Kolik annesi ne demektir, ancak yaşayan anlar. Benim oğlum da sizin gibiydi. Doğduğu gün ağlamaya başladı ve yan odalardan evladınız hasta mı doğdu diye sormaya geldi insanlar. Halbuki hiçbir şeyi yoktu. Biz de sizin gibi kaç kere acile gittik. Doymuyor dendi, alerjisi olabilir dendi. Hiçbiri çıkmadı. Sadece kolikti. Anne olmayı çok istemiştim ve ben de sizin gibi tedaviyle anne olmuştum. Ama doğduktan sonra her şey kabusa dönmüştü. Onu sevemiyordum bile çünkü sadece ağlıyordu. Sürekli, her an.. Üzerine bir de insanlar sabırlı ol, anneliği ne sanmıştın diye beni iyice dibe sürüklüyordu. Bir gün oturup doğurduğuma pişmanım diye deli gibi ağlamıştım zira depresyona giriyordum. Kendimi yetersiz ve anneliğe yetkin olmayan biri gibi hissediyordum. Oğlum şimdi 5 yaşında ve annelik bu hayatta başıma gelen en güzel şey..
Bu günler geçecek. Hepsi bitecek. Anı yaşarken insana sonsuza dek sürecek gibi geliyor ama dönüp arkanıza baktığınızda ne çabuk geçmiş diyorsunuz. Benim oğlumun durumu 2,5 ay sürdü.
Dirayetli olmaya çalışın. Sizin stres düzeyiniz arttıkça onun krizleri çoğalacak. Bu aslında kolik annelerinin içine düştüğü en büyük açmaz. Yardım isteyebileceğiniz birileri varsa kesinlikle yardım alın. Maddi imkan varsa yardımcı tutun hatta karşılayabildiğiniz kadar. Ona anne karnı sesleri açın. İnternette white noise diye bulabilirsiniz. Sling edinin. Kurutma makinesi, süpürge, aspiratör bir ölçüde onu rahatlatacaktır. Arabada susardı benim oğlum mesela, uyurdu. İnternetten kolik bebeklere masaj yöntemlerini araştırabilir ve uygulayabilirsiniz. Karnını kolunuza bastırarak onu havada hafif sallayabileceğiniz bir takım tutma yöntemleri var. Araştırıp uygulayın mutlaka. Eşinizle yükünüzü paylaşmaya çalışın ve arada kendinize beş dakika da olsa zaman ayırın. Ben duş süremi uzatırdım on saniye de olsa sessizlik için. Acı elma yağı, bebekler için sıcak su torbası, bazı gaz ilaçları, Almanya'dan gelen bir krem (özelden dilerseniz adını yazarım), kundak işe yarayabilir.
Ama en önemlisi sizsiniz. Hangi dehşet ve bazen kendinizi sorgulatacak düşüncelere kapılmış olabileceğinizi biliyorum. Hepsini yaşadım. Ama inanın geçiyor, vallahi geçiyor. Sonra anneliğin tüm güzellikleri başlıyor. Onun kokusu en güzel koku oluyor, içine çekmeden uyuyamaz oluyorsun.
