Okuyun !! 35 yaşında otistik bir erkeğin kaleminden kendi dünyası ...
merhaba arkadaşlar.
Ben 35 yaşında bekar bir erkeğim. (bekar kalmamı da otizme bağlıyorum). Aslında normal bir insan gibi görünsem de, hep psikolojik ve iletişim sorunları yaşadım bu güne değin. sebeplerini çözmeye çalıştımsa da çözemedim. Psikiyatra gittim, biri bana sosyalfobi tanısı koydu. bir başkası deprsyon. biri aorurix verdi, diğeri efexor verdi 275 mg dozajda 1, sene kullandım. Hiç faydası dokunmadı.
Her zaman endişeli, okuduğunu anlamayan, duyduğunu kavrayamayan en azından konuşma güçlüğü yüzünden de kendini ifade edemeyen biriyim. bazen bazı konularda salakça davranış ve ifadeler kullanırken, bazen de bir konu hakkında herksi hayretlere salacak yorum yaparım. bazen yüzyıldır çözülememiş baı sorunlar hakkında çözüme yakın analizler yaparım. Yani aptallıklarıma şaşıran insanlar, aynı zamanda zekama da hayran kalırlar. ama ben hep ortasını istedim.
İletişim sorunum yüzünden (sanırım bu yüzden sosyal fobi tanısı koydular) hiç canciğer, herşeyimi paylaştığım arkadaşım olmadı. çünkü insanlara konuşma güçlüğüm yüzünden itici görünüyordum, aptallık ve sakarlıklarım yüzünden de benimle görünmek istemeyen kendini beğenmişler de oldu her zaman.
Yakışıklı olmama rağmen, bazen kalın kafalı görünmem ve konuşmadaki zorluklarım yüzünden hiç bir kızla doğru dürüst bir arkadaşlığım olmadı, bazen 1 hafta, bazen 1 ay sürer ve biterrr. en uzun süren ilişkim 8 ay bu da ilk ve sondu... ve5 senedir yeni bir ilişkiye adım atamadım. bu yüzden de evlenemiyorum. ama hala çabalıyorum.
İnsanlara itici gelsem de, bazen salakça ve patavatsızca cümleler sarfetsem de hasbel kader benimle arkadaş olmak zorunda kalanlar, benim dostluğumdan asla vazgeçemezler, ama allah her seferinde insanlara böyle sabır vermiyor ki beni tanısınlar diye.
sadede gelelim:
yıllardır sounumu anlamaya çalışsam da anlayamıyordum, hep ben böyle olmamalıydım kalın kafalılık diye nitelenecek şeyler yapmamalıydım, diye hayıflanır kendi kendimi yerim.
Kendimi her zaman başka bir dünyadaymışım gibi hissederdim. anneme de kaç defa söyledim anne bazen kendimi başka bir dnyadaymışım gibi hissediyorum, Bu An'ı ve kendimi hissedemiyorum, yaşayamıyorum. An'ı yaşayamamaktan daha kötü bir şey olmadığına emin olun.
neyse geçen gün melih duyar'ın hazırladığı otizm adlı kitapçığı indirdim ve belirtilerin çoğunun bende olduğunu gördüm. daha doğrusu kitaptaki otistik belirtilerin bende varolduğunu ve bir otistik olduğumu anladım.
Evet arkadaşlar bana ne önerirsiniz? bu yaştan sonra otiztikliğime çare bulunur mu, etkisini azaltabilirmiyim? kısaca NE YAPMALIYIM???