yükseltiyoruz ama onuda aşar kaçar bunlar demişler... duvar yapıldıktan sonrada genelde nöbetçi öğrenciyi tehtit eder kapıdan çıkardık:):):) hatta iyki duvar yapıldı böle kapıdan daha kolay çıkıyoruz diyip gülerdik:):):) şimdi zar zor kırk yılda bir topalanabiliyoruz... o zaman ne güzel hep bir aradaydık... ben çalışıyorum, kuzen evlendi, arkadaşta evde annesini kaybettii ev iş derken gelemiyoruz bir araya... ama geldiğimizdede eski günler diyip iç geçiriyoruz
 
Son düzenleme:


O eski günleri anmak ahhh ne kadar güzeldir ilaç gibi gelir insana.
Yapılan yaramazlıklar okulu kırmalar daha neler neler aslında .
Birazda haşarılık varmış ama olsun en güzelini yapmışsın.kaydirigubbakcemile3
 
Çocukluğuma götürdü bu metin beni.opuyorumnanaktan
İçeri girmek bilmezdim.Gece 12'lere kadar oynardık.Annem ,babam sürekli balkondan kontrol ederdi beni.Eve çağırdıklarında n'olur 5 dk daha diye sızlanırdım.
Çok hareketliydim.Saçımı çeken ,bana sataşan erkek çocuklarına haddini bildirirdim.kaydirigubbakcemile3
Sokaktaki minicik kedi yavrularını sahiplenir,onları sabah,akşam beslerdim.
Kaldırıma dizilir şarkılar söylerdik.
Gevrekleri,çiğdemleri,pamuk helvaları götürürdük.
Gerçekten çok güzeldi,doya doya yaşadım küçüklüğümü,ama o günler geri gelmeyecek ne yazık ki...mafoldumben
 


Nedense o 5 dakikalar hiç bitmezdi
Kedileri ben bide banyoya sokar yıkardım annemin tarağı ile tarardım tüylerini
Aslında ne günlerdi onlar ama giden yıllar geri gelmiyor işte.
Sadece anılarımızda tatlı birer anı olarak kalıyorlar.
 


Evcilik ve Bebeklerle oynamayı çok severdim. ılk taş Bebeklerimiz vardı. Onlara ellerimle elbiseler dikerdim zevkle. Bir de çabuk kırılırdı taş Bebekler, çok üzülür ağlardım yenisi gelene kadar.

Bakkallarda yoktu ki, kapıdan geçen Yoğurtçudan Yoğurt alırdık. Bıçakla kesilirdi öyle güzeldi.
Beyaz Gazozumuz vardı tadı unutulmayan (Beyaz Nohut derdik) Gazozun içine atıp şişince içer, yerdik nohutları...Yazlık Sinemalarımız vardı, Tahta sandalyeli ya evden Minder götürürdük, ya da Sinemada kiralardık. Hiç unutamayacağım anılar... Daha neler neler ...Çok duygulandım şimdi...
Çocukluk, masumiyet Yıllarımızdı


 
ablacım emegıne saglık yaa opuyorumnanaktan ne guzel bı paylasım bu... kaydirigubbakcemile5

hala ozlemle andıgım, keske yıne cocuk olsam hıc buyumeseydım dedıgım cok mutlu bı cocuklugum oldu.. zamanla yaslarda ılerledıkce hayat getırdıgı zorluklar sorumluluklar fılan ne bıleyım benı hep cocukluguma goturmustur.. ne kadar guzeldı ozamanlar.. dert yok tasa yok,gecım derdı fılan pehh.. :umursamaz: bı el yagda bır el balda ohh..

en cok benı gulduren anılarımsa yasımla alakalı olanlar... :lepi: hep yasım soruldugunda bı yas buyuk soylerdım.. pek heveslıydım buyumeye.. ah bı 5 olsam 15 olsam.. bır 18 olsam derken derken.. 20 den sonrası sayılmıyormus.. mafoldumben
 
Ah keşke dönebilsem o günlere..
ne kadar samimiydi,ne kadar saftı o günler,o insanlar,
komşuluk,arkadaşlık...
evet hayal meyal hatırlıyorum,bizim evin bitişiğinde açık hava sineması vardı,
film olduğunda hep beraber giderdik,
ablalarımla arkadaş gibiydik,evde evcilik oynardık,
biraz yaramaz bir çocuktum,
bizim mahallede 3 arkadaştık,çamurdan eşyalar yapardık,yemek yapardık,
hatta o çamurlardan yediğimizi bile hatırlıyorum...
ay çok güzeldi ya...
annem babam gençti,bizler çocuk,
keşke hep çocuk kalabilseydim,
keşke annem babam hep genç kalabilseydi...
çok derinlere gittim,yeter bu kadar,yoksa ağlayacağım bu saatte...
sevgiler...
 


Evcilik oyunu ne güzel oyundu ama anne olurduk baba olurduk sırayla hele bebeklerimiz plastik bebeğim vardı benimde kıyafet dikerdik ona rengarenk olurdu.
Yazlık sinemalara akşamları giderdik bizde hatırlıyorum o günleri açık havada ne kadar keyifliydi çekirdekleri alıp çıt çıt çitlerdik.
Hatta sabah matinelerine sinemaya giderdik akşam da babam aynı filme bilet almış olur bir daha giderdik.
Keşke o günleri bir daha yaşamak lazım diyorum ablacım gerçekten masum yıllardı onlar.


O zamanlar daha iyiydi canım herşey masum ve gerçekti doya doya yaşıyorduk herşeyi.
Sorma o yaş bunalımı hep vardı ama nedense büyükmüş gibi hissederdik hep bizden küçükleri de koruma altına alırdık.



Açık hava sineması ne muhteşem olurdu siyah beyaz filimler elimizde gazozlar mısırlar çekirdekler.
Çamurlara bizde çivi saplamaca oyunu oynardık hep tek kale maç yapardım erkek çocukları gibi bisiklet tepesinden inmezdim hiç.
Ama içimdeki çocukluğu da yitirmemeye çalışıyorum songülcüm o güzel günleri unutmamak adına .
 
çok güzel bir konu ank tebrik ederim çok ta güzel anlatmışsın başlangıçta

bizde;
evimizin etrafında boş arsalar vardı o zamanlar çim çim çimencik oynardık
hergün saat 15:00 te TRT-1 De atlıkarınca çıkardı onu izlerdik
akşamları saat 19:00 da perihan abla çıkardı tüm aile tv karşısına geçerdik
sokaklardan gazoz kapağı toplayıp oynardık onlarla
annem çalıştığı için pazarlığı düzmek te bize kalırdı az parayla pazara gidip bir sürü şey alırdık ve buna sevinirdik
aklıma bunlar geldi şimdilik geldikçe paylaşırım
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Yaşadığım Yer Alyalarla Safiyelerle Dolu(Kanıksanmıs Şiddet)
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
7K
feruzecerci
S
Eşimi sevmiyorum.
28 29 30
Yorumlar
590
Görüntüleme
104K
golldkahveemm
S
Çocuklar yüzünden boşanamıyorum.
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
26K
simenta
PKO'yu yenmek isteyenler buyrun içeriye!
54 55 56
Yorumlar
1K
Görüntüleme
278K
bushin
B
Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
130K
gecevekedicik
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…