- 6 Eylül 2016
- 787
- 448
- 103
- Konu Sahibi Bayanhazine
-
- #21
Asla
Ondan kaçsaydım ilk taşındığımızda birbirimizi tanıma sürecinde kaçardım çünkü inanılmaz zıtız.
Doktor iyi bir fikir bir psikolog yardımcı olabilir inşallah
AslaCanım sakin ol eğer gidebilirsin ablana git şimdilik.Biraz nefes al
Belli ki annen babandan ayrılmanın acısını böyle çıkarıyor. Anneni yinede yanlız bırakma onu ikna edip bir doktora götür belli ki ruhen iyi değil ,elinde olmadan böyle davranıyor olabilir.
O sizi doğuran kadın Lütfen ona destek ol ondan kaçma.
Evlenmek istemiyorum.22 yaşında neden hala annen veya babanla yaşamak zorundasın? niye kendi hayatını kurup annenle iletişimi asgari düzeye indirmiyorsun?
Evlenmek istemiyorum.
Geçen yıl üniversitem bitti bu yıl tekrar sınava gireceğim
cogunlukla sakin kalamiyorum konuyu surekli oraya getiriyor antidepresan tek cozum ama rahatsizligindan dolayi kullanamiyorSiz nasıl sakin kalabiliyorsunuz. Lütfen söyleyin onu üzecek bir şey yapmaktan korkuyorum
Annem yaşanması zor, dediğim dediktir. Düşüncesi yanlış da olsa diretir. Mesela bir yoğurt bozuktur ama ona göre değildir. O zaman o yoğurt bozuk değildir. Babamla anlaşamamaları çok açık. Babam okumuş (asla küçümsemiyorum) annem okumamış ama babam ona okuma yazma öğretmiş. Annem sadece kendini geliştirmek istemiyor. ATM sen defalarca para çekmeyi gösterdim yapması çok kolay ama bensiz çekmiyor. Her zaman ben olamam ki. Akıllı telefon aldım kullanmayı biliyor sadece özel yerlere gidince kullanıyor. Anlıyor musunuz ben anlamıyorumAllah yardımcın olsun peki tekrar babanın yanına dönme imkanın yok mu çünkü böyle yaşaman çok zor nereye kadar devam edebilirsin ki birde babanla özel değilse neden ayrıldılar yani yıllarca kini öfkesi geçmemiş ya çok büyük bir sebebi varmı
Maalesefpeki çalışıyor musun yani ayrı eve çıkma gibi bir durumun yok mu?
Benim annemde bir süre kullanmış o zaman biz babadaydık. Artık kullanmıyorcogunlukla sakin kalamiyorum konuyu surekli oraya getiriyor antidepresan tek cozum ama rahatsizligindan dolayi kullanamiyor
Anne değilim ama empatiyi iyi bilirim. Bende yıllardır annesiz büyüdüm. Ama sigarası alkolü kötü arkadaş çevresi gece hayatı olmayan biriyim. Tek istediğim düzenli gittiğim sevdiğim restoranlarda yollarda insan içinde rezillik çıkarmaması. Benim suçum değildi bu ayrılık neden cezasını ben çekiyorum. Ortaokulda anne yokluğunu en çok hissettiğim zamanlarda yokluğunun hesabını kimseye sormuyorum ben.Sizden uzak kalmanin acısını böyle çıkarıyor gibi,artık değişmez kabullenmeye çalışın. Evlattan ayrı kalmanın acısını bilirim,çok zor hak verin.
Onu yalnız bırakma niyetinde değilim ama tek istediğim yaşama hevesimi kırmasınAnneniz kim bilir senelerce ne çok acı çekmiş belli. Tekrar yalnız kalmak onu daha kötü yapabilir.
ZorAynı benim annem ben evlendim yine kurtulamadım bebek yapmıyorum diye salak mal diyor bana .atsan atılmaz satsan satılmaz o yüzden sakin kalmayı öğren bağırsanda cagırsanda değişmiyorlar .babanın yanına dön dönemiyorsan da annene kulaklarını kapa
BEn oyunculuk yaptım belli bir süre bilmiyorum bu zamandan sonra ne olurevlen demedim ki. ne mezunusun? ben 22 yaşında hala aileyle yaşamayı anlamıyorum yani zaten mezunmuşsun en kötüsünden de olsa bul bir iş bence.
Ben annemden kurtulmak icin evlenmedim demek istediğim nereye gidersen git hep öyle olacak .sakın evliliği kurtulus olarak görme zaten okul iş vs işe gir az görZor
Evlilik istemiyorum
Sağlıklı bir evlilik yapabilir miyim bilmiyorum. Evden gitmek için evlenmek istemiyorum zor
BEn oyunculuk yaptım belli bir süre bilmiyorum bu zamandan sonra ne olur
Ama yalnız yaşarsam annem beni bütün aileme vefasız bir evlatmışım gibi anlatır
Hmm o zaman öyle anlatmasın diye bir ömür mutsuz istemediğiniz bir hayat sürmeniz daha mantıklı yani ??BEn oyunculuk yaptım belli bir süre bilmiyorum bu zamandan sonra ne olur
Ama yalnız yaşarsam annem beni bütün aileme vefasız bir evlatmışım gibi anlatır
Öyle mi diyorsunuzAnnenizin sizin sevginize ihtiyacı var. Net...
Onunla ilgilen, yumuşak davran, gül ve güldür. Değişikliği fark edeceksin.Öyle mi diyorsunuz
Eksik yaptığım birşeyler var o halde
Kendimi gözden geçirmeliyim
Teşekkür ederim
Hanımlar öncelikle merhaba.
Annem ile ilgili daha önce konu açmıştım. Belki bundan 1 yıl önce kadar. Konuşacak dertleşecek kimsem yok ne yazık ki. Bir ablam var o da henüz yeni doğum yaptı. Uyku düzeni yok. Annemle de arası pek sıcak sayılmaz. Hanımlar size anlatacak minik hikayemi ben her gün, günün yanımda bulunduğu her saat yaşıyorum. Annem annesini özlediğini ama yanlışız gitmek istemediğini söyledi. (43 yaşında sağlıklı çok şükür) bende eşlik edeceğimi söyledim. Annemle babam bundan 17 yıl önce ayrıldılar. Biz babada büyüdük bunca sene, 3 yol önce anneme taşındık. 22 yaşındayım. Annem o zamandan bu zamana babama kim duyar. Gitmeyin görmeyin o sizin babanız değil der. Bu yine duymaya alıştığım iyi birşey. Kötü olan annem yerli yersiz sürekli küfür eder. Bunu bilmem kaç milyon defa yaptığı gibi bugün de yaptı. Neyse çıktık yoldayız yürüyoruz, yakın mesafedeyiz anneannemlerle. Konu havadan sudan babama gelir. Hatta konu gelmez babama yine küfür eder. Kaldırımdayız şuna sinirden tam hatırlamıyorum ama birşey oldu ve annem insanların inde küfür etti. Anne dedim insanlar senin ne yaşadığını bilmez rezillik yaptığın hoş değil 40 küsür yaşında kadınsın yapma şunu dedim. Heeeeee kestane çıkmış kabuğunu beğenmemiş başlatma insanından s..... babanın azına diye yüksek sesle söyledi. Arkamızda insanlar rezalet durum allahım.
Sinirlendim. Hızlı hızlı yürüdüm bir cafeye girdim. Şuan cafenin bir köşesinde sinirden ağlıyorum size yazıyorum.
Hanımlar, babam bizi böyle yetiştirmedi. Küfür öğrenmedik, medeniyet en önemlisi saygı vardı. Ablam evlenince annem benden gelin çıkacaksın dedi ve biz annemin yanına yerleştik. O yerleşme 3 yılı geçiyor...
İnanın artık sabrım kalmadı. Kendi ailesi onu hep haklı buluyor küfür sinirle söylenir vizene insanlardan diyorlar eeee o zaman çıplak gezin özgürsünüz! Bunun bir çözümü yok mudur? Nasıl daha sakin kalabilirim. Kimse üzülsün istemiyorum ama artık annemle insan içine çıkmak istemiyorum. Bulunduğumuz ilçenin merkezine iniyoruz. İnanın yürüyüş şeklim gözüne batıyor aynı baban gibi yürüyorsun babasının azına bilmem ne yaptığımın kızı diyor. Böyle konuşuyor uzaklaşıyorum sonra arkamdan daha yüksek sesle seslenip küfrediyor. Lütfen belki size abartı gibi belki bu bir hastalık. Ama ne olur bileniniz varsa bilirler söylesin. İnanın eve dönmek istemiyorum. Hayatımda istemediğim şeyleri yaptırmaya itiyor beni.......
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?