Öğretmenler Odası

Hocalarım merhaba. Sizin öğretmenler odanız nasıl bilmiyorum ama benim gibi şikayetçi olan var mı ? Ben bu yıl bu okula yeni geldim. İdare ve öğrenci profilinden gayet memnunum ama bazı bayan öğretmenler o kadar gereksiz ve boş konuşuyor ki oraya gitmek bile istemiyorum.Ama işte çay içme dinlenme vb için başka alternatif yok. Bende çok fazla konuşmamaya gayret ediyorum kitap okuyorum ama olacak gibi değil. Kadın öğretmenler sürekli dedikodu yapıyor. Konuşmak istemiyorum zorla laf atıyorlar . Her gün ne giydiğimi inceleyip sürekli gözleriyle suzuyorlar. Ne bileyim ya öğretmen biraz dolu dolu olmalı !

Bizim öğretmenler odası da aynı şekilde. İçimden hiç odaya girmek oturmak gelmiyor, boş muhabbetler.. Ayakkabını nerden aldın,ayy elbisen güzelmiş, nerden aldın tarzı konusmalar sadece. Öğretmen demeye bin şahit ister. Kitap okumak bile mümkün olmuyor. Yazılı okuma için sessiz bir anını bekliyorum odanın ama ne mümkün :)

Bizde de öyle ki... hep aynı muhabbetler bol bol dedikodu boş muhabbetler. Dinlenmek için tek yer öğretmenler odası başka alternatif yok mecbur katlanıyoruz öğretmenler odasından kaçsam bu sefer öğrenciler bırakmıyor teneffüste dinlenmek yerine daha çok yoruluyorum.

Hiçbir öğretmenler odası farklı değil bence Kaçılası tipler...

Öğretmenler odasında bol bol kahkaha atıp sınıfa enerji dolu çıkanlardanım.

dedikodu yapmıyorum çünkü hepsini seviyorum sevmediğimi de görmezden geliyorum arkadaşımın kıyafetini de övüyorum nerden aldın diye sorduğumda oluyor bunu boş muhabbet olarak görmüyorum arkadaş ortamımız çok güzel Allah bozmasın çok eğleniyorum okulda ve boş günümde okulumu ve öğretmen odamızı özlüyorum

Mesleğim ilk başladığım yıllarda yaşım küçük diye aynısını yapıyorlardı. Asla taviz vermedim. İnadına ters cevapladım. Ama öğrenci ve velilerimin üzerine o kadar düştüm ki hiçbir açığımı bulup da söz edemiyorlardı. Sonunda bir gün toplantıda müdüre hanım beni örnek göstererek bazı şeyler yaşa bakmıyor karakter meselesi diyerek övdü. Bir daha iğneleyici sözleri söyleyemediler. Maalesef öğretmenliğin içini en çok böyleleri boşalttı. Özellikle son zamanlarda mezun olup mesleğe başlayan yeni öğretmenler hala ergenlikten çıkarmamış gibiler. Öğrenci ile karıştırıyorum bazılarını ama yol gösterici olmaya çalışıyorum. Bize yol gösteren de olmamıştı. Derslere zamanında giriyorum diye sen böyle yapınca biz göze batıyoruz Yağmur hoca diyen bile oldu

Canim ben de genelde öğretmenler odasına girmeye korkuyorum çünkü sınıfta yoruluyorum orda da daha beter başım şişiyor erkek öğretmenler kendi hallerinde ama bayan öğretmenler gerçekten çok dedikoducu biri ne yapsa diğeri onu yapiyor hiç kültürel bir şey yok hic geliştirme cabalari yok malesef bos torba ve bos laflar bazen ogretmenler odasi degilde mahalle kahvesi oldugunu dusunuroldum hele de genc ogretmenseniz ( benim daha ilk yilim) Tüm her şey ona kalıyor allah yardımcımız olsun

10 dk lik tenefüste nasıl kitap okuyorsunuz hayret ediyorum. Az kafa dagitin ya nolcak. 10 dk da nasıl bir kültürel paylaşım yapılabilir ki. Biz mesela okulda kültürel paylaşımlarda yaparız okuduğumuz kitapları izlediğimiz filmleri tiyatroları da konuşuruz ama dedikodu da yaparız. Çünkü bazen insanın o boş muhabbeti yapıp gülüp deşarj olmaya da ihtiyacı var. Hem su an ilk yılındaymissiniz. İlk yıl insan kendini diğerlerinden farklı gorur. İlerleyen yıllarda daha farkli dusuneceginizden eminim.

Ayrıca kendinizi insanlardan kendiniz uzak tutmayın. Bende şu an ki okuluma ilk atandığım sene okuldaki tek bekar öğretmen bendim. Hepsi evli cocuklu. O kadar sıkılıyor dum ki. Sizin gibi konuşacak bişey de bulamıyordum gitmek de istemiyordum. Bı sene böyle geçti ama sonunda çok yalnız kladigimi farkettim . Aralarına girmeye karar verdimm. İnsanlarla birebir konuştukça aslında o kadar da boş olmadıklarını gördüm. Ben kafamda çok kurmuşum. Bence insanlara şans vermek gerekir

Şimdiki çalıştığım okula geçen yıl atamam olmuştu. Benzer sıkıntıları yaşadım ben de. İnsan çalıştığı yerde anı birkitirdikçe orayı sevebiliyor. Zamanla duygularının, düşüncelerinin olumlu yönde değişeceğini biliyorum. Mesai arkadaşlariyla arana ilk başlarda kitapla duvar örmek benimle iletişime geçmeyin anlamı taşıyor. Okumak elbette güzel en keyifli bir eylem ama bir arkadaşın dediği gibi 10 dakikalık teneffüste bir iki hasbihal de bir o kadar güzel... Hiçbir şey yapamasak bir tebessüm , nasılsınız gibi kısa konuşmalar bile insana huzur verir bence....