ocuk istiyorum ama...

porttakal .!.:

günaydınlaarrr, mutluuu sağlıklı günler hanımlaaarrr....

topiği böyle hareketli ve cıvıl cıvıl görmek acayip bi enerci kaynağı valla.. sanırım ilk zamanlarda beni bu topiğe bağlayan da bu enerci ve içinizdeki samimiyetti. hatta bütün sayfaları okuyup konuya vakıf olmaya çalışırken sena anneciğin uğurlu listesine yetişemediğime çok üzülmüş kendi kendimi doruk paşa doğduğu halde o listeye eklemiştim. hamilelerin üzerinde acayip bi manevi güç olduğuna inanıyorum ve burada ki bereketi de buna bağlıyorum inşallah artarak devam eder.... :CüvCüv:

valla hepimizin hayatı o kadar hızlı ilerliyor ki yetişmek mümkün değil anacım. taze hamişler olarak yaza koca göbüşlerimizle dolanıyor olacağız ortalıkta ve inanıyorum hande de bize katılacak..

pelincim ben negatif düşüncenin negatif olayları çektiğine çok inanıyorum ve senin gibi ilk dönemlerde ara sıra aklım olumsuzluklara takılsa da kendimi bi anda silkip kurtarmaya uğraşıyordum. ilk gaz sancısı ve kasık ağrısını hissettiğim anda -benim hesaplamalarıma göre daha yumurtlama günü olmasına rağmen- ben hamile olduğuma öyle inandırmıştım ki kendimi sevgili fasulyem -o kadar olmuştur şimdik :ecrin_bebek: - de aceleci çıktı ve annesine reglden bi hafta önce müjdeyi verdi.. o gündür elimi karnıma koyup anne bebik konuşuyoruz.. duymasa bile hissediyordur ve o sevginin gücüyle bana tutunmaya devam edecek inş.

ayy nerelerden neler anlattım. bugün malum buralarda hava bulutlu ya benim çenemden yağmaya başladı. neyse annecikler ve anne adayları.. bendeniz kaçar..

huzurla kalın inş. opuyorumnanaktan

sena annecik bloğun adresini bende istiyorum ona göre yerimseniben

Genişletmek için tıkla...

suur .!.:

porttakalcim selam opuyorumnanaktan
ben sana birsey soracagim, yumurtlama döneminde mi gaz ve kasik agrisi oluyor :uhm:ben biraz cahilim bu konuda...:bbo: ayni ilk hamileligimdeki gibi hafif gaz (özellikle birsey yediysem daha fazla), hafif hafif kasik agrisi ve sag legen kemigimin altinda batma var...3 gündür böyle..su an ben yumurtluyor olabilirim yani öyle mi?
hamile kalmadan önce, regl olacagimla ilgili hicbir belirti yasamazdim...bu ay kürtajdan sonraki ikinci reglim olacak ki umarim olmam )) bir garip ...

Genişletmek için tıkla...

suur .!.:

porttakalcim selam opuyorumnanaktan
ben sana birsey soracagim, yumurtlama döneminde mi gaz ve kasik agrisi oluyor :uhm:ben biraz cahilim bu konuda...:bbo: ayni ilk hamileligimdeki gibi hafif gaz (özellikle birsey yediysem daha fazla), hafif hafif kasik agrisi ve sag legen kemigimin altinda batma var...3 gündür böyle..su an ben yumurtluyor olabilirim yani öyle mi?
hamile kalmadan önce, regl olacagimla ilgili hicbir belirti yasamazdim...bu ay kürtajdan sonraki ikinci reglim olacak ki umarim olmam )) bir garip ...

Genişletmek için tıkla...

canım benden de sana kucak dolusu selamlar.. opuyorumnanaktan

şimdi benim hamile kaldığım ayki durum biraz karışık oldu. prolaktin yüksekliği nedeniyle önceki ay ilaç kullanmış ve korunmuştum. çalışmaları yaptığımız ayda ben yumurtlama günü hesaplamalarına göre ay başı gibi sıkı çalışmamız gerektiğini planladım ve kocamı eve kapadım tabi bu arada reglimin ikinci günü başlayıp adaçayı kürü uyguladım 10 gün kadar (prolaktinim tekrar yükselmesin diye) dediğim gibi benim yumurtlayacağımı hesapladığım hafta sonu bende ciddi gaz sancısı ve şikayeti başladı. karnım kocaman bi karpuza döndü. ayrıca özellikle sağ kasığımda bıçak gibi saplanan sancılar vardı. ve haftasına kalmadan -ayrıca daha reglime bi hafta varken- idrar testinde çıktı benim yavrucuk.

doktor bile şaşırıyor şu an SAT tarihime. çünkü benim yumurtlamayı hesapladığım gün yumurtlamış olsaydım haftasına idrarda çıkma olasılığı yoktu. bilmem kaç gün dölleniyo, tüplerden rahime iniyo, tutunup betahcg yayıyo felan.. yani benim o hallerim aslında hamilelik hallerimmiş.

uzun anlattım yine ama açıklayıcı olmuştur umarım.. bugün dolaylı anlatım günümde delikafadulden

:CüvCüv:

porttakal .!.:

canım benden de sana kucak dolusu selamlar.. opuyorumnanaktan

şimdi benim hamile kaldığım ayki durum biraz karışık oldu. prolaktin yüksekliği nedeniyle önceki ay ilaç kullanmış ve korunmuştum. çalışmaları yaptığımız ayda ben yumurtlama günü hesaplamalarına göre ay başı gibi sıkı çalışmamız gerektiğini planladım ve kocamı eve kapadım tabi bu arada reglimin ikinci günü başlayıp adaçayı kürü uyguladım 10 gün kadar (prolaktinim tekrar yükselmesin diye) dediğim gibi benim yumurtlayacağımı hesapladığım hafta sonu bende ciddi gaz sancısı ve şikayeti başladı. karnım kocaman bi karpuza döndü. ayrıca özellikle sağ kasığımda bıçak gibi saplanan sancılar vardı. ve haftasına kalmadan -ayrıca daha reglime bi hafta varken- idrar testinde çıktı benim yavrucuk.

doktor bile şaşırıyor şu an SAT tarihime. çünkü benim yumurtlamayı hesapladığım gün yumurtlamış olsaydım haftasına idrarda çıkma olasılığı yoktu. bilmem kaç gün dölleniyo, tüplerden rahime iniyo, tutunup betahcg yayıyo felan.. yani benim o hallerim aslında hamilelik hallerimmiş.

uzun anlattım yine ama açıklayıcı olmuştur umarım.. bugün dolaylı anlatım günümde delikafadulden

:CüvCüv: [/QUOTE

tesekkürler caniiiim:)))senin durum hakikatende biraz karisik olmus ama olsun bebisin seninle ..nasil oldugunun önemi yok

Genişletmek için tıkla...

nurfeza .!.:

yaa kürtajdan sonra doktorun 3 ay korunma vermedi mi ? merak ettimde bilmiyorumkismile

Genişletmek için tıkla...

eLover .!.:

hepinize merhaba annecikler ve annecik adayları.

aslı canım hoşgeldin, hem topic imize, hem de istanbula =) özlemiştik seni. tanıdıkların hepsi bir arada olunca insan kendini daha bir rahat mı hissediyor ne =)

bana gelincee... regl olmayı yarın beklerken bugün geldi. geldi evet, bu da demek oluyor ki artık gerçekten başladık. ya ben ben ne bileyim, sanki bir mucize olacak, cmt ye kadar regl olmıcam ve dr a gittiğimde "hande hanım, bu bir mucize ama siz hamilesiniz zaten" diyecek, ben sevinçten ağlayarak kesemi görücem, canım kocam koşarak içeri gelecek o da ağlıcak biraz falan diye düşünüyormuşum. bunu da bugün regl olunca fark ettim. yani ne garip bir kadınım ben, sanki başka bir alemde yaşıyorum. bütün mucizeler benim olsun isterken, hep bir yerlere çakılıp kalıyorum.

evet cumartesi tüp bebek için ilk resmi görüşme ve kontrolümüz var. ben çok gerginim. deli gibi kaçmak istiyorum arkama bakmadan. bir yandan da hemen başlamak ve hemen sonuçlandırmak için can atıyorum. sanıyorum dengesizliğin en uç seviyesindeyim. beynim, kalbim, içim, dışım, saçım, başım tamamen karmakarışığım. içten içe eşime kızgınım ve dün ona patladım. mutlu görünüyordu mutlu diye ona kızdım biliyor musunuz. kendimden çok utanıyorum evet ama ona kızıyorum. herşey bana olacak ve o sadece dışardan beni izleyecek ve bu büyük haksızlık. evet belki size çok yanlış gelecek, belki onu sevmediğimi düşüneceksiniz. hayır, işin aslı öyle değil eşimi çok seviyorum, hem de çok. ama istiyorum ki biraz beni anlasın. korkularımı, endişelerimi ama o aksi gibi beni rahatlatmak amacıyla önümüzdeki süreci sanki çok kolaymış gibi süsleyip püsleyerek önüme getiriyor ve bu beni iyice deli ediyor.

bir de tüm bunların üstüne tek embriyo transferi yasası kesinleştiği için ve ben 35 yaş altında olduğum için tek bir embriyo transfer edilecek bana (inşallah o günlere sağlıkla gelebilelim de ). bu da şansımı düşürüyor ve beni daha da çok geriyor.

şimdi diyeceksiniz ki sen hazır değilsin biraz daha bekle, kendini dinle. öyle de değil işte. 10 yıl da geçse, ben hala korkuyor olacağım. tam anlamıyla hazır hissetmeyeceğim. çünkü benim hastane fobim var. hastaneye gidince küçük çaplı panik ataklar geçiriyorum ve tabi bu şu an içinde bulunduğum durumda bu çok büyük bir dezavantaj =( ayrıca hormon iğnelerinden, yumurta toplama ve transfer işlemlerinden, ohss riskinden, yumurtalarımın gelişememesinden ve en ama en çok da tüm bu emeklerimin boşa gitmesinden kısacası önümdeki sürecin bildiğim ve bilmediğim her anından o kadar çok korkuyorum ki.

Allah bu yolda herkesin yardımcısı olsun diyorum. benim de, evlat isteyen herkesin de, bebek bekleyen annelerin de...

Çocuk istiyorum ama O KADAR ÇOK KORKUYORUM Kİ...

Genişletmek için tıkla...

eLover .!.:

hepinize merhaba annecikler ve annecik adayları.

aslı canım hoşgeldin, hem topic imize, hem de istanbula =) özlemiştik seni. tanıdıkların hepsi bir arada olunca insan kendini daha bir rahat mı hissediyor ne =)

bana gelincee... regl olmayı yarın beklerken bugün geldi. geldi evet, bu da demek oluyor ki artık gerçekten başladık. ya ben ben ne bileyim, sanki bir mucize olacak, cmt ye kadar regl olmıcam ve dr a gittiğimde "hande hanım, bu bir mucize ama siz hamilesiniz zaten" diyecek, ben sevinçten ağlayarak kesemi görücem, canım kocam koşarak içeri gelecek o da ağlıcak biraz falan diye düşünüyormuşum. bunu da bugün regl olunca fark ettim. yani ne garip bir kadınım ben, sanki başka bir alemde yaşıyorum. bütün mucizeler benim olsun isterken, hep bir yerlere çakılıp kalıyorum.

evet cumartesi tüp bebek için ilk resmi görüşme ve kontrolümüz var. ben çok gerginim. deli gibi kaçmak istiyorum arkama bakmadan. bir yandan da hemen başlamak ve hemen sonuçlandırmak için can atıyorum. sanıyorum dengesizliğin en uç seviyesindeyim. beynim, kalbim, içim, dışım, saçım, başım tamamen karmakarışığım. içten içe eşime kızgınım ve dün ona patladım. mutlu görünüyordu mutlu diye ona kızdım biliyor musunuz. kendimden çok utanıyorum evet ama ona kızıyorum. herşey bana olacak ve o sadece dışardan beni izleyecek ve bu büyük haksızlık. evet belki size çok yanlış gelecek, belki onu sevmediğimi düşüneceksiniz. hayır, işin aslı öyle değil eşimi çok seviyorum, hem de çok. ama istiyorum ki biraz beni anlasın. korkularımı, endişelerimi ama o aksi gibi beni rahatlatmak amacıyla önümüzdeki süreci sanki çok kolaymış gibi süsleyip püsleyerek önüme getiriyor ve bu beni iyice deli ediyor.

bir de tüm bunların üstüne tek embriyo transferi yasası kesinleştiği için ve ben 35 yaş altında olduğum için tek bir embriyo transfer edilecek bana (inşallah o günlere sağlıkla gelebilelim de ). bu da şansımı düşürüyor ve beni daha da çok geriyor.

şimdi diyeceksiniz ki sen hazır değilsin biraz daha bekle, kendini dinle. öyle de değil işte. 10 yıl da geçse, ben hala korkuyor olacağım. tam anlamıyla hazır hissetmeyeceğim. çünkü benim hastane fobim var. hastaneye gidince küçük çaplı panik ataklar geçiriyorum ve tabi bu şu an içinde bulunduğum durumda bu çok büyük bir dezavantaj =( ayrıca hormon iğnelerinden, yumurta toplama ve transfer işlemlerinden, ohss riskinden, yumurtalarımın gelişememesinden ve en ama en çok da tüm bu emeklerimin boşa gitmesinden kısacası önümdeki sürecin bildiğim ve bilmediğim her anından o kadar çok korkuyorum ki.

Allah bu yolda herkesin yardımcısı olsun diyorum. benim de, evlat isteyen herkesin de, bebek bekleyen annelerin de...

Çocuk istiyorum ama O KADAR ÇOK KORKUYORUM Kİ...

Genişletmek için tıkla...

eLover .!.:

hepinize merhaba annecikler ve annecik adayları.

aslı canım hoşgeldin, hem topic imize, hem de istanbula =) özlemiştik seni. tanıdıkların hepsi bir arada olunca insan kendini daha bir rahat mı hissediyor ne =)

bana gelincee... regl olmayı yarın beklerken bugün geldi. geldi evet, bu da demek oluyor ki artık gerçekten başladık. ya ben ben ne bileyim, sanki bir mucize olacak, cmt ye kadar regl olmıcam ve dr a gittiğimde "hande hanım, bu bir mucize ama siz hamilesiniz zaten" diyecek, ben sevinçten ağlayarak kesemi görücem, canım kocam koşarak içeri gelecek o da ağlıcak biraz falan diye düşünüyormuşum. bunu da bugün regl olunca fark ettim. yani ne garip bir kadınım ben, sanki başka bir alemde yaşıyorum. bütün mucizeler benim olsun isterken, hep bir yerlere çakılıp kalıyorum.

evet cumartesi tüp bebek için ilk resmi görüşme ve kontrolümüz var. ben çok gerginim. deli gibi kaçmak istiyorum arkama bakmadan. bir yandan da hemen başlamak ve hemen sonuçlandırmak için can atıyorum. sanıyorum dengesizliğin en uç seviyesindeyim. beynim, kalbim, içim, dışım, saçım, başım tamamen karmakarışığım. içten içe eşime kızgınım ve dün ona patladım. mutlu görünüyordu mutlu diye ona kızdım biliyor musunuz. kendimden çok utanıyorum evet ama ona kızıyorum. herşey bana olacak ve o sadece dışardan beni izleyecek ve bu büyük haksızlık. evet belki size çok yanlış gelecek, belki onu sevmediğimi düşüneceksiniz. hayır, işin aslı öyle değil eşimi çok seviyorum, hem de çok. ama istiyorum ki biraz beni anlasın. korkularımı, endişelerimi ama o aksi gibi beni rahatlatmak amacıyla önümüzdeki süreci sanki çok kolaymış gibi süsleyip püsleyerek önüme getiriyor ve bu beni iyice deli ediyor.

bir de tüm bunların üstüne tek embriyo transferi yasası kesinleştiği için ve ben 35 yaş altında olduğum için tek bir embriyo transfer edilecek bana (inşallah o günlere sağlıkla gelebilelim de ). bu da şansımı düşürüyor ve beni daha da çok geriyor.

şimdi diyeceksiniz ki sen hazır değilsin biraz daha bekle, kendini dinle. öyle de değil işte. 10 yıl da geçse, ben hala korkuyor olacağım. tam anlamıyla hazır hissetmeyeceğim. çünkü benim hastane fobim var. hastaneye gidince küçük çaplı panik ataklar geçiriyorum ve tabi bu şu an içinde bulunduğum durumda bu çok büyük bir dezavantaj =( ayrıca hormon iğnelerinden, yumurta toplama ve transfer işlemlerinden, ohss riskinden, yumurtalarımın gelişememesinden ve en ama en çok da tüm bu emeklerimin boşa gitmesinden kısacası önümdeki sürecin bildiğim ve bilmediğim her anından o kadar çok korkuyorum ki.

Allah bu yolda herkesin yardımcısı olsun diyorum. benim de, evlat isteyen herkesin de, bebek bekleyen annelerin de...

Çocuk istiyorum ama O KADAR ÇOK KORKUYORUM Kİ...

Genişletmek için tıkla...

wylma .!.:

Senacim Pelincim hos buldum, pelin hele seni cok hosbuldum tebrik ediyorum inanirmisin o kadar sevindim ki mutlu haberine Allah kucagina alip sarilacagin gunleri de gormek nasip etsin ins.

gelelim benim hikayeme, nasil baslayim ki biliyorsunuz biz Moskova da yasiyorduk, orda calisiyorduk ben ayni zamanda master tezimi yaziyordum bi yandan bebek yapip yapmama kararsizliklari icindeydim falan filan...neyse biz 2010 itibariyle ordaki isimize son verme ve turkiyeye donme karari aldik ve bu kararimizi uyguladik. yani artik ben de istanbuldayim. buraya tasinmak, yeni bi ise baslamak, burda yeni bi hayat duzeni kurmak, vs cok zor bi surecti. bu arada tezimi de tamamlayip vermem gerekiyordu tum bu kosusturmacanin arasinda. tr ye donmemizin en buyuk sebeplerinden biri de bu yil bir bebek istiyor olmamizdi ama bu yogunlukta planlarimizi bi sure daha ertelemek durumunda kaldik. neyse su an hersey rayina oturdu cok sukur ikimiz de calisiyoruz, yerlestik duzene oturttuk herseyi ki benim gibi pimpirikli biri icin bu hic de kolay olmadi. tezimin savunmasini verdim, juride tezimi fazla bulup sadelestirmemi istedilerkaydirigubbakcemile3 gaza gelip yazdikca yazmisim onu da hallettik sayilir yane..bebek calismalarina gelince tam ben artik iyce hazir hissediyorum bebek icin kendimi diye dusunurken (ozel saglik sigortasi 1 yili gecmeden karsilamiyormus dogumu)yine biraz daha beklememiz gerekti..

ben yokkene topicimise katilan arkadaslar hosgeldiniz tekrar. ee kislar nerde bizim skupumuz, tiffimiz? nasillar, dogum icin geri sayimlar baslamistir artik...handecim sen de tedaviye baslamissin galiba insallah en kisa zamanda duser mercimegin icine. Sena cim super annem senin neyin var niye kotusun bakiim?

Genişletmek için tıkla...