Arkadaşlar, canım anneler çok sık yazamasam da her mesajınızı okuyorum. Oğlumu anlatmıştım kısaca özetlemek gerekirse, bizde kanat çırpmak, komut almamak, kendi kendine gülme-ağlama, tek kelime konuşmama, asosyallik ismine bakmama, göz teması kuramama dahi birçok belirti mevcuttu. 2 yaşında kreş maceramızla birlikte 2,5 yaşında da özel eğitime başladık.
Şimdi ise iki hafta içinde kelimelerimiz arttı "anne del didelim" gibi üçlü cümle bile kurmaya başladık. Tabi çok aktif değil. Asosyal oluşu devam ediyor fakat daha iyi eskiye göre. Süphelenen anneler için özellikle yazıyorum azimle birçok şeyi aşabiliyor insan. Eksiğimiz dağlar kadar fakat otizm mi değil mi diye takılmayın sabredin ilgilenin ve tv tablet telefondan uzak tutun. Biz biraz gevşek bırakıp tv açmaya başladık neredeyse başa dönüyorduk. Sebepsiz ağlamalar uykusuz geceler yine geri geldi. Fakat tv yi kaldırıp sakladık baktık kı iletişimi artmaya başlıyor tamam dedik tv gerçek düşmanımızmış. Şimdi hiperaktivite ve uyaran eksikliğine yöneldik hiperaktivite sandığımız kadar basit değilmiş otizmin birçok belirtisiyle örtüşüyormuş. Geçen yıl sabahlara kadar uyumadan araştırma yapardım şimdi daha rahatım. Oğlum bana bakarak anne del diyebiliyor arada bir olsa ds umut veriyor bana. Geçen yıl bu zamanlar tamamen kendi dünyasındaydı şimdi o dünyadan başka bir hayat olduğunu farkediyor.
sizleri çok seviyorum buradan çok şey öğrendim bana yardımcı olan her anneye teşekkür ediyorum. Ben de yardımım belki dokunur düşüncesiyle sizlere yazıyorum. Çocuk doğuran her anneye tek tavsiyem ilgi sevgi ve elektronik görüntülü cihazlardan çocukları uzak tutun oluyor. Ben yaşadım kimse yaşamasın, akıl vermek değil sadece annelik görevim diye söylüyorum. Zor bir süreç çok eksiğimiz var hala ama fedakarlık yapmak zorundayım. Uzun yazdım hakkınızı helal edin. Bu hafta 3 yaşına girdi 36 aylığız
