- 13 Eylül 2019
- 510
- 489
- 33
- 38
- Konu Sahibi kumru00115599
-
- #21
tabi bazen vicdan azabı da oluyor, işten çıkıp hemen parka götürüyorum eve geliyoruz oyunlar oynuyorum. hani zaten gün içinde beni görmüyor doysun bana istiyorum. ama işten çıkayım pozisyonum yok memurum çünkü. emekli olana kadar da çalışacağım için benim çalışıyor olmama alışması lazım.Özel değilse neden çalışmıyor sanki siz çocuğunuza karşı vicdan azabı çekiyorsunuz gibi hissettim fazla vakit geçiremiyorsunuz diye bı sure baba çalışsa siz baksanız olmazmi.zaten 8 ay baba bakmis
Anladım güle güle büyütün çocuğunuzutabi bazen vicdan azabı da oluyor, işten çıkıp hemen parka götürüyorum eve geliyoruz oyunlar oynuyorum. hani zaten gün içinde beni görmüyor doysun bana istiyorum. ama işten çıkayım pozisyonum yok memurum çünkü. emekli olana kadar da çalışacağım için benim çalışıyor olmama alışması lazım.
babası bir işin sonucunu bekliyor biraz daha mecburen o bakacak. sonra da kreş düşüneceğiz.
dışı seni içi beni yakar hesabıKonudan bağımsız ama çalışmayıp çocuğa bakan koca love ❤
Çalışmayıp çalışıyormuş gibi yapan ve eşinin hem çalışıp hem çocuğa bakmasını isteyen koca
E büyümüş artık gönder kreşe ben yazdırcam bu hafta 3 yaşında benimki. Hem günler düzene girecek hem çocuğun huyları inşallah. İlk çocukta öyle olmuştu çünkü ordan biliyorum.dışı seni içi beni yakar hesabı
vallahi bana kalsa bugün koşup yazdıracağım eşim mesafeli duruyor. sizin adınıza sevindim amaE büyümüş artık gönder kreşe ben yazdırcam bu hafta 3 yaşında benimki. Hem günler düzene girecek hem çocuğun huyları inşallah. İlk çocukta öyle olmuştu çünkü ordan biliyorum.
O yaşlarda normal bence birde ise birakip gittiginiz icin birakip gidersiniz diye kaygi problemi yasiyordur. Benim iki cocugumda beni tinlamiyordu ne benim ne eşimin arkasindan aglamiyordu benimde bu tuhafima giderdimerhaba arkadaşlar
3,5 yaşında bir oğlum var. çalışan bir anneyim.
oğluma 8 aylıktan beri babası bakıyor.
biraz büyümeye başladığında anne işe gidecek geri gelecek diyerek evden çıkıyordum. ağlamalar bağırmalar derken şimdi düzeldi bu durum çok şükür. evim yakın öğle arası da eve gidiyorum görüyoruz birbirimizi. evden çıkarken el sallıyor öpüyor o konuyu aştık büyük çoğunlukla.
sitemizin parkında genelde hep oynadığı arkadaşları tanıdığı çocuklar olduğu için benden ayrı zaman geçirmeye alışsın istiyorum kenara geçip oturuyorum. bazen hep sende gel anne şuraya gidelim diyor bazen arkadaşlarıyla bisiklet sürüyor oyun oynuyor beni pek aramıyor (bir tane çok sevdiği arkadaşı var dikkat ettim o yanındaysa beni aramıyor pek) (tabi benim hep gözüm üzerinde)
hafta sonu oyun parkına götürdük. çocuklar oyun oynuyor anne babalar yarım camdan çocukları izliyor tabureye oturup bilirsiniz. ben oturacağım buraya seni izleyeceğim diyorum ağladı sende gel diye. neyse girdim oturduğum yerden farklı bir yere geçtim bir an beni göremedi sanırım ağlamaya başladı. (tabi böyle temkinli olması iyi)
benim korktuğum şey bana bağımlı mı acaba çocuğum? yoksa bu yaşlarda normal mi? erkek çocuğu anneye düşkün olur derler yoksa öyle bir durum mu?
eşimin ailesinden de benim ailemden de farklı bir şehirdeyiz onu da ekleyeyim. hep beni ve babasını görüyor.
ne demek bağımlı olsa ne olur kendine güveni olsun istiyorum çocuğumun
Tamamne demek bağımlı olsa ne olur kendine güveni olsun istiyorum çocuğumun
13 aylık yazacaktım yanlış yazmisim13 yaşında ve hep sizi mi istiyor yanında ?
13 aylık yazacaktım yanlış yazmisim
evet beni orada görünce dönüp oyununa devam ediyorGüvenli baglanmayla ilgili kitaplar okuyabilirsiniz.
Mesela oyun alanına gittiniz ben burdayım dediğinizde dönüp arkasını baktıgında,sizi görebileceği yerlere oturun.
Eger görüp oıyuna devam ediyorsa güvenli baglanma saglanmıstır diyor okudugum kitaplar.
Tabiki 3,5 yasında cocuk annesini ister yanında bence bagımlılık söz konusu değil brda.
Mesela yüzyıllardır cocuklara yaptııgımız ceee oyunu güvenli baglanmayı tetikleyen biseymis ben cok sasırmıstım okuyunca:)
Bide bebek dogdugundan itibaren beslerken vs göz teması.
Bol bol sarılmak.
Bunlara dikkat edildiği sürece size tabiki baglı olacak ,annesisiniz onun.
teşekkür ederim uzun uzun yazmış açıklamışsınız.Sadece karakter olarak çekingen biridir , ortama biraz yavaş uyum sağlıyordur belki. Benim düşüncem öyle olduğu yönünde benim kızımda öyle çünkü.
Sadece sizi yanında istediği yer ve durumların ortak özelliği var mı bakabilirsiniz, mesela hep hareketli şeyler varken mesela park, ya da merdiven gibi. Veya dokunalacak farklı bir yüzey varken. Yani belki onu rahatsız eden bir şey var ve o zaman mı sizi mi istiyor yanında. Duyu bütünleme sıkıntıları olabiliyor bazen , ebru sidar ın duyulmak istiyorum kitabını okumanızı öneririm.çünkü büyük çoğunlumuzda bu tarz hassasiyetler var büyüdükçe tolere ediyor ya da o alandan uzaklaşıyoruz mesela. Yemek yemeyen ya da hep aynı tür yemek yiyen çocuklarda da duyusal hassasiyet olabiliyormuş.
Bir de m bazı yerlerde örneğin o dediğiniz kapalı alandan sizden başka anne yoktur muhtemelen, burası sadece çocuklar için ben giremem, istersen önce burdan izleyelim içeriyi sonra sen girmek istediğinde söyle sen girersin ben de buradan sana bakarım gibi. İlk seferde hiç girmek istemeyebilir olsun siz vazgeçmeyin tabi. Dediğim gibi hani bu böyle bazı kapalı alanlar için , ya da böyle bazı oyunlarda ufak ufak olabilir yoksa ihtiyaç hissettiğiniz yanında olun tabi..mesela normal parkta da kızım beni yanında ister ben dururum bi yarım saat sonra o alıştıkça ben bir kaç adım geriye çekilir göreceği yerde dururum.
Bence içiniz rahat olsun bu yaş grupları için normal bence bir de lütfen çalışıyorum diye vicdan yapmayın , vicdanlık bir durum yok ki normal.
Bri de bu yıl anaokulana başlatsanız bence çok iyi olur, bir çok uzman 36 aydan sonra öneriyor. Devlete bağlı bağımsız anaokulları oluyor onlar 36 ayını doldurmuş çocukları alıyor ve özel anaokulları kreşler gibi değil ücretleri
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?