Ötekileştirildim...

Kızlar merhaba,
Bugün yaşadığım ve içimde tutamadığım, taze bir olayı size anlatmak istiyorum. Çünkü anlatırsam biraz daha rahatlayacağım.
Şu an oturduğumuz eve 6 yıl önce taşındık ve o zamanlar bu semtte arkadaşım olabilecek tek kişi vardı: kuzenim. Aslında benim babam ve onun annesi kuzen oluyor. Ailesini tanıyoruz vs gibi sebeplerden kuzenimle yakın olduk hep. 6 yıl boyunca eğlendik, üzüldük, en zor zamanlarımızda birbirimize destek olduk, küstük, barıştık. Tabi o zamanlar daha lisedeydik. Şu an üniversiteye gidiyoruz, artık büyüdük, dostluğumuz hep böyle devam eder diyorduk. Hatta bazen çocuklarımızı bile birlikte yetiştirdiğimizi hayal ediyorduk. Nasıl olsa akrabayız ya ayrılmamız kolay olmaz sanıyordum.

Birbirimize o kadar yakındık ki, birbirimizin evlerinde kalabiliyorduk, hatta yan yana yattığımız bile oldu. O kadar yakındık kuzenimle. Her zaman bana 'senin yerin çok ayrı' derdi. Lise döneminde bi çocukla tanıştı, kısa bi süre çıktılar ama sonra ayrıldılar. Aradan bir kaç yıl geçti, bunlar tekrar denemeye karar verdiler. Yaklaşık 3 senedir de hiç ayrılmadan devam ettiler ilişkilerine. 3 yıl ne demek! Herşeyini paylaşırsın karşındaki kişiyle, en yakının o olur. İşte bu yüzden ben 2. plana atıldım. Kuzenim için artık aranacak, hali hatrı sorulacak ilk kişi sevgilisiydi. Bundan bi şikayetim yok, sonuçta sevgilisinin yeri ayrı, benim yerim ayrı. Elbette normal arkadaşları da var ama ben kuzenim için kendimi onlardan daha farklı olarak düşünüyordum. Fakat bi süre sonra ortaya bir kız çıkıverdi. Hem kız hem de sevgilisi, kuzenimle sevgilisinin en yakın arkadaşı oluverdiler. 2 çift çok iyi anlaştılar. Çok aktiviteler yaptılar birlikte, ama gel gelelim 2 senedir ben ve sevgilim, onlarla buluşma planları yapamıyoruz. Neymiş efendim sevgilisinin sınavı varmış (ilk seferde üniyi kazanamadı, 2.ye denedi) zamanı yokmuş bilmem ne. Şimdi de ikisi birden çalışıyor, o yüzden istesek de buluşamayız zaten hevesim de kalmadı.

Gelelim asıl konuya. Ortaya çıkan kız dedim ya (adı nalan olsun). Nalan, kuzenim ve kuzenimin sevgilisinin babaları asker. Nalan ve kuzenimin sevgilisi de askeri lojmanlarda oturuyor. Düşünsenize bu durumun avantajını. Nalanlara gidiyorum diye evden çıksa sevgilisiyle rahat rahat görüşecek. İşte bu durum Nalanı kuzenime yaklaştırdı. Şimdi en yakın arkadaşı olmuş. Benden bile yakın diye düşünüyorum çünkü her gün görüşüyorlar. Şöyle ki; yazın başında kuzenim ve ben çalışmaya karar verdik. O bi iş buldu ama ben ailem pek sıcak bakmadığı için malesef işe giremedim. Bi süre sonra kuzenimin iş yerinde bi elemana daha ihtiyaç duyulmuş ama o bana haber vermedi. Annesi kuzenime 'skyblueya söyle, birlikte çalışırsınız' demiş. Kuzenim de 'onun ailesi izin vermez' diye bana hiç haber vermemiş. Benim yerime karar verilmiş yani. Bi sor, kuzenim değil misin, istediğin bişey olduğu zaman ailemi ikna etmeye çalışıyor, şimdi neden kestirip attı? İkna ederdik, birlikte çalışsaydık fena olmaz mıydı? Hem bilmiyor mu ki paradan çok insan görmeye ihtiyacım var! Neyse efendim gitmiş bu en yakın arkadaşım dediği kızı aldırmış işe. Bi de twittera yazmaz mı 'en yakın arkadaşımla aynı işyerindeyiz' diye. Bu yazıyı daha önceden gördüğümde önemsememiştim, çünkü annesinin önerisini reddettiğini bilmiyordum. Ve onu da bugün öğrendim. Alt katında sevgilisi, yanında en yakın arkadaşı olunca beni kim görür ki? Bugün çok kırıldım ve kızdım. Ona ağır bi mesaj attım. Üçünüz mutlu olun, artık kuzenin yok dedim. Bunu benden özür dilemesi için yapmadım. Yoksayıldığım için yaptım, gururuma dokundu. Ötekileştirilmek kimin hoşuna gider ki? Eğer olur da konuşma fırsatımız olursa daha çok rencide edeceğim çünkü o beni çok kırdı, çok...

Hissetiklerinde kesinlikle çok haklısın ama gel gelelim şekerim üzüldüğüne değmez nalanla kuzenin sevgilisi birden bire bir aşık olu verirler ne kuzenin kalır nede bir başkası olmaması imkansız bir olayda değil hani rahat ol sallaa dost diye birşey yok güzelim seni en iyi sen anlar sen bilirsin birde yaradan en iyi dostunda gene sensindir koy ver gitsin tıpış tıpış döner merak etme.

Bu gidişle kendi başıma kalacağım ve kendi dostluğumla yetineceğim galiba. Daha dün tanıştığım biri olsa bu kadar takmam. 6 senedir beraberiz ve nalan kuzenimin hayatına gireli 3 sene ya olmuştur ya olmamıştır. Yakınlaşma konusunda bişey diyemem, olmasını istemem ama ben artık hiç bişeye şaşırmıyorum. Onu geçtim, kuzenimin ailesi geçen haftalarda karadeniz turuna çıktı, ne zaman gittiler, kuzenim nerde kaldı hiç haberim olmadı. Artık dayanamadım mesaj attım, bana cevap verdiğinde ailesi turdan dönmüştü bile. Ama az önce gördüğüm şey ne! Başka bi arkadaşının duvarına yazmış, işte kuzenimde (başka bi kuzeni,ben değil) kalıyorum, ararsan konuşabiliriz, ben arayamıyorum vs. diye ama bana haber veren yok. Günler sonra merak edip facebookta duvarına yazmasam daha benle konuşası gelmeyecekti diye düşünüyorum. Halbuki onu da yazmadan önce çok mesaj attım. Bana bi şekilde dönebilirdi. İstediği zaman bulamayacağı, yaratamayacağı imkan yoktur onun. Demek ki birbirimizin gözünde düşmüşüz karşılıklı olarak. Ben aramızdaki ilişkinin bu kadar kötü olacağını hiç mi hiç tahmin etmemiştim.

sevgili skyblue kuzenini bırakma vaktin gelmiş...

bence onu daha fazla rencide etmeye çalışma öyle yazmışsın ya..

zaten mesajda atmışsın..bırak daha fazla üsteleme..bi ağırlığın kalmaz..sana yaptığı hakkında kafa yormaz..

kendi haine bırak belki anlar hatasını, bazen karşımızdaki bizim onu sevdiğimiz kadar bizi sevmez ve bunu öğrenmek gerçekten insanın içini çok acıtır...

Onun beni sevdiğinden şüphem yoktu hiç. Ben düz bi insanım, canım cicim olamam kimseyle. Öyle cici elbiselerim yoktur, asabiyimdir. Belki de onu şımartmadığım, kendim olduğum için hep geri planda kaldım. Bilemiyorum. İçimden gelmeyen tavırları sergilemek hoşuma gitmiyor, ama galiba o canım, cicim, tatlımlı konuşmayı seviyor. İyice soğudum ondan bugün. Sorun şu ki, esaslı olarak yanımda olan tek arkadaşımdı o benim. Şimdi onu da hayatımdan çıkarmak istediğime göre artık tamamen yalnızım.

skyblue .!.:

Onun beni sevdiğinden şüphem yoktu hiç. Ben düz bi insanım, canım cicim olamam kimseyle. Öyle cici elbiselerim yoktur, asabiyimdir. Belki de onu şımartmadığım, kendim olduğum için hep geri planda kaldım. Bilemiyorum. İçimden gelmeyen tavırları sergilemek hoşuma gitmiyor, ama galiba o canım, cicim, tatlımlı konuşmayı seviyor. İyice soğudum ondan bugün. Sorun şu ki, esaslı olarak yanımda olan tek arkadaşımdı o benim. Şimdi onu da hayatımdan çıkarmak istediğime göre artık tamamen yalnızım.

Genişletmek için tıkla...

Yalnızlık allaha mahsus canım biz varız , bence takma çünkü ben eminim birgün gelip özür dileyeceğine bunan inan..

Pudy .!.:

Yalnızlık allaha mahsus canım biz varız , bence takma çünkü ben eminim birgün gelip özür dileyeceğine bunan inan..

Genişletmek için tıkla...

Desteğin için teşekkür ederim. :) Zaten burası da olmasa, çatlardım galiba çünkü, aşırı sinirli bi yapım var, düşündükçe kasılıyorum. Ama ciddi ciddi söylemeliyim ki ben özür dilemesini istemiyorum. Bana yaşattığı o duyguyu özür geçirmez. Çoğu kez onu arayıp sormadığımdan yakınır, bana hayırsız kuzi der ama onun attığı kazığın yanında benim vefasız tavırlarım çok masum kalır.

skyblue .!.:

Desteğin için teşekkür ederim. :) Zaten burası da olmasa, çatlardım galiba çünkü, aşırı sinirli bi yapım var, düşündükçe kasılıyorum. Ama ciddi ciddi söylemeliyim ki ben özür dilemesini istemiyorum. Bana yaşattığı o duyguyu özür geçirmez. Çoğu kez onu arayıp sormadığımdan yakınır, bana hayırsız kuzi der ama onun attığı kazığın yanında benim vefasız tavırlarım çok masum kalır.

Genişletmek için tıkla...

Sivriler için sahur vakti ziyafet verdiriyorum ee napıyoz bundan sonra ona bakalım biz

Afiyet olsun sivrilere o zaman. :) Bundan sonra ne yapacağımı bilmiyorum. Evde ziyadesiyle kapalı kaldım, biraz tebdil-i mekan yaparak amcamlarda kalmak istiyorum. Cümbür cemaat çocuklarla zamanın nasıl geçtiği anlaşılmaz diye düşünüyorum...

İçim çok buruk. Sevdiceğimle de anlaşmakta güçlük yaşıyoruz. Bazen diyorum ki bütün çorapları başıma kendim ördüm, en sonunda kuzimle bile ilişkimi kesme noktasına geldim, sevgilimle iletişimimiz desen bi garipleşti. Bu olayların karşıma çıkması tesadüf olamaz, gün geçtikçe sosyalliğimi yitiriyorum. Asosyalliğimi besleyen o kadar çok kaynak var ki, hepsinden sıyrılmak için yeniden doğmam lazım. Zaten yeniden doğsaydım asla ve asla tekrar bu kız olmazdım...

o asabiyetten kaynaklı olabiliyor ama onlarda abartıyorlar , seni iyi anlıyorum bende asabiyim ama sevdiklerime dikkat etmeye çalışıyorum , ama kuzenin yanlış biraz sakince durmaya çalış kimseyi arama sorma kuzenini takma bile artık illaki konuşacak birileri olacaktır mesela ben varım ve hep buralardayım , sende bir sorun yok için rahat olsun.

Sorunun bende olmadığı konusunda şüpheliyim. Çevremdeki çoğu insan arayıp sormamamdan şikayet eder. Hatta bu duruma alıştılar bile. Ama ben rahatsızım, çünkü dostum diyebileceğim arkadaşlarım olsun istiyorum. Lisedeki arkadaşlarımla bile görüşmüyorum. Metroda farketsem, görmemezlikten geliyorum bazen. Yıllanmış arkadaşlıklarım olsun, birlikte vakit geçirelim istiyorum. Hatta arkadaşına sahip çıkan insanlara özeniyorum ama ben yapamıyorum. Sosyalleşmekten korkuyor gibiyim, yalnız geçirdiğim her bir gün aslında öz saygımı da yitiriyorum ve kendimi değersiz biri gibi hissediyorum. Kolay kolay arkadaş edinemiyorum ama köprüleri çok çabuk yıkabiliyorum. Üniversitede istediğim ortamı yakalarım dedim ama yok kafama göre biri çıkmadı ki karşıma.... Konu biraz kişisel sorunlarıma kaydı, özür dilerim. :/

bana benziyorsun sorun sadece kafa denginin olmaması çok arkadaşların yada çok çevren olması önemli değil zannediyorsunki okadar kalabalıktan bir tanesiyle iletişim kuramıyorum diye kendine kızma çünkü kafa denginin ve kanının ısındığı birileri olmadığından böylesin buda gayet normal.Öyle kolay olabilseydi inan kimse şikayetçi olmazdı sen sadece yüzeysel ilişkiler kuramıyorsun muhabbeti sağlam kafa dengi zaten bulmak zor kendine bunu sorun etme.

Yapmam gereken tek şey, bu sosyallik konusunu kafaya takmamak galiba.

ötekileştirilme durumunda konuşma çabanız yersiz olur.yapacağınız en güzel konuşma hiçbirşey söylememekle olur..artık siz onlar için değil,onlar sizin için olmasınlar..birşeyler yapmak için birilerine ihtiyacınız yok..artık kuzeninizi görmeyin,duymayın ve asla yapmayı düşündüğünüz şekilde konuşmayın..

Konuşmanız rencide etmeniz size yaptığı haksızlığın farkına varmasını sağlamaz, aksine siz kötü olursunuz bu çıkışınız yüzünden, yeni arkadaşını kıskandı çekemedi olursunuz. Öyle ya da böyle kopmuş sizden. Ne söyleseniz de değişmeyecek.

Size karşı hatasını anlasa ne olacak özür dilese ne olacak hiç bir şey değişmeyecek ki. Üzgünüm ama sizin yerinizi çoktan doldurmuş. Yapacağınız tek şey onunla arkadaşlığınızı anılarınızda bırakmak. Yaptığını da Allah a havale etmek...

Skyblue,
seni çok iyi anlıyorum hem başına gelenleri aynen tecrübe ettiğim için, hem de kendini anlattığın mesajlarına bakarak, öyle birini ben de çok çok yakinen tanıdığım için:)

ben de senn gibiyim.Ağırbaşlı, ciddiyim (asabi değil:). zamane gençliğine, zamanın bayağılıklarına uyamayan bir insanım.Böyle yapmacık konuşmalardan, laf sokmalardan, sevmedğn kişilere bile sırf yalnız kalmamak için yaranmaya çalışan insanlardan olamadım asla. Ve bu özellik, zamanımızda pek aranmayan bişey. Ben de liseden en yakın ark.ımı, sırf ayak uyduramadğm, edindiği yeni ark.ları (üniverstede) gibi olamadığım için kaybettim.Sonuç: bidaha yüzüne bile bakmadım. Sonra kendisi en azından selamlaşalım vs. geveledi bişeyler, ama asla.bu da bana uymazdı, beni istemeyen birini tamamen görmezden gelirim, bitiririm. Sana da tavsiye ederim, ondan uzaklaşmanın en kolay yolu bu, arama, sorma, unut!

Kızlar, öncelikle destekleriniz için teşekkür ederim.

Kafamı toparlamak için 5 gün evden uzaklaştım, amcamlara gittim. Ben oradayken kuzenim gelmiş. Bana bi mektup bırakmış. Önce kardeşime okuttum telefonda, sonra da eve gelince kendim bi daha okudum. Kendini savunmuş tabi ki. Eğer onu gerçekten tanısaymışım 'kuzenimin bi bildiği vardır mutlaka, aklına gelmişimdir' diye düşünmeliymişim. Ama öyle değil, benim bildiğim kuzenim bana sormalıydı, cevabı benden duymalıydı. Ben es geçildim, beni aklına getirmiş, sonra benim yerime karar vermiş ve ben buna tepki vermemeli miydim? Mektupta benden beklediği iyimserliği kendisi sergilemiş, sana kucağım hep açık, ne zaman gelmek istersen sarıp sarmalarım seni demiş bana. Ama artık yüzüne bile bakmak istemiyorum, çünkü iyimser bi tavır takınarak vicdan azabı çekmemi istedi bence. Ben, azarlar gibi bi mesaj attım ya ona, o da mektubunda iyilik perisi olmayı ve aklımı çelmeyi düşünmüş.

Ben kararımı verdim çoktan, 'ben yokum artık' dedim ve geri dönmeyeceğim. Mektubunu da yırttım attım.

skyblue .!.:

Kızlar, öncelikle destekleriniz için teşekkür ederim.

Kafamı toparlamak için 5 gün evden uzaklaştım, amcamlara gittim. Ben oradayken kuzenim gelmiş. Bana bi mektup bırakmış. Önce kardeşime okuttum telefonda, sonra da eve gelince kendim bi daha okudum. Kendini savunmuş tabi ki. Eğer onu gerçekten tanısaymışım 'kuzenimin bi bildiği vardır mutlaka, aklına gelmişimdir' diye düşünmeliymişim. Ama öyle değil, benim bildiğim kuzenim bana sormalıydı, cevabı benden duymalıydı. Ben es geçildim, beni aklına getirmiş, sonra benim yerime karar vermiş ve ben buna tepki vermemeli miydim? Mektupta benden beklediği iyimserliği kendisi sergilemiş, sana kucağım hep açık, ne zaman gelmek istersen sarıp sarmalarım seni demiş bana. Ama artık yüzüne bile bakmak istemiyorum, çünkü iyimser bi tavır takınarak vicdan azabı çekmemi istedi bence. Ben, azarlar gibi bi mesaj attım ya ona, o da mektubunda iyilik perisi olmayı ve aklımı çelmeyi düşünmüş.

Ben kararımı verdim çoktan, 'ben yokum artık' dedim ve geri dönmeyeceğim. Mektubunu da yırttım attım.

Genişletmek için tıkla...

Bence tepki göstermekde haklısın kimse kayıtsız kalamazdı.Ama sende benım gıbı arkadaş veya dost edinmekde sıkıntı yaşıyorsun anladığım kadarıyla.Her insan hata yapar ve bu kişi yıllardır bağrına bastığın bir dostun ise bence öyle hemen bitti deyip çekip atma tabi yaşananlar bizim okuduğumuz kadar sade değildir elbetteki ama sen bu kadar seçici bir insan iken bu kişiyi bu kadar sevmiş isen zamanında kuzenininde kaliteli bir insan olmalıdır bence bitti dememelisin

jensonbutton44 .!.:

Bence tepki göstermekde haklısın kimse kayıtsız kalamazdı.Ama sende benım gıbı arkadaş veya dost edinmekde sıkıntı yaşıyorsun anladığım kadarıyla.Her insan hata yapar ve bu kişi yıllardır bağrına bastığın bir dostun ise bence öyle hemen bitti deyip çekip atma tabi yaşananlar bizim okuduğumuz kadar sade değildir elbetteki ama sen bu kadar seçici bir insan iken bu kişiyi bu kadar sevmiş isen zamanında kuzenininde kaliteli bir insan olmalıdır bence bitti dememelisin

Genişletmek için tıkla...

Aslında barışsak nasıl olur diye düşündüm. Ama farkeden bişey olmaz ki. Beni baş tacı yapacak hali yok ya. O kızla yine konuşacak, iş arkadaşı kalmaya devam edecek, bi çok şey paylaşacaklar. Ben bunları gördükçe aklıma yaşadığımız bu olay gelecek. 'En yakın' arkadaşıyla mutlu olsunlar. Böyle konuşmuyorken en azından onu kafama takmıyorum.

skyblue .!.:

Aslında barışsak nasıl olur diye düşündüm. Ama farkeden bişey olmaz ki. Beni baş tacı yapacak hali yok ya. O kızla yine konuşacak, iş arkadaşı kalmaya devam edecek, bi çok şey paylaşacaklar. Ben bunları gördükçe aklıma yaşadığımız bu olay gelecek. 'En yakın' arkadaşıyla mutlu olsunlar. Böyle konuşmuyorken en azından onu kafama takmıyorum.

Genişletmek için tıkla...

aynen öyle ya rahat ol şekerim bnim :*