Ölüm hissi

Size bir olay anlatayim. Bir ara bi his bi korku vardiicimde ama nasil kotu anlatamam. Sanki dunyam basima yikilmis. Her seyden nem kapiyorum falan. Sonra uzun sure yani bir kac hafta boyle devam etti. Bir gun tv izlerken farkettim ki o donem izledigim karamsar dizi psikolojimi bozmus. Insan bazen hayatin rutinlestigi, yordugu donemlerde duydugu gordugu hatta dusundugu her seyden farkinda olmadan korkulara kapiliyor. Sizde 3 ay olmus dogum yapali. Annelik kaygisi, hormonlar, bebegime bakamam ya da bensiz kalir korkulari dusunceleri, rutinlesmis yorucu durumlariniz bunlara sebep olmustur. Heleki su doneminizde cok normal. Bir arkadasim vardi oglum 5 yasina gelmeden olecegimi hissediyorum o bensiz ne yapar dedi durdu yillarca simdi cocuk 2. Sinifa gidiyor endiselenmeyin hormonlarinizin ve beyninizin oyunlari. Bir cok faktor sebep olur bu dalgalanmalara. Bu arada biliyor muydunuz?: insan beyni dusunulen, hayal edilen, duyulan ve gorulen cogu seyi insana yasanmis gibi hissettirme egilimindedir. O yuzden cogu kez aklimiza gelen basimiza gelir. Farketmeden o yollarda yururuz cunku inaniriz dusunduklerimize. İyiki sadece ilkel beynimizle yasamiyoruz ki bunlari baskiliyoruz. Simdi sizde yeni anne olmanin getirileri de var cok hassas ve hormoblarin icgudulerin on planda oldugu bir surec. Cok normal hemde çooookk. Bebeginizede sizede saglik ve mutluluk diliyorum. Omru guzel olsun çiçeginizin.

Kızıma dogum yaptıktan sonraki ilk hafta bende de bu düşünceler hakimdi ama normal boyutta değildi. Bir gece sabaha kadar ağlamıştım hiç uyumadan. Sonra yavaş yavaş geçti gitti.

melekk10 .!.:

Benim için çok yorucu asla geçmiyor çoçuğuma baktıkça üzülüyorum annesiz kalıcak diye alt üst oldum

Genişletmek için tıkla...

Ay Allah'ım bebeğim ilk doğduğu zamanlar ben de böyle hissediyordum. Grip olmuştum ve oğlum annesiz kalacak diye ağlamıştım. yani doğum sonrası bunalım bu. Yalnız kalmamaya çalışın ve sizi mutlu edecek şeylerle meşgul olun, bebeğinizin büyüdüğünü hayal edin, güzel şeyleri çağırın.

Donya .!.:

Hatta ben doktor doktor geziyordum. Kesin ölücem bi çare bulun diye. En son Çapada bie kalp doktoruna gittim profesördü Allah razı olsun ne iyi bir insandı. En son kontrol etti vs bana baktı dedi ki “ kızım senin hiçbir şeyin yok, ölmeyeceksin merak etme, kafanı sadece evladımla meşgul et, ona iyi bak yeter” o zaman öyle ağlamıştım ki. Ve kendime gelmiştim tamam demiştim şükür düzeldim. Merak etme sana da bir şey olmayacak. Bu duygular normal.

Genişletmek için tıkla...

İnanamıyorum biz kadınlar ne kadar aynı şeyleri yaşıyoruz. Doğumdan sonra ben de hastane hastane geziyordum bir gün genel cerrahi, bir gün kalp damar, bir gün kbb... Sonra kendiliğinden geçti de bıraktım gitmeyi

melekk10 .!.:

Ölün hissi yaşayan var mı doğum yaptım 3 ay oldu ve ölümüm yaklaştı gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Lohusalığınız neredeyse yeni bitmiş. Bu dönemde duygusal bir sürü şey yaşanabilir. Önemli olan devamlı olmasıdır, devamlı böyle mi hissediyorsunuz? Ya da çocuğa yeni yeni adapte olduğunuz için bunalıp böyle düşüncelere mi dalıyorsunuz? İkisi çok farklı ve önemli. Geçmeyen bir şeyse psikoloğa danışın. Durumunuz yoksa devlette psikiyatr doktoruna başvurun, ona psikologla görüşmek istiyorum diyin, doktor size randevu oluşturacaktır.

Donya .!.:

Şöyle diyeyim ben zTen ölücem diye 40 gün bir şey yemedim suyla yaşadım sadece. Her gün ölücem anne diyordum. Beni tek bırakmayın çocuğıma ne olacak kim bakacak falan filan öyle kötüydüm ki camdan bakardım ah insanlar ne kadar mutlu ama ben değilim falan derdim. Sonra d vitamini vs falan aldım düzenli kullandım bebeğim büyüdü derken geçti gitti şükür. 3 tane çocuğum var hamdolsun o düşüncelerden eser kalmadj

Genişletmek için tıkla...

Donya .!.:

Hatta ben doktor doktor geziyordum. Kesin ölücem bi çare bulun diye. En son Çapada bie kalp doktoruna gittim profesördü Allah razı olsun ne iyi bir insandı. En son kontrol etti vs bana baktı dedi ki “ kızım senin hiçbir şeyin yok, ölmeyeceksin merak etme, kafanı sadece evladımla meşgul et, ona iyi bak yeter” o zaman öyle ağlamıştım ki. Ve kendime gelmiştim tamam demiştim şükür düzeldim. Merak etme sana da bir şey olmayacak. Bu duygular normal.

Genişletmek için tıkla...

sadolinda .!.:

Ay Allah'ım bebeğim ilk doğduğu zamanlar ben de böyle hissediyordum. Grip olmuştum ve oğlum annesiz kalacak diye ağlamıştım. yani doğum sonrası bunalım bu. Yalnız kalmamaya çalışın ve sizi mutlu edecek şeylerle meşgul olun, bebeğinizin büyüdüğünü hayal edin, güzel şeyleri çağırın.

Genişletmek için tıkla...

hindistancevizli .!.:

Lohusalığınız neredeyse yeni bitmiş. Bu dönemde duygusal bir sürü şey yaşanabilir. Önemli olan devamlı olmasıdır, devamlı böyle mi hissediyorsunuz? Ya da çocuğa yeni yeni adapte olduğunuz için bunalıp böyle düşüncelere mi dalıyorsunuz? İkisi çok farklı ve önemli. Geçmeyen bir şeyse psikoloğa danışın. Durumunuz yoksa devlette psikiyatr doktoruna başvurun, ona psikologla görüşmek istiyorum diyin, doktor size randevu oluşturacaktır.

Genişletmek için tıkla...

Devamlı böyle hissediyorum

Sadecebenbb .!.:

Size bir olay anlatayim. Bir ara bi his bi korku vardiicimde ama nasil kotu anlatamam. Sanki dunyam basima yikilmis. Her seyden nem kapiyorum falan. Sonra uzun sure yani bir kac hafta boyle devam etti. Bir gun tv izlerken farkettim ki o donem izledigim karamsar dizi psikolojimi bozmus. Insan bazen hayatin rutinlestigi, yordugu donemlerde duydugu gordugu hatta dusundugu her seyden farkinda olmadan korkulara kapiliyor. Sizde 3 ay olmus dogum yapali. Annelik kaygisi, hormonlar, bebegime bakamam ya da bensiz kalir korkulari dusunceleri, rutinlesmis yorucu durumlariniz bunlara sebep olmustur. Heleki su doneminizde cok normal. Bir arkadasim vardi oglum 5 yasina gelmeden olecegimi hissediyorum o bensiz ne yapar dedi durdu yillarca simdi cocuk 2. Sinifa gidiyor endiselenmeyin hormonlarinizin ve beyninizin oyunlari. Bir cok faktor sebep olur bu dalgalanmalara. Bu arada biliyor muydunuz?: insan beyni dusunulen, hayal edilen, duyulan ve gorulen cogu seyi insana yasanmis gibi hissettirme egilimindedir. O yuzden cogu kez aklimiza gelen basimiza gelir. Farketmeden o yollarda yururuz cunku inaniriz dusunduklerimize. İyiki sadece ilkel beynimizle yasamiyoruz ki bunlari baskiliyoruz. Simdi sizde yeni anne olmanin getirileri de var cok hassas ve hormoblarin icgudulerin on planda oldugu bir surec. Cok normal hemde çooookk. Bebeginizede sizede saglik ve mutluluk diliyorum. Omru guzel olsun çiçeginizin.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim hemde nasıl bi güzel çiçek

strawberry_cake .!.:

Kızıma dogum yaptıktan sonraki ilk hafta bende de bu düşünceler hakimdi ama normal boyutta değildi. Bir gece sabaha kadar ağlamıştım hiç uyumadan. Sonra yavaş yavaş geçti gitti.

Genişletmek için tıkla...

Benimde aynı şuan

melekk10 .!.:

Benim için çok yorucu asla geçmiyor çoçuğuma baktıkça üzülüyorum annesiz kalıcak diye alt üst oldum

Genişletmek için tıkla...

Olum hissi diyemem buna ama kizim 8 yasinda ben olunce ne kadar uzukur, nasil atlatir diye endise ediyorum. Yalniz degilsiniz. Anne olunca bu tip korkular, evlatlarimiz bizsiz ne yapar dusuncesi geliyor. Fikirlerinizi yogunlastirmamaya calisin. Dikkatinizi dagitin.

melekk10 .!.:

Ölün hissi yaşayan var mı doğum yaptım 3 ay oldu ve ölümüm yaklaştı gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Kimse sağ cikamicak bu hayattan endişe etme

gebito .!.:

Olum hissi diyemem buna ama kizim 8 yasinda ben olunce ne kadar uzukur, nasil atlatir diye endise ediyorum. Yalniz degilsiniz. Anne olunca bu tip korkular, evlatlarimiz bizsiz ne yapar dusuncesi geliyor. Fikirlerinizi yogunlastirmamaya calisin. Dikkatinizi dagitin.

Genişletmek için tıkla...

Anneliğin verdiği duygu sanırım

melekk10 .!.:

Ölün hissi yaşayan var mı doğum yaptım 3 ay oldu ve ölümüm yaklaştı gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Bu bence lohusalıkla alakali bir durum. Bebegim cok ufakken sanki buyudugunu goremiycem gb dusuncelere kapılıyordum. Buyutmuyordum bunu anlik oluyordu ama ona bakip aglayasim geliyordu. Sonra gecti tabi. Dogum ile beraber hem mental hem fiziki hem de ruhsal anlamda hic kolay seyler yasamiyoruz. Ben hissettiginiz duygunun kisa sure icinde gecicegine inaniyorum

Sadecebenbb .!.:

Size bir olay anlatayim. Bir ara bi his bi korku vardiicimde ama nasil kotu anlatamam. Sanki dunyam basima yikilmis. Her seyden nem kapiyorum falan. Sonra uzun sure yani bir kac hafta boyle devam etti. Bir gun tv izlerken farkettim ki o donem izledigim karamsar dizi psikolojimi bozmus. Insan bazen hayatin rutinlestigi, yordugu donemlerde duydugu gordugu hatta dusundugu her seyden farkinda olmadan korkulara kapiliyor. Sizde 3 ay olmus dogum yapali. Annelik kaygisi, hormonlar, bebegime bakamam ya da bensiz kalir korkulari dusunceleri, rutinlesmis yorucu durumlariniz bunlara sebep olmustur. Heleki su doneminizde cok normal. Bir arkadasim vardi oglum 5 yasina gelmeden olecegimi hissediyorum o bensiz ne yapar dedi durdu yillarca simdi cocuk 2. Sinifa gidiyor endiselenmeyin hormonlarinizin ve beyninizin oyunlari. Bir cok faktor sebep olur bu dalgalanmalara. Bu arada biliyor muydunuz?: insan beyni dusunulen, hayal edilen, duyulan ve gorulen cogu seyi insana yasanmis gibi hissettirme egilimindedir. O yuzden cogu kez aklimiza gelen basimiza gelir. Farketmeden o yollarda yururuz cunku inaniriz dusunduklerimize. İyiki sadece ilkel beynimizle yasamiyoruz ki bunlari baskiliyoruz. Simdi sizde yeni anne olmanin getirileri de var cok hassas ve hormoblarin icgudulerin on planda oldugu bir surec. Cok normal hemde çooookk. Bebeginizede sizede saglik ve mutluluk diliyorum. Omru guzel olsun çiçeginizin.

Genişletmek için tıkla...

arso .!.:

Bu bence lohusalıkla alakali bir durum. Bebegim cok ufakken sanki buyudugunu goremiycem gb dusuncelere kapılıyordum. Buyutmuyordum bunu anlik oluyordu ama ona bakip aglayasim geliyordu. Sonra gecti tabi. Dogum ile beraber hem mental hem fiziki hem de ruhsal anlamda hic kolay seyler yasamiyoruz. Ben hissettiginiz duygunun kisa sure icinde gecicegine inaniyorum

Genişletmek için tıkla...

İnşallah

Hormonlarla alakalı bir durum. Sadece korkularınızı değil herhangi bir duygunuzu bastırmamaya çalışın. Üzüntü,öfke,umutsuzluk çok hızlı şekilde hayatınızda akmış olacak bu dönemde. Neyden kaynaklandığına gelince en basit nedenlerinden biri bedeniniz belki de hiç olmadığı kadar çok yorgun bu dönemde. Hayatınızda hiç kalmadığınız kadar uykusuz kaldınız. Uykunun insan hayatındaki önemi azımsanamayacak kadar fazla ne kadarda etkiliyor sağlıklı düşünmemizi. Tüm rutinleriniz değişti.
İkinci en önemli etken ise hormon denilen kısım yaratıcı öyle özellikler vermiş ki bir bebeğe her anlamda bakabilmek için canhıraş elimizden geleni yapmak istiyoruz. Tüm olasılıkları düşünüp gard alıyoruz. Bir kedi düşünün yavruları için bir insana bile sald*rganlık yapabiliyor. Biz insanız sadece iç gudulerimiz yok. Sürekli akılda olan düşünceler de dönüyor bu bakım süresi içinde siz de bebeğinize en iyi şekilde kendiniz bakabileceginiz için kaygı duyuyorsunuz. Yani yaşadığınız bir hissiyat değil sadece düşünce ve kaygı.Her insan aynı değil onun için Ayşe yaşamadı Fatma ilk 10 gün icinde atlattı bana neden bu şekilde oldu bendeki hissiyat diye direnmeyin. Bu şuan değil bebeğiniz 8 aylık olduğunda da size gelebilirdi(Buna benzer durumlara çevremde şahit oldum.) Nasıl ki her kadının regl zamanı /süresi/yoğunluğu birbirine uymuyorsa lohusa dönemi de birbirine uymuyor farklı düzeylerde hormonlarımız salgılanabiliyor ve farklı kişiliklere sahip olduğumuz için hormonlarımızı farklı davranışlarla dışarı yansıtıyoruz.
Geçecek.

Lütfen mesajımı kaydedip her aynı duygu geldiginde ısrarla tekrar tekrar okuyun. Kaygınızın azaldığını hissedeceksiniz.

Sadecebenbb .!.:

Size bir olay anlatayim. Bir ara bi his bi korku vardiicimde ama nasil kotu anlatamam. Sanki dunyam basima yikilmis. Her seyden nem kapiyorum falan. Sonra uzun sure yani bir kac hafta boyle devam etti. Bir gun tv izlerken farkettim ki o donem izledigim karamsar dizi psikolojimi bozmus. Insan bazen hayatin rutinlestigi, yordugu donemlerde duydugu gordugu hatta dusundugu her seyden farkinda olmadan korkulara kapiliyor. Sizde 3 ay olmus dogum yapali. Annelik kaygisi, hormonlar, bebegime bakamam ya da bensiz kalir korkulari dusunceleri, rutinlesmis yorucu durumlariniz bunlara sebep olmustur. Heleki su doneminizde cok normal. Bir arkadasim vardi oglum 5 yasina gelmeden olecegimi hissediyorum o bensiz ne yapar dedi durdu yillarca simdi cocuk 2. Sinifa gidiyor endiselenmeyin hormonlarinizin ve beyninizin oyunlari. Bir cok faktor sebep olur bu dalgalanmalara. Bu arada biliyor muydunuz?: insan beyni dusunulen, hayal edilen, duyulan ve gorulen cogu seyi insana yasanmis gibi hissettirme egilimindedir. O yuzden cogu kez aklimiza gelen basimiza gelir. Farketmeden o yollarda yururuz cunku inaniriz dusunduklerimize. İyiki sadece ilkel beynimizle yasamiyoruz ki bunlari baskiliyoruz. Simdi sizde yeni anne olmanin getirileri de var cok hassas ve hormoblarin icgudulerin on planda oldugu bir surec. Cok normal hemde çooookk. Bebeginizede sizede saglik ve mutluluk diliyorum. Omru guzel olsun çiçeginizin.

Genişletmek için tıkla...

Bukre11 .!.:

Hormonlarla alakalı bir durum. Sadece korkularınızı değil herhangi bir duygunuzu bastırmamaya çalışın. Üzüntü,öfke,umutsuzluk çok hızlı şekilde hayatınızda akmış olacak bu dönemde. Neyden kaynaklandığına gelince en basit nedenlerinden biri bedeniniz belki de hiç olmadığı kadar çok yorgun bu dönemde. Hayatınızda hiç kalmadığınız kadar uykusuz kaldınız. Uykunun insan hayatındaki önemi azımsanamayacak kadar fazla ne kadarda etkiliyor sağlıklı düşünmemizi. Tüm rutinleriniz değişti.
İkinci en önemli etken ise hormon denilen kısım yaratıcı öyle özellikler vermiş ki bir bebeğe her anlamda bakabilmek için canhıraş elimizden geleni yapmak istiyoruz. Tüm olasılıkları düşünüp gard alıyoruz. Bir kedi düşünün yavruları için bir insana bile sald*rganlık yapabiliyor. Biz insanız sadece iç gudulerimiz yok. Sürekli akılda olan düşünceler de dönüyor bu bakım süresi içinde siz de bebeğinize en iyi şekilde kendiniz bakabileceginiz için kaygı duyuyorsunuz. Yani yaşadığınız bir hissiyat değil sadece düşünce ve kaygı.Her insan aynı değil onun için Ayşe yaşamadı Fatma ilk 10 gün icinde atlattı bana neden bu şekilde oldu bendeki hissiyat diye direnmeyin. Bu şuan değil bebeğiniz 8 aylık olduğunda da size gelebilirdi(Buna benzer durumlara çevremde şahit oldum.) Nasıl ki her kadının regl zamanı /süresi/yoğunluğu birbirine uymuyorsa lohusa dönemi de birbirine uymuyor farklı düzeylerde hormonlarımız salgılanabiliyor ve farklı kişiliklere sahip olduğumuz için hormonlarımızı farklı davranışlarla dışarı yansıtıyoruz.
Geçecek.

Lütfen mesajımı kaydedip her aynı duygu geldiginde ısrarla tekrar tekrar okuyun. Kaygınızın azaldığını hissedeceksiniz.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim önemseyip bu kadar yazdığınız için