Arkadaşlar merhabalar , öncelikle ben okb rahatsızlığına sahip birisiyim. Ve 15 yasindayim. Benim sıkıntım tuvalet konusunda. Ben tuvalete girdiğimde yaklaşık 1 saatte anca çıkabiliyorum. Ben genel olarak yavaş bir insanımdır tuvalette de ayriyetten bazı takıntılarım olunca uzun süre boyunca cikamiyorum tuvaletten ve o yuzden de girmek istemiyorum yaklaşık 2 gün boyunca tuvalete girmedigimi bilirim..Kendi kendime bütün hayatımı kisitliyorum tuvalete uzun süre gitmediğim için yapmak istediğim şeyleri yapamıyorum çünkü karnım sis oluyor rahat olmuyorum.. Tuvalette ki bir kac takintimdan bahsedeyim.. öncelikle ben uzun süre idrarimi tuttuğum için çok sıkışmış oluyorum ve o yuzden idrarım hep bacaklarıma sıçrıyor bende bu yüzden duşakabine girip bacaklarimdan aşağısını yıkıyordum bir kac seferdir girmedim onun yerine ıslak mendille sildim. Bugün yine o şekil de duşakabin e girmeden bacaklarımı ıslak mendille silip çıkacaktım.. Zaten uzun süre de taharet aldim bir 15 dakika kadar. O kadar yıkamış olmama rağmen kasiklarimi peceteyle kurularken pecete hafif kahverengi bir sekilde ıslandı yani tamamen beyaz bir su şeklinde değildi . Peceteyi makat deliğine surdugumdeyse hafif bir gaita lekesi geldi. Bu tabi benim hiç içime sinmedi o yuzden bende bugün yine duşakabin e girdim orada tekrar yıkayacaktım özel bölgemi ve makat bölgesini.. O sırada annem geldi bu arada biz bu durum yüzünden ailemle çok fazla tartıştık kavga ettik.. Yaklaşık 2 seneden beri durum bu şekilde..Annem yanıma gelince çıkardı beni dusakabinden tabi söylene söylene..Gercekten ben bu durum yüzünden çok yoruldum bunaldim hem kendi vücuduma bobreklerime zarar veriyorum hem kendime hayati zindan ediyorum bir de üstüne ailemle sürekli bir huzursuzluk içindeyiz gerçekten büyük kavgalar da ettik ve şuanda bile istisnasiz her gün tartışıyoruz annemle.. Sürekli ağır laflar ediyor sanki benim elimde olan bir şeymiş gibi mutluluğu onlara çok gördüğümü söylüyor ağıza alinmayacak laflar söylüyor keşke evladım olmasaydın ölsemde kurtulsak diyor.. Gercekten çok zoruma gidiyor sanki benim kendi içimde yaşadığım sıkıntılar yetmezmiş gibi bir de sürekli sanki elimde olan bir şeymiş de kasıtlı bunlari yapıyormuşum gibi davranıyorlar.. Yani dediğim gibi ben 2 seneden beri bu sıkıntının icerisindeyim önceden çok çok daha kötü bir durumdaydım bu 1 saatlik süre çok çok daha uzundu ayriyetten farkli takıntılarımda vardi bunlari atlattım ama hâlâ aşamadigim sıkıntıların var.. Ve bunu sanki kasıtlı olarak yapiyorum gibi görmeleri benim çok zoruma gidiyor zaten belli bir süre psikologa da gittim ayriyetten ilaç da kullandım sadece bir ara gitmedim ve ondan sonra uzun bir süre gitmeyip bırakmış gibi oldum. Tekrardan psikologa gitmeye devam edicegimi dusunuyorum.. Ama gercekten cok zor bir durumdayim ne yapabilirim yardıma ihtiyacım var fikir almak istiyorum..Buraya kısa bir sekilde anlattım ama daha anlatamadığım bir sürü detay var gercekten zor durumdayım..