oğlumun her şeyi fırlatma huyu

O yaşta normal değil mi ya bi şeyleri balkondan atmak bi dönem böyle oluyor oğlumun da bikaç aylık böyle bi dönemi oldu sonra geçti ve çocuğum ne bulsa atıyor diyen arkadaşlarım da oldu hani fırlatmak değil de aşağı atmak
 
Bebeğiniz gelişimsel açıdan gayet normal. Bu dönemde bebekler bu şekilde davranışları tekrar tekrar yaparak öğreniyorlar beyinleri yetişkinler gibi tek seferde öğrenme için uygun değil. Eline plastik oyuncak vb. büyük, hafif ve yumuşak eşyalar verebilirsiniz. Bebeğinizin hareketlerini risk oluşturmayacaksa kısıtlamamanızı öneriyorum özerklik duygularının gelişmesi için. Kolaylıklar diliyorum.
 
O kadar katılıyorum ki size. Benim annem ilkokul öğretmeni ama dediğiniz gibi bizler kuralla büyüdük.
 
Evet aynen, kreste de aynı performansı devam etse oraya devam ettirmezlerdi vallahi bizi. Çünkü bir başladı mı oyun gibi bir türlü bırakmıyor, unutturamiyorsun da. Bir de el cabuklugu var maşallah anında yapiveriyor
 
Çocuk buyuturken kuralsız olunmalı demiyorum.ama bu aydaki oğlum için bir şeyleri yere attığında hayır demem onu hiç etkilemiyor. Aksine gülüp eğlenmeye, bunu oyuna çevirmeye devam ediyor. Hayır dedikçe inada bindiriyor. Tepkisiz kalmak ve mümkün olduğunca atmasına engel olmak doğru gibi geliyor bana ama beceremiyorum tabii o ayrı.saglam sinir lazim
 
Hep böyle değilse sonradn olduysa birşeye tepki veriyordur
Bazısının mizacı olur hep oyledir.
Sadece üç aysa sonradan çıktı demekki
Tepki verdiği şey ne bilmiyorum, pek de öyle olduğunu sanmiyorum aslında çünkü herhangi bir değişiklik olmadı hayatımızda. Herhangi bir kavgaya vs şahit olmadı. İlk bir şeyler kırdığında fazla tepki vermiş olabilirim ama niye attın oğlum her yer tuz buz oldu vs diye ama sonraları abartı tepkilerden de kacindim. Sürekli deniyor da olamaz herhalde, veya olabilir mi bilmiyorum artık...
 
O kadar katılıyorum ki size. Benim annem ilkokul öğretmeni ama dediğiniz gibi bizler kuralla büyüdük.
Benim evimdeki kurallar inanın kimsede yoktur.
Gayet sınırlı, kurallı, yeri geldiğinde odada hatasını düşünme cezalı bir anneyim hatta çok da eleştirilirim.
İşliyor mu dersiniz, hayır!
Günde ağzımdan en az 1825373 kere hayır çıkıyor, çocuk dinliyor mu yine hayır.
Dediği yapılıyor mu, asla.
O sebeple evde mutlaka sürekli ya biri ağlar ya öbürü.

Bizlerin nesiliyle şuanı karşılaştırmak çok saçma. Algı ve zeka düzeyi bile bambaşka bu çocukların.
Dolayısıyla takmıyor yahu, 4 yaşında ama adeta 14 lük ergen!
Bizler bir bakışla yerimize otururduk, çocuğa gözlerimi aça aça bakıyorum o da bana açıyor bak böyle çok komik oldun diye
 
Sıkıldıkça oluyor daha çok bizim de ama sebepsiz yaptığı da oluyor. Yani o an masada bir şeye gözü takılıyor ve atıyor düşünmeden öyle diyeyim. Unutturamiyorum çünkü haliyle çevresi nesne dolu ve bir şeye ilgisi azalınca ilk yaptığı şey en yakınındaki şeyi yere atmak
 
Benim çocuklarım örneğin mutfağa girer, ilk iş birkaç çekmece açar öyle bırakır, asılı duran havluyu yere fırlatır, dolap kapağının üstünde sallanma deneyi yapar ben artık cırlarım, alt dolaptan plastik birkaç şeyi daha etrafa saçar, koşarak gider.

Bu evin het alanında böyle, eti canga gibiler, düzene karşılar. Bebekken de öyleydi, mama sandalyesinden her şeyi alaşağı ederlerdi.
Hobi olarak fırlatıp dağıtıyorlar, etrafa vuruyorlar falan.
İçlerindeki enerjiyi gerçek anlamda atamadıklarını düşünüyorum.
 
Bizimki genelde sıkıntıdan veya beni denemek için ya da sadece aklına geldiği için yapıyor. Dalgın ya da dikkatsiz değil pek. Atmak hoşuna gidiyor. Hayır oğlum atmaman lazım çünkü kırılabilir bir daha kullanamayiz vs sabırla anlatınca dinliyor, daha sonra aynı nesneyi yere attığında benim önceden söylediğim şeyleri tekrar ediyor bir daha kullanamayiz dimi diye
 
Ay evet tıpkı bu şekilde oluyor. Sanki bir yeri düzenli görmek istemiyor gibi. Hayir cok titiz tertipli, sürekli çocuğu uyaran dur yapma dağıtma diyen bir tip de değilim dağınıkliktan rahatsız olmam ama elbette bir sınırı var. Bıraksan tüm ev yerde. Kaç yaşında çocuklarınız? Daha ne kadar sabredicez ya
 
Kesinlikle öyle. Bir şeylerin yerinde olmasına karşılar.
9 çekmeceli oyuncak dolapları var, okuldan gelince ilk iş o çekmeceleri tek tek odanın ortasına döküp el yıkamaya gitmek.
O sırada da banyoya gidene kadar koridora üstlerinden çıkanlar fırlatılır.

5 ve 4 yaşındalar
Ben de titiz, tertipli bir insan değilim ama o yere fırlattıklarını toplatırım, toplamıyorlarsa bir sonraki isteklerine geçemezlet.
2,5 yaşından itibaren böyle kurallar koyduk, buna rağmen böyle.
Sürekli uyarı, sürekli öğretmece, fizikselden ziyade mental olarak her gün bir savaş hali.
Yorucu, bana kalırsa bu karakter özelliği ve yetişkin olup kendi hayatına karar verene kadar geçmeyecek gibi.
 

Benim ailem çok geç anne ve baba olmuşlar ve tek çocuğum inanılmaz düşkünlerdir bana. Buna rağmen çocukluğumda istediğim bir şeye hayır dedilerse bir kere biterdi bir daha mümkün değil yapmazlardı fakat kolay kolay hayır demez ellerinden geleni, mantıklı isteklerimi yaparlardı.

Mutlaka herkesin kendine göre kuralları vardır ve buna göre çocuklarını yetiştiriyordur çok haklısınız şimdi ki çocuklar farklı. Ben çevremden gördüğüm kadarıyla annelerin ve babaların davranışları yüzünden farklı olduğunu düşünüyorum ama bu tamamen benim düşüncem ve benim çevremden gördüğüm. Her dediği yapılan çocuklar, kızıp anında pişman olan anneler, çocuğuna laf söylenince bozulan aileler gibi gibi.

Bu arada yine benim düşüncem, şimdi ki çocukların algısı ve zekası bizim zamanımızdaki çocuklardan farklı ama iyi anlamda değil.

Umarım herkesin çocuğu mutlu ve sağlıklı bir çocukluk geçirir. Mutlaka bir yerde hepsi uslanacak
 
0-36 aylık dönemde bebek sayılıyorlar bilimsel açıdan. Bunlar benim görüşlerim değil, bilimsel gerçekler. Pedagoji eğitimi almış herkes size aynı şeyi söyleyecektir. Terbiyesi bozuk çocuk yetiştirmek şeklinde yorumlanacak bir durum yok. Konu hakkında bol bol okumanızı tavsiye ederim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…