Canım,anlattıklarını okuyunca çok etkilendim.Bebeğini kaybetmene üzüldüm, ben de yaşadım 2 düşük
İlki 25 yaşımdayken ilk hamileliğimdi(eşim korunuyordu güya bilmeden gebe kalmışım) ve benimde kanamam bir türlü kesilmeyince bir daha yattım o koltuğa
O düşükten sonra, 2-3 yıl ben korundum istemedim, kendimi hazır hissedince denemeye başladım, bir süre sonra şüphelenip Dr. gittim, bir dedi kistin var, bekledim 2-3 ay, sonra, dedi düşükten sonraki bitmeyen kanama hikayesine bakılırsa yapışıklık olmuştur rahminde! Korkuttu beni, film çekelim dedi, film temiz çıktı,neyse uzatmayayım(hikayem çok uzun) Sonra oğluşuma hamile kaldım,oğlum 1 yaşındayken yine beklenmedik bir hamilelik yaşadım, ben emziriyorum die eşim korunuyordu(güya), O bebeğide 3 aylıkken düşürdüm
Sonrasında iş- güç hep erteledik bebek işini oğluşum 6 yaşına gelince(rabbim korusun oğlumu veherkesin yavrusunu) kardeş istedi bizden,bense 35 'e bastım!! Kolları sıvadık, bakalım dedik, nasip dedik, bizim için zaman kıymetli! Tutma şansı düşüyor, o yüzden kızdım kendime bu kadar, şimdi düşünüyorum yıllar ne çabuk geçti böyle, keşke 1-2 yıl önce yapsaydık kardeşi, ne bileyim, işti,bakıcıydı, kreşti, harala gürele geçti, hiç anlamadım nasıl geliverdim 35'ime!!
Geçen gün bir öğretmen arkadaşım 39'unda doğurdu 2. Çocuğunu:) bu dabana ümit oldu!! (Hikayemi bir kaç gün önce yazmıştım ama bu kadar ayrıntıya girmemiştim, oğlumu doğurana kadar çok stresli bir dönem geçirdim, hep Dr. Şüphelerinden, bunlarsa ayrı bir roman konusu :))
Çok uzattım farkındayım, hakkınızı helal edin!!