Dilerim söylediklerin doğru çıkar ama bizim kelimemiz yok daha. Herşeyi kendisi yapar ama yap dersem asla yapmaz. Bu bile otizm için yeterli bir sebep. Komut alma yok, dikkat eksikliği var ve bekleme süresi hiç yok. Stereotipi hareketleri var biri bitiyor diğeri başlıyor. Kulat kapatma vardı o bitti kanat çırpma başladı. Şimdi o da azaldı gözlerini tavana dikip gülüyor sebepsiz yere. Uzman olan ben değilim tabi, eğitimci ve doktorlar bunların geçici olduğunu, anlamaya başladıkça bırakacağını söylüyorlar ama siz onu birde bana sorun. O her yaptığı garip harekette dünyadan kopuyorum ve oğluma faydalı olamıyorum. Oğlum eğitime aşırı direnç gösteriyor evde ders yapmak mümkün değil. Eve her türlü metetyallleri aldık ama neye yarar bakmıyor bile.
Bugün spora da başladık hiperaktivite olabilir sakinleşmesine iyi gelir dedikleri için. Ama spor hocası çok moralimi bozdu. Ben ona; oğlum bınların hepsini yapabiliyor dedim. O da bana; Ama evde yapması önemli değil, iletişim kurarak söyleneni yapması önemli dedi. Bildiği halde yapmaması en büyük problemmiş. Otizmliler de herşeyi başarabilir ama başına buyruk hareket ederler, bunun faydası yok bu çocuğa dedi.
Oğlum spor dersinde çok ağladı sporu bırakmak istiyorum. Aşırı bir dirençle karşılaştık bugün ben bile onu tanıyamadım. Top tutmayı bile bilmiyor sanki,! parmaklarını kapatıp topu tutmadı 30 dakika onun için ağladı. Sizce bıraksam mı. Haftada 6 saat ders alıyoruz zaten spor yerine bireyseli mi arttırsam. Ama spor hocası çok tecrübeli diyorlar komut almayı masa başında değilde sporda öğrenirmiş aşırı hareketli olduğundan. Ne yapacağımı bilmiyorum. Tek sevdiği şey zeka kartları ve hayvanlar. Ama hayatı boyunca iki şeyle yaşayacak değil ya bu çocuk, kafayı yemesem iyi. Tek yaptığım şey çay ve sigara tüketmek oğluma faydam dokunmuyor artık bunu anladım
Her geçen gün umutsuzluğa kapılıyorum sanki hiç düzelmeyip daha da kötüye gidecek diye çok korkuyorum. Sizler de olmasanız İnanın ne yapardım bilmiyorum. İnsanlar ortak dertlere sahipse birbirini ancak anlar. İnanın kendi kardeşlerim bile anlamıyor çünkü yaşamadıkları için ne olduğunu sadece tahmin edebiliyorlar ama hissetmeye gelince ben ve Benim gibi anneler bunu anlıyor inanın. Hepimize güç ve çocuklarımıza sağlık dilerim hanımlar.