Öncelikle başınız sağ olsun. Hiç değilse garanti ve mutlu olduğunuz bir işe sahipsiniz. Ben de rahatlıktan "bunu da okuyayım ya" diyecek duruma sahip olduğumdan değil aslında yapmaya çalıştığım şey, hayatım boyunca birçok şey içimde kaldı, fen lisesine başladığımın ilk haftasında annemi kaybettim, babamla ciddi anlaşmazlık sorunlarımız vardı, o şehirde yaşamayacağını daha kırsal bir yer olan köyüne gideceğini söyleyip okuldan beni de alıp gitti, orada normal liseyle devam ettim, (o esnada bir sürü karmaşa da oldu aslında da çok uzun) sonrasında üni kazandım ve eşimle tanıştım evlendik çocuğum oldu, hem çocuk hem üniyi birlikte götürdüm, okuduğum bölümden memnundum ama çok istediğim başka bir bölüm de vardı, üni bitti oğlum okula başladı tam artık tamam istediğim bölümü okurum derken bu sefer eşim hastalandı, hastalıkla uğraştık eşimi bu süreçte kaybettim, çocukla kaldım tek başıma, ev geçindirme derdinin tek başıma üstüme bindiği ve duygusal olarak çok zor zamanlar geçirdiğim dönemlerdi. Sonra tekrar evlendim, çocuklarım oldu yeniden falan ama ömür de o esnada geçti gitti. Ancak bu yıl başımı kaldırıp "bir dakika ya, ömrüm bitiyor ve ben bir şeyler yapmalıyım" düşüncesi geldi üstüme. Şimdi nispeten ekonomik olarak iyi durumdayız, çocuklarımın büyük oranda sorumluluğuda bitti, sanırım benim için tekrar liseye dönüp yeniden başlama zamanı olabilir diye düşündüm.
artık sizde kendiniz için birşeyler yapmayı hakkediyorsunuz.çok iyi düşünmüşsünüz valla yeni başlangıçlar yeni heyecanlar.ben ne zaman çıkmaza girsem hayatımı sıfırlayıp tekrar başka bir yöne çevirdim.insan tazelenmiş hissediyor.yarınımız bile garanti değil mutluluğun peşinden koşalım.
