Selam.Umarım sonuna kadar okursunuz benim için çok önemli
Öncelikle psikiyatriye gittim,okb başlangıcı olduğunu öğrendim ve ilaç tedavisine başlayıp geri ilacı bıraktığımı söylemek istiyorum.
Geçmedi hanımlar.Ne psikiyatrinin yapmış olduğu bilişsel terapi iyi geldi ne de ilaçlar…Bu yüzden psikiyatriye devam etmiyorum.İlaçlar biraz iyi gelmiş olabilir ama çok anormal bir şekilde kilo aldım ve işe yaramadığını bile bile de ilaca devam etmek istemedim.
Benim sorunum küçüklüğümden itibaren vardı.Kafamın içinde bir ses vardı ve Allah’a karşı küfür,hakaret ediyordu.Ben de bu sesi bastırmaya çalışıyordum ve huzursuz büyüdüm bu yüzden.
Bir süre sonra bu ses gitti yerine başka sesler geldi.Bir tanıdığım abla vardı ona karşı o ses küfür etmeye başlardı.Bir süre sonra bu sesler kesildi ve yıllar geçti 18 yaşıma geldim.Seneler sonra hayatıma biri girdi her şey çok güzeldi çok mutluyduk.Hatta önceki konumu okuyanlar bilir ayrıldım.Ayrılma sebebimizin altında benim hatalarımdan doğan bana karşı ilgisizliği vardı.
Hatalarımdan bahsetmek istiyorum.Şuan ki okb sorunum da bu yüzden devam ediyor.
O hayatıma girdiğinde üniversiteye yeni başlamıştım.Ama ben o hayatımdayken lise hayatında konuştuğum kişiyi stalklamıştım.Sadece tek taraflı sevgi olan bir konuşmaydı.Seven bendim sevilmeyen de.Saçma bir meraktan ibaret bir stalktı.Daha sonra bir başka biri vardı platonik.Fake hesabım çok önceden vardı ve hayatıma biri girdiğinde o hesabı kapatmak yerine orada stalk yapmıştım.Saçma geliyor evet ben de bilmiyorum hata olduğunu o sıralar idrak edemedim.Hayatımdaki insan bana o kadar güzel davranıyordu ki çok aşıktı.Her ay özel günümüz için hediyeler alır,evime çiçekler yollardı.Bense geçmiş şeyleri stalklamıştım.Bir gün de o fake hesaptan canlı yayın izleyip ss falan almıştım.Neden oldu bilmiyorum refleks olarak direk ss aldım ve bunlara kadar öğrenmişti.
Bir gün fake hesabım gün yüzüne çıktı ve ilk yalanımı o gün söylemiştim.Arkadaşım kullanıyor diyerek.Daha sonra vicdan azabı çektim ve doğruları anlattım.Kırıldı çok kırıldı.
Bu gibi bir çok hata yaptım arkadaşlar.
Saçma bir merak kabul ediyorum.Büyük bir hataydı ona göre.Bu gibi hatalar yapmıştım ve üst üste gelince bana kırıldı.
Daha sonra asıl burada başlıyor umursamaz oluşunun sebepleri. Ben geçmişte naptıysam sanki şimdi yapmışım gibi hissediyor ve emin olamıyordum.Aslında yaptıklarım geçmişte o yokken olan şeyler ama sanki o varken olmuş gibi hissedip vicdanen rahatsız olup ona anlatırdım ve yüzlerce kez böyle şeyler oldu gittim kötü hissedip anlattım.Anlatma sebebim emin olamamamdı.Yani okb..Okb olduğunu o sıralar çok bilemiyordum.Doktora gitmeye başladıktan sonra düzeldim biraz ve anlatmalarım son bulmuştu.
Fakat artık o korktuğum şey başımıza gelmişti.
Bana bu sebeplerden dolayı “Mutluluğu hak ettiğini düşünmüyorum “ demişti ve güvenemiyordu bana.Çünkü anlattıklarım sonucunda emin olamadığım şeyler yüzünden şok olmuştu ve majör depresyon gibi bir depresyon yaşamıştı.Doktor ona bir çeşit travma demişti şuan hatırlamıyorum.Ona da o teşhis konuldu ve ilaca başlamıştı.Uyumuyordu,mutsuzdu.Bana karşı da ilgisinin bitmesinin sebepleri buydu.
Ben aylarca kendimi affettirmek için uğraştım.Hata olduğunu bir daha yapmayacağımı,söz vermiştim defalarca kez.Sevdiği yemeklerden yapardım buluşurduk.Ona bir yemek yapıyorsam çoğunu ona götürürdüm mutlu olsun derdim.Gerçekten pişmanlığımı belli etmek için çok çabaladım.Evine tatlı sipariş ederdim.Romantik cümleler yazdırırdım.Anlayacağınız bu şekilde çok çabaladım.Hep ilgili davranırdım tamam bazen uzatırdım bunaltırdım kavgalar ederdik.Ama yine de pişmandım ve kendimi hep affettirmeye çalıştım.Çok büyük sözler verdim ve asla öyle şeyler yapmadım bir daha çünkü gerçekten pişmandım ve tekrarlamadım aynı hataları.
Hatta ona da “Hata olduğunu bilseydim yapmazdım” dedim çünkü hata olduğunu gerçekten bilemedim normalmiş gibi o hayatımdayken stalk yapmıştım.
Bu sebeplerden dolayı bana olan ilgisi bitti.Önceki konumda dediğim gibi bazı sebeplerden dolayı ara sıra mutlu olurdu,ilgili olurdu ama bana güvenmiyordu.Güven veremediğimi söylüyordu.Bu yüzden mutlu etmek istemiyordu.İçimden gelmiyor diyordu.
Ben de aylarca süren çabamın karşılığında değersizlik görünce ,ilgi göremeyince maalesef ilişkimizi bitirmek istedim.
Kim haklı bilmiyorum ama ben hatalarımdan dolayı çok pişmanım hâlâ da üzülüyorum.Çok mutlu bir ilişkimiz vardı ben hatalarımı söylemeden önce.Beni çok seviyordu ve değerimi çok iyi biliyordu hep mutlu etmeye çalışırdı.Okul zamanı sabah dersi olmasa bile benimle gelirdi.Kampüslerimiz farklıydı arasında 20 dk vardı ve o benimle olabilmek için 7 tane dersten kalmıştı.Aşıktı ve aşığın gözü kör olur ya öyle seviyordu beni ama kıymetini bilemedim.Bir gün ayrılmıştık ve o da ayrıldıktan sonra bir kızla görüşmüş ve sonradan öğrendiğim de boşluğuma geldi dedi ve hatalarım yüzünden ödeştik demişti oysaki ben de kırılmıştım.Hatalarım yüzünden geçmişi unutamadığımı düşündü hep ve ilgisini kesti benden.
Hatalarını neden söyledin derseniz işte okb yüzünden vicdan azabı çektim.Emin olamadım ve hep anlattım.
Şimdi de okb devam ediyor.Sosyal medya da gezerken bile erkeklere bakmamaya çalışıyorum.Evet ayrıldık ama bir erkeğe bakınca kötü hissediyorum olanlar yüzünden.
Ve kafamın içinde hep geçmişimdeki erkek/erkekler dolaşıyor.Hep saçma sapan düşünceler geliyor aklıma.
Erkeklere bakınca sanki kötü bir şey yapmışım gibi oluyorum.Hepsi okb yüzünden mi bilmiyorum ama beynimin içi erkeklere ve geçmişteki erkeklere karşı savaş halinde sürekli bir şeyleri tekrarlıyorum.
Böyle sosyal medyada gezince,erkek görünce kötü bir şey olsa ayrıldığım kişinin adını kafamda sayıklamaya başlıyorum ve ayrıldığım kişi varken de oluyordu bunlar ve o da biliyordu böyle sıkıntı çektiğimi.
Evet ayrıldık ama kim haklı bilmiyorum.Tamam hata yaptım ama pişman da oldum
Şimdi de okb sorunlarım devam ediyor.
Sizce nasıl başa çıkabilirim bu sıkıntılar ile??
Ayrıldığım için üzülüyorum sanki benim yüzümden bana ilgisizdi diye düşünüyorum.
Kim haklı sizce ve kafamın içindeki bu saçma düşüncelerden nasıl kurtulabilirim? Lütfen kötü yorumlar gelmesin