Kızlaaaaar çıktı sonunda tamponlarım ve dikişlerin yarısı. Ay ben kendimi boşuna kasmışım ya! Korkaraktan girdim odaya ve bismillah dedim. Emre bey 'korkma acımıycak dedi. Alçıyı çıkardı önce ama ben kendimi öyle bir kasıyorum ki, Emre bey ''ben arada bir duruyorum nefes al diye'' dedi, herhalde nefes almıyordum, farkında bile degildim. Tamponları almış ama benim ruhum bile duymadı, gözlerim kapalı duruyordum, tamam bitti bak dedi. Sonra dikişleri aldı. Burnumu görmek istiyorum dedim, aslında görmesen iyi olur çünki şuanda çok farklı duruyor dedi ama yinede baktım. Acayip şiş ama kemersiz, cok sevindim ve mutlu oldum. Çarşamba akşamı bandajlar degişecek. Bunuda atlattığım için çok mutluyum.
Muane odasında yeni ameliyat olan birkaç arkadaş vardı ve ilk başlarda yaptırdıklarında çok pişman olduklarını söylediler, banada sordular '' pişmanmısın'' diye, kızlar ben o kadar mutluyum ki, bunu anlatamam. Ben bu ameliyatı yıllardır istiyordum ve sonunda oldum, Allahım pişman etmesin ama şimdilik çok mutluyum ve kesinlikle pişman degilim. Ameliyat olacak olanlarda yaptırsınlar biran önce, hiç korkmasınlar. Tabiki herkesin bünyesi farklıdır, öncede söylemiştim benim canım çok tatlıdır ve küçük bir acıda bile basbas bağırıyorum. Allahıma şükürler olsun ameliyatımda kolay geçti, ondan sonraki süreçte. Emre bey bana çok pozitifsin diyor, aslında ona çok güvendiğimden bu kadar pozitifim ve belkide bu yüzden kolay geçiriyorum bu süreci. Olurda istediğim gibi olmazsa, küçük değişikliklerle istedigim gibi yapacak Emre bey, o sözüde aldım :) İnşallah gerek kalmaz, istediğim gibi burun olacağına inaniyorum. İstediğimiz buruna inşallah kavuşuruz kızlar.