Ne çok konu açar oldum.
Özel hayatımı asla kimseye anlatmam. Kendimden bile bir nebze uzak tutarım öyle söyleyeyim ama artık duygu taşkınlığı, gerçeklere objektif bakamadığımı düşünmem -özel hayatımı- sizlerle paylaşmama neden olacak.
İki yıldır bir ilişkim var. İlişkiye başlarken geçmişte yaşadığım ne varsa en yalın ve yalansız haliyle anlattım.
Kendisi Ankara’nın sayılı okullarından birinde. (İfşa olmamak adına okula nasıl girdiğini yazamıyorum. Merak edenlere özelden yazabilirim). Ben ise bu yıl tekrar üniversite sınavına gireceğim.
Şimdi başlıyorum. Kendisi asla moral vermiyordu okul konusunda. Zamanla bu köstek olma durumu moral bozmaya, dalga geçmeye, ezmeye kadar geldi. Cahilsin demeler, vasıfsızsın demeler, -ailemle sorunlu olduğumuz için pek dışarı çıkamıyorum-, sana acıyorum demeler. Asla ezdirmedim kendimi, cevabını verdim ama nasıl bir karakteri varsa tüm bunlar artarak devam etti.
Beni rahatsız eden bir çocuk vardı anlatmıştım bir konumda. Onunlayken de devam etti bunlar ve ondan saklamadım hiçbir şeyi. Son olayda -ailem öğrenmeden-, onunla paylaştım. Mantıklı düşünemediğim bir sırada annemlere anlatmam için üzerimde baskı kurdu. Ben de “Anlatamayacağımı annemlerin normal karşılamayacağını başka bir çözüm bulmamız gerektiğini” anlattım. Daha da arttı baskısı ben de bir hışımla “Sana anlatmıştım her şeyi böyle yapacaksaydın en başından kabul etmeseydin” dedim. O da “Keşke” dedi. Bu konuyla ilgili ilk “Keşke” deyişi değil, son da olmayacak biliyorum.
Dışarı çok çıkamadığımdan bahsettim. Az görüşüyoruz bu nedenle. Çıktığımızda da iyi ve temiz bir yere gidelim istiyorum. Gidiyoruz gitmesine ama biraz maliyetli bir şey yemek ya da içmek istesem, (emin olmamakla birlikte) surat asıyor ya da ben tokum diyor. Hesabı paylaşalım diyorum onu da kabul etmiyor, çoğu zaman. Ne yapacağımı şaşırdım. Hatta geçen gün aramızda yine para lafı döndü. Dışarı çıktığımızda “Hiç uygun bir yere gidelim ya da uygun fiyatlısını alalım diye düşündüğün oluyor mu” diye sorular yöneltti. Sakın sanmayın hep onun üzerinden geçiniyorum falan asla böyle bir şey yok. Yemek o alıyorsa kahve ben alıyorum. Ya da çeşitli kibarlıklar yapmaya çalışıyorum falan vesaire.
Toparlayacak olursam kendimi onunlayken yetersiz biri olarak görmeye başladığımı farkettim. Kasıntı bir şey oldum çıktım. Yapma, etme, cahil misin sen, düşüncesizsin, benim çevremdeki insanlar senin gibi değil, sen çocuğuna karşı ilgisiz olursun, (kız kardeşi var ve bir kavga sırasında) sen onun tırnağı bile olamazsın, (ufak bir yanlışımda) insanlar diğer türlü yapar sen insan değilsin, senin gibi birini hayatımda istemiyorum, sorumluluk edin biraz... gibi bir sürü söylem.
Bazen durup kendime neden bunu yakıştırdığımı soruyorum. İyiyken çok iyiyiz aklımı bu çeliyor galiba. Benim objektif yorumlara ihtiyacım var açıkçası. Hayatımda gerçekten hiçbir şey yolunda değil ve çok yoruldum.
Ps; iyiyken gerçekten çok iyiyiz ancak iki gün iyiysek beş gün zehir zemberek geçiyor.
Her zaman öyle oluyor. Karşısında ezik hissedip kendini geliştirince bir günde terk edilir kadın. Çünkü karşıdaki deyyus onu ezmeyi sevmektedir. Kadın nitelik sahibi olmaya başlayınca karşıdaki artık tek taraflı ezemeyeceğini anlayarak çekip gider. Kadın gelişmezse de ezmeye devam eder. O yüzden tek yol ilk ciddi (rencide ecidi) kavgada ayrılıp defolup gitmek.Forumu disardan okuyordum ve konunu gorunce yorum yaomakyapmak istedim.
Çünkü ;
Maddiyat dışında okudugum hemen hersey ablamin bitirditi 5 yillik iliskisini hatırlattı bana.
Bazen kanayan yerikesip atmak gerekir.
Sana hicbir sekilde moral vermeyn hatta hayat enerjini cogunlukla sömüren bu iliskiyi sürdürme sebebini cok merak ettim. Yani cok mu aşıksın dicem ama bu iliskide aşk yasayabildigini pek sanmıyorum. Cunku adam resmn seni istemiyorum demiş. Ha aliskanlik olabilir ama en bastan beri sana destek olacak kapasitesi bile olmayan adamin neyine aliscaksin ki.
Su kosullarda sanki adam resmen senden ayril.ak istiyorda sen birakmiyorsun gibi görünüyor . #sana oyle davraniyorgibi .
Ablamin konusunu açayım sana biraz.
5sene önce ablam saf saftirik tipki senin gibk disariya cok cikmayan arkadas cevresi kısıtlı lise mezunu bi gençti.
Sevgilisiyle tanistiktan sonra bu durum devam etti ve surekli bi tepeden bakma.
Kendi ailesi n e ablami yakistiramama. *egitimden dolayı
2sene sonra ablam adalet hukuk bölümü nu kazandi. Ve egitimine devametti
Bu sefer ablami kendi arkadas cevresinin iicine aalmaya basladi ve ablam sevgilisinin bazi arkadaslari tarafindan rahatsiz edilmeye vbaşladı.
Tabi olaylar baya büyüdü ablama sarkintilik edern arkadasiyla görüşmeyi kesmek yerine ablamdan habersiz gorusmeye devam ettiler. Sonra patladi tabi .
Ablami kendi mezuniyetine cagirmamalar. Cunku ailesi gggelecekmis. Sen gelmesen iyi olur ddemis ablama.
. bu oolaydan sonra ablam farkli kurslara katildi.
Piyano-yabanci dil ve hatirlamadigim çok kurs.
Sonra yurt disina cikti.
Yanlis soylemiyim. 11ulke gezdi.
Sevgilisi ne ben *mesela * polonya ya gidiyorum bile demedi. Sosyal medyadan ogrendi ablamin orda oldugunu. Ve diger ulkelerde dahil.
Sonra ne oooldu biliyor musun.
Ablam yasadigi iliskide eezildigini kucuk görüldüğünü bile bile devam ettirdi. Aka vu arada da cok degisti kendisini ggelistirdi ve guclu bi kadin oldu.
Arkadas cevresi edindi. Dil ogrendi.
-1dil daha ogrenmek istiyor.
Yaklaşık 6ay once falan ayrildilar.
Hemde af edersin b*ktan bi ssebep yuzunden.
5 sene suren iliski bir gunde bitti.
Acısını cekti. Üzüldü agladi ..
Ama sonra kendine geldi ve silkelendi.
Suan cok daha mutlu.
Bazen söylüyor durup dururken aklima geliyir patatesim. Ve bi aglama tutuyor dedi.
Normal buluyorumbu durumu. Cunku ortada paylastiklari koca 5 sene var.
Cocuk yyyapsalar 4yasinda olacakti.
Neyse.
Tabi simdi cok daha iyi. En azindan kendisine olan saygisi nni kaybetmeden kanadigi yerdenbitti.
Sana tavsiyem. Canin ne kadar acirsa acisin bu ilisiyi devam ettirme.
Cunku 1tane yaşama hakkin var. Ve bunh mutlu yasamalisin.
Elin adami sseni ezsin uzsun diye dogurmadi annen seni.
Lutfen 5yil kaybetme. Yillar cabuk ggeciyor emin ol. Ilerde bi ggun sende sevgilin gibi keske deme.
Sen bunlari hak eedecek bi insan degilsin. Daha iyisini hak ettigini dusunuyorum.
Mutlu olmali ve keskeler yerine iyikiler biriktirmelisin.
Suan kanıyor. IIster kanadigi yyerden kesersin, istersen de devam ettirir butun vücuduna yayilmasina izin verirsin .
Degil sevgilin. Eşin bile olsa asla seninle bu sekilde konusmaya hakki yok.
Hadsiz
Ne çok konu açar oldum.
Özel hayatımı asla kimseye anlatmam. Kendimden bile bir nebze uzak tutarım öyle söyleyeyim ama artık duygu taşkınlığı, gerçeklere objektif bakamadığımı düşünmem -özel hayatımı- sizlerle paylaşmama neden olacak.
İki yıldır bir ilişkim var. İlişkiye başlarken geçmişte yaşadığım ne varsa en yalın ve yalansız haliyle anlattım.
Kendisi Ankara’nın sayılı okullarından birinde. (İfşa olmamak adına okula nasıl girdiğini yazamıyorum. Merak edenlere özelden yazabilirim). Ben ise bu yıl tekrar üniversite sınavına gireceğim.
Şimdi başlıyorum. Kendisi asla moral vermiyordu okul konusunda. Zamanla bu köstek olma durumu moral bozmaya, dalga geçmeye, ezmeye kadar geldi. Cahilsin demeler, vasıfsızsın demeler, -ailemle sorunlu olduğumuz için pek dışarı çıkamıyorum-, sana acıyorum demeler. Asla ezdirmedim kendimi, cevabını verdim ama nasıl bir karakteri varsa tüm bunlar artarak devam etti.
Beni rahatsız eden bir çocuk vardı anlatmıştım bir konumda. Onunlayken de devam etti bunlar ve ondan saklamadım hiçbir şeyi. Son olayda -ailem öğrenmeden-, onunla paylaştım. Mantıklı düşünemediğim bir sırada annemlere anlatmam için üzerimde baskı kurdu. Ben de “Anlatamayacağımı annemlerin normal karşılamayacağını başka bir çözüm bulmamız gerektiğini” anlattım. Daha da arttı baskısı ben de bir hışımla “Sana anlatmıştım her şeyi böyle yapacaksaydın en başından kabul etmeseydin” dedim. O da “Keşke” dedi. Bu konuyla ilgili ilk “Keşke” deyişi değil, son da olmayacak biliyorum.
Dışarı çok çıkamadığımdan bahsettim. Az görüşüyoruz bu nedenle. Çıktığımızda da iyi ve temiz bir yere gidelim istiyorum. Gidiyoruz gitmesine ama biraz maliyetli bir şey yemek ya da içmek istesem, (emin olmamakla birlikte) surat asıyor ya da ben tokum diyor. Hesabı paylaşalım diyorum onu da kabul etmiyor, çoğu zaman. Ne yapacağımı şaşırdım. Hatta geçen gün aramızda yine para lafı döndü. Dışarı çıktığımızda “Hiç uygun bir yere gidelim ya da uygun fiyatlısını alalım diye düşündüğün oluyor mu” diye sorular yöneltti. Sakın sanmayın hep onun üzerinden geçiniyorum falan asla böyle bir şey yok. Yemek o alıyorsa kahve ben alıyorum. Ya da çeşitli kibarlıklar yapmaya çalışıyorum falan vesaire.
Toparlayacak olursam kendimi onunlayken yetersiz biri olarak görmeye başladığımı farkettim. Kasıntı bir şey oldum çıktım. Yapma, etme, cahil misin sen, düşüncesizsin, benim çevremdeki insanlar senin gibi değil, sen çocuğuna karşı ilgisiz olursun, (kız kardeşi var ve bir kavga sırasında) sen onun tırnağı bile olamazsın, (ufak bir yanlışımda) insanlar diğer türlü yapar sen insan değilsin, senin gibi birini hayatımda istemiyorum, sorumluluk edin biraz... gibi bir sürü söylem.
Bazen durup kendime neden bunu yakıştırdığımı soruyorum. İyiyken çok iyiyiz aklımı bu çeliyor galiba. Benim objektif yorumlara ihtiyacım var açıkçası. Hayatımda gerçekten hiçbir şey yolunda değil ve çok yoruldum.
Ps; iyiyken gerçekten çok iyiyiz ancak iki gün iyiysek beş gün zehir zemberek geçiyor.
Niye inanmayayım?Sadece ona has bir durum. Yoksa dik başlı bir insanımdır. Tabii siz inanmayacaksınız ama yine de öyle.
Zaten canı yanan insanlara eziksin falan demek hangi insanlığa sığar?Alt tarafi 2 senelik sevgili ya bu laflari duymak caninizi yeterince aciymiyoki hala birliktesiniz.
Kusura bakma ama sevgiline karsi eziksin kendini ezdiriyosun istedigin kadar cevabini ver sana onlari soyleyecek cesareti buluyosa (simdiden) onun gozunde eziksin demektir.
10 yillik evliler ayriliyo neyi bekiyosan bilemedim.
Zaten tuzu biberi olsun dahada acitsinda kendine gelip o adami hayatindan def edersin diye boyle bi nacizane yorumda bulundum. Tuhaf geliyo olabilir ama gercekten senin iyiligin icin tamamen baska niyetim yok. O adamin acitan sozlerinin yanindan bile gecmez. Ama objektif bakarsak inan disardan ezik oldugunu gosteriyo o adamin gozunde.Zaten canı yanan insanlara eziksin falan demek hangi insanlığa sığar?
Bir şeylerin farkına varmışım ki açtım konuyu. Naçizane yorumunuz da tuzu biberi oldu
Her zaman öyle oluyor. Karşısında ezik hissedip kendini geliştirince bir günde terk edilir kadın. Çünkü karşıdaki deyyus onu ezmeyi sevmektedir. Kadın nitelik sahibi olmaya başlayınca karşıdaki artık tek taraflı ezemeyeceğini anlayarak çekip gider. Kadın gelişmezse de ezmeye devam eder. O yüzden tek yol ilk ciddi (rencide ecidi) kavgada ayrılıp defolup gitmek.
Lütfen kendinize birazcık saygınız olsun.Geçmişteki cinsel yaşantım üzerine “Keşke” dedi. Zaten ilk de değildi. Bilmem kaç defa söyledi...
Onur kırıcı sözler... En çok “Kardeşimin tırnağı dahi olamazsın” demesi yaraladı beni galiba. O da insan ben de insanım. İyi bir okul kazanamadım ve geçmişte birtakım cinsel yakınlaşmalarım olduğu için mi “tırnağı olamam” bilemiyorum. Böyle söylemiştin dediğimde ise sinirle söylenmiş diyor. İnsan gerçekten değer verdiği bir insana ne konumda olursa olsun böyle söyler mi?
Aynen ben de bu tarz bir yorum da bulundum silkelensin kendine gelsin diye adama uçan tekme atmak geliyor içimden belli ki konu sahibi akıllı hoş biri özellikle böyle kadınların bu hanzolara kendilerini ezdirmelerine dayanamıyorum şöyle suratına karşı defol git hayatımdan bir daha da karşıma çıkma diyip birde okkalı bi tokat çarpsa suratına içimizin yağları erir yeminleZaten tuzu biberi olsun dahada acitsinda kendine gelip o adami hayatindan def edersin diye boyle bi nacizane yorumda bulundum. Tuhaf geliyo olabilir ama gercekten senin iyiligin icin tamamen baska niyetim yok. O adamin acitan sozlerinin yanindan bile gecmez. Ama objektif bakarsak inan disardan ezik oldugunu gosteriyo o adamin gozunde.
Tek caren ayrilmak yoksa boyle yorumlari burda cok okursun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?