Yaşamaya değer bir sebebin var, oğlum varken bende öyle düşünürdüm, bana bir şey olursa kim bakar,nazını kim çeker, tedavisi ile kim uğraşır, kim bekler başını geceleri... Şimdi öyle bir sebebim yok, ahirette isteyeceğim oğlumu Rabbim' den o yüzden ölüm artık ürkütücü gelmiyor ...
Konu aslında kulluk etmek üzerine açılmış, ben kul olduğuma inanıyorum, kimsenin canını yakmadım şimdiye dek, hak yememeye, helal yaşamaya, muhtaç olanın yanında olmaya gayret ettim. İbadette süreklilik sağlamayı başaramadım, kapalı da değilim. Allah borçlarımı ödemeyi nasip etsin tek dileğim. Dünyaya bağlılık duygum çoktan bitti, o açıdan mutluyum hırs taşımıyorum. İçimde taşıdığım inanç kulluğumun temeli, buna inanıyorum, Rabbimi seviyorum, insan sevdiğine gitmekten korkmaz, annemden öğrendiğim en önemli şeydir.
Yaşamaya değer bir sebebin var, oğlum varken bende öyle düşünürdüm, bana bir şey olursa kim bakar,nazını kim çeker, tedavisi ile kim uğraşır, kim bekler başını geceleri... Şimdi öyle bir sebebim yok, ahirette isteyeceğim oğlumu Rabbim' den o yüzden ölüm artık ürkütücü gelmiyor ...
Konu aslında kulluk etmek üzerine açılmış, ben kul olduğuma inanıyorum, kimsenin canını yakmadım şimdiye dek, hak yememeye, helal yaşamaya, muhtaç olanın yanında olmaya gayret ettim. İbadette süreklilik sağlamayı başaramadım, kapalı da değilim. Allah borçlarımı ödemeyi nasip etsin tek dileğim. Dünyaya bağlılık duygum çoktan bitti, o açıdan mutluyum hırs taşımıyorum. İçimde taşıdığım inanç kulluğumun temeli, buna inanıyorum, Rabbimi seviyorum, insan sevdiğine gitmekten korkmaz, annemden öğrendiğim en önemli şeydir.
bir çocuğun olduğunu ve onu kaybettiğini bilmiyordum..çok üzüldüm,keşke hiç yazmasaydım diye düşündüm şimdi..
İnşallah gerçek dünyada kavuşacaksınız canım.
diğer dediğin şeylere de katılıyorum,tam da içimden geçen şeyleri yazmışsın.
Hece bence konuyu dagitmamis, aksine cok da güzel yaklasmis konuya.
Sizin cevaplariniz ise beni tatmin etmedi. Ölüm ve öteki dünya ile ilgili "korkularinizi", "tedirginliklerinizi" yazmissiniz, ibadetinizden, tesettürünüzden bahsetmissiniz, cok güzel. Peki birisi size bunlari "korku"dan degil de vicdaninizla yapmaniz gerektigini söylediginde neden kiziyorsunuz ki. Benim de aklima ilk gelen bunu sormak olurdu. "Korku"dan mi ibadet?
Bir de kusura bakmayin ama konuyu degistiren, üyeleri yaslari ile olgunluklarina göre cay ikram edip etmeyeceginize karar veren sizsiniz.
En son yazdiginizi ise hic anlamadim: "hem konuyu dağıt hem de kaç! Bu arada yerin belli olur hece iyi sabahlar..." Yerin belli olur derken ne demek istediniz?
Simdi "sana söylenmeyen birseye neden cevap veriyorsun" gibi bi cevapla gelmeyin bana lütfen, eger böyle bisey yasamak istemiyorsaniz üyelere özel mesaj atmanizi öneririm, yoksa okudugum herseye söyleyecek birseyim varsa cevap yazma hakkim oldugunu düsünüyorum.
evet birgün sonrasında kapandım ama ben kalbimi dilimle kararttım ve tövbeliyim...
canım ne güzel yazmışsın gıybet konusunu biraz araştırırsan eger şöyle bi durum var eger gıybet ettigin kişinin kulagına söylediklerin gitmediyse gidip yüzüne söylemene gerek sadece tövbe edip sürekli onun affını isticeksin Allah tan gıybet ettigin kişinin günahlarının bagışlanmasını diliceksin ne güzel dimi ama nefse cok agır o ayrı. ama insan bi günah işledi diye Allah tan uzaklaşmamalı nefsini kınaman ne güzel.. bi kaç adım geri gitmeden zıplayamazsın dimi bir günah tövbe binlerce sevap Allah a dahada yaklaşmana vesile olur belkide inşallah şeytan seni ümitsizlige süreklemeye çalışıyo daha çok ugraşmaya başlamış şimdiden seninle çünkü dogruyu buldugunu gördü iyice kudurdu
ela235 benim içimde inanılmaz bir pişmanlık var,Allah'a mahcubum ve ben öyle bir şey daha yaşadım ki: rüyamda bana kokmuş et yediriyorlardı ,sabah uyandım mutfaktan kokmuş et kokusu geliyordu.eşimi uyandırdım ,dolaptaki etler kokuyor diye.eşim hiç koku yok dedi.neyse tekrar uyuduk ve uyandığımda o koku yoktu.ve anladım ki bu ilahi bir uyarıydı... Ve o günden beri özenle gıybetten kaçınıyorum son nefesime kadar da Allah'ın izniyle öyle olacak...
sevinmelisin bence öyle uyarı almak herkese nasip olmaz günahından duydugun pişmanlık yakar götürür onu inşallah bi daha başına gelmez ama insanız nefsimiz var elbette hata işlicez umarım olmaz ama oldugunda pes etme her şey gönlünce olsun bende şu an pek iyi hallerde degilimama az da olsa iyi oldugum zamanlarda beni dahada üste çeken bi kitap vardı maarifetname okuyabilirsen faydasını görürsün ufkunu açar belkide bilemem benim vesilemdi herkeste aynı olucak diye bi şey yok.Rabbim gönlüne göre versin
Yaşamaya değer bir sebebin var, oğlum varken bende öyle düşünürdüm, bana bir şey olursa kim bakar,nazını kim çeker, tedavisi ile kim uğraşır, kim bekler başını geceleri... Şimdi öyle bir sebebim yok, ahirette isteyeceğim oğlumu Rabbim' den o yüzden ölüm artık ürkütücü gelmiyor ...
Konu aslında kulluk etmek üzerine açılmış, ben kul olduğuma inanıyorum, kimsenin canını yakmadım şimdiye dek, hak yememeye, helal yaşamaya, muhtaç olanın yanında olmaya gayret ettim. İbadette süreklilik sağlamayı başaramadım, kapalı da değilim. Allah borçlarımı ödemeyi nasip etsin tek dileğim. Dünyaya bağlılık duygum çoktan bitti, o açıdan mutluyum hırs taşımıyorum. İçimde taşıdığım inanç kulluğumun temeli, buna inanıyorum, Rabbimi seviyorum, insan sevdiğine gitmekten korkmaz, annemden öğrendiğim en önemli şeydir.
Peki ölüm olmasa "inançlarınızın" gereğini yerine getirmeyecek misiniz; korku mu sizi bunları yapmaya zorlayan?
Şimdi, beş dakika sonra yarın ya da ertesi gün her an hazırım ölüme ve hiç korkmuyorum ölmekten..
Benim tek korkum ölememek..:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?