kızlar öncelikle herkese kolay doğum diliyorum.ben 20'sinde oğlumu kucağıma aldım.kilosu 3480 boyu da 50 cm.
normal doğumdan çok korktuğum için 20'sine gün vermişti doktor.bebişim sabahı bekleyemeden gece 3^te suyunu patlattı.altıma yapıyorum sandım önce ama bu çok başka bişeydi hemen eşimi uyandırdım ve eltimi çağırmasını istedim.beni apar topar duşa soktular..hemen doktoru aradık doğum başladı hastaneye gidin sabah ben gelicem dedi.nst ye bağlayacaklar seni dedi ama ben normal doğuramam diye ağlayıp duruyorum tabi.biraz evde kaldık eşim beni sakinleştirdi.saat 5'te hastanedeydik.hemen açılmama baktılar 2 cm idi.adet sancısına benzer sancılarım vardı ama hiç de dayanılmayacak gibi değildi.hemen beni yukarıya sancı odasına götürdüler eşimden ayrılmak bana çok zor geldi.asansöre bindirdikleri zaman ağlamaya başladım.kendimi çok yalnız ve güçsüz hissettim.bir de bi daha doğum evine adımımı atacağımı sanmıyorum.ebeler insanın yüzüne dahi bakmıyor ve kötü davranıyorlar.oradaki kadınları görünce panik oldum ne yapacağımı bilemedim.hasta bakıcı lavman yaptı ve dolaşmamı söyledi.yatacak yer bile göstermediler .inanın tuvalette bi bayanla oturduk sohbet ettik.sizi etkilemek istemem bu buradaki hastane için geçerli.sonra bi hasta bakıcı acıdı halime de sen nasıl olsa sezeryan olacaksın bu tarafa yat dedi ama ebelerden bi tanesi hemen beni oradan kaldırıp sancı odasına yatırdı.nst ye bağladılar.doktorum gelene kadar da kaldırmadılar. 7.50'de doktorum geldi.hazırlanmam falan derken 8.54'te sezeryan ile oğlum dünyaya geldi.sezeryana gelince kızlar o da hiç kolay değil.ben genel anestezi aldım ama uyanmam çok kolay oldu.hiç midem de bulanmadı.uyanınca ameliyat yerimin çok ağırdığını hissettim anında bi ağrı kesici yaptılar.ilk gün hep serum verildi ve ağrı kesiciler yapıldı.ikinci günü sabahı kalktım ilk kalkış biraz zor oluyor ama insan o anda güçlü hissediyor kendini.ondan sonraki yürüyüşler daha kolay.ama mutlaka dolaşın kızlar çok önemli.gözlerimi açtığımda oğlumu sordum onu görünce ağlamaya başladım.inanılmaz bir duygu bu tarifi yok.şu anki en büyük problemim göğüslerim.çok acıyor ve bir tanesi kanıyor.mecburen ara ara mama takviyesi yapıyoruz.göğüs uçları da fayda etmiyor.şimdi oğluşuma bakıp gözlerim dolu bir şekilde dolanıyorum.tüm iyi dilekleriniz için teşekkür ederim.darısı sizin başınıza.
normal doğumdan çok korktuğum için 20'sine gün vermişti doktor.bebişim sabahı bekleyemeden gece 3^te suyunu patlattı.altıma yapıyorum sandım önce ama bu çok başka bişeydi hemen eşimi uyandırdım ve eltimi çağırmasını istedim.beni apar topar duşa soktular..hemen doktoru aradık doğum başladı hastaneye gidin sabah ben gelicem dedi.nst ye bağlayacaklar seni dedi ama ben normal doğuramam diye ağlayıp duruyorum tabi.biraz evde kaldık eşim beni sakinleştirdi.saat 5'te hastanedeydik.hemen açılmama baktılar 2 cm idi.adet sancısına benzer sancılarım vardı ama hiç de dayanılmayacak gibi değildi.hemen beni yukarıya sancı odasına götürdüler eşimden ayrılmak bana çok zor geldi.asansöre bindirdikleri zaman ağlamaya başladım.kendimi çok yalnız ve güçsüz hissettim.bir de bi daha doğum evine adımımı atacağımı sanmıyorum.ebeler insanın yüzüne dahi bakmıyor ve kötü davranıyorlar.oradaki kadınları görünce panik oldum ne yapacağımı bilemedim.hasta bakıcı lavman yaptı ve dolaşmamı söyledi.yatacak yer bile göstermediler .inanın tuvalette bi bayanla oturduk sohbet ettik.sizi etkilemek istemem bu buradaki hastane için geçerli.sonra bi hasta bakıcı acıdı halime de sen nasıl olsa sezeryan olacaksın bu tarafa yat dedi ama ebelerden bi tanesi hemen beni oradan kaldırıp sancı odasına yatırdı.nst ye bağladılar.doktorum gelene kadar da kaldırmadılar. 7.50'de doktorum geldi.hazırlanmam falan derken 8.54'te sezeryan ile oğlum dünyaya geldi.sezeryana gelince kızlar o da hiç kolay değil.ben genel anestezi aldım ama uyanmam çok kolay oldu.hiç midem de bulanmadı.uyanınca ameliyat yerimin çok ağırdığını hissettim anında bi ağrı kesici yaptılar.ilk gün hep serum verildi ve ağrı kesiciler yapıldı.ikinci günü sabahı kalktım ilk kalkış biraz zor oluyor ama insan o anda güçlü hissediyor kendini.ondan sonraki yürüyüşler daha kolay.ama mutlaka dolaşın kızlar çok önemli.gözlerimi açtığımda oğlumu sordum onu görünce ağlamaya başladım.inanılmaz bir duygu bu tarifi yok.şu anki en büyük problemim göğüslerim.çok acıyor ve bir tanesi kanıyor.mecburen ara ara mama takviyesi yapıyoruz.göğüs uçları da fayda etmiyor.şimdi oğluşuma bakıp gözlerim dolu bir şekilde dolanıyorum.tüm iyi dilekleriniz için teşekkür ederim.darısı sizin başınıza.
Son düzenleme: