• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölecegimizi bile bile nasil yasiyoruz:( :(

O halde yalniz degilim canim:KK43:
yok değilsin canım
Tersi bir psikoloji daha sağlıklı değil mi?
Bize verilmiş bu tek hakkı sonuna kadar iyi yaşamak, aldığımız her nefesin hakkını vermek, dünya güzelliklerinin tüm bedenimiz ve ruhumuzca özümsenmesini sağlamak gibi...
Fani dediğimiz yer burasıysa, aksine daha bir asılmak gerek hayata.
gideceğin yeri bilmeden tüm bu saydıklarını gönül rahatlığıyla yapmak çok zor canım.
sonuçta ölüp geri dönen yok bizi neler bekliyor bilmiyoruz. hesaba verebilecekmiyiz? bu dünyada ne kadar kulluk yapabildik ve daha bir sürü soru işaretleriyle hayattan zevk almak gerçekten zor. çok şükür rabbime sağlıklıyız bu ayrı bişey
 
yok değilsin canım çocukların küçük ve onla

gideceğin yeri bilmeden tüm bu saydıklarını gönül rahatlığıyla yapmak çok zor canım.
sonuçta ölüp geri dönen yok bizi neler bekliyor bilmiyoruz. hesaba verebilecekmiyiz? bu dünyada ne kadar kulluk yapabildik ve daha bir sürü soru işaretleriyle hayattan zevk almak gerçekten zor. çok şükür rabbime sağlıklıyız bu ayrı bişey
Hayattan tat almak derken umarsızca yaşayalım demedim.
Kimsenin inancı hakkında fikir vermek bana düşmez ama böyle korkuları yaşamak yerine daha çok hem hayata hem de inancınıza sarılmak faydalı olacaktır.
İyi bir kul olmak adına yapabileceklerinizi biliyorsunuz zaten, gerisi iyi bir insan olmaya ve size bahşedilen bu mucizenin değerini bilmeye kalıyor.
Sonuçta bu hayata eziyet çekmeye gelmediniz, eminim ki bunun kıymetini bilmek, dağda taşta bir karıncada bile yaşam sevinci ve inancı bulmak daha da mukafattır.
 
Bi dönem uyurken korkardım, uyanamayacağım gibi gelirdi. Sonra yine bi dönem öleceksek bu yaşadıklarımızın ne anlamı var, hayatta ne olursa olsun, sonuçta öleceğiz demeye başladım. Kafayı bozdukça bu tarz düşüncelere giriyorum ben de. Ama şuan kafamda başka sıkıntılar olduğu için, sınavlar falan, aklıma gelmiyor pek. Kısaca dert lazım kafayı dolduracak. Dert oldu mu beyin boş kalmıyor.
 
Hayattan tat almak derken umarsızca yaşayalım demedim.
Kimsenin inancı hakkında fikir vermek bana düşmez ama böyle korkuları yaşamak yerine daha çok hem hayata hem de inancınıza sarılmak faydalı olacaktır.
İyi bir kul olmak adına yapabileceklerinizi biliyorsunuz zaten, gerisi iyi bir insan olmaya ve size bahşedilen bu mucizenin değerini bilmeye kalıyor.
Sonuçta bu hayata eziyet çekmeye gelmediniz, eminim ki bunun kıymetini bilmek, dağda taşta bir karıncada bile yaşam sevinci ve inancı bulmak daha da mukafattır.
yazdıklarına katılıyorum tatlım çok güzel yazmışsın. ama duygusallık işte farklı bişey. ne kadar mantığınla bunları düşünsen de sevdiklerini kaybetme korkusu ve gelecek korkusu oluyor insanda. ama sen sanırım baya bi güçlü yapıdasın :) tebrik ediyorum
 
Ya bu suna benziyor;acikacagimizi bile bile neden yiyoruz neden doyuyoruz.
Sevdiklerinin ölebilecegini düşünmek çok aci verici.herkese 1 kereliğine verilen bir vade var.asil mesele bu vadede ne biriktirdiklerin.aslinda ölümü hatirlamak bi ibadet.
Aklina gelen vesveselerin seni ele geçirmesine izin verme.her vesvesede bi ayetel kursu oku.zamanla inşaallah gececektir
 
yazdıklarına katılıyorum tatlım çok güzel yazmışsın. ama duygusallık işte farklı bişey. ne kadar mantığınla bunları düşünsen de sevdiklerini kaybetme korkusu ve gelecek korkusu oluyor insanda. ama sen sanırım baya bi güçlü yapıdasın :) tebrik ediyorum
Estafurullah güçten değil...
Küçük yaşta birçok ağır hastalık geçiren, anneanne, babaanne, dedeleri kaybeden 8 yaşında kaybeden, orta okul ve lise yıllarında da arkadaş kayıpları yaşayan bir insanım.
Kısaca ölümle küçük yaşta tanışmak, hayatımı değiştirdi.
Sağlık sorunu hariç hiçbir şeyi kendime dert etmem, oldukça gamsızım ve kendimi, evreni çok seviyorum.:KK45:
Balkonumun camından bakıp derin bir nefes çekebildiğimde şükredebiliyorum, çünkü içinde bulunduğum zaman dilimi benim lehime.
Yaşıyorum, ötesi yok bunun.
Korksak da ağlasak sızlasak da birgün sevdiklerimizin acısını yaşayacağız ve birileri de bizim kaybımızı yaşayacak.
O zaman şuanın tadını çıkarmaktan başka fayda yok.
İyimser olun, hayata ve sevdiklerinize 4 elle sarılın.
Hayatınızda varken yaşadığınız korkular, kaybettiğiniz zaman yerini pişmanlığa bırakacaktır emin olun.
 
Ölüm bir son değil ki sadece yeni bir başlangıç..hepimiz sevdiklerimizle birgun orada buluşacağız..Bu düşünce beni rahatlatıyor iki yıl önce babacığımı kaybettim ve ondan sonra boyle teselli ettim kendimi..
Kadere inanırım ben.ne yazılmışsa onu yaşayacağız.hepimizin ömrü ne zaman bitecek zaten belirli değiştirmeye gücümün olmadığı birşey icin niye üzüleyim?
Yaşamak sadece nefes almak değil. .hayatın her anının tadını çıkarın. .bu günler geri gelmeyecek
 
Ölümü çok da tabulaştırmamak lazım. Hayatın gerçeği bu. O kadar da korkulacak bir şey değil bana göre. Sürekli bu düşünceler, bu kaygılar normal değil. Evet, birgün hepimiz ölüp gideceğiz, eee? Ne var ki bunda... Bu düşünceler sizin hayatınızın akışını etkiliyorsa yardım alma zamanı gelmiştir.
 
Sen düşünsen de düşünmesen de vadesi yeten gidecek, ille sıralı olacak diye birşey de yok, babam öldü babannem dikilitaş gibi duruyo maşallah, bizi de gömer diye dusunuyorum
 
Bebekler doğarken ölüyorum diye ağlarmış halbuki daha büyük daha fırsatlarla dolu dünyaya gelir. Bizde aynı şekilde öleceğiz diye ağlıyoruz. Halbuki her ölüm yeniden doğmak.

Size tavsiyem bol bol tesbih çekin (Estağfurullah el azim) inanın faydasını göreceksiniz.
Benimde bir ara böyle olmuştu geçmiş olsun.
 
Ölüm kadar nasıl öldüğün ,nerede öldüğün de önemli.Ölümün de hayırlısını versin.İzliyoruz haberlerde,cinayetle,trafik kazasıyla,depremle v.s ölümlerde çok.Ama bir söz vardır.
Hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünya için,yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalışın.
 
Ayni seyi.bende.dusunuyorum ozellikle gece yatinca acaba sabah kalka bilecekmiyim diye Allah im beni hayirli sabahlara cikar yada.ahiretimi guzel eyle diye ( tabi kendi elimizde ) uyaninca Allah im bana.bu sabahida.gosterdigin icin sukur olsun diyorum.
Olumler duyuncada Allah im hayirli saglikli uzun omur hayirli olum nasip eyle diyorum goruyoruz duyuyoruz insanlar nasil can veriyor kimine toprak kefen bule nasip olmuyor nasil yasarsan oyle olurmussun bundan kacisimiz yok sen gelecek guzel gunleri dusun aklina baska seyler getir bastirmaya calis yoksa.kafayi yersin
 
Ölümü düşünmek kötü değil hatta sevdiklerimizin,sahip olduklarımızın ,hayatımızın kıymetini bilmemiz için gereklidir de ama bunu sürekli düşünmek takıntı halini alır ve seni buhrana sürükler,yaşamak kadar ölmeninde doğal olduğunu bilincine yerleştirmen lazım.
Son bir sene içinde hayatını kanserden kaybeden iki kişi var tv de görmüş ve baya etkilenmiiştim birisi çocuğunu bırakıp gitti çaresizce diğeri ise 20 yaşında hayat dolu bir kızdı ben bu iki kişinin resmini bi köşeye kaydetmiştim ve her baktığımda ölüm var hayatta o yüzden küçük şeyleri takma kafana,ölüm var bu yüzden kırgınlıkları bırak bi kenara,ölüm var bu yüzden sebepsiz yere ara konuş sevdiklerini yanındalarsa öp sarıl, diye düşünüyorum, ölümü hayatına böyle yerleştir kafanda bi köşede dursun zihninin ama yaşamanada engel olmasın.
 
Bazen nasilsa olucez diye bir sey bile yapasim gelmiyo hele gezmek okadar anlamsiz geliyoki buaralar allahim yardim et
Psikolojini iyi bulmadım ölcez diye gezmeyi istememek nedir arkadaş tam tersi düşünmen lazım 3günlük dünya gez toz allasen
 
bencede her günü son gün gibi yaşamak gerek şöyle söylim bazen kızıyorum mesela kızıma eşime aileme sonra duruyorum düşünüyorum ya bana bişey olursa ya ona bişey olursa en son hatırlanan şey kavgamı olsun diyorum o yüzden hep dikkat etmeye çalışıyorum tabiki 4/4 lük olamıyor insan ama idare ediyorum işte :)
 
Çok çok çok yakın zamanda bir kaza atlattık biizmle birlikte kaza yapan bi çocuk öldü.
Bende ölebilirdim , eşimde ..
Hatta geçenlerde bir kızın babasının ölümüne bile şahit oldum. Evet çok üzücü , evet çok yıkıcı ama hep ölceğimizi , yakınlamızın öleceğini düşünürsek şuanki yaşamımızdanda zevk alamayız.
Mümkün mertebe düşünmemeye şuanın tadına bak.
Ölüm biz canlılar için .. Ne kadar böyle konuşssamda arada aklıma gelınce ağlamıyo değilim , tek değilsin..
 
ruh ölümsüz oldugu için kendisininde öleceğini kabullenemez hep baskaları ölür gibi hisseder
ha evet ölüm var deriz hep ama gerçek anlamda bunu idrak etsek bu dunya zevklerine degil ahirete daha cok çalısırız zaten.
öleceğimizi bile bile yaşamamız gerek zaten bunu yapabilirsen öte dunyanı kurtarmıs olursun
ölüm bir son degil aksine ölümsüzlüğe giden bir başlangıç beni asıl korkutan da bu..Rabbim ona layık kul olmayı nasip etsin hepimize
 
Buaralar olum korkusu var bende cok kotuyum en cokda allah gecinden versin annem babam konusunda ben buyuuorum cocugum buyuyor diye sevinemiyorum cunku aklima annemle babam geliyo , peki onlar ,biz buyudukce onlarin zamani doluyormu allahim cok uzuluyorum yardim et bazen hayal kuruyorum kizim buyucek dugunu olcak cocugu olcak ins diye .peki anne babam bunlari gorebilecekmi? Toprak olucaz bigun inanabiliyormusunuz? Sevdiklerimiz,,,,aslinda hepimiz yasayan olu gibiyiz gibi geliyor bana cunku hepimiz birgun cenaze olucaz , hayata kendini cok kaptirinca insan bunlari alaya bile vurabiliyor kendinin birgun cenaze olucani hic dusunmuyor ,ya dogrusu dusunmemek tabi ama ben en cok da anne babami dusubuyorum engel olamiyorum bu dusunceye hep dua ediyorum rabbim uzun omur ver onlara diye , biriyle konusurken onun ölmüş goruntusunu goruyorum sanki herkezi o sekilde aklimdan muhakkak geciruyorum bana biseyler deyin nolur hic iyi degilim ve iyiki varsin kk ,,bir derdim var a slk konu aciyorum lutfen alaya almasiin kimse , bana iyi geliyor buraya icimi dokmek,
Acikacagini bile bile neden yemek yiyosun ?
 
Biz ölünce yok olmuyoruz aksine ebedi bir hayatın kapısı açılıyor bize . . Asıl mekan orası . . Yüzde doksandokuz sevdiğimiz Bir şehirde toplansa bizde oraya gitmeye müştak oluruz , sürekli gitmeyi arzularız değil mi? Düşününce nerdeyse bütün sevdiklerimiz Başta Peygamber Efendimiz a.s.m Bütün Enbiya , evliya, şehitler Allah dostları , yakın akrabalarımız orda . Burada bir kaç tane kalmışlar biliyoruz ki onlarda gidecek . Biz o şehre gitmekten değil korkmak, zamanı geldiğinde sevinçle gideriz . Ahirette öyle neredeyse bütün sevdiklerimiz orda biz neden korkuyoruz ki.

Ne güzel söylemiş şair;


Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber .
 
Back
X