- 29 Eylül 2017
- 1.149
- 560
- 38
- 31
- Konu Sahibi smollgirl20
- #1
4 yasinda bir evladim var...ama ozellikle son 1 haftadir oyun krizi yasiyoruz..ya yemin rderim.hic abartmiyorum 5 dakikacik.oyunn oyanamadan duramiyor ya...üstelik oyun arkadasi da benim
cevrede hic cocuk yok yaşiti...okula da gitmiyor krese falan..oyun gruplarina hic biyetr verecek maddi durumum yok..zaten asgari ucretle geciniyorz kirada zar zor...esime oyun grubuna verelim.tarzi bise desem yazik tepkisini siz dusunun artik durumum olsa mutlaka yollardim oyle yerlere..ben elimden geldince oynuyorum...bakij bugunki oyunlari anlatayim.size...zaten.gozunu acar acmaz benle oyna diyor..tek.lafi bu oldu sayikliyor resmen.. kahvaltidan sonra evi onun icin yarim yamalak toplayip oyuna koyuliyoruz..ozellikle 2 haftadir bu halde cocuk oyinsuz duramiyor...saklambac oynadik uzun sure..pesine yakalamaç..peşine hayal.gucüyle resim yapma oyunu...pesine yapboz oyunu..evcilikler...ama ben pert durumda hissediyorum..cunku bende yetiskinim ve artik zorla yapiyorum.bunlari hic ama hic icimden gelmiyor...ben biraz dinleneyim yeter hadi sende şunlarla oyna dedigimde agliyor ...kimse benle oynamicakmi ben cok bunaldim falan neler diyor bana...kendime vakit ayiramiyorum surekli yakamda hissediyorum.onu...bazen uyanma saatlerinde bile huzursuz oluyorum daha kahvalti keyfi yapamadan baslayacak cunku hadi saklambac hafi yakalamac falan......yatana kadar ayniyiz ....ben ne yapabilirim arkadaslar....babasi cok yogun calisiuor ustune eve gelince ders yapiyor sinavlari var...yarim saat 1 saat o vakit geciriuor ama geri kalanlarda benim durumum bu iste...telefonda arkadasimla konussam.çekiştiriyor kapat oynayalim diye ..asla tel.konusmaso sık yapmam ve kisa keserim ustelik....sık sık parka goturuuyprum orda da enerjisini atamiuor eve gidelim.deyince evde ne oynucaz diyor...parkta yeterince oynadin ya diyorum illede karsi cikiyor....hayatim.oyun oldu yemin ederim ya..cok sinirim bozuk hatta alt ust suan..birde bise sorucam size...bunun caresi kardeş olabilirmi...yada hepten mi depresyona girer...yada ben hepten mi kafayi yerim 2 cocukla....cunku kendimde ogücü gormuyorum...kendime vakit ayirmayi cok seviyorum 1.coccukda baya psikolojil.olarak etkilendim 2.yi dusuunemiyorum...ama o iyi olucaksa yaparim diyorum.bazen...ozamanda kiskanclik falan..ben gercekten o gücü kendimde bulamiyorum..ya da bencilluk mi ediyorum hic bilmiyorum nolur biseyler deyin iyi degilim
cevrede hic cocuk yok yaşiti...okula da gitmiyor krese falan..oyun gruplarina hic biyetr verecek maddi durumum yok..zaten asgari ucretle geciniyorz kirada zar zor...esime oyun grubuna verelim.tarzi bise desem yazik tepkisini siz dusunun artik durumum olsa mutlaka yollardim oyle yerlere..ben elimden geldince oynuyorum...bakij bugunki oyunlari anlatayim.size...zaten.gozunu acar acmaz benle oyna diyor..tek.lafi bu oldu sayikliyor resmen.. kahvaltidan sonra evi onun icin yarim yamalak toplayip oyuna koyuliyoruz..ozellikle 2 haftadir bu halde cocuk oyinsuz duramiyor...saklambac oynadik uzun sure..pesine yakalamaç..peşine hayal.gucüyle resim yapma oyunu...pesine yapboz oyunu..evcilikler...ama ben pert durumda hissediyorum..cunku bende yetiskinim ve artik zorla yapiyorum.bunlari hic ama hic icimden gelmiyor...ben biraz dinleneyim yeter hadi sende şunlarla oyna dedigimde agliyor ...kimse benle oynamicakmi ben cok bunaldim falan neler diyor bana...kendime vakit ayiramiyorum surekli yakamda hissediyorum.onu...bazen uyanma saatlerinde bile huzursuz oluyorum daha kahvalti keyfi yapamadan baslayacak cunku hadi saklambac hafi yakalamac falan......yatana kadar ayniyiz ....ben ne yapabilirim arkadaslar....babasi cok yogun calisiuor ustune eve gelince ders yapiyor sinavlari var...yarim saat 1 saat o vakit geciriuor ama geri kalanlarda benim durumum bu iste...telefonda arkadasimla konussam.çekiştiriyor kapat oynayalim diye ..asla tel.konusmaso sık yapmam ve kisa keserim ustelik....sık sık parka goturuuyprum orda da enerjisini atamiuor eve gidelim.deyince evde ne oynucaz diyor...parkta yeterince oynadin ya diyorum illede karsi cikiyor....hayatim.oyun oldu yemin ederim ya..cok sinirim bozuk hatta alt ust suan..birde bise sorucam size...bunun caresi kardeş olabilirmi...yada hepten mi depresyona girer...yada ben hepten mi kafayi yerim 2 cocukla....cunku kendimde ogücü gormuyorum...kendime vakit ayirmayi cok seviyorum 1.coccukda baya psikolojil.olarak etkilendim 2.yi dusuunemiyorum...ama o iyi olucaksa yaparim diyorum.bazen...ozamanda kiskanclik falan..ben gercekten o gücü kendimde bulamiyorum..ya da bencilluk mi ediyorum hic bilmiyorum nolur biseyler deyin iyi degilim
özledim o günleri.bazen küçülsen keşke diyorum,artık hiç ihtiyaç duymuyor gibi bana.tabi sevgilisi,arkadaşları ,okulu vs.derken bana hiç vakti yok beyimizin.ama söylesem anne saçmalama.ay kıskandım mı ne
neyse kendi kendine oyalanabileceği oyunları bulabilirsiniz deneyerek.ki bunlar çok pahalı şeyler olmak zorunda değil,oğlum mesela bir dönem oyuncakları yerine mutfak eşyalarına bayılıyordu onlardan oyun kuruyordum bir müddet oynuyordu.okula başlayınca size bağımlılığı bitecek zaten.
