Türkçeyi doğuştan konuşan, yazan insanlar bile komik hatalar yaparken, 19 yaşından sonra kurslarda öğrenen birine sorduğunuz soru yersiz olmuş. Senelerce Türkiye'de yaşayıp aksanlı konuşan onca insan var, keza yurtdışında yaşayan biz Türkler içinde geçerli.
Sevgili konu sahibi, 4 yaşında ki evladını kendi kararıyla da olsa başka bir ülkede bırakıp, senelerce aramayan biri benim için anne/baba değildir. Engellenmiş yada sizi görmek istediğinde tepkiyle karşılaşmış olduğunu zannetmiyorum. Ki beni bu bile durduramazdı, dünyayı yıkarım yavrum için. 4 yaşındaki çocuk yetişkinmi ki "sen istemedin" gibi bir bahanenin ardına saklanıyor.
Babanız yanından kaçılacak kadar kötü biriyse sizi nasıl bırakmış o zaman. Rahatsız olduğu için bırakamıyorum demişsiniz, büyüyene kadar siz hiç hasta olmadınız mı? Korunacak yaştayken size acımayan birini, pekala kendini koruyabilecek yaşta iken siz neden düşünüyorsunuz. Sizi sevgiyle büyüten anneye minnet, teşekkür hissetmemesi bile iyi bir kalbe sahip olmadığının kanıtı. Tamam arayın, sorun ama hayatınızı değiştirecek kadar özveri göstermeyin.
Maalesef anneniz siz 4 yaşındayken yaptığı gibi yine bencilce sadece kendisini düşünüyor. Büyürken ilgilenmediği hayatınızda şimdi de söz sahibi olmasın, yolunuza bakın.