- 22 Mayıs 2010
- 1.637
- 2.271
Merhaba
Kızım 10. sınıfta, oğlum da 11. sınıfta, evimize yakın bir özel okula gidiyorlar. (gayet sıradan iddialı olmayan bir okul) Bu yıl ikisi de liseler arasında olan bir Erasmus programını kazandılar. Önce yazılı sınav yapıldı sonra jüri, İngilizce mülakat yaptı ve 4 öğrenci seçildi. 1 hafta sürecek ve İtalya'da olacak mini program. Sunumlarını hazırladılar. Gayet mutlu ve heyecanlılar.
Dün kızımın doktor randevusu vardı onu erken almak için okula gittim. Beden eğitimi öğretmeni yanıma geldi ve konuyu çocuklarıma getirip "ay nasıl yapacak bunlar Erasmus'ta" dedi? "Nasıl anlamadim hocam?" dedim. Ayy çok sessizler nasıl olucak orda özellikle kız çok sessiz dedi? Şaşırdım evet içe dönük yapıları var, bir sıkıntı mı yaşadınız kızımla dedim. Yoo ama çok zorlanicak falan dedi. Ben de evet karakterleri öyle çok konuşmazlar ama iyi birer dinleyicidirler. Özellikle de kızım bir şey söylemeden önce sonrasıni düşünür öyle hareket eder. Empati duygusu yüksek duygusal bir çocuktur. Arkadaş edinme sıkıntısı yaşamaz ama arkadaş seçmede titizdir. Ama akademik anlamda başarısız değiller yapamayacak olsalar bu görev onlara verilmezdi dedim.
Önce yaklaşımında hiç art niyet aramadım ama kafamda birtakım soru işaretleri oluştu. Kızımla konuştum sonrasında. Bu öğretmen hanım, kızıma defaaten sen nasıl yapacaksın orda, çok sessizsin, annen baban da mı böyle vb. demiş. Kızım anne ben sanırım Erasmus için uygun değilim, öğretmenim bende yanlış birşeyler görmüş olabilir mi diye kendini sorguluyor. Özgüveni kırıldı çocuğun.
Neden böyle bir tavır sergiliyor kızıma? Pedagojik bir yaklaşım değil ayrıca uzmanlık alanı da değil. Canım sıkıldı.
Kızım 10. sınıfta, oğlum da 11. sınıfta, evimize yakın bir özel okula gidiyorlar. (gayet sıradan iddialı olmayan bir okul) Bu yıl ikisi de liseler arasında olan bir Erasmus programını kazandılar. Önce yazılı sınav yapıldı sonra jüri, İngilizce mülakat yaptı ve 4 öğrenci seçildi. 1 hafta sürecek ve İtalya'da olacak mini program. Sunumlarını hazırladılar. Gayet mutlu ve heyecanlılar.
Dün kızımın doktor randevusu vardı onu erken almak için okula gittim. Beden eğitimi öğretmeni yanıma geldi ve konuyu çocuklarıma getirip "ay nasıl yapacak bunlar Erasmus'ta" dedi? "Nasıl anlamadim hocam?" dedim. Ayy çok sessizler nasıl olucak orda özellikle kız çok sessiz dedi? Şaşırdım evet içe dönük yapıları var, bir sıkıntı mı yaşadınız kızımla dedim. Yoo ama çok zorlanicak falan dedi. Ben de evet karakterleri öyle çok konuşmazlar ama iyi birer dinleyicidirler. Özellikle de kızım bir şey söylemeden önce sonrasıni düşünür öyle hareket eder. Empati duygusu yüksek duygusal bir çocuktur. Arkadaş edinme sıkıntısı yaşamaz ama arkadaş seçmede titizdir. Ama akademik anlamda başarısız değiller yapamayacak olsalar bu görev onlara verilmezdi dedim.
Önce yaklaşımında hiç art niyet aramadım ama kafamda birtakım soru işaretleri oluştu. Kızımla konuştum sonrasında. Bu öğretmen hanım, kızıma defaaten sen nasıl yapacaksın orda, çok sessizsin, annen baban da mı böyle vb. demiş. Kızım anne ben sanırım Erasmus için uygun değilim, öğretmenim bende yanlış birşeyler görmüş olabilir mi diye kendini sorguluyor. Özgüveni kırıldı çocuğun.
Neden böyle bir tavır sergiliyor kızıma? Pedagojik bir yaklaşım değil ayrıca uzmanlık alanı da değil. Canım sıkıldı.
