Kullanıyorum ilaçları işte. Umarım zamanla duygularım normale döner. Duygusuz put gibi olmak da kötü bir şey çünkü. Zombiye döndüm iyice. Bende DGS ye hazırlanıyorum. O yüzden kurslar falan gereksiz vakit kaybı olur benim için. Sizin konularınızı hatırlıyorum. Sizde en doğru kararı vermişsiniz. Umarım en kısa okulunuzu bitirip, meslek hayatına adımınızı atarsınızIlaclari ilk aldigin aylar aglayamiyosun cok canin yansada. Sonra normale donuyosun. Ama senin 2 taneymis bide agirmi bilmiyorm tabiki.
Zor seyler atlatmissin. Birak biraz nötr ol, kafan rahatlasin. Dusunme iste bise guzel bu..
Ben sirf dusunmeyim (cunku dusundukce kafayi yeme safhasina geliyosun ve cesitli hastaliklar cikabiliyo) diye psikiyatriye gittim. Zaten yasadiklarimi cok azini anlatinca antidepresan verdi hemen. Ben kilo yapti diye 5 ay kullandim acikcasi..
Suan kendi kendime atlatmaya calisiyorum. Uni okuyrm bende onun derslerine calisuyrm iyi geliyo bana. Ozguvenim artiyo.
1 kac arkadasim var ara sira onlarla cikiyrm okdr. Cogunluk evdeyim bende.
Biraz kafa dinlemek daha guzel seni anlicak insanlar yoksa eger.
Eger derslerim olmasa bi ise girer calisirdm. Yada kursa gitmeyi dusunurdum. Sende oyle yapsana. Toplum icine karistikca acilirsin. Istemesen bile yap. Arkadas cevren kafa dengin olur belki.
Çok sevindim sizin adınıza. Rabbim daha da mutlu etsinBu arada ölen duygum yok değil miKedigiller20 eksiksiz hepsi yerinde. :) o iyi bilir su an çok şükür Çok keyif aldığım bir evliliğim var Allah bozmasin
Çok sağol canim darısı daha güzeli başına olsun inşallahÇok sevindim sizin adınıza. Rabbim daha da mutlu etsin
Ben de ilk zamanlar ilaclarla yemek yiyebildim,uyuyabildim .Duygularim benden alinmis gibiydi.Ama zaman ver kendine.Zamanla ve sen de iyi olmayi istedikce gunden gune daha daha iyi hissedeceksin.Soylemesi kolay biliyorum,icinden gectigim icin gonul rahatligi ile soyluyorum duzelecek.acının icinden zevkle gec :) cok sey ogreniyorsun.bir kat daha guclu cikiyorsun.Yorumunuz için teşekkür ederim. Ama benim dönmek gibi bir düşüncem zaten yok. Açıkladım zaten sorunumu. İlaçlar yüzünden put gibi oldum. Benim gibi olan ve duyguları normale dönen vardır belki diye buraya içimi dökmek istedim sadece. Konunun dönmekle uzaktan yakından alakası yok. Ama söylediklerinizde haklısınız. Ben davayı açtım zaten, duruşma günü bekliyorum
Cok tsk ederim.Kullanıyorum ilaçları işte. Umarım zamanla duygularım normale döner. Duygusuz put gibi olmak da kötü bir şey çünkü. Zombiye döndüm iyice. Bende DGS ye hazırlanıyorum. O yüzden kurslar falan gereksiz vakit kaybı olur benim için. Sizin konularınızı hatırlıyorum. Sizde en doğru kararı vermişsiniz. Umarım en kısa okulunuzu bitirip, meslek hayatına adımınızı atarsınız
Çok şükür evet ben şahidim duygular aynen geliyor aynı insan oluyorsunBu arada ölen duygum yok değil miKedigiller20 eksiksiz hepsi yerinde. :) o iyi bilir su an çok şükür Çok keyif aldığım bir evliliğim var Allah bozmasin
güzel kardeşim vücudun ilaçlara alışmaya başladıkça hislerin gelmeye başlayacak.ama eskisi kadar hiç birşeye üzülmeyeceksin.daha mutlu ve aklı başında olacaksın.o yüzden bu halinden korkma.şu an o ilaçların sana yaptığı tek şey mutluluk hormonu salgılamak.ilaçlarını sakın bırakma,sana acımayana da acıma.
İnşallah öyle olur canımÇok şükür evet ben şahidim duygular aynen geliyor aynı insan oluyorsunPapatyaakadiin sende ileride bu olayları anlatırken şükrediyor olacaksın inşallah
Acımıyorum kimseye canım zaten. İnşallah öyle olurgüzel kardeşim vücudun ilaçlara alışmaya başladıkça hislerin gelmeye başlayacak.ama eskisi kadar hiç birşeye üzülmeyeceksin.daha mutlu ve aklı başında olacaksın.o yüzden bu halinden korkma.şu an o ilaçların sana yaptığı tek şey mutluluk hormonu salgılamak.ilaçlarını sakın bırakma,sana acımayana da acıma.
Güzel pozitif yorumun için teşekkür ederim canım . İnşallah öyle olurSenelerce onlarca antidepresan kullanan biri olarak yorumum; geciyor. Tabiki geciyor guzel kardesim. Evet suan zaman senin icin sanki iki kat yavas geciyor, bunu cok iyi biliyorum. Dusunsene o durumun icindeyken de bugunler gececekmi kurtulacakmiyim diye dusundun belki de cogu kez, bak gordun mu o günler gecti, en kotusu onlardi. Şimdi bu günlerin gecmeyecek olmama ihtimali var mi?
Sabir, azim, keyfine bakman. Bu üçü sonucunda kisa surede cok guzel gunler goreceksin insallah.
İnşallah çok teşekkür ederimCok tsk ederim.
Mutlu olmadigin ve degersiz hissettigin yerden cikmak en dogru karar bencede.
Dilerim sizde cok guzel yerlere gelirsiniz.
Bu arada onlisans hangi bolum mezunusunz 4de tamamlamak icin dgsye giriyosunz.
Onlisans kpss sine girseydinz keske denersinz kendinizi
İnşallah öyle olur canım benim. Sana da çok geçmiş olsun. Umarım şu an çok mutlusundurBen de ilk zamanlar ilaclarla yemek yiyebildim,uyuyabildim .Duygularim benden alinmis gibiydi.Ama zaman ver kendine.Zamanla ve sen de iyi olmayi istedikce gunden gune daha daha iyi hissedeceksin.Soylemesi kolay biliyorum,icinden gectigim icin gonul rahatligi ile soyluyorum duzelecek.acının icinden zevkle gec :) cok sey ogreniyorsun.bir kat daha guclu cikiyorsun.
Duygularınız ölmedi, hayatınızın en zor dönemlerinden birini yaşıyorsunuz. Yaşadığınız olumsuzluklar olumlu olan şeyleri görmenize izin vermiyor sadece.
Böyle bir adamı senelerce çekebilirdiniz ama kurtuluyorsunuz, ailenizden ultra destek görüyorsunuz, yeni hayatınız için amaçlarınız var ve hedefe doğru yola çıkmaya başladınız.
Bir doğumun sancısını çekiyorsunuz şu anda. Bir kaç sene sonra şimdi hayaliniz bile kuramadığınız yerlerde olacaksınız belki de. Okul ve iş hayatından yeni insanlar girecek hayatınıza, keyifli vakit geçireceğiniz arkadaş grubu, yeni hobiler. En önemlisi aldığınız yaralardan sonra daha temkinli, olgun ve güçlü olacaksınız. Daha ne olsun.
Çık dışarı havayı çek içine, her yeni gün benim iyiliğim için doğuyor diye düşün. Daha da güçleneceğim, kendim için en güzel geleceği hazırlayacağım de. Ne geçmemiş ki şu hayatta. Güçlü kadınlarla ilgili kitaplar oku, filmler izle inanılmaz motivasyon sağlar.
Asla ama asla sana bunları yaşatan adamın iki damla göz yaşına aldanma. Sana bunları yaşatan bir daha yaşatır unutma.
sonuna kadar haklısınız. Çok doğru söylüyorsunuz. Kesinlikle aldandığım yok. İnşallah dediğiniz her şey olur ve çok daha güzel bir hayatım olurDuygularınız ölmedi, hayatınızın en zor dönemlerinden birini yaşıyorsunuz. Yaşadığınız olumsuzluklar olumlu olan şeyleri görmenize izin vermiyor sadece.
Böyle bir adamı senelerce çekebilirdiniz ama kurtuluyorsunuz, ailenizden ultra destek görüyorsunuz, yeni hayatınız için amaçlarınız var ve hedefe doğru yola çıkmaya başladınız.
Bir doğumun sancısını çekiyorsunuz şu anda. Bir kaç sene sonra şimdi hayaliniz bile kuramadığınız yerlerde olacaksınız belki de. Okul ve iş hayatından yeni insanlar girecek hayatınıza, keyifli vakit geçireceğiniz arkadaş grubu, yeni hobiler. En önemlisi aldığınız yaralardan sonra daha temkinli, olgun ve güçlü olacaksınız. Daha ne olsun.
Çık dışarı havayı çek içine, her yeni gün benim iyiliğim için doğuyor diye düşün. Daha da güçleneceğim, kendim için en güzel geleceği hazırlayacağım de. Ne geçmemiş ki şu hayatta. Güçlü kadınlarla ilgili kitaplar oku, filmler izle inanılmaz motivasyon sağlar.
Asla ama asla sana bunları yaşatan adamın iki damla göz yaşına aldanma. Sana bunları yaşatan bir daha yaşatır unutma.
Simdilik böyle olmak duygularının azami seyretmesi seni yanlışa itmez en azindan.Sem dgsyi kazanmaya bak.Kazanmanla sana yeni bir hayatın,sosyal cevrenin kapilari acilacak.O zaman doktor kontrolünde ilaclari azaltir birakirsin.Simdi kafani dagitacak bir sey yok uzun süre dipsiz kuyularda hissetmissin ışığı görsen de inanmıyor ya da korkuyorsun ama her sey geçecek kendine aynen böyle guven ilerle.GünaydınEski konularımı bilen bilir. Bilmeyenler için kısa bir özet geçeyim. 10 aylık bir evlilik sürecim oldu. Çocuğum yok.Madde bağımlılığı,paranoya ve artarak devam eden şiddet sonrası ailemin yanına geldim. 4 aydan beri ,boşanma sürecindeyim. Ailem, her zaman destekçim oldu. Buraya, uzun uzun eski yaşadığım kötü günleri yazıp, kafa ütülemeyeceğim .Bu sefer,farklı bir konuyla geldim.Eski konularımı merak edenler,inceleyebilir.Buraya açtığım konuların özeti ; çok kötü olduğum,atlatamadığım, eski eşime üzüldüğüm ve kafamın karıştığıydı. Psikolojik olarak,çok kötü durumdaydım. Sürekli, yaşadığım olaylar gözümün önüne geliyordu. O kadar bastırılmıştım ki evliliğimde, artık insan içine karışmakta ve insanlarla iletişim kurmakda zorlanıyordum. Çok sağlıksız düşünüyordum. Eski konularımı okudukça , ne kadar sağlıksız olduğumu, bir kez daha görmüş oldum.Aileme ve bana yaptığı saygısızlığa rağmen, nasıl onun için üzüldüm diye ,kendime sitem ediyorum. Sevgi,şiddet barındırmaz. İnsan,katilini sevemez! Neyse ,konuma geleyim. Ailem, gerek eğitimim konusunda, gerek genel olarak, maddi ve manevi hep yanımda oldular. Ben bu süreci atlatamadığım için, psikiyatriye gitmiştim. Dikey Geçiş Sınavı’na hazırlanmam lazım ama sürekli bir ağlama krizleri, sonra anlamsız bir şekilde mutlu olma durumları vs.oluyordu. Psikiyatriye gittiğimde, elim ayağım titriyordu. Cümle kuramadım. O yüzden kağıda yazmıştım sorunlarımı. O kadar kötüydüm ki... İki tane antidepresan yazdı. Önerdiği dozlarda kullanmaya başladım ve hala da devam ediyorum. Sorun şu ki : Önceden çok duygusal bir kadındım. En ufacık bir şeyde bile,hemen gözlerim dolardı. Bir dizi veya film sahnesinde bile burnumun direği sızlardı. Mecazi olarak değil gerçekten sızlardı. Ağlamamak için tutardım kendimi. Kızardım kendime hep. Bu kadar duygusal olma diye. Şimdi ise tam tersi. Ruh gibi oldum. Bugün bir sahne vardı televizyonda. Babamın gözlerinden yaş geldi, fark ettim. Anneme baktım gözleri dolmuş. Ama bende tık yok. Taş duvar gibi oldum resmen. Eskiden olsa her şeye üzülürdüm. Eş kişisinin yaptıklarına rağmen ona bile üzülürdüm. Bakın, eş kişisi diyorum artık. Nasıl bu duruma geldim? Geçenlerde ondan haber geldi yine.Benimle olmak istiyormuş, iyi değilmiş, çok pişmanmış. Ama üzülmedim. Konuşmadım da.Sadece kendimi önemseye başladım artık. Normalde oturup üzülmem gerekiyordu. Artık onunla alakalı bir şey duyduğum zaman nötrüm. Bu benim için imkansız bir şeydi. Sadece ona karşı da değil herkese ve her şeye karşı nötr oldum. Umursamazlaştım.Duyarsızlaştım. Bunda antidepresanların çok büyük etkisi var. Doktor gerek görmediği takdirde bırakmayı düşünmüyorum ama bu halimden memnun değilim. Hiç bir duygum kalmadı sanki. Ders çalışmaya başladım ve sürekli DGS ye çalışıyorum. Evet bu iyi bir şey ama hayatım sadece dersten ibaret oldu. Bu şehirde yeni olduğumuz için arkadaş çevrem yok. İşim olduğu zaman dışarı çıkıyorum sadece. Onun harici 10 gün hiç evden çıkmadığımı bilirim. Ben duygularımı istiyorum. Tabiki bu aşk ve sevgi manasında değil. Eski duygusal, duyarlı halimi özlüyorum. Bu duyarsızlığın bana kattığı en önemli şeyler, eski eşim konusunda artık kafamın karışmaması ve daha radikal kararlar almam. Boşanmadık ama artık eski demeyi yeğliyorum. Antidepresan kullanıp da benimle aynı dertten muzdarip olan var mı ? Artık ağlayamıyorum. Ağlamak da güzeldi. İçim hafifliyor ve ezildiğim yükten kurtuluyordum sanki. Ama şu an ağlayamıyorum ve sürekli duvar gibiyim ya, acaba diyorum antidepresan benim duygularımı bastırıyor da doktorum bıraktırdıkdan sonra bastırdığım duygularım daha ağır şekilde gün yüzüne çıkarsa, o zaman ne yaparım ? Sizlerin kıymetli yorumlarına çok ihtiyacım var. Daha önceki konularıma yaptığınız yorumların bana çok katkısı oldu. Kendimi sorgulamama ve gerçek kişiliğimi bulmama epey katkınız dokundu. Yakın çevremdeki kişilere anlatsam, takma geçecek, aman ne güzel işte vs. gibi klişe laflar duyacağım. O yüzden sizlere sığınıyorum. Ne önerirsiniz bana? Duygularımı yeniden nasıl canlandırabilirim ? Zamanla düzelir miyim? Yoksa antidepresanları kullanmaya devam ettiğim sürece , bu duruma alışmalı mıyım ? Değerli vaktini ayırıp okuyan ve yorum yapan herkese şimdiden çok teşekkür ederim. İyiki varsınız...
NOT : Bu arada boşanma davam için , delillerimi avukatıma kargoladım.Ön inceleme duruşması için ,gün verilmesini bekliyorum.
Umarım, hepimiz çok mutlu oluruz. Biz kadınlar olarak,çok güçlüyüz. Bizden başka değerli, kimse yok. Öncelikle, kendinizi sevin. Kendinize değer verin ki başkaları da size saygı duyup, değer versin. Kendisini sevmeyen, kendisine saygısı olmayan insana, kimse saygı duymaz, sevmez. Kısacık ömrünüzü mutlu mesut geçirmek yerine, ruhu bozuk adamlarla, bir ömür mutsuz geçirmeyin. Eğer şiddet varsa; fiziksel veya psikolojik hiç farketmez. Düzeltmeye çalışmayın, çünkü düzelmeyecekler. Ruhunuzu ve kalbinizi inciten ne varsa, kim varsa terk edin! İlk defa bu sözü kullanıyorum. Ama gerçek bu. Bir psikiyatrist demiş ki : “ Bize hiç bir zaman gerçek hastalar gelmez, gerçek hastaların hasta ettiği kişiler gelir. “ Kimsenin, sizi hasta etmesine izin vermeyin. Neyse, kalbiniz gibi geçsin hayatınız, su gibi aksın dertleriniz. Hoşçakalın...
Hayallerin cok guzelİnşallah çok teşekkür ederimBen iki üniversite okudum. İş sağlığı güvenliği ve Adalet . İş sağlığı güvenliğinden de iş olanakları var ama bulunduğum yerde ve kamuda yok özel sektörde var. C sınıfı sertifika sınavına girip iş sağlığı ve güvenliği uzmanı olabiliyoruz. Bir kenarda dursun belki günün birinde lazım olur. Ben adaleti hukuka tamamlayacağım. Onun için gireceğim DGS ye. Ve önlisans KPSS ye giriyorum zaten canım. Zabıt katipliği için. Klavyem çok iyi on parmak. Eğer atanırsam hem çalışıp hem hukuk okumak istiyorum
Mutluluk kavramim cok degisti yasadiklarimdan sonra.Soyleki ; mutlu olmayi gectim mutsuzluk seviyeleriyle savastim uzun bir sure.Hatta suan mutlu olmak icin degil dengede kalabilmek icin ugrasiyorum.Kendime yuklenmemeyi ogrendim.İnşallah öyle olur canım benim. Sana da çok geçmiş olsun. Umarım şu an çok mutlusundur