oğlum 9 aylık oldu eşim hala bana çok uzak :(

naznazefefe · 8 Nisan 2011

arkadaşlar eşimden ayrılmadan önce ki son gece gercekten evliliğimizin dönüm noktasıydı. hem uzun uzun konuşma fırsatımız oldu hemde onu piskoloğa gitmeye ikna ettim. dün gitti bakalım dönüşümde inşallah herşey daha güzel olur. diğer konuyu da hallettik :) anladım ki laviusc un dediği gibi hersey karşılıklı oluyo, benimde onun hareketlerinde yanlış yorumladığım çok şey olmuş. bende doğum sonrası çok sağlık problemleri yaşadım eşim hep ondan korkmuş (rahmimde iltihaplanma olmuştu birkaç kez ) birde ben kilo aldıkça daha babannemsi giyinmeye başlamışım gercekten farketmeden son gece yol heyecanı ile koştururken askılı gecelikle çıkmışım eşimin karşısına onun tavrını gördükten sonra anladım. şuan herşey yolunda çok şükür.

rafflesia_zamani · 8 Nisan 2011

naznazefefe .!.:
arkadaşlar eşimden ayrılmadan önce ki son gece gercekten evliliğimizin dönüm noktasıydı. hem uzun uzun konuşma fırsatımız oldu hemde onu piskoloğa gitmeye ikna ettim. dün gitti bakalım dönüşümde inşallah herşey daha güzel olur. diğer konuyu da hallettik :) anladım ki laviusc un dediği gibi hersey karşılıklı oluyo, benimde onun hareketlerinde yanlış yorumladığım çok şey olmuş. bende doğum sonrası çok sağlık problemleri yaşadım eşim hep ondan korkmuş (rahmimde iltihaplanma olmuştu birkaç kez ) birde ben kilo aldıkça daha babannemsi giyinmeye başlamışım gercekten farketmeden son gece yol heyecanı ile koştururken askılı gecelikle çıkmışım eşimin karşısına onun tavrını gördükten sonra anladım. şuan herşey yolunda çok şükür.

senin adına simdi çok sevindim insallah hersey yolun girmiştir yani siz boşanmanın eşiğinden mi döndünüz

naznazefefe · 9 Nisan 2011

yok hayir boşanmak için toplamiyordum bavullarimi, konun başinda yazmiştim diye atlamişim yazarken bu ayrintiyi. Ailemin yanina geliyorum diye hazırlaniyordum. Şimdi ben ailemin yanindayim eşimden uzaktayim yani. Son geceden sonra uzak kalmayi pek istemezdim gerci :) :69:

sevdamsevda · 18 Nisan 2011

naznazefefe .!.:
kendimle bile yüzleşemedim bu konuyu sizinle paylaşana kadar, kadınlık gururuma yediremedim ama dedim ki paylaşırsam konuşa konuşa daha kolay atlatabilirim. dediklerinizi yapmaya yavaş yavaş başladım aslında gecen ay kuaföre gittim saçımda değişiklik yaptım. diyete de tekarar başladım ama bu sefer eşime söylemedim bile çünkü daha önce her hafta beni akupunktura götürürken sen başaramıyacan iradesizsin diyip moralimi bozuyordu . şimdi farketmesede 3 kilo verdim bi 10 kilo versem kendimi toparlarım gibi geliyo . bu konu çok mu önemli bilemiyorum ama bi kadın olarak etkileniyorum. dışardan gören kimse inanamaz bizim böyle sorun yaşadığımıza. aslında eşim iyi biri ama neden böyle olduk bilemiyorum. bende gayet neşeli güler yüzlü biriyim bazen şaşıyorum kendime herşeyi içime atmayı nasıl başarıyorum diye. en çok eşimle evlenmeden önce beni öpebilmek için yaptığı çabalarını o hallarini özledim .

ayrı odalarda yatmayın demişiniz , bende ilk zamanlar beşiği yanımıza aldım ama bebeğim öyle çok ağlıyo uyanıyo ki her gece yarısı ışığı yaktın kapatmadın, mama yapmaya gittin gelmedin kavgası eder olmuştuk her sabah küs ve kızgın ayrılıyorduk o daha da yıpratıyordu beni.

tatlım doğum sonrası hemen hemen çoğu kadın bu sorunları yaşar.sen sıkma canını fiziksel değişiklikler zamanla düzelir,yeterki isteyelim.ben de bunları yaşadım ve zamanla geçti gitdi.önce kendine güven ve kendini sev.kendine güvenin gelince herşeyi aşacağına inanıyorum.eşin mutlaka seni severek evlendi,hem iyi bir insan diyorsun onun da hayatı değişti her ne kadar bizim kadar şeyler yaşamasalar da erkekler daha çok zorlanıyorlar değişen yaşamlar karşısında.umarım sorunlarını kısa zamanda aşarsın,aşacağına inanıyorum ben.sorunlar hiç bitmiyor maalesef yeterki aranızdaki sevgi bitmesin..ne olursa olsun bebekler zamanımızı ve enerjimizi çok aldıklarından sinirlerimiz yıpranıyor.zamanla bunlar geçecek.ben deneyimliyim inan bana düzelecek. :1:

minikoglusum · 18 Nisan 2011

mrblar aynı dert bende de var .evlendikten 1.5 sene sonra br oğlumuz oldu .cok zor bi hamilelik gecirdim .gerçi bebeğim beni hiç üzmedi bnm ki psikolojık.ben 2 aylık hamileyken annemi kaybettim .anneciğim 2 sene haastalık cektı.bnm annemden ve babamdan başka kimsem yok .daha doğrusu ben gerçek ailemle büyümedim (kardeşim ablam falanda yok)bu olay bana cok zor geldı bebeğim 2 aylık 3.ayımıza gircez ama ben hep ağliyorum bir trlü düzelemedim.bide beni bi zamanlar cok seven eşimin ilgiziliğide eklenince durum daaha kötü oluyor hep geç geliyor geldiğinde de hep kavga .bunalımdayım ç.ok kilo aldım evlilik ve hamilelik toplamda 40 kilo 100geçtim ü ama eşimin ilgisizliğinden cok annemin ölmesi beni mahvetti.şimdi diyceksiniz biliyorum ne güzel bir oğlun olmuş .ama olmuyor kendimi çok yalnız hissediyorum

sevdamsevda · 19 Nisan 2011

minikoglusum .!.:
mrblar aynı dert bende de var .evlendikten 1.5 sene sonra br oğlumuz oldu .cok zor bi hamilelik gecirdim .gerçi bebeğim beni hiç üzmedi bnm ki psikolojık.ben 2 aylık hamileyken annemi kaybettim .anneciğim 2 sene haastalık cektı.bnm annemden ve babamdan başka kimsem yok .daha doğrusu ben gerçek ailemle büyümedim (kardeşim ablam falanda yok)bu olay bana cok zor geldı bebeğim 2 aylık 3.ayımıza gircez ama ben hep ağliyorum bir trlü düzelemedim.bide beni bi zamanlar cok seven eşimin ilgiziliğide eklenince durum daaha kötü oluyor hep geç geliyor geldiğinde de hep kavga .bunalımdayım ç.ok kilo aldım evlilik ve hamilelik toplamda 40 kilo 100geçtim ü ama eşimin ilgisizliğinden cok annemin ölmesi beni mahvetti.şimdi diyceksiniz biliyorum ne güzel bir oğlun olmuş .ama olmuyor kendimi çok yalnız hissediyorum

tatlım çok üzüldüm durumuna ama üzülmek derman olmaz ki.anneciğine Allah rahmet eğlesin,çok zor tabi buna alışmak.Allah sabırlar versin.amaaa yaşam devam ediyor.minik oğlunu sorunlu mutsuz bir ortamda büyütüp ona da böyle bir yaşam sunmayı istemezsin değil mi?o yüzden hemen toparlan şükret ki bebeğin yanında .eşinle de zamanla kendi psikolojin düzelince eskisi gibi hatta daha da mutlu günlere erişeceksiniz.buna kendin inanırsan gerisi gelir.ama bir dr a gitme imkanın varsa hemen gitmelisin.inan bana gittiğin ilk saatden sonra değişime başlamış olucaksın.hayatı kendine ızdırap dolu bir hale getirme.kilo da stresdendir,zamanla eski formuna kavuşursun.yeterki iste.ben hemcinsin olarak bunu başaracağına inanıyorum canım.

yorumsu · 8 Şubat 2012

eşiniz sizi seviyordur bence sadece oda sizin gibi zor bi süreçten geçiyor bunu kabul etmemk gerekiyor..bende sizin gibiyim kilo sorunum falan yok ama aynı şeyleri yaşıyoruz eski günleri özlüyorum şimdi bir birimize dokunmadan aylar geçiyor bebekle uğraşmaktan bile zor bu düşünceler çok iyi bilirim.sabretmeliyiz zor olsada bebeğiimz için.

Merekila · 14 Şubat 2012

burda anlatma cesaretine hayran kaldım doğrusu.Ama seni kendi yerime koydum gerçekten zor bir durum bi bayan olarak ve yeni anne olupta psikolojinin gelgitler yaşadığı dönemde kötü olmuş.Ama herşeyin düzelmesine sevindim.
Eşim bana bir gün parmağının ucuyla dahi dokunmasa deliririm galiba..

oğlum 9 aylık oldu eşim hala bana çok uzak :(

Ayrıntılı Düzenleme

naznazefefe

Aktif Üye

rafflesia_zamani

Nirvana

naznazefefe

Aktif Üye

sevdamsevda

Aktif Üye

minikoglusum

Aktif Üye

sevdamsevda

Aktif Üye

yorumsu

Aktif Üye

Merekila

4 BEDEN tek RUH olduk :))

Benzer Konular