İlköğretim Yorum ve Soruları Okul Sorunumuz Başladi

xuxmitliyim

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
18 Ocak 2007
15
0
86
44
Ankara
ARKADAŞLAR LÜTFEN YARDIMCI OLUN .....
Oğlum okula başladı ama yanından bizim ayrılmamızı istemiyor yanından ayrılınca ağlamaya başlıyor hiç kendinden beklemediğim tepkiler gösteriyor ona nasıl yaklaşacağımı şaşırdım lütfen başından bu tür şeyler geçen anneler yardımlarınızı bekliyorum...........senağlamasenağlama
 
zamanla alışır fisfisfis rehber öğretmeninden de yardım alsanız belki yararı olabilir a.s benim kardeşimde öyle zamanla alışmıştı a.s
 
eğer büyümüş olmak oğlunun hoşuna gidiyorsa, madem sen büyüdün bana büyüdüğünü ispatla bakalım sınıfında tek başına ve biz yanında olmadığında ağlama gibi onu yüreklendirici cümleler kurabilirsin.ve asla yüz verip yumuşak davranmayın okula gitmek ve orda sizsiz kalmak zorunda olduğunu kararlı bir dille belirtin.üzülmeyin bence hepimiz öğrenci olduk biz ve bir başka çocuklar nasıl alışacaksa o da öyle alışacak.ki daha çok yeni güzel bir iki arkadaşlık da kurdumu kendine tamam dır:)

Allah yardımcınız olsun.
 
aynı sorun bizde de var maalesef.Kızım ilk gün sınıfa girmişti ama şimdi yanımdan ayrılma diye ağlıyor.Bütün çocuklar sınıfa alıştı birtek benim kızım kalıyor dışarıda ne yapacağımı şaşırdım bugün çok üzüldüm ve çok sinirlendim.Herkes alışır diyor ama diğer çocuklar gibi neden hemen alışmıyor peki.acaba öğretmeni tutsa o anda ben hemen gitsem kalıcı bir psikolojik sorun yaratırmı?bilen arkadaşlar yardım edin lütfen.
 
merhabalar!anaokulu ve 1.sınıf başlangıçlarında çoğu ailenin yaşadığı zorluklar bilinçli bir şekilde yaşandığında iz bırakmadan kolay bir şekilde atlatılabilinir.
sevgili ateş ve su öncelikle çocuklarımızın ağlamasını (duygu ifadesi ise) engellemiyelim büyümenin bedeli ağlamamak olmamalı değilmi o zaman çocuğa büyükler ağlamaz mesajı vermiş oluruz ağlamak güzeldir bırakın ağlasın.onun endişelerini anldığımızı anlatmamız gerek.''biliyorum ki benden ayrılmak istemiyosun ama bu yaşa geldiğinde (6-7)kendi yaşıtlarınla vakit geçirip yeni şeyler öğreniceksin.yeni arkadaşlıklar kurucaksın ve çok güzel oyunlar oynuycaksınz.evet yabancıların içinde olmak seni tedirgin edip endişelendiriyordur bende okula yeni başladığımda okadar çok heyecanlanıp korkmuştumki annemin eline sıkı sıkı yapışmıştım ama sonra gördümki okul öok eğlenceli bi yer ve bir sürü arkadaşlarım oldu yeni şeyler öğrendim ve okula çok mutlu gitmeye başladım.''gibi bir duygu yansıtması yaparak onu yaşadığı şeyleri sizinde yaşadığınızı belirtin.bu hem bu durumu daha kolay atlatmasını sağlıyabilir,hem aranızdaki ilişkiyi kuvvetlendirir.
okula başlamadan önce hazırlamak da çok önemli okula önceden ziyaret etmek alıştırmak gerekli.gelelim ilk güne onu asla bırakıp ağlata ağlata gitmeyin.uzmanlar bu durumun çocuğu çok yıprattığını söylüyorlar.çocuğun yanında sınıfta bir süre bekleyip daha sonra o izin verince koridorda bekliceğinizi söyleyin.bu süreci atlattığı zaman bahçede bekliceğinizi söyleyin.
ihtiyacı olduğunda orda olduğunuzu söyleyin ve orda bekleyin en fazla bir hafta bu şekilde geçirin alışma ve kaynaşması için yeterli olur.daha sonra artık okulda bekliyemiyeceğinizi ama okulun çıkış zamanında mutlaka gelip alıcağınızı belirtin ve sakın geçkalmayın.her çocuğun tepkisi ve davranışı farklıdır sizin çocuğunuzda kendine özgüdür sakın başka çocuklarla kıyas yapmayın bak şu nasıl kalıyo da sen kalamıyosun diye...farklı zamanlarda alışırlar biraz sabırla aılmıycak bir problem değildir.
sevgilerimle
 
ece73 merhaba diğer arkadaşa verdiğiniz cevabınızı okudum.Benim kızımda benimle sınıfta göz teması kurarsa duruyordu ama artık velilerin sınıf kapısında beklemesi diğer çocuklarıda etkiliyor diye benide bekletmeyince kızım sınıfta içeri girmedi mecburan ona haber vermeden saklandım.Çook ağladı ama inatla sınıfa girmedi.Müdür odasında oturdu sekretaryada oturdu ama sınıfa girmedi sınıfla yemeğe bile girmedi.Sizce bu çocuk okula alışırmı ve nasıl davranmalıyım.Kızmak kötü etkilermi.Yanlız bu onuın genel olarak huyu herşeyi çok büyük uğraşlardan sonra yapıyor maalesef
 
aynı sorunları yaşayan biri olarak size tek tavsiyem çocuklarınızla okula gitmeyin inanın bir iki gün ağlayacaklar ama mutlaka alışacaklar, hatta onları okula bile götüren siz olmayın ne kadar çocuğunuzu okula sissiz yollarsanız o kadar kolay alışır
 

merhabalar özgürdü!anladığım kadarıyla kızın anaokulunda kendi yaş grubuyla eğitim alıyor anasınıfı eğitimi değil öylemi?
kızını davranışları çok normal senden ayrılmak istemiyor ve destek almak için yanında olmanı istiyor.her sınıfta sizin gibi ayrılmak istemiyen bir çift olur.bunun için daha sabırla ve anlayışla yaklaşılmalı öğretmeni tarafından ,çocuğu ağlata ağlata ayrılmanın faydadan çok zararı var çünki.bi defa çok iyi anlatıp durumu açıklamalısınız yukardaki yazımda ayrıntılı anlattım.adım adım her gün biraz daha ileri giderek alıştıra alıştıra bu durumu aşmalısınız tahmin edersinizki onun için de çok zor bi durum.kendisini yalnız ve terkedilmiş hissetmemesi için elinizden geleni yapın konuşun.yarım gün çalışmıyorsanız bu yaş grubu için kanımca daha sağlıklı!kesinlikle kızarak,hırçın davranarak yaklaşırsanız annem beni başında savıyo,beni artık sevmiyo gibi düşünmesine neden olabilirsiniz.böyle bi durumda aranızdaki bağı zedelenir ya sizin üzerinize daha çok düşerek yada uzaklaşarak tepkisini göterir.eğer siz daha önceki isteklerinde boyun eğip kabul ettiyseniz direnç gösterebilir her istediğini elde eden bir çocuğa yeni kuralları benimsetmek daha zordur.sormak istediğiniz kafanıza takılan bişey olursa ben burdayım!
önce çocuklar!
sevgilerimle!
 
hepinize teşekkür ederim arkdaşlar her yolu denedim ve bu hafta başarısız olduk pazertesiye söz verdi inşallah tek başına girecek sınıfa ne kadar zormuş ya bu ilk okul heyecanı
 
Ece73 teşekkür ederim cevaplarınız için.Evet kızım buzamana kadar her istediği gerçekleşen bir çocuk.anneanne ve dede elinde büyümüş çok güzel bilgisayar kullanan büyükler gibi konuşan inatçı parka bile götürmediğimiz komşuya bırakmaya bile korktuğumuz yani kısacası aşırı derecede koruduğumuz bir çocuk.2 gün boyunca onu okulda bırakıp saklandım ama hiç faydalı olmadı hatta ağladı ağlayarak kustu ama sınıfa girmedi.Okul sonrası minibüsle eve gelirken önce ben indim o anda gözlerinde öyle bir korku fışkırdı i sanki onu minibüste bırakacakmışım gibi anne benide al diye bağırdı.Babası okula bıraktığında onada aynı şeyi yaptı onuda bırakmamış.Pazartesi yine başlıyor maratonumuz.ben ona kendi okula başladığım günü anlatıyorum onun gibi korktuğu sonra arkadaşlarımla oynayınca korkumun geçtiğini annemin sonra gelip beni aldığını felan.bana dünden beri 10 kere aynı şeyi anlattı ama halen korkusu gözlerinden belli oluyor.Sizce neler yapalım bu hafta.Teşekkürler..Ahh bir şu sınıfa girsin ne dilerseniz dileyin benden...
 
ona seni kapıda bekliyecem de bir eşyanıda yanında bırak gelip alacağını söyle okul dağılmadanda yanına gel. göreceksin ertesi gün alışacak. çünkü babam ablama aynısını yapmıştıi belki senin oğlundada etkili olur.
 
özgürdü seni anlıyorum bende istemsiz olarak çocuklarımı aşırı korunmuş olarak büyüttüm ve inan bir ay boyunca anaokulunun yolundaki insanlar bizi artık iyice tanıyıp bana acıyorlardı.fakat sabırla her zorluk aşılabiliyr sende gözünde büyütme o kadar yani.senin tedirginliğini hissetmesin?sen ona güvendiğini ve bunu başarabileceğine inandığını belirt.benim içinde senden ayrılmak çok zor ama bu senin iyiliğin için gerekli diye açıkla zorla sakın ayrılma zamana bırak öğretmenin tavrıda çok büyük etken hoşgörüyle ,sevgiyle yaklaşırsa çocuğa kaynaşmaları daha çabuk olur.
 
canım bende geçen sene aynı sorunları yaşadım bize öğretmenimiz çok yardımcı oldu sürekli onunla konuştu çok ildilendi 15 günde aliıştı kızım ve sonra eve zor götürüyordum bu senede 1 başladı allaha şükür hiç zorluk çekmedik.inşallah düzelir canım
 
Bugün yine okuldan kızıma haber vermeden kaçtım çünkü beni bırakmıyor başka türlü.Çok ağladı ama sustu araara tekrar ağladı ama sınıfa girdi.Etkinliklere pek katılmamış ama en azından öğretmenine biraz daha yakınlaştı.Dua edin lütfen biran önce alışşın
 
ozgurdu merak etme alışır benim oğlum çok şükür bugün alıştı derslerde hep tek başına durdu üstüne hiç gitme nasıl olsa alışacak canını sıkma sen......bende çok sıkıyordumda zaman herşeye iyi olduğunu anladım
 
merhaba aynı şeyleri hatta dahada ötesini bende yaşadım oğlum anasınıfına gidiyordu üstelik sabahın köründe uyanması zaten bi dert gitmesi daha bi dertti pantolonunu giydiririm gömleği çıkarır gömleği giydirririm çorabı çıkarırdı.1 gün 2 gün baktık olacak gibi değil hergün ben onunla gidiyor bi fırsatını bulup kaçıyordum beni tanımayanlar bu çocuğun annesi nasıl bi kadın bu çocuk çok ağlıyor niye okuldan almıyor çocuğu diye konuşuyorlarmış bende gidip neden alacakmışım bu sorunları bu yıl yaşıyorum hadi ders yok bi şey yok ama bunu bu yıl göndermeyip 1.sınıfa başladığında göndersem aynı sorunları yine yaşicam üstelik çizgi çalışmalarıda yapamicak derslerinden geri kalacaktı iyiki de almamışım okula uyum sağlaması çok uzun sürdü hatta ben onu PSİKOLOĞA bile götürdüm haftada bir seans 4 ay boyunca gittik çok zor çok .psikolog teşhis olarak aileye değilde eve bağımlı bir çocuk demişti sahidende evde olmay hala çok seviyor
 
Hepinize merhabalar , senağlama
Doğru platformdamıyım bilmiyorum fakat bizim oğlumuzda 1 Eylül Pazartesi anasınıfına okula başlayacak. Ondan ziyade ben çok heyecanlıyım ...
Bir yandan sevinirken bir yandan da hüzün yaşıyorum.
Ayrılık zor bence ; Allah acısını göstermesin fakat oğluma olan sevgimi hep şu cümlelerle ifade etmişimdir : ''Akşamdan sabaha özlüyorum ben oğluşumu'' O benim küçük suratım, benim yakışıklım ,arkadaşım benim , eşimin olmadığı saatler onunla paylaşıyorduk hayatı oysa şimdi sabah gidecek akşam üzeri gelecek bu yazıyı yazarken dahi duygulandım...
Allah çocuklarımıza zeval vermesin, Sağlıklı hayırlı mutlu yarınlar onlarla olsun...
Hepinize hayırlı akşamlar...

gamyoncuiremsu sengözlerimebaksanab
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…