- 3 Ekim 2007
- 14.352
- 35.180
- 39
- Konu Sahibi Pardonbakarmisiniz
- #201
İçinize sinmiyorsa almazsınız. Kimse hediye almaya mecbur değil. Bahsi geçen hediye de abartılacak bir şey değilmiş zaten ama istemiyorsanız yine de katılmayın elbet.
Ben de öğretmenim. İlkokulda daha çok oluyor bu muhabbetler zaten, biz bu şekilde durumlarla pek karşılaşmıyoruz. Ben hediye kabul etmediğimi her sene belirtsem de alanlar oluyor, ufak tefek şeyler. Maddi değeri yüksek hediye gelse asla kabul etmem.
Yalnız işini iyi yapan başka kişilere hediye alıyor musunuz neden öğretmene alınsın diyenler var. Aynı şey değil arkadaşlar. Ve evet ben benimle özel olarak ilgilenen, görev tanımına girmemesine rağmen özveride bulunan insanlara hediye alıyorum. Yüzlerindeki gülümsemeyi görmek hoşuma gidiyor. Şu an ağır bir tedaviden geçiyorum. En son hastaneye gittiğimde 2-3 saat kadar bir süre ilaç aldım. Hemşire hanım serumu takıp gidebilir, ilaç bittikçe değiştirebilirdi. Görevi bu çünkü. Ama o her geldiğinde elimi tuttu, moral verdi. Her ilaç değişiminde tatlı tatlı konuştu, su vs gibi ihtiyaçlarım olup olmadığını sordu. Bunların hiçbiri onun yapmak zorunda olduğu şeyler değil. Sayesinde kendimi güvende hissettim. Bir sonraki gidişimde kendisine bir tatlı, lokum vs bir şey almayı düşünüyorum.
Mecbur muyum? Hayır. Benim alacağım bir tatlıya muhtaç mı? O da hayır. Bu hediye beni zora sokar mı? Kesinlikle hayır.
Sizler için de durum aynı. Almak zorunda değilsiniz ve öğretmenler de sizden gelecek hediyeye muhtaç değil. İçinizden geliyorsa alırsınız olur biter. Her sene bu muhabbetlere girilmesine gerek yok. ( söylediklerim maddi ederi olmayan basit hediyeler için geçerli)
Ben de öğretmenim. İlkokulda daha çok oluyor bu muhabbetler zaten, biz bu şekilde durumlarla pek karşılaşmıyoruz. Ben hediye kabul etmediğimi her sene belirtsem de alanlar oluyor, ufak tefek şeyler. Maddi değeri yüksek hediye gelse asla kabul etmem.
Yalnız işini iyi yapan başka kişilere hediye alıyor musunuz neden öğretmene alınsın diyenler var. Aynı şey değil arkadaşlar. Ve evet ben benimle özel olarak ilgilenen, görev tanımına girmemesine rağmen özveride bulunan insanlara hediye alıyorum. Yüzlerindeki gülümsemeyi görmek hoşuma gidiyor. Şu an ağır bir tedaviden geçiyorum. En son hastaneye gittiğimde 2-3 saat kadar bir süre ilaç aldım. Hemşire hanım serumu takıp gidebilir, ilaç bittikçe değiştirebilirdi. Görevi bu çünkü. Ama o her geldiğinde elimi tuttu, moral verdi. Her ilaç değişiminde tatlı tatlı konuştu, su vs gibi ihtiyaçlarım olup olmadığını sordu. Bunların hiçbiri onun yapmak zorunda olduğu şeyler değil. Sayesinde kendimi güvende hissettim. Bir sonraki gidişimde kendisine bir tatlı, lokum vs bir şey almayı düşünüyorum.
Mecbur muyum? Hayır. Benim alacağım bir tatlıya muhtaç mı? O da hayır. Bu hediye beni zora sokar mı? Kesinlikle hayır.
Sizler için de durum aynı. Almak zorunda değilsiniz ve öğretmenler de sizden gelecek hediyeye muhtaç değil. İçinizden geliyorsa alırsınız olur biter. Her sene bu muhabbetlere girilmesine gerek yok. ( söylediklerim maddi ederi olmayan basit hediyeler için geçerli)