• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Okuldan nefret edenler

midwinter

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Eylül 2012
120
2
26
İstanbul
Okula gideceğim zaman bir gün önceden midem bulanmaya başlıyor. İsteyerek kazandığım bir bölüm olmasına rağmen okulla ilgili hiç bir şeye katlanamıyorum. Gün boyunca huzurlu evimi düşünüyorum. Bölümümle ilgili olarak evimde kendi kendime yapsam, araştırsam etsem keyif alacağım şeyler okuldan istenince işkenceye dönüşüyor. Ben kesinlikle ev kadını olmak için yaratılmışım. Var mı benim gibi olanlar?
 
Okulumu değil de sınıfımdakilerden nefret ediyorum. Bu dönem derse bile gitmedim sırf bu nedenden.
 
Sende sosyal fobi var bence .Çok kötü bi' durum arkdaşımda aynı senın gibi midesı bullanır heycanlanır elleri titrer.peki sen aile ortamında kendi arkadaş cevrende nasıl birisin
 
bilmem. öyle mi acaba? aslında heyecanlanmıyorum, utanmıyorum öyle bir şey değil. sadece huzursuz hissediyorum ve evime gitmek istiyorum. ve insanların her hareketi beni sinirlendiriyor öyle hissettiğimde. özellikle okul olmasının nedeni de çok fazla insanın bir arada toplanmış olması. mesela etrafı izliyorum okulda herkes bir şekilde birbirlerine kendini kanıtlama kendini beğendirme isteği içersinde. kıyafetlerinden, duruşlarına, mimiklerine, okudukları kitaplara kadar hayatları bunun üzerine kurulu gibi.
bu beni çıldırtıyor. her yerde insanların çoğu böyle mi? benim evde kedilerim var, onlar hiç öyle değiller :)
 
Okulu değil ama sınıfı ve hocaları sevmiyorum gerçekten.
1 kişi bile mi doğru düzgün adam olmaz.
 
bilmem. öyle mi acaba? aslında heyecanlanmıyorum, utanmıyorum öyle bir şey değil. sadece huzursuz hissediyorum ve evime gitmek istiyorum. ve insanların her hareketi beni sinirlendiriyor öyle hissettiğimde. özellikle okul olmasının nedeni de çok fazla insanın bir arada toplanmış olması. mesela etrafı izliyorum okulda herkes bir şekilde birbirlerine kendini kanıtlama kendini beğendirme isteği içersinde. kıyafetlerinden, duruşlarına, mimiklerine, okudukları kitaplara kadar hayatları bunun üzerine kurulu gibi.
bu beni çıldırtıyor. her yerde insanların çoğu böyle mi? benim evde kedilerim var, onlar hiç öyle değiller :)

senınle aynı fikirdeyım cok yapmacıklastı ınsanlar ıslerı guclerı kendını ıspatlamak övgü almak .o kadar boş şeylerle ugrasıyolarkı bnde bu anlmda memnu degılm sınıfımdan.benım kafa yapıma uymuyo hiçbiri.sende benım gbisin sanırım . ve evet ınsanların cogu boyle burdada cok rastlıyorum onlardan kaçıs yok ,onlar her yerdeler (:
 
En azından ailenle aynı şehirde okuyorsun anladıgım kadarıyla.Çok istedigim bir bölüm çok istedigim ama sürpriz olan bir okuldayım.Arkadaşlarım yok kafama göre biri yok yani.Herkes çıkarcı.
Şehirdışındanım haftasonu olsun evime gideyim diye bakıyorum resmen.Şimdi yine evime geldim dersler bitti finale kadar gitmemeyi düşünüyorum.Her dakikam bunaltı içinde geçiyor.
 
Son düzenleme:
İnsanlar inanılmaz bencilleşmiş ya.Lisede ortaokulda böyle değildi gerçekten..Gerçi anne-babalarımızın zamanında da bu kadar bencillik yokmuş..
Yakın arkadaşım olan 1 kişi var o bile elinden gelse notları vermeyecek,ben seve seve verdiğim halde...Ne biliyim 1 derste iyi olan başka biri direk havalanıyor falan..bu ne ya ilkokul 1.sınıfta gibiyim resmen..
 
Okula gideceğim zaman bir gün önceden midem bulanmaya başlıyor. İsteyerek kazandığım bir bölüm olmasına rağmen okulla ilgili hiç bir şeye katlanamıyorum. Gün boyunca huzurlu evimi düşünüyorum. Bölümümle ilgili olarak evimde kendi kendime yapsam, araştırsam etsem keyif alacağım şeyler okuldan istenince işkenceye dönüşüyor. Ben kesinlikle ev kadını olmak için yaratılmışım. Var mı benim gibi olanlar?

arkadasım nerdesın beraber konusalım mesajını sankı ben yazmısım gıbı o kadar dogru ki bosa gıdıyo gıbıym okula 6.yılım bu sene belalı derslerm var halen gecemıorum gecemıorum ve gecmek ıcın caba harcamıyorm sankı napcm bılmıorm
sen nerlerdesın ne okuosun ben bıde evlıyım
 
al benden de okadar...okulu hiç sevmiyorum,herkesin gözünde aynı boş bakışlar,kendini üstün gören tavırlar..nebileyim birtane bile sevecen samimi yüz olmaz mı,belki bir belki iki tane öyle birine rastlamışımdır şu altı yıllık okul hayatımda..hiç huzurlu olamıyorum ben de,derslere gitmeyi hiç istemiyorum,herkes çok sinir bozucu geliyor.
 
İnsanlar inanılmaz bencilleşmiş ya.Lisede ortaokulda böyle değildi gerçekten..Gerçi anne-babalarımızın zamanında da bu kadar bencillik yokmuş..
Yakın arkadaşım olan 1 kişi var o bile elinden gelse notları vermeyecek,ben seve seve verdiğim halde...Ne biliyim 1 derste iyi olan başka biri direk havalanıyor falan..bu ne ya ilkokul 1.sınıfta gibiyim resmen..

Aynen ya gerçekten ilkokul 1. sınıf gibi.Ben de o yüzden hiç sevmiyorum.
Mesela hocaların hatası olsa bile birlik olup gidip şikayet edemiyoruz.Neden çünkü hepsinde not korkusu var.
Herkes sınav sabahı gelir hiç çalışmadım diye.Bari öyle söyleme değil mi?
Sonra notlar açıklanır çanlar 70lerde 80lerde olur hep bizim sınıfın.
Bundan dolayı nefret ediyorum bende.
 
çıkarcı,birbirinden bağımsız o kdar çok insan tanıdım ki. gerçekten üniversite hayatım olmaz olsaydı keşke dediğim çok zamanım oldu..
bu sene 3.sınıfım..inşallah 1 senem kaldı artık.bitse de kurtulsam rahat edicem.:14:
ben olduğum yeri sevmiyorum. okuduğum yeri.
lisede öyle kuvvetli arkadaşlık bağlarım vardı öyle çok arkadaşım vardı ki...okuduğum yere gidince sudan çıkmış balığa döndüm. ben ki çok sosyal bi insan gittikçe pasifleştim...
çok bunaldım artık.son 1 senem de bi geçse kurtulsam artık..:43:
 
ayyy üniversite okuyupta okuldan nefret eden bi benim sanıyodum:) gerçekten bende hiç sevmiyorum hatta iğreniyorum ve okuldayken tek düşüncem bi an önce eve gitmek :)
 
Okula gideceğim zaman bir gün önceden midem bulanmaya başlıyor. İsteyerek kazandığım bir bölüm olmasına rağmen okulla ilgili hiç bir şeye katlanamıyorum. Gün boyunca huzurlu evimi düşünüyorum. Bölümümle ilgili olarak evimde kendi kendime yapsam, araştırsam etsem keyif alacağım şeyler okuldan istenince işkenceye dönüşüyor. Ben kesinlikle ev kadını olmak için yaratılmışım. Var mı benim gibi olanlar?

cnm hangi okul hangi bölüm okuyorsun
 
kaçıncı sınıfta bırakıyorsun, btekrar sınava mı gireceksin başka bir planın mı var:44:

2.sınıftayım.
en başından beri istediğim buydu ama annem hep engel oldu ilk sene hazırlanmadığın halde bile bile tercih yaptıysan çekeceksin diyip durdu. Ama artık psikolojim ciddi anlamda bozuldu sinir hastası olmama az kaldığını hissediyorum herkesin ama herkesin tavırları davranışları gözüme batıyor artık. Kararları bana bırakır gibi yapıp hep onlar aldı aslında bu sene ygs ye benden habersiz kayıt yaptırmış babam ben eve gidince öğrendim yarıyılda girmiş olmak için girdim ve kötü olmayan bir sonuc aldım ki üstünden 2 yıl gecmiş olmasına rağmen. oturdum ağladım annemle tartıştım senin sözünü dinlemeyip bırakıp hazırlansaydım bu sene hayalim olanı elde edebilme şansım olacaktı hayallerimi hep yıktın diye atarlanınca razı geldi pişman olduğunu söyledi :1: (bağırdığım için sonradan çok pişman oldum ama o an kendimi tutamadım çünkü gerçekten hayallerim yıkılmıştı)) onların rızası olsun diye yine de vize ve finallerimi vericem bu dönem sonra bir daha uğramayacağım bu şehre öyle umuyorum en azından.. tekrar hazırlanıcam umarım bu seneki şansı seneye elde edebilirim:25:
 
Bende varımm. Sınıftan nefret ediyorum herkes çıkarcı bencil. Samimiyet yok. Bir tane bile arkadaşım yok bu yuzden.... Var mi istanbulda okuyanlar??
 
2.sınıftayım.
en başından beri istediğim buydu ama annem hep engel oldu ilk sene hazırlanmadığın halde bile bile tercih yaptıysan çekeceksin diyip durdu. Ama artık psikolojim ciddi anlamda bozuldu sinir hastası olmama az kaldığını hissediyorum herkesin ama herkesin tavırları davranışları gözüme batıyor artık. Kararları bana bırakır gibi yapıp hep onlar aldı aslında bu sene ygs ye benden habersiz kayıt yaptırmış babam ben eve gidince öğrendim yarıyılda girmiş olmak için girdim ve kötü olmayan bir sonuc aldım ki üstünden 2 yıl gecmiş olmasına rağmen. oturdum ağladım annemle tartıştım senin sözünü dinlemeyip bırakıp hazırlansaydım bu sene hayalim olanı elde edebilme şansım olacaktı hayallerimi hep yıktın diye atarlanınca razı geldi pişman olduğunu söyledi :1: (bağırdığım için sonradan çok pişman oldum ama o an kendimi tutamadım çünkü gerçekten hayallerim yıkılmıştı)) onların rızası olsun diye yine de vize ve finallerimi vericem bu dönem sonra bir daha uğramayacağım bu şehre öyle umuyorum en azından.. tekrar hazırlanıcam umarım bu seneki şansı seneye elde edebilirim:25:

nerde ne okuyodun canım? valla büyük cesaret ama tebrk ederim hayallerinin peşini bırakmamışsın..:31:
 
Back