yaa benim oğlum ben yanından ayrılınca neden ağlamıyor ki?
ben ne zaman mutfağa yada wc gitmek için yanından ayrılsam çıt çıkartmıyor kafamı bir uzatıyorum koltukta sıralıyor yada mutfağın önünden tırıs tırıs emekleyerek geçiyor . bakıyorum arka odalardan birine giriyor. peşinden gidiyorum ayağa kalkıp kafa üstü düşmesin diye yanlardan tutmaya çalışıyorum elimi itityor vuruyor resmen beni bırak diye.
kayınvalideme gidiyoruz ayda 1 görmesine rağmen bir cilveler kahkahalar boynuna atlamalar falan iyice sinir oluyorum o zaman.
haftasonları bazen 3-4 saatliğine babasıyla yanlız bırakıyorum. arkadaşlarımla çıkıyorum içim rahat etmiyor arıyorum ağladımı yemeğini yedi mi falan diye arkadan bizimkinin zevk çığlıkları geliyor. araları süper zaten sabah uyanık olduğu zaman babasının peşinden deli gibi ağlıyor
dedim ya beni hiç aramıyor ben onun içinyemeğiydi oyunuydu eğlencesiydi gezmesiydi herşeyi için çıldırırken herşeyimi bırakmış evde otururken böyle yapmasına üzülüyorum. ama sevmiyor mu ileride sevmeyecek mi diyorum bazen
seviyordur dimi:çok üzgünüm: