3 yaş çocuğun anne babadan bağımsız bir birey olduğunu fark etmeye başladığı yaştır. Bir yandan sizden bağımsız özgür bir birey olduğunu, size sormadan kararlar alabileceğini, ona müdahale etme hakkınız olmadığını kanıtlamaya çalışıyor fakat diğer yandan da sizden bagimsizlasma fikri onu korkutuyor. Bu yüzden bir yandan asi, diğer yandan ayrılma kaygısı yaşadığı için hırçın ve size daha çok düşkün. Buna da 3 yaş sendromu diyebilirsiniz, gözünüz aydın
Çocuğa yemek yeme gibi konularda kendi karar alması için daha çok fırsat verin. Tabi sen kendin de yapabilirsin, evet sen kendin karar verebilirsin, anladım öyle istiyorsan sorun yok gibi bağımsızlığını tanıyorum mesajları verin ara sıra. Parka çıkacaksınız diyelim, alıp kendi bildiğiniz parka götürmeyin, evde sohbet başlatın. Parka gitsek mı bugün karar veremedim deyin mesela. Gidelim diyecektir, karar bildirmek hoşuna gider. Hangi parka gitsek suradakine mı böyle böyle olana mı gibi parkı anlayacağı şekilde tarif edip seçenek sunun. O seçenekleri sizin sectiginizi farketmez, parkı seçme şansını ona verdiğiniz için kararı tek başına verdiğini zanneder ve bu da çok hoşuna gider. Evde sık sık hadi onu yap, hadi bunu ye, ellerini yıkamamiz gerek gibi emir bildiren cümleler kullanmayın. Biraz oyuna çevirip biraz komik hareket edip şu ellerime bak yağ içinde kaldı hadi sabunla bir kurtulalım şu kirlerimizden diyerek götürün el yıkamaya. Ve sabırlı olun, siz hircinlastikca o da hircinlasacak. Sadece kendine güvenen bağımsız bir birey olmayı deniyor ve bu süreçte onu sevmeye devam edeceginizden emin olmaya ihtiyacı var.