bilmem. öyle mi acaba? aslında heyecanlanmıyorum, utanmıyorum öyle bir şey değil. sadece huzursuz hissediyorum ve evime gitmek istiyorum. ve insanların her hareketi beni sinirlendiriyor öyle hissettiğimde. özellikle okul olmasının nedeni de çok fazla insanın bir arada toplanmış olması. mesela etrafı izliyorum okulda herkes bir şekilde birbirlerine kendini kanıtlama kendini beğendirme isteği içersinde. kıyafetlerinden, duruşlarına, mimiklerine, okudukları kitaplara kadar hayatları bunun üzerine kurulu gibi.
bu beni çıldırtıyor. her yerde insanların çoğu böyle mi? benim evde kedilerim var, onlar hiç öyle değiller :)
Okula gideceğim zaman bir gün önceden midem bulanmaya başlıyor. İsteyerek kazandığım bir bölüm olmasına rağmen okulla ilgili hiç bir şeye katlanamıyorum. Gün boyunca huzurlu evimi düşünüyorum. Bölümümle ilgili olarak evimde kendi kendime yapsam, araştırsam etsem keyif alacağım şeyler okuldan istenince işkenceye dönüşüyor. Ben kesinlikle ev kadını olmak için yaratılmışım. Var mı benim gibi olanlar?
İnsanlar inanılmaz bencilleşmiş ya.Lisede ortaokulda böyle değildi gerçekten..Gerçi anne-babalarımızın zamanında da bu kadar bencillik yokmuş..
Yakın arkadaşım olan 1 kişi var o bile elinden gelse notları vermeyecek,ben seve seve verdiğim halde...Ne biliyim 1 derste iyi olan başka biri direk havalanıyor falan..bu ne ya ilkokul 1.sınıfta gibiyim resmen..
Okula gideceğim zaman bir gün önceden midem bulanmaya başlıyor. İsteyerek kazandığım bir bölüm olmasına rağmen okulla ilgili hiç bir şeye katlanamıyorum. Gün boyunca huzurlu evimi düşünüyorum. Bölümümle ilgili olarak evimde kendi kendime yapsam, araştırsam etsem keyif alacağım şeyler okuldan istenince işkenceye dönüşüyor. Ben kesinlikle ev kadını olmak için yaratılmışım. Var mı benim gibi olanlar?
cnm hangi okul hangi bölüm okuyorsun
sonunda bırakıyorum çok mutluyum nedensizce
kaçıncı sınıfta bırakıyorsun, btekrar sınava mı gireceksin başka bir planın mı var:44:
2.sınıftayım.
en başından beri istediğim buydu ama annem hep engel oldu ilk sene hazırlanmadığın halde bile bile tercih yaptıysan çekeceksin diyip durdu. Ama artık psikolojim ciddi anlamda bozuldu sinir hastası olmama az kaldığını hissediyorum herkesin ama herkesin tavırları davranışları gözüme batıyor artık. Kararları bana bırakır gibi yapıp hep onlar aldı aslında bu sene ygs ye benden habersiz kayıt yaptırmış babam ben eve gidince öğrendim yarıyılda girmiş olmak için girdim ve kötü olmayan bir sonuc aldım ki üstünden 2 yıl gecmiş olmasına rağmen. oturdum ağladım annemle tartıştım senin sözünü dinlemeyip bırakıp hazırlansaydım bu sene hayalim olanı elde edebilme şansım olacaktı hayallerimi hep yıktın diye atarlanınca razı geldi pişman olduğunu söyledi(bağırdığım için sonradan çok pişman oldum ama o an kendimi tutamadım çünkü gerçekten hayallerim yıkılmıştı)) onların rızası olsun diye yine de vize ve finallerimi vericem bu dönem sonra bir daha uğramayacağım bu şehre öyle umuyorum en azından.. tekrar hazırlanıcam umarım bu seneki şansı seneye elde edebilirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?