-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ölüm var...
- Konu Sahibi shinox
- Başlangıç Tarihi
- 28 Ekim 2010
- 475
- 205
- 83
tweety sen olgun birine benziyorsun hep ortayı bulmandan farkettim...çay yaptım bi bardak içer misin? ...
Hece bence konuyu dagitmamis, aksine cok da güzel yaklasmis konuya.
Sizin cevaplariniz ise beni tatmin etmedi. Ölüm ve öteki dünya ile ilgili "korkularinizi", "tedirginliklerinizi" yazmissiniz, ibadetinizden, tesettürünüzden bahsetmissiniz, cok güzel. Peki birisi size bunlari "korku"dan degil de vicdaninizla yapmaniz gerektigini söylediginde neden kiziyorsunuz ki. Benim de aklima ilk gelen bunu sormak olurdu. "Korku"dan mi ibadet?
Bir de kusura bakmayin ama konuyu degistiren, üyeleri yaslari ile olgunluklarina göre cay ikram edip etmeyeceginize karar veren sizsiniz.
En son yazdiginizi ise hic anlamadim: "hem konuyu dağıt hem de kaç! Bu arada yerin belli olur hece iyi sabahlar..." Yerin belli olur derken ne demek istediniz?
Simdi "sana söylenmeyen birseye neden cevap veriyorsun" gibi bi cevapla gelmeyin bana lütfen, eger böyle bisey yasamak istemiyorsaniz üyelere özel mesaj atmanizi öneririm, yoksa okudugum herseye söyleyecek birseyim varsa cevap yazma hakkim oldugunu düsünüyorum.
Sizin cevaplariniz ise beni tatmin etmedi. Ölüm ve öteki dünya ile ilgili "korkularinizi", "tedirginliklerinizi" yazmissiniz, ibadetinizden, tesettürünüzden bahsetmissiniz, cok güzel. Peki birisi size bunlari "korku"dan degil de vicdaninizla yapmaniz gerektigini söylediginde neden kiziyorsunuz ki. Benim de aklima ilk gelen bunu sormak olurdu. "Korku"dan mi ibadet?
Bir de kusura bakmayin ama konuyu degistiren, üyeleri yaslari ile olgunluklarina göre cay ikram edip etmeyeceginize karar veren sizsiniz.
En son yazdiginizi ise hic anlamadim: "hem konuyu dağıt hem de kaç! Bu arada yerin belli olur hece iyi sabahlar..." Yerin belli olur derken ne demek istediniz?
Simdi "sana söylenmeyen birseye neden cevap veriyorsun" gibi bi cevapla gelmeyin bana lütfen, eger böyle bisey yasamak istemiyorsaniz üyelere özel mesaj atmanizi öneririm, yoksa okudugum herseye söyleyecek birseyim varsa cevap yazma hakkim oldugunu düsünüyorum.
- 29 Ağustos 2008
- 4.086
- 613
- 448
- 21 Aralık 2009
- 25.770
- 28.933
- 798
- 21 Temmuz 2009
- 36.900
- 6.945
- 248
Yılbaşından sonra şehir dışından dönerken kaza yaptım. O arabadan nasıl cıktık hala inanamıyorum, burnumuz bile kanamadı. 3 saniyeydi ölümle aramdaki ince çizgi. O kadar yakındı ki, nefes gibi. O zaman anladım hayatın cook ama cok kısa olduğunu. Ve yine o zaman karar verdim hiçbir şeyin benden kıymetli olmadığına.
- 21 Aralık 2009
- 25.770
- 28.933
- 798
ne kadar doğru söylemişsin,zor olan geride kalmak..
ölümü hep düşünürdüm ama son 3 yıldır daha çok düşünür oldum.doğum yaparken ölümden döndüm,5 dk daha geç kalınsaydı ölecekmişim.şimdi hep şunu düşünüyorum;bana birşey olursa çocuklarım ne olur? onlar için yaşamak istiyorum aslında çünkü çok küçükler daha.3 yıldır ölümden korkmaya başladım
mevlananın şeb-i aruzudur ölüm ,sevgiliye kavuştuğu andır...
dünya onlar için sevgiliden ayrıldığı ,ona tekrar kavuşmak için kulluk vazifeleriyle sınav olduğu geçici bir mekandır.
korkudan bahsedilmiş..insan yaradanın gücünü kudretini görüp idrak edince''onun emrettiklerini yapmazsam halim ne olur''diye korkuya kapılır..
ölüm anlık ..hazır olabilsek keşke
dünya onlar için sevgiliden ayrıldığı ,ona tekrar kavuşmak için kulluk vazifeleriyle sınav olduğu geçici bir mekandır.
korkudan bahsedilmiş..insan yaradanın gücünü kudretini görüp idrak edince''onun emrettiklerini yapmazsam halim ne olur''diye korkuya kapılır..
ölüm anlık ..hazır olabilsek keşke
- 6 Aralık 2007
- 4.491
- 2.376
- 248
Ölmek... Benimde aklıma sık sık geliyor.
Ölmeyi düşünmekten çok, giderken ne götüreceğimi düşünüyorum.
Birde arkamda bırakacağım 5 yaşındaki yavrumu... Anne olduktan sonra ölmekten korkar oldum.
Bir misafirliğe bile giderken eli boş gitmeye utanan bizler, Allahın huzuruna giderken ne götüreceğiz işte bu düşünce yoruyor beni.
Ölmeyi düşünmekten çok, giderken ne götüreceğimi düşünüyorum.
Birde arkamda bırakacağım 5 yaşındaki yavrumu... Anne olduktan sonra ölmekten korkar oldum.
Bir misafirliğe bile giderken eli boş gitmeye utanan bizler, Allahın huzuruna giderken ne götüreceğiz işte bu düşünce yoruyor beni.
Ben ölmekten değilde, kul hakkıyla gitmekten korkuyorum
Dünyadan çok bir beklentim olmadı, olmayacakta
Maddi olarak hiç fazlasını istemedim elimdeki yeter, artar.
Zaten çok da güzel bir yer değil, dünya sanki karanlık kuyu her günün aynı; yaşamak için savaştığın...
Bu yüzden her aklımıza düştüğünde, üzerimizdeki hakları helal etmeliyiz aslında
Çünkü ölüm, her an her saniye... Bir sonra ki adımda her şey geç olabilir.
Önemli olan bu dünya da helalleşmek öteki dünya da mümkün değil..
Konu sahibi arkadaşım, eğer gıybetini ettiğin kişiyi görüp anlatacak durumun varsa anlat derim
Haklı ya da haksız olmak bir şey değiştirmez
Söyle ve kurtul yükünden..
Dünyadan çok bir beklentim olmadı, olmayacakta
Maddi olarak hiç fazlasını istemedim elimdeki yeter, artar.
Zaten çok da güzel bir yer değil, dünya sanki karanlık kuyu her günün aynı; yaşamak için savaştığın...
Bu yüzden her aklımıza düştüğünde, üzerimizdeki hakları helal etmeliyiz aslında
Çünkü ölüm, her an her saniye... Bir sonra ki adımda her şey geç olabilir.
Önemli olan bu dünya da helalleşmek öteki dünya da mümkün değil..
Konu sahibi arkadaşım, eğer gıybetini ettiğin kişiyi görüp anlatacak durumun varsa anlat derim
Haklı ya da haksız olmak bir şey değiştirmez
Söyle ve kurtul yükünden..
- 11 Mart 2010
- 3.807
- 1.161
- 173
anneannem 90 yaşında..
melek gibi bi kadın... dedikodu yapmaz, kimsenin arkasından konuşmaz, Allahın emrettiği ibadetleri eksiksiz yerine getirir, birisi görüp de bu kadın gösteriş yapıyor dicek diye arabanın ön koltuğuna bile oturmaz...
10 yıl önce kendime bi radyo almıştım, anneannem onu gördü, kızım ne güzel bişeymiş bu, bundan ezan sohbet falan dinleniyo mu dedi evet dedim, daha kutusundan çıkarmadan al anneanne senin olsun dinlersin dedim...
önce almak istemedi ısrar ettim, radyoyu sürekli oturduğu koltuğun yanına hazırladım, dini kanalları buldum... o günden sonra o radyo onun hayatı oldu...
10 yıldır o radyo orda.. ezan dinler sohbet dinler beni ne zaman görse, sen bana bunu hediye ettin ya, ben her zaman sana dua ediyorum, Alah razı olsun der.. böyle bi kadın işte...
her gören, konuşan, tanışan bu kadın cennetlik der..
ölümden konu açılınca da, ölümden korkulur mu, peygamberimize sav kavuşacağız, bu dünyadan bin kat daha güzel orası der...
böyle diyebiliyo çünkü kendinden emin.. Allahın istediği gibi bi kul olduğunu biliyo, acaba mı diye bi soru işareti yok aklında...
inş bizde bi gün anneannem gibi, ölümü bir kavuşma anı olarak görür ve dört gözle bekleriz...
melek gibi bi kadın... dedikodu yapmaz, kimsenin arkasından konuşmaz, Allahın emrettiği ibadetleri eksiksiz yerine getirir, birisi görüp de bu kadın gösteriş yapıyor dicek diye arabanın ön koltuğuna bile oturmaz...
10 yıl önce kendime bi radyo almıştım, anneannem onu gördü, kızım ne güzel bişeymiş bu, bundan ezan sohbet falan dinleniyo mu dedi evet dedim, daha kutusundan çıkarmadan al anneanne senin olsun dinlersin dedim...
önce almak istemedi ısrar ettim, radyoyu sürekli oturduğu koltuğun yanına hazırladım, dini kanalları buldum... o günden sonra o radyo onun hayatı oldu...
10 yıldır o radyo orda.. ezan dinler sohbet dinler beni ne zaman görse, sen bana bunu hediye ettin ya, ben her zaman sana dua ediyorum, Alah razı olsun der.. böyle bi kadın işte...
her gören, konuşan, tanışan bu kadın cennetlik der..
ölümden konu açılınca da, ölümden korkulur mu, peygamberimize sav kavuşacağız, bu dünyadan bin kat daha güzel orası der...
böyle diyebiliyo çünkü kendinden emin.. Allahın istediği gibi bi kul olduğunu biliyo, acaba mı diye bi soru işareti yok aklında...
inş bizde bi gün anneannem gibi, ölümü bir kavuşma anı olarak görür ve dört gözle bekleriz...
ne kadar doğru söylemişsin,zor olan geride kalmak..
ölümü hep düşünürdüm ama son 3 yıldır daha çok düşünür oldum.doğum yaparken ölümden döndüm,5 dk daha geç kalınsaydı ölecekmişim.şimdi hep şunu düşünüyorum;bana birşey olursa çocuklarım ne olur? onlar için yaşamak istiyorum aslında çünkü çok küçükler daha.3 yıldır ölümden korkmaya başladım
Yaşamaya değer bir sebebin var, oğlum varken bende öyle düşünürdüm, bana bir şey olursa kim bakar,nazını kim çeker, tedavisi ile kim uğraşır, kim bekler başını geceleri... Şimdi öyle bir sebebim yok, ahirette isteyeceğim oğlumu Rabbim' den o yüzden ölüm artık ürkütücü gelmiyor ...
Konu aslında kulluk etmek üzerine açılmış, ben kul olduğuma inanıyorum, kimsenin canını yakmadım şimdiye dek, hak yememeye, helal yaşamaya, muhtaç olanın yanında olmaya gayret ettim. İbadette süreklilik sağlamayı başaramadım, kapalı da değilim. Allah borçlarımı ödemeyi nasip etsin tek dileğim. Dünyaya bağlılık duygum çoktan bitti, o açıdan mutluyum hırs taşımıyorum. İçimde taşıdığım inanç kulluğumun temeli, buna inanıyorum, Rabbimi seviyorum, insan sevdiğine gitmekten korkmaz, annemden öğrendiğim en önemli şeydir.
Benzer Konular
- Kilitli
