Selam arkadaşlar,
Bana fikirlerinizi yazarsanız sevinirim. Kısa özet geçmeye çalışacağım. Ben 21 yıldır çalışıyorum, son 16 yıldır da bir kamu kuruşunda görev yapıyorum. İşimi seviyorum, yerimde rahatım, ama gelin görün ki bazı ailevi sıkıntılarım var. Bu arada ben işitme engelliyim ve 15 yıl+3600 iş günü primiyle emekli olmayı hakediyorum, yani emekliliğim de geldi bu ailevi sıkıntılarımdan dolayı emekli olmayı düşünüyorum ama karar veremiyorum bir türlü.
Sıkıntılarıma gelince;
1- 15 yaşında Anadolu lisesine giden bir kızım var okulu evime çok uzak servisle gidip geliyor ama zamanının çoğu yolda geçiyor, ağır kış şartlarında ne yapacak kara kara düşünüyorum, artı kızımın servis ücreti de çok fazla.
2- Kızım gösterişli bir kız eve tek girip çıkıyor, ben çalıştığım için onu okulda veya başka yerde kontrol edemiyorum kızıma güveniyorum ama yinede ne kadar güvenebilirim ki içimde hep bir "acaba" var ve bu beni yıpratıyor.
3- 4 yaşında da bir oğlum var kurumun kreşinde güzel bir eğitim alıyor ona kıyamıyorum. Evde annesinin bakmasımı, yoksa kreşde eğitim alarak büyümesimi buna bir türlü karar veremiyorum. Bir yanım anne yanında şefkatle, sevgiyle büyüsün diyor diğer yanım şimdiden eğitimini alsın, disipline alışsın, faal bir çocuk olsun diyor inanın ne yapacağımı şaşırdım.
3- 21 yıldır çalışma hayatının içindeyim deyim yerindeyse okuldan sonra hiçbir sosyal yaşantım olmadı ne bir komşuluk bildim şimdiye kadar, ne bir sosyal faaliyet bunları düşündükçe acaba erken mi emekli olmak için diyorum. Sıkılır, bunalıma girerim diye korkuyorum. Bütün bunlar sadece çalıştığım için değil belki işitme engelli olduğum için olabilirmi (ben işitme cihazı kullanarak duyuyorum tamamen duymaz değilim yani)
Aslında evde durmayı seviyorum ama çalıştığım için, hep dışarıda olduğum için mi evde durmayı seviyorum, emekli olursam sıkılırmıyım diyorum.
Öte yandan maneviyatım hiç kalmadı, herşeyimiz maddiyat oldu, çocuklarımla hiç vakit geçirmedim. Çok zoruma gidiyor
Ben ne yapayım, emekli olsam bi dert çocuklar büyüdükçe ihtiyaçları maddi olarak çoğalıyor ama benim evlatlarıma hiç manevi faydam yok çocuklarımla doya doya vakit geçiremedim. Hep birşeyleri yetiştirmeye çalışmakla, koşturmakla ömür geçiyor. Bilemiyorum ve karar veremiyorum
Lütfen fikirlerinizi yazarmısınız. Şimdiden teşekkürler.
Bana fikirlerinizi yazarsanız sevinirim. Kısa özet geçmeye çalışacağım. Ben 21 yıldır çalışıyorum, son 16 yıldır da bir kamu kuruşunda görev yapıyorum. İşimi seviyorum, yerimde rahatım, ama gelin görün ki bazı ailevi sıkıntılarım var. Bu arada ben işitme engelliyim ve 15 yıl+3600 iş günü primiyle emekli olmayı hakediyorum, yani emekliliğim de geldi bu ailevi sıkıntılarımdan dolayı emekli olmayı düşünüyorum ama karar veremiyorum bir türlü.
Sıkıntılarıma gelince;
1- 15 yaşında Anadolu lisesine giden bir kızım var okulu evime çok uzak servisle gidip geliyor ama zamanının çoğu yolda geçiyor, ağır kış şartlarında ne yapacak kara kara düşünüyorum, artı kızımın servis ücreti de çok fazla.
2- Kızım gösterişli bir kız eve tek girip çıkıyor, ben çalıştığım için onu okulda veya başka yerde kontrol edemiyorum kızıma güveniyorum ama yinede ne kadar güvenebilirim ki içimde hep bir "acaba" var ve bu beni yıpratıyor.
3- 4 yaşında da bir oğlum var kurumun kreşinde güzel bir eğitim alıyor ona kıyamıyorum. Evde annesinin bakmasımı, yoksa kreşde eğitim alarak büyümesimi buna bir türlü karar veremiyorum. Bir yanım anne yanında şefkatle, sevgiyle büyüsün diyor diğer yanım şimdiden eğitimini alsın, disipline alışsın, faal bir çocuk olsun diyor inanın ne yapacağımı şaşırdım.
3- 21 yıldır çalışma hayatının içindeyim deyim yerindeyse okuldan sonra hiçbir sosyal yaşantım olmadı ne bir komşuluk bildim şimdiye kadar, ne bir sosyal faaliyet bunları düşündükçe acaba erken mi emekli olmak için diyorum. Sıkılır, bunalıma girerim diye korkuyorum. Bütün bunlar sadece çalıştığım için değil belki işitme engelli olduğum için olabilirmi (ben işitme cihazı kullanarak duyuyorum tamamen duymaz değilim yani)
Aslında evde durmayı seviyorum ama çalıştığım için, hep dışarıda olduğum için mi evde durmayı seviyorum, emekli olursam sıkılırmıyım diyorum.
Öte yandan maneviyatım hiç kalmadı, herşeyimiz maddiyat oldu, çocuklarımla hiç vakit geçirmedim. Çok zoruma gidiyor
Ben ne yapayım, emekli olsam bi dert çocuklar büyüdükçe ihtiyaçları maddi olarak çoğalıyor ama benim evlatlarıma hiç manevi faydam yok çocuklarımla doya doya vakit geçiremedim. Hep birşeyleri yetiştirmeye çalışmakla, koşturmakla ömür geçiyor. Bilemiyorum ve karar veremiyorum
Lütfen fikirlerinizi yazarmısınız. Şimdiden teşekkürler.
Son düzenleme:
