- 22 Kasım 2010
- 11.125
- 19.577
- 498
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #1
Yok, belki bir iki kez ses yukseltmisizdir eşimle ama genelde bu konuda çok dikkatliyiz. Kapı çarpma, bir şey fırlatma vs gibi aşırı öfke reaksiyonlari görmedi hiç bizdenEvinizde sinir krizi vs geçirip şahit olduğu durumlar oldu mu hiç?
Çocuklar en ufak negatiflikten hemen etkileniyor.
Oyun oynuyor adı üstünde. Atmak, fırlatmak onun için oyun.2019 ocak doğumlu bir oğlum var. hep hareketli ve enerjisi bitmek bilmeyen bir çocuk oldu. evde çeşitli aktiviteler yapıp kaliteli zaman geçirmeye gayret ediyor, sık sık parka veya açık alanlara gezmeye götürüyoruz. yaklaşık bir aydır yarım gün kreşe gitmeye de başladı. ondan önce evde bir hafta anneanne bir hafta babaanne dönüşümlü bakıyordu. sorun şu ki oğlum her şeyden çok çabuk sıkılıyor ve eninde sonunda eline ne geçirirse fırlatmaya başlıyor. bir kaç kez cam şeyler kırıp tehlike atlattığı da oldu. evi ona göre düzenleyip elinin altında tehlike arz edecek şeyler bulundurmasak da bir şekilde fırlatacak şeyler buluyor. en basitinden yemeğini kendisi yiyor, bir süre sonra çatalını, kaşığını atıyor. hatta tabağındakileri yere boşaltıyor. tamamen oyunlaştırdı bu işi. her türlü tepkiyi denedim, uzun uzun neden atmaması gerektiğini de anlattım, attıklarını kendisine de toplattım, tepkisiz de kaldım, elimde olmadan kızgınlıkla tepki verdiğim hatta bağırdığım da oldu ama hiçbirinin etkisi olmadı. hatta artık fırlattıktan sonra "böyle yapmaman gerekirdi anne toplarken çok yoruluyor" diye benden önce söylüyor. kreşte de bir kaç kez arkadaşlarının legolarını vs fırlatmış ama çok az olmuş. öğretmen neden yapmaması gerektiğini anlatmış ve kesmiş. yani evdeki gibi sürekli tekrarlanan bir durum değil. bir şekilde çocuğun bu huyunu besliyoruz ama nasıl olduğunu ve ne yapmam gerektiğini hala çözemedim. hem bir çocuk psikoloğu hem de yetişkin psikoloğu şart gibi zira tırlatmak üzereyim ama benzer şeyler yaşayan anneler varsa da tecrübelerini dinlemek isterim. (not: oğlum kreş psikoloğunun gözlemlerine göre üstün zeka belirtileri gösteriyor, şu an gözlemdeyiz, yanlış bir şey de yapıp çocuğun gelişimini baltalamak istemiyorum)
0-36 ay süt bebeğine disiplin verilmez. Güvenli bağlanacak, sevgi dolu bir yuvaya ihtiyaç duyar bebek. Bu ihtiyaç bu aylarda karşılanmazsa ileride hem kendine hem çevresine güvensiz bir birey yetişirBazı annelerde ben şunu görüyorum ; evlatlarına ilk önce kızıp sonra gidip ‘annemmmm’ diye sarılıyorlar.
Kesinlikle otorite boşluğu olduğunu düşünüyorum. Yemeği dökmeye başladığı an önünden alın, ve tamam sen doydun diyin.
Bence kuralsızlık bunun baş sebebi.
Hımm. Ben böyle düşünmüyorum. Elbette güvenli bağlanma önemli ama hayır demek ve kuralların olması buna engel değil.0-36 ay süt bebeğine disiplin verilmez. Güvenli bağlanacak, sevgi dolu bir yuvaya ihtiyaç duyar bebek. Bu ihtiyaç bu aylarda karşılanmazsa ileride hem kendine hem çevresine güvensiz bir birey yetişir
İrade sahibi olmadan kural öğrenilmez. İdaresini kullanmayı bilmeyen bebeğe kural öğretmeye çalışmak gelişimini zedelerHımm. Ben böyle düşünmüyorum. Elbette güvenli bağlanma önemli ama hayır demek ve kuralların olması buna engel değil.
Öyle mi ? Sizi anneniz mesela kuralsız mı büyüttü? Ben gayet kurallarla büyüdüm ve aileme de özellikle anneme çok düşkünüm. Bence bu nesilin bebeklerinin sorunları HAYIR kelimesinin özgüvenlerine zarar vereceğini düşünen annelerinin olması.İrade sahibi olmadan kural öğrenilmez. İdaresini kullanmayı bilmeyen bebeğe kural öğretmeye çalışmak gelişimini zedeler
Benim oğlum da 2019 Ekim doğumlu. O da her şeyi fırlatıyor.2019 ocak doğumlu bir oğlum var. hep hareketli ve enerjisi bitmek bilmeyen bir çocuk oldu. evde çeşitli aktiviteler yapıp kaliteli zaman geçirmeye gayret ediyor, sık sık parka veya açık alanlara gezmeye götürüyoruz. yaklaşık bir aydır yarım gün kreşe gitmeye de başladı. ondan önce evde bir hafta anneanne bir hafta babaanne dönüşümlü bakıyordu. sorun şu ki oğlum her şeyden çok çabuk sıkılıyor ve eninde sonunda eline ne geçirirse fırlatmaya başlıyor. bir kaç kez cam şeyler kırıp tehlike atlattığı da oldu. evi ona göre düzenleyip elinin altında tehlike arz edecek şeyler bulundurmasak da bir şekilde fırlatacak şeyler buluyor. en basitinden yemeğini kendisi yiyor, bir süre sonra çatalını, kaşığını atıyor. hatta tabağındakileri yere boşaltıyor. tamamen oyunlaştırdı bu işi. her türlü tepkiyi denedim, uzun uzun neden atmaması gerektiğini de anlattım, attıklarını kendisine de toplattım, tepkisiz de kaldım, elimde olmadan kızgınlıkla tepki verdiğim hatta bağırdığım da oldu ama hiçbirinin etkisi olmadı. hatta artık fırlattıktan sonra "böyle yapmaman gerekirdi anne toplarken çok yoruluyor" diye benden önce söylüyor. kreşte de bir kaç kez arkadaşlarının legolarını vs fırlatmış ama çok az olmuş. öğretmen neden yapmaması gerektiğini anlatmış ve kesmiş. yani evdeki gibi sürekli tekrarlanan bir durum değil. bir şekilde çocuğun bu huyunu besliyoruz ama nasıl olduğunu ve ne yapmam gerektiğini hala çözemedim. hem bir çocuk psikoloğu hem de yetişkin psikoloğu şart gibi zira tırlatmak üzereyim ama benzer şeyler yaşayan anneler varsa da tecrübelerini dinlemek isterim. (not: oğlum kreş psikoloğunun gözlemlerine göre üstün zeka belirtileri gösteriyor, şu an gözlemdeyiz, yanlış bir şey de yapıp çocuğun gelişimini baltalamak istemiyorum)
Böyle düşünmüyorum. Bunlar kanıtlanmış bilimsel bilgiler. 0-36 ayınızı hatırladığınızı sanmıyorum.Öyle mi ? Sizi anneniz mesela kuralsız mı büyüttü? Ben gayet kurallarla büyüdüm ve aileme de özellikle anneme çok düşkünüm. Bence bu nesilin bebeklerinin sorunları HAYIR kelimesinin özgüvenlerine zarar vereceğini düşünen annelerinin olması.
Aha burada bahsedilen de benimAha benim çocukların cinsinden
Okuyunca istemsiz güldüm kusura bakmayın.
Biz çözemedik, attığı eşyalarla burnum kanadığı, kafamızın gözümüzün şiştiği ya da kendine veya kardeşine zarar verdikleri de oldu ama kendini yeterli ifade edemedikleri için hırçınlaştıklarını, bazen de bile isteye dikkat çekmek arına sırf yaramazlık olsun diye yaptıklarını biliyorum.
Ben çözemedim, okulda yok bu saldırgan tavırlar evde var ve ev güvenli özgür alan olduğu için devam ettiklerini düşünüyorum.
Yoo, ben çok net hatırlıyorum.Böyle düşünmüyorum. Bunlar kanıtlanmış bilimsel bilgiler. 0-36 ayınızı hatırladığınızı sanmıyorum.
Demek ki neymiş, can çıkar huy çıkmazmışAha burada bahsedilen de benim
0-36 ay süt bebeğine disiplin verilmez. Güvenli bağlanacak, sevgi dolu bir yuvaya ihtiyaç duyar bebek. Bu ihtiyaç bu aylarda karşılanmazsa ileride hem kendine hem çevresine güvensiz bir birey yetişir
Kuralsız değiliz, yaptıklarının bir sonucu olduğunu görmesini sağlıyorum çoğunlukla. Attigi oyuncakları geri vermiyorum oynayamıyor. Bunu da anlasin diye söylüyorum. Ancak gene de devam ediyor. Başka şeyleri atıyor sonra. Tabii sürekli benle değil, anneanne ve babaanne yaklaşımları daha farklı. Asıl sorunumuz bu belki deBazı annelerde ben şunu görüyorum ; evlatlarına ilk önce kızıp sonra gidip ‘annemmmm’ diye sarılıyorlar.
Kesinlikle otorite boşluğu olduğunu düşünüyorum. Yemeği dökmeye başladığı an önünden alın, ve tamam sen doydun diyin.
Bence kuralsızlık bunun baş sebebi.
Çok sık yapıyor ama eline geçirdiğini atıyor normal bir atma değilOyun oynuyor adı üstünde. Atmak, fırlatmak onun için oyun.
Bir de çabuk sıkıldığından bahsetmişsiniz. 36 aya kadar normal. 36 aydan sonra birkaç dakika oyunlara odaklanır.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?