• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölümün Arkasından..

Ben okurken agliyorum siz yasiyorsunuz bide.sabir dilemekten baska caremiz yok sizde oglunuz icin tutunun hayata.cok zor biliyorum ama zaman herseyin caresi.zamanla hafifleyecek acilariniz oglunuz size herseyi unutturacak.
 
Resminizi gordum orda bile ne kadar mutlusunuz.bence sevinin bu dunyada size asik biriymis esiniz vefat ettiginde onu bu kadar sevmenizin sebebi bu.size kotu davransaydi boyle guzel hatirlamazdiniz onu ne mutlu size boyle bi adama asik olmussunuz.sizinde dediginiz gibi bi gun cennete kavusacaksiniz ama o gune kadar kendinizi kapatmayin hayata.esiniz sizin mutlu olmanizi isterdi.
 
En Sevdiğimi kaybedeli bugün tam 327 gün oldu. Artık eskisi gibi gülmüyorum, hafif dudaklarım bile ayrılınca sana yakışmaz gülme diyorum, eskisi gibi de süslenmiyorum, giyinmiyorum artık,bugün çok güzel olmuşsun diyecek Kocan yok, tak kaderin gibi kara yazmanı boş ver diyorum. Bazen anne, bazen baba, bazen erkek oluyorum ama artık hiç kadın olamıyorum ben. Hem saçlarımı bile kazıttım, saçların çok güzel olmuş diyecek Evren yok çünkü, kaşlarımı da almıyorum yüzüm niye güzel görünsün ki, bakmasın kimse bana onun baktığı gibi en çirkin halime bürüneyim diyorum... Sokağa çıkıyorum, herkesin yanında eşi var, alışverişe gidiyorum her şeyden az alıyorum çünkü poşetlerim ağır oluyor taşıyamıyorum, eksikliğini buram buram hissediyorum, hem kadınlar araba kullanan kocalarının yanında uyuklarken, ben hiç sevmediğim direksiyon başına geçiyorum çok özlüyorum seni.. çok özlüyorum geceleri sen araba kullanırken uyuduğum yolları, çok özlüyorum akşam kapıyı sana açmayı...
çok özledim telefonda 'bitaneciğim arıyor' yazdığını görmeyi, çok özledim işe senle gidip, on dakikada bir yanına gelip şöyle bir göz ucuyla bakmayı, çok özledim hadi Evren bana para ver demeyi, çok özledim trip atmayı, ben kadın olmayı, kadının olmayı çok özledim Evren...
Dünyada yaşanan her şeyi kaydediyorum, oğlumuzun büyüyüşünü kaydediyorum Evren bunu da göremedi, kapıyı çalsa gelse ah neler anlatacağım diyorum hiç kızmayacağım söz veriyorum, hiç soru da sormayacağım sımsıkı sarılacağım kemiklerini kırarcasına sarılacağım gitme diye.. zaten rüyalarda da öyle sarıyorum gitme diye ama kayıp gidiyorsun. Rüyasını kıskanır mı insan ben kıskanıyorum ölmemiş Evren diyorum yaşıyor diyorum öyle hafifliyorum ki, uyandığımda Yarabbi diyorum benim bedenim ne kadar da hafifmiş bu dertle nasılda ağırlaşmışım nasıl kaldıracağım diyorum bir bakıyorum ezilmişim, ezilmişim...
Sonra kızıyorum da herkese, Evren toprak altında bunlar niye gülüyor? niye yeni giysi alıyor? niye Evreni hatırlamıyor diyorum istiyorum ki dünya dönmeyi bıraksın insanlar gülmeyi unutsun çünkü ben SENDEN sonra dünyaya sığamıyorum...
hem artık iyice deli diyorlar bana insanlara değil her geçtiğim mezarlığa diyorum ki ben Evrenin karısıyım söyleyin ona çok özledim onu unutmadım, oğlumuzu büyütüp geleceğim cennetteki yuvamıza.. meğer insan en sevdiğini gömünce toprağa dost olurmuş mezarlara... ölüm döşeğindeki insanları kıskanıyorum bir ikişi daha kavuştu Evrenime ama ben hala hasret diyorum ahhh Evren ahhh...
Hep hayalini kurduğumuz bahçeli evi de cennette hayal ediyorum burda sensiz saraylarda yaşasam da, çadırlar da yaşasam da bir benim için diyorum ya oğlumuzu büyütüp koşa koşa gelmek istiyorum öyle özledim seni , burunun direği sızlıyormuş insanın aklına Evren gelince gözyaşını içeri akıtınca meğer gerçekten burun direği sızlıyormuş.... Meğer evlat, her baba dediğinde, başka çocuklar babam dediğinde boynu bükülünce yavrunun yürek işte o zaman yanıyormuş, hep diyorum Evren senden sonra; keşke Hülya olmasaydım, keşke anne olmasaydım da taş olsaydım diyorum...
allah rahmet eylesin rabbim sana sabir versin evladindan ayirmasin kimseye yasatmasin rabbim:cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry:
 
Resminizi gordum orda bile ne kadar mutlusunuz.bence sevinin bu dunyada size asik biriymis esiniz vefat ettiginde onu bu kadar sevmenizin sebebi bu.size kotu davransaydi boyle guzel hatirlamazdiniz onu ne mutlu size boyle bi adama asik olmussunuz.sizinde dediginiz gibi bi gun cennete kavusacaksiniz ama o gune kadar kendinizi kapatmayin hayata.esiniz sizin mutlu olmanizi isterdi.
Resmî nerde gördünüz
 
En Sevdiğimi kaybedeli bugün tam 327 gün oldu. Artık eskisi gibi gülmüyorum, hafif dudaklarım bile ayrılınca sana yakışmaz gülme diyorum, eskisi gibi de süslenmiyorum, giyinmiyorum artık,bugün çok güzel olmuşsun diyecek Kocan yok, tak kaderin gibi kara yazmanı boş ver diyorum. Bazen anne, bazen baba, bazen erkek oluyorum ama artık hiç kadın olamıyorum ben. Hem saçlarımı bile kazıttım, saçların çok güzel olmuş diyecek Evren yok çünkü, kaşlarımı da almıyorum yüzüm niye güzel görünsün ki, bakmasın kimse bana onun baktığı gibi en çirkin halime bürüneyim diyorum... Sokağa çıkıyorum, herkesin yanında eşi var, alışverişe gidiyorum her şeyden az alıyorum çünkü poşetlerim ağır oluyor taşıyamıyorum, eksikliğini buram buram hissediyorum, hem kadınlar araba kullanan kocalarının yanında uyuklarken, ben hiç sevmediğim direksiyon başına geçiyorum çok özlüyorum seni.. çok özlüyorum geceleri sen araba kullanırken uyuduğum yolları, çok özlüyorum akşam kapıyı sana açmayı...
çok özledim telefonda 'bitaneciğim arıyor' yazdığını görmeyi, çok özledim işe senle gidip, on dakikada bir yanına gelip şöyle bir göz ucuyla bakmayı, çok özledim hadi Evren bana para ver demeyi, çok özledim trip atmayı, ben kadın olmayı, kadının olmayı çok özledim Evren...
Dünyada yaşanan her şeyi kaydediyorum, oğlumuzun büyüyüşünü kaydediyorum Evren bunu da göremedi, kapıyı çalsa gelse ah neler anlatacağım diyorum hiç kızmayacağım söz veriyorum, hiç soru da sormayacağım sımsıkı sarılacağım kemiklerini kırarcasına sarılacağım gitme diye.. zaten rüyalarda da öyle sarıyorum gitme diye ama kayıp gidiyorsun. Rüyasını kıskanır mı insan ben kıskanıyorum ölmemiş Evren diyorum yaşıyor diyorum öyle hafifliyorum ki, uyandığımda Yarabbi diyorum benim bedenim ne kadar da hafifmiş bu dertle nasılda ağırlaşmışım nasıl kaldıracağım diyorum bir bakıyorum ezilmişim, ezilmişim...
Sonra kızıyorum da herkese, Evren toprak altında bunlar niye gülüyor? niye yeni giysi alıyor? niye Evreni hatırlamıyor diyorum istiyorum ki dünya dönmeyi bıraksın insanlar gülmeyi unutsun çünkü ben SENDEN sonra dünyaya sığamıyorum...
hem artık iyice deli diyorlar bana insanlara değil her geçtiğim mezarlığa diyorum ki ben Evrenin karısıyım söyleyin ona çok özledim onu unutmadım, oğlumuzu büyütüp geleceğim cennetteki yuvamıza.. meğer insan en sevdiğini gömünce toprağa dost olurmuş mezarlara... ölüm döşeğindeki insanları kıskanıyorum bir ikişi daha kavuştu Evrenime ama ben hala hasret diyorum ahhh Evren ahhh...
Hep hayalini kurduğumuz bahçeli evi de cennette hayal ediyorum burda sensiz saraylarda yaşasam da, çadırlar da yaşasam da bir benim için diyorum ya oğlumuzu büyütüp koşa koşa gelmek istiyorum öyle özledim seni , burunun direği sızlıyormuş insanın aklına Evren gelince gözyaşını içeri akıtınca meğer gerçekten burun direği sızlıyormuş.... Meğer evlat, her baba dediğinde, başka çocuklar babam dediğinde boynu bükülünce yavrunun yürek işte o zaman yanıyormuş, hep diyorum Evren senden sonra; keşke Hülya olmasaydım, keşke anne olmasaydım da taş olsaydım diyorum...
[/QUrüyamda bile eşimi öldüğünü görünce çıldıran ben sanırım aynı sizin gibi olurdum.çok büyük bir acı ne desem teselli etmez rabbim sabır versin evladınız var onun için ayakta durun.kendiniz için giyinin süslenin derim ben hayattan kopmayın ölümü istemeyin.sınavınız buymuş demekki sizinde çok acı biliyorum ama dayanmaktan başka çare yok.
 
Kavuşacaksınız. Er ya da geç gerçekten kavuşacaksınız. Allah bu geçici ve yalan dünyada size sabır ihsan etsin. Ömür yaşarken zor ve uzun ama ölüm geldiğinde göz açıp kapayıncaya kadar geçmiş gibi. Sizin de geçicek. Oğlunuzla sağlıklı huzurlu bir ömür geçirip eşinize kavuşacaksınız inşallah bu geçici ayrılık unutmayın.
 
Hanımefendi üç dindede yas yasaktır üç günden fazla .Rabbim eşinizin mekanını cennet etsin ama siz bu dünyadasınız ve sosyal hayattan kopmayın acısı geçmez ama kabullenip devam edebilmek çok önemli.sizin eşinizde eminim mutllu olmanızı evladınıza anneliği en güzel şekilde yapmanızı isterdi değil mi ?Takdiri ilahi ama hayatınıza devam etmek zorundasınız evladınız için
 
En Sevdiğimi kaybedeli bugün tam 327 gün oldu. Artık eskisi gibi gülmüyorum, hafif dudaklarım bile ayrılınca sana yakışmaz gülme diyorum, eskisi gibi de süslenmiyorum, giyinmiyorum artık,bugün çok güzel olmuşsun diyecek Kocan yok, tak kaderin gibi kara yazmanı boş ver diyorum. Bazen anne, bazen baba, bazen erkek oluyorum ama artık hiç kadın olamıyorum ben. Hem saçlarımı bile kazıttım, saçların çok güzel olmuş diyecek Evren yok çünkü, kaşlarımı da almıyorum yüzüm niye güzel görünsün ki, bakmasın kimse bana onun baktığı gibi en çirkin halime bürüneyim diyorum... Sokağa çıkıyorum, herkesin yanında eşi var, alışverişe gidiyorum her şeyden az alıyorum çünkü poşetlerim ağır oluyor taşıyamıyorum, eksikliğini buram buram hissediyorum, hem kadınlar araba kullanan kocalarının yanında uyuklarken, ben hiç sevmediğim direksiyon başına geçiyorum çok özlüyorum seni.. çok özlüyorum geceleri sen araba kullanırken uyuduğum yolları, çok özlüyorum akşam kapıyı sana açmayı...
çok özledim telefonda 'bitaneciğim arıyor' yazdığını görmeyi, çok özledim işe senle gidip, on dakikada bir yanına gelip şöyle bir göz ucuyla bakmayı, çok özledim hadi Evren bana para ver demeyi, çok özledim trip atmayı, ben kadın olmayı, kadının olmayı çok özledim Evren...
Dünyada yaşanan her şeyi kaydediyorum, oğlumuzun büyüyüşünü kaydediyorum Evren bunu da göremedi, kapıyı çalsa gelse ah neler anlatacağım diyorum hiç kızmayacağım söz veriyorum, hiç soru da sormayacağım sımsıkı sarılacağım kemiklerini kırarcasına sarılacağım gitme diye.. zaten rüyalarda da öyle sarıyorum gitme diye ama kayıp gidiyorsun. Rüyasını kıskanır mı insan ben kıskanıyorum ölmemiş Evren diyorum yaşıyor diyorum öyle hafifliyorum ki, uyandığımda Yarabbi diyorum benim bedenim ne kadar da hafifmiş bu dertle nasılda ağırlaşmışım nasıl kaldıracağım diyorum bir bakıyorum ezilmişim, ezilmişim...
Sonra kızıyorum da herkese, Evren toprak altında bunlar niye gülüyor? niye yeni giysi alıyor? niye Evreni hatırlamıyor diyorum istiyorum ki dünya dönmeyi bıraksın insanlar gülmeyi unutsun çünkü ben SENDEN sonra dünyaya sığamıyorum...
hem artık iyice deli diyorlar bana insanlara değil her geçtiğim mezarlığa diyorum ki ben Evrenin karısıyım söyleyin ona çok özledim onu unutmadım, oğlumuzu büyütüp geleceğim cennetteki yuvamıza.. meğer insan en sevdiğini gömünce toprağa dost olurmuş mezarlara... ölüm döşeğindeki insanları kıskanıyorum bir ikişi daha kavuştu Evrenime ama ben hala hasret diyorum ahhh Evren ahhh...
Hep hayalini kurduğumuz bahçeli evi de cennette hayal ediyorum burda sensiz saraylarda yaşasam da, çadırlar da yaşasam da bir benim için diyorum ya oğlumuzu büyütüp koşa koşa gelmek istiyorum öyle özledim seni , burunun direği sızlıyormuş insanın aklına Evren gelince gözyaşını içeri akıtınca meğer gerçekten burun direği sızlıyormuş.... Meğer evlat, her baba dediğinde, başka çocuklar babam dediğinde boynu bükülünce yavrunun yürek işte o zaman yanıyormuş, hep diyorum Evren senden sonra; keşke Hülya olmasaydım, keşke anne olmasaydım da taş olsaydım diyorum...
Dağıldım. Şu saatte ağlıyorum yazınızı okudum.Acinizi derinden paylasiyorum.Allah sabır versin. Bende sevdiğim babamı kaybettim bayram geliyor herkesin babası var benm yok;((((.
 
Öyle bir yazmışsınız ki yaşadım sizinle. Ağladım yıkıldım. Allah dayanma gücü versin. Bir yakınım da babası ölünce ben ölmeyi sevdim demişti. Sizi anlıyorum şükürler olsun eşinizden bir parça evladınız var yanınızda ona sımsıkı sarılın.
 
Çok teşekkür ederim tanıyor musunuz bizi
Hayır, tanımıyorum, haberden biliyorum ama inanin cok üzüldüm.. Cok guzelsiniz masaAllah, bebeğiniz de oyle.. Işıl ışıl..
Sabah sizin konunuzu okuduktan sonra aramin limoni oldugu ve cok sevdigim bi yakinimla hemen barıştım, hakliyim haksizim demeden.. Öyle içten yazmissiniz ki.. Vesile oldunuz, Allah razi olsun..
Rabbim yurek yangininizi dindirsin ve sizi cennet bahcelerinde kavustursun vakti geldiğinde..
Bi akrabamiz sanirim 27 yasinda filandi, 2nci cocugunu dogurduktan yaklasik 1 ay sonra eşi kazada vefat etti, o da bi sure cok kotu idi ama sonra hem Rabbime sığındı hem de çocukları için kendini topladi, başardı da.. Elbette cok zor, o yara silinip gitmiyor ama ilk günkü tazeligi ile de kalmıyor..
Sabretmekten, esinizin arkasindan bolca dua edip kendinize sabir, ona rahmet dilemekten başka yol yok.. Cok taze aslinda aciniz, boyle perisan hissetmeniz de normal, sadece zamanla geçeceğini bilin bu şiddetli duyguların, Allah in izniyle.. Sindirerek yasayin ve atlatin ama profesyonel bi destek almanizi oneririm ben de bi cok arkadas gibi..
 
Son düzenleme:
Allah sabir versin , en zoru cocugunuzun baska babalari gordugu zamanki bakislarindaki aci ve boynunu bukmesi , o kadar iyi biliyorum ki bu duyguyu , insanin kalbine bicaklar saplaniyor
Yanliz sunu hic unutmayin , cocugunuz babasini kaybetti ama annesi yaninda , annesine cok daha fazla ihtiyaci var , onun icin guclu , neseli , guzel ve hayat dolu olmalisiniz , o zaman cocugunuzun boynu daha az bukulecek , hayatta daha saglam duracak
Hic unutmam bebim oglum bigun bana , anne ben cok sansli bir cocugum , babam yok ama senin gibi bir annem var , hicbir cocugun senin gibi muhtesem annesi yok demisti
Artik bir sene olmus , yasinizi tamamlayin ve oglunuz icin hayata simsiki sarilin
Eski eşin vefat mi etmisti Milana? Ben bosandin sanıyordum..
 
Başınız sagolsun..çok içten çok duygulu yazmışsınız..ne güzelki size aşkı öğretmiş.bir evladınız olmuş..güzel anılarla hatırlıyor olmanız çok anlamlı..sizden aldıgı dualarla eminim oda huzurludur..tanrım evladınıza uzun uzun ömürler versin sizinle inşallah..
 
Gözyaşları içinde okudum. ALLAH rahmet eylesin Rabbim sizi Cennete kavuştursun inşallah :KK42:
 
Back