Olgunlasmak

Kendiniarayankiz

Her seyin bir anlami olmamali...
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
22 Temmuz 2015
461
424
Olgunlasmak yaş ile alakali midir?
siz olgun oldugunuzu düşünüyor musunuz? Dusunuyorsaniz , dusunmenize neden olan sey nedir?


Ya da bir insan neden olgundur ?
Olgun olmak, hayatta nelere kadirdir?

Olgunluk sizin için ne kadar önemli?

Olgunlastikca , cocuk ruhlulugumuzu geride mi birakiyoruz?
 
yaşla değil tecrübeyle alakalıdır bir de mantıkla alakalıdır olgunluk güzel ama aşırısı da fazla önemli olan dengeyi tutturabilmek bence
 
olgunlaşmanın yaşı yoktur
ama insan tecrübe kazandıkçada olgunlaşır..
çok olgun insanları sevmem..dediğin gibi içindeki çocuğu öldürür..
ben yerine göre hareket ederim ama genellikle içimdeki çocuğu seviyorum...
 
Bence olgunluk göreceli bi kavram,kime göre neye göre olgun olduğun değişir. Ben kendimi olgun hissediyorum ama bazen karşımdakine tam tersi bi izlenim verdiğimi de biliyorum. Bazen kontrolüm dışında çok çocuksu davranışlarım oluyo,sonra farkediyorum ve daha kötüsü karşımdaki bunu yüzüme vuruyo. O an dengesiz olduğumu bile düşünüyorum ama bu da aslında karşıdakine verdiğim değerden dolayi oluyo,insan birni ne kadar çok severse değer verirse o kadar rahat olmak istiyo yanında ve olgunluğu düşünmüyo, yani ben öyleyim. Sevdiklerim yanında rahat olmak isterim,karşıdaki de bana ayni değeri veriyosa zaten beni böyle kabul eder,hayat dolu biri olarak görür beni.Aşırı olgun davraniyosam birine bilin ki sevmemisimdir onu
 
Farklı bi bakış açısı. Ben kesinlikle tecrübe yle alakali buluyorum.31 yaşındayım. Hala olgunlasmadigimi düşünüyorum. Yaşadığım olaylar beni mahvetti.tecrubesizligimden.insan olaylar karşısında tecrübe yaşadıkça olgunlaşır diye düşü nj yorum.
 
Olgunluğun yaşla alakalı olduğuna hiç inanmam.Kişinin yaşadıklarıyla alakası vardır bence.
Ben 23 yaşındayım.Olgun olduğuma inanıyorum.Olgunlaşmama sebep olan şeyse,bir zamanlar birine öyle bir aşıktımki.Bir tartışmada küçük bir kopmada bütün vücudum karıncalanırdı üzüntüdende ödüm patlardı felç olucam diye.Sonra o ilişki 6 yılın sonunda bi şekilde bitti.Bende bi şekilde unuttum.Ve sonra her acının geçiceğinin farkına vardım,kimsenin vazgeçilmez olmadığınında farkına vardım.Bu hayattaki en önemli ve en gerekli şeyin insanın kendisine olan saygısı olduğunun farkında vardım.Değmeyen insanlar için koşturmanın bi anlamı olmadığını anladım.Ailenin ne kadar özel olduğunu anladım.Ve bu ilişkinin sonucunda aklım başıma geldiğinde benim artık hayatta her alanda yoluna girdi.Çünkü aklım başıma gelmişti ve mantıklı düşünen mantıklı hareket eden bi insan oldum.Önceliklerin neler olmasını gören bi insan oldum.Bu yüzdende bence ben gerçekten çok olgun bi insanım.
 
Haklisiniz denge şart .
dengesizlik beraberinde aciyida getiriyor
insanın içinde iki benliği olmalı içindeki çocuğu öldürmeden olgun kadınlığıyla yaşayabilmeli yeri geldiğinde anne akılları verebilmeli yeri geldiğinde parklarda salıncak sallanacak çocukluğa sahip olmalı bi taraf baskın oldu mu zor cidden
 


Ben nedense cok olgun insanlari seviyorum , kibirlileri hariç.
 
Kesinlikle yaşla alakalı değildir. Aslında ben biraz nasıl bir hayatımız olduğuyla ilişkilendiriyorum bunu. Genelde zorlu bir hayatı olanlar daha erken yaşlarda olgunlaşıyor. Ama genç yaşlarda sorumluluk almak zorunda kalmayanlar hayata biraz daha farklı gözle bakabiliyorlar. Mesela ben lisedeyken annem önemli bir rahatsızlık geçirmişti. Sonra fark ettim ki o süreçte yaşadığım olaylar, bana yüklenen sorumluluklar falan beni daha olgun bir insan yapmış. Bir de benim 18 yaşımdayken düşüncelerim neyse şimdi de o. O yüzden yaşla ilgili olduğunu sanmıyorum.

Ayrıca olgunlukla eğlenceli olmak çok çok farklı konular bence. Olgunluk olaylara yaklaşımımızla ilgilidir. Yeri gelir çok eğlenceli bir insan olurum ama yine de yaşadığım olaylar sırasında çoğu durumda yaşıma göre olgun davrandığımı düşünürüm.
 



o zamandan bu yana dusuncelerinizin degişmemesinin faydasını gordunuz mu ?
yoksa keske biraz degişseydi dediğiiniz oldu mu?
 
Bence olgunluk yetiştiğin aile ile alakalı çocukluktan gelen bir şey ve değişmez Ama hayatta kazandığınız tecrübeler sadece acı eşiğini yükseltir vicdan ve mantık eşiniği düşürür
 
Bence olgunluk yetiştiğin aile ile alakalı çocukluktan gelen bir şey ve değişmez Ama hayatta kazandığınız tecrübeler sadece acı eşiğini yükseltir vicdan ve mantık eşiniği düşürür





soylediklerinize katılmıyorum .
ortami degiştikten sonra evrim geciren çok insan gordum .
değişmeyen tek sey değişimin kendisidir.
degişim ,olene kadar devam eder . tabii değisime kapalı değilsek..
 
Aile çocuğa sorumluluk almayı öğretmeli kendi başına bir şey yaparken kızmamalı onunla büyük bir birey gibi konuşmalı ona özgüven aşılamalı hayatı her şeyi hatta cinselli her konuda bilgi vermeli dışardan değil ilk ondan öğrenmesini sağlamalı hayata başlamadan bilmeli bazı şeyleri yaşayarak değil de yaşanmışlıklardan tecrübe etmeli. çocuğa doğru ve yanlış öğretilmeli ve çok mühahede edilmeden hayatı tanımasına ortam sağlanmalıdır böyle büyüyen bir birey 18 yaşına geldiğinde baskıcı babadan bir an önce kurtulmak ve "beni kimse anlamıyor" gibi ergenlik psikolojilerine bürünmemiş olabilir. Sizin görüşünüze de katılıyorum ama benm bahsettiğim biraz daha genel örneğin 0-3 yaş arasında bir çocugun bilinç altı oluşur bilinçaltı değişmez
 
bence de aile en başta geliyor katılıyorum buna ama önemli olan yaşanan olaylardan ve acılardan doğru dersler alarak güçlenmek ve bu tecrübelerle olgunlaşabilmek. ben aklını kullanmayı doğru bilenlerin acıdan geçmeden bile olgunlaşabildiklerini gördüm ciddi anlamda.
 


İki benlik olursa catismazlar mi?
bir benligimiz olsa ,cok yönlü olsa.
sizin dediginiz seyleri yapsa özgürce ne güzel olurdu:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…