Sevgili doktor hanim,
ben genc bir bayanim... Ailemle yasiyorum ve hala okuyorum..... Türkiyeden almanyaya göc ettik ve suan almanyada yasiyoruz yaklasik 9 yildir..
Annem ve babam bana her istedigimi almaya calisiyorlar,her dedigimi yapmaya calisiyorlar fakat ben cok ama cok mutsuzum.... Yapilan hic bir seyden mutlu olmuyorum yada olamiyorum... Istiyorumki ben bri sey demeden alsinlar,bana süprizler yapsinlar, ben mutlu olayim ama olmuyor... Annemle sürekli kavga ediyoruz... Onun düsünceleri benimkilerine uymuyor benimkilerde onunkine.. Sürekli yap,et,gidicez,yapicaz deniliyor bende gidelim,yapalim,gelirmisin kizim,gideriz dimi babacim? bu tür seyleri duymak istiyorum... Annemin bana bir gün "kizim" dedigini duymak istiyorummm... Eve geldigimde kapiyi acip hosgeldin kizim demesini duymak istiyorum ama nafile.. Eve her gelisimde kapi acilir annem mutfaktadir kardesim odada bilgisayar basinda kuru bir hosgeldin denir bu kadar... Sonra annemin surati bir karis olur babamla kavga etmis olur... bu arada güven problemide cok var... Ailem bana güvenmiyor.. Hele annem cantalarimi bile karistiriyor...... ben cok sinirli biriyimdir bunuda babamdan almisim.. En ufak bri seye hemen sinir olurum,bagiririm, cagiririm... Ama icimde kötülük yoktor iste... Hersey agzimdadir.....Kendimi cok yanliz hissediyorum... Kimsem yokmus gibi geliyor, yeri geliyor canim öyle yaniyorki tarif bile edemiyorum bu hissi..... Bazi günler eve bile gelmek istemedigim oluyor.. Cünkü disarda,okulda,iste ,herhangi bir yerde basima onu kakan,bunu kakan biri olmuyor...
Iste benimde sorunum bu... benmi mutlu olmayi bilmiyorum yoksa mutlu olmak icin nedenimmi yok? Inanin artik kafayi yemek üzereyim.. :gitme::gitme:
Sevgilerimle :1hug:
burcu :a015:
ben genc bir bayanim... Ailemle yasiyorum ve hala okuyorum..... Türkiyeden almanyaya göc ettik ve suan almanyada yasiyoruz yaklasik 9 yildir..
Annem ve babam bana her istedigimi almaya calisiyorlar,her dedigimi yapmaya calisiyorlar fakat ben cok ama cok mutsuzum.... Yapilan hic bir seyden mutlu olmuyorum yada olamiyorum... Istiyorumki ben bri sey demeden alsinlar,bana süprizler yapsinlar, ben mutlu olayim ama olmuyor... Annemle sürekli kavga ediyoruz... Onun düsünceleri benimkilerine uymuyor benimkilerde onunkine.. Sürekli yap,et,gidicez,yapicaz deniliyor bende gidelim,yapalim,gelirmisin kizim,gideriz dimi babacim? bu tür seyleri duymak istiyorum... Annemin bana bir gün "kizim" dedigini duymak istiyorummm... Eve geldigimde kapiyi acip hosgeldin kizim demesini duymak istiyorum ama nafile.. Eve her gelisimde kapi acilir annem mutfaktadir kardesim odada bilgisayar basinda kuru bir hosgeldin denir bu kadar... Sonra annemin surati bir karis olur babamla kavga etmis olur... bu arada güven problemide cok var... Ailem bana güvenmiyor.. Hele annem cantalarimi bile karistiriyor...... ben cok sinirli biriyimdir bunuda babamdan almisim.. En ufak bri seye hemen sinir olurum,bagiririm, cagiririm... Ama icimde kötülük yoktor iste... Hersey agzimdadir.....Kendimi cok yanliz hissediyorum... Kimsem yokmus gibi geliyor, yeri geliyor canim öyle yaniyorki tarif bile edemiyorum bu hissi..... Bazi günler eve bile gelmek istemedigim oluyor.. Cünkü disarda,okulda,iste ,herhangi bir yerde basima onu kakan,bunu kakan biri olmuyor...
Iste benimde sorunum bu... benmi mutlu olmayi bilmiyorum yoksa mutlu olmak icin nedenimmi yok? Inanin artik kafayi yemek üzereyim.. :gitme::gitme:
Sevgilerimle :1hug:
burcu :a015:
