merhaba hanımlaar
sinem cim hayırlısıyla inşallah bebeğini kucağına alrısınn. benim kuzeninde suni sancı vererek doğum yaptı biraz uzun sürdü ama sonunda oğluna kavuştu:) umarım suni sancıya gerek olmadan bebeğin gelir:)
pelincim evet hikayeni biliyorum. hepinizi biliyorum ama isimleri bazen karıştırıyorum (gerçi bu hepinizde oluyormuş isim hatırlama yazılarınızı da biliyorum:))
ben ilk defa bir forum sitesine üye oldum. çocuk isterken benim gibi olan varmı diye internette karıştırıken kk ile tanıştım ve o zamandan beri takip ediyorum.
pelin cim cevabın için teşekkür ederm. eşim şehir dışındadoktor tahlil istediğinde sadece varikosel olabilir basit bir ameliyatla düzüelir falan demiş. geçen hafta eşim ist a gidince sonuçları gösteremedik cmts pazar geldi şimdi ama doktor h içi çalışıyormuş bu akşam yine ist a gitcek. yani benim iş 1 hafta daha askıda kaldı. ya bu hastalık keşke bende çıksaydı eşim doktora gitmekten nefret eder, kan görmeye dayanamaz nasıl tedavi olacak hiç bilmiyorum bu konuyla ilgili hiç konuşmuyor zaten
bu arada adet günüm bugün yarın bekliyorumama içimden hep gelmesin bir mucize olsun diye dua ediyorum
melekcim aramıza hoşgeldin. kusura bakma ancak yazabiliyorum ama transferim geçen perşembe oldu ve evde dinlenme modundayım, o yüzden pek nete giremiyorum. varikosel varmış eşinde, sayı 1 milyonsa boşuna ameliyat yoluna gitmeyin sayı gerektiği kadar artmaz ameliyatla. tabi eşinin ağrısı falan varsa o zaman iş değişir ameliyatla ağrılarından kurtulabilir.
sürece gelince. ben dr ve hastane fobisi olan bir insandım ama ben bile yaptıysam herkes yapar emin ol. zor bir süreç deniyor ama zor kısmı sadece gün sayarak testi beklemek inan bana. pelinim zaten aydınlatmış seni ama girdikçe ben de sorularını yanıtlamaya çalışırım. tekrar hoşgeldin, şansın bol olsun.
kızlar hepinizi kocaman öpüyorum, dualarınızı eksik etmeyin benden ne olur.
hepinize merhaba,
Yeni gelen arkadaşlarada hoşgeldiniz diyorum.
Eskiden yeni soruları ben ve Nur cvplardık, sonra Pelin, Hande, Sinem hamileik işine girişince daha yoğun cvp yazar oldular. Hepiciğinizle gurur duyuyorum kızlar canlarım canikolarım:)))))))))))))))))))))))
Ben Doruk ile mücadeledeyim, hayat çok zor olmaya başladı benim için, inanın içimde herhangi bir şey için istek veya azim kalmadı. Sürekli yeme içme saatleri ve uyku saatleri hesaplıyorum, tuttu tutmadı derken habire umudum kırılıyor. Zor bir çocuk benimkisi. Tüm dünyası benim, öyle bir aşkla bakıyor öyle bir okşuyor ki beni ellerimi kollarımı göğüslerimi o an ben ona tekrar aşık oluyorum. Ama bedeli çok ağır, fiziksel sorunlarım var geçmediği gibi katlanarak artıyor. Ben 1-2 ay içinde ameliyat olacağım yeniden öyle görünüyor. Çok kaçtım bu işten ama olmayacak, hayatımın kalanını böye sürdüremem. Afakanlar basıyor herşeyi düşündükçe ..Moralim bozuk, keyifsizim, pek yazmıyorum artık KK ya , bloğuma da... Arada sırada gelip sizleri okuyorum seviniyorum.
Hepinizi öperim, sağlıcakla kalın.
Arkadaşlar merhaba,
Bu konuyu görünce ilgimi çekti:) Baş sayfaları okudum biraz, sonra hepsini okuyamadım tabi, doğrudan son sayfaya atladım :) Sonu mutlu biten bir roman gibi maşallah:) Sscuba, konuyu sen açtığın için dikkatimi çekmiş, artık doğumuna bir adım kaldığını görünce çok sevindim gerçekten. Allah herkese bebeklerini hayırlısıyla kucaklarına almayı nasip etsin inşallah !
Benim durumum da biraz konunun başlarındaki gibi, akıl karışıklığı, gerçekten istiyormuyum vb. Biraz karışık bir durum, ben 38 yaşındayım ve biz bu yaşa kadar ciddi ciddi düşünmemiştik bebek olayını. Sonra Allah acı acı ders veriyor insana, sene başında meme kanseri olduğumu öğrendim. Erken teşhis, operasyon ve basit bir tedavi neticesinde yine eski halime döndüm hemen ama koruyucu tedavi menapoza sokacak beni :) İlk o zaman düşündük bebek olayını :) Yaşlandığımızı fark etmemişiz herhalde :) Doktorlar hamilelik için 3-4 ay izin verdi, tedaviye sonra devam ederiz dediler. İlk iki ay denedik olmadı, kontrol test vb. derken bu ay klomen kullanmaya başladım. Gelecek ay aşılama deneyeceğiz. Olmazsa bu sevdadan vazgeçip menapoza yelken açacağım :)
İki aydır belki de olmuştur diye erken gebelik testi yapıyordum, negatif sonuç beni çok hayal kırıklığına uğratıyor ama bebek sahibi olma fikri de bir o kadar korkutuyor. Acaba bu şansım yakında iradem dışında elimden alınacak diye mi bebek istiyorum, yoksa gerçekten istiyormuyum gibi düşünceler arasında gidip geliyorum. Acayip bir durum. Belki de bu yaştan sonra bebek sahibi olma düşüncesinin verdiği korkuyla ne yapacağımı bilemiyorum. Çok uzun oldu ama yorum yapmak isteyen olursa çok sevinirim :)
aminn şekerimmm inşallahh bende çok çekiniyorumm şu iştendeee ama kaderde de varsaaa kendimi daha fazla germek istemiyorumda. şimdi sana detaylandır şu kuzeninin doğumunu diyesim geliyor ama yok sormayacağımmm, neteende çok güvendiğim bi site var sadece oradan okudum ve daha çok kurcalamamaya karar verdimmm. Du bakali nolcakkk
Bazen hayatı gereğinden çok ciddiye alıyorrr hep bir anlam çıkartmaya çalışıyoruz gibi geliyorrr. O oldu bu bundan mı olduu, şunu buyüzden mi böyle yaptımm, hiii acaba geç mi kaldımm...
her değer verilen gibii işte hayatta çoğunlukla çok acımasızzzzz, kendinize göre bir düzennn çizmişşinizz ama büyük bir aksilik önünüzü keserekk size başka bir tiktakıı hatırlatmışşş. Size söylenecek çok şey ve çok az şey varrrr. Bir şeyi gerçekten isteyip istememeyii elde edemeyinceee daha net anlıyorsun sanırımmm, allahtan Allah beni öyle sınamadıı. Neysee kısaca gecenin bu vaktii kafamdaaa sancılansam sıkıntısı arasında saçmalıyorum biliyorumm kusuruma bakmayın lütfen. Kısaca iyileşmiş olmanız bileeee çok büyükk hediyeee umarımm küçük bir melekkk size merhaba deme şansınıda yaşatırrr, olmasada olsun varsınnn başka bir sürü müthiş hediyeee köşede bizleri bekliyor yerimseniben
Selam..29 yaşındayım..3-4 yllık evliyim..evliliğimizin şu zamanına kadar birçok sorunla uğraştık ve ben hiç bebek lafını etmedim..eşimde aynen..yalnız sanırım yaş sendromu nedeniyle iki aydır çocuk yapmaya karar verdim..bir-iki deneme oldu tabi..neyse yalnız içimde bir karasızlık hissediyorum..yani aslında eşimle kavga ettiğimizde yada herhangi bir mevzuda ona kızdığımda bebek hevesimde kaçıyor..korkudanmı böyle yapıyorum anlamıyorum.?? Bahanemi buluyorum?? Zırt diye vazgeçiyorum,sonra birşey oluyo tamam tamam istiyorum diyorum...bu gel gitler beni çıldırtacak!!! Eşimdede en ufak bir hareket olmaz..bahsetmez bile..bu işe hep böyle kadınlarmı karar veriyor?? Erkekler hep böyle susarmı??
Arkadaşlar merhaba,
Bu konuyu görünce ilgimi çekti:) Baş sayfaları okudum biraz, sonra hepsini okuyamadım tabi, doğrudan son sayfaya atladım :) Sonu mutlu biten bir roman gibi maşallah:) Sscuba, konuyu sen açtığın için dikkatimi çekmiş, artık doğumuna bir adım kaldığını görünce çok sevindim gerçekten. Allah herkese bebeklerini hayırlısıyla kucaklarına almayı nasip etsin inşallah !
Benim durumum da biraz konunun başlarındaki gibi, akıl karışıklığı, gerçekten istiyormuyum vb. Biraz karışık bir durum, ben 38 yaşındayım ve biz bu yaşa kadar ciddi ciddi düşünmemiştik bebek olayını. Sonra Allah acı acı ders veriyor insana, sene başında meme kanseri olduğumu öğrendim. Erken teşhis, operasyon ve basit bir tedavi neticesinde yine eski halime döndüm hemen ama koruyucu tedavi menapoza sokacak beni :) İlk o zaman düşündük bebek olayını :) Yaşlandığımızı fark etmemişiz herhalde :) Doktorlar hamilelik için 3-4 ay izin verdi, tedaviye sonra devam ederiz dediler. İlk iki ay denedik olmadı, kontrol test vb. derken bu ay klomen kullanmaya başladım. Gelecek ay aşılama deneyeceğiz. Olmazsa bu sevdadan vazgeçip menapoza yelken açacağım :)
İki aydır belki de olmuştur diye erken gebelik testi yapıyordum, negatif sonuç beni çok hayal kırıklığına uğratıyor ama bebek sahibi olma fikri de bir o kadar korkutuyor. Acaba bu şansım yakında iradem dışında elimden alınacak diye mi bebek istiyorum, yoksa gerçekten istiyormuyum gibi düşünceler arasında gidip geliyorum. Acayip bir durum. Belki de bu yaştan sonra bebek sahibi olma düşüncesinin verdiği korkuyla ne yapacağımı bilemiyorum. Çok uzun oldu ama yorum yapmak isteyen olursa çok sevinirim :)
amanınnnn nerdeyseee sendee yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmişsinn, pek görünmüyorsun buralardaa herşey yolundadır umarımmm. Bu arada denemez olur muyumm su kuşu oldum adetaaa sıcak duşun bini bin paraaa :1shok:
ah be anniş hayırdırrrr ne ameliyatı şimdi buu, fıtık falan mıı? Bu arada sen idolümüzsünnn küçük moral düşüşlerii belki amaaa fazlasına kesinkes izin yokk, hem ben doğuramıyorumm buna ne diyeceksin bakalımmmm. Herneyseee büyük geçmişler olsunnnn inşallahh sıkıntılarından operasyonsuz işlemsizz kurtulubilirr olmuyorsada bir an önce iyileşirsinnnnn umarımmmm...
herkese Günaydın
sinemcim doğum yarın dimi kısmetse, merakla bekliyoruz güzel haberlerini. bende sana detaylı anlatmak isterdim ama bence anlatmasam daha iyi :) seni korkutmak için söylemiyorum sakın yanlış anlama, o mutluluk herşeye değer galiba (inşallah isteyen tüm anne adaylarına)
sena cım çok geçmiş olsun üzüldüm seni böyle görmeye (okumaya :)) alışık değildim neşen kırılmış inşallah en kısa zamanda sağlığına kavuşursun , ameliyat olayını tam anlatmamışsın ama o doğumdaki yırtıkla mı ilgili? çok geçmiş olsun arkadaşım tekrar sağlığına kavuş da neşelendir bizi burada. doruk un maceralarına da zevkle okuyorum:) benim kuzenimin oğluna benziyor hareketleri ah canımm ya çok tatlılar:)
hande cim kalbimiz seninle inşallah en kısa sürede güzel haberlerini alırız güzel dinlen mutlu haber ver bize moral olsun:) gün içinde bile işteyken sık sık aklıma geliyorsunuz naptılar acaba diye
yeni gelen arkdaşımız seni çok iyi anlıyorum, bende daha çocuk istiyormuyum istemiyormuyum derken sorunla karşılaştım. allah herkese hayırlı zamanda hayırlı evlat versin
daha yazacaklarım vardı ama unutttum kafam çok karışık. neyse şimdi gideyim sonra yine gelirim herkese sevgiler a.s. bakalım alıntı yapmayı becerebilmişmiyim
merhabalar herkese vay bee ka. sayfa geçmiş neler neler olmuş yeni arkadaşlarımız katışmış.... Çok güzel bir sayfa olmuş eski heyecanını yeni Amaları olan insanlarla yaşamak güzel :)))))
Mellek,absynth hoş geldiniz bende burada arada yazan kişilerdenim işte....28.5 :)))))) Yaşında olup evlilikte 15 gün evvel 4 senemi devirdim2.5 sene d.kontrol hapı ile kesin çocuk istemedim sonra çevre baskısı ile denedim bir gebelik oldu hemide ikiz :) sonra düşük oldu vs vs... ve 1 sene geçmesine karşın hala kesin karar veremedim.... Eşim dün akşam bana düşünmediğini açık bir kelime ile ifade etti... Sanırım bende net değilim fisfisfis ama her ay acaba kazalan gebe kalmışmıyımdır demekten kendimi alamıyorum. Eğer hamileysem de duygularımı her test ettiğimde olsun diyorum :))) ama bakıyorum ki bu AMA 'lar yaş geçtikçe daha da artıyor sanırım bir yerden Sinem aplam gibi dönüm noktasını yakalamalı veeeeeeeeeeeeeee KIZÇESİNİ kucağa almalııııııııııııııııııııııı....
Rabbim isteyen herkese hayrıyla beraberinde versin bebelerini
Sena Çok geçmiş olsun dikkat et kendine emi....Tez zamanda şifana kavuşasın a.s.
Hande güzel haberlerini almayı bekliyorum dilerim tutmuştur hayırlısıyla
Selam..29 yaşındayım..3-4 yllık evliyim..evliliğimizin şu zamanına kadar birçok sorunla uğraştık ve ben hiç bebek lafını etmedim..eşimde aynen..yalnız sanırım yaş sendromu nedeniyle iki aydır çocuk yapmaya karar verdim..bir-iki deneme oldu tabi..neyse yalnız içimde bir karasızlık hissediyorum..yani aslında eşimle kavga ettiğimizde yada herhangi bir mevzuda ona kızdığımda bebek hevesimde kaçıyor..korkudanmı böyle yapıyorum anlamıyorum.?? Bahanemi buluyorum?? Zırt diye vazgeçiyorum,sonra birşey oluyo tamam tamam istiyorum diyorum...bu gel gitler beni çıldırtacak!!! Eşimdede en ufak bir hareket olmaz..bahsetmez bile..bu işe hep böyle kadınlarmı karar veriyor?? Erkekler hep böyle susarmı??
merhaba kızlaaarrr... bakıyorum da topiciimiz hareketlenmiş.. yeni yeni arkadaşlarımız gelmişşş hepside hoş gelmişşş... a.s.
sinem anneee noluyo bu hamilelere yahuu.. artık gününü doldurduğu halde gelmemeye başladı kuzular.. en istemediğimde bu biliyo musun. korkmak mı bilmem ama ayrımsamaya çalışınca genelde herşey doğalında gelişsin isteğim ağır basıyo.. dualarım seninleeee... nur hocam gibi sabahına suni sancıya gidecekken gece kendiliğinden sancılanırsın inş. sağlıklı, kolay ve sorunsuz bi doğum atlatırsın.. ve artık biliyoruz ki en geç yarın gelecek inş. prenseesss....
sena annecik noldu ki.. sen bizim idolümüzsün. yılmak yok, üzülmek yok.. bak doruk paşa büyüyo, günler geçiyo, zamanla sorunların ve sorumluluklarında azalacak inş. seni çok seviyoruz.. bi an önce ameliyat işini de sağlıkla atlatırsın ve eski enercik günlerine dönersin..
handem canım seninde mutlu haberlerini bekliyoruz ve kızımla beraber arkadaşının çok bekletmeden göbüşüne konabilmesi için dua ediyoruz..
Rabbim hepimiz için gönlümüzden geçenin hayırlısını versin..
bendeniz ve azra hatun iyiyiz çok şükür.. hafta sonu milat dedik şimdilikte bunu uygulamış görünüyoruz. sadece rapor işi biraz gecikecek gibi çünkü iş arkadaşlarımdan birisi dün itibariyle izne ayrıldı. bende hazır aybaşı rahatlığı varken kendimi çok hırpalamadan çalışıyorum. temmuzda alamazsam ağustosta alırım artıkın. ama hayatımda ilk defa elime fırsat geçmişken bu rapor işini değerlendiremezsem gözüm açık gider sempatiksalakcinni
neysem bizden şimdilik bu kadar olsun.. yine geliriz merak etmeyin.. çünkü daha sinem annenin tatlı haberlerini alacağız.. boshayallersmile
görüşürüz anaccıımmmmmmmmmmmm opuyorumnanaktan
Şu hayatı çok ciddiye alma konusuna katılıyorum :) Benim aslında şöyle oldu. Göğüste kitle olunca kötü olabileceğine dair bulgularda vardı, ameliyat dediler. Ameliyattan sonra "pardon bu temizmiş" dendi. Taa ki 15 gün sonra gelecek patoloji raporuna kadar biz de öyle sandık. İşte herşeyi gereğinden fazla irdelediğimizi ve bebek olayını ne kadar lüzumsuzca ertelediğimizi o zaman farkettik. Madem sağlığımız yerindeymiş, geri kalan herşeyi boşverip hemen bebek olsun dedik. Sonra kanser olduğu ortaya çıkınca tek düşündüğümüz tedavinin bebek sahibi olmamızı engelleyip engellemeyeceğiydi :)
Benim merak ettiğim, yani halime bakılırsa çok istediğim aşikar ama yine de korkular, acabalar arada yoklayıp duruyor. Yani herkesmi böyle olur yoksa gözü bebekten başka birşey görmeyen cesur yüreklerde varmıdır?
Eskiden iş-güç-kariyer ne kadar çok düşünürdüm. Ben çalışmazsam nasıl geçiniriz derdim. Şimdi umurumda bile değil valla, neyse ne herkes nasıl geçiniyorsa bizde öyle yaparız diyorum. Hayırlısıysa olsa keşke...
Selam..29 yaşındayım..3-4 yllık evliyim..evliliğimizin şu zamanına kadar birçok sorunla uğraştık ve ben hiç bebek lafını etmedim..eşimde aynen..yalnız sanırım yaş sendromu nedeniyle iki aydır çocuk yapmaya karar verdim..bir-iki deneme oldu tabi..neyse yalnız içimde bir karasızlık hissediyorum..yani aslında eşimle kavga ettiğimizde yada herhangi bir mevzuda ona kızdığımda bebek hevesimde kaçıyor..korkudanmı böyle yapıyorum anlamıyorum.?? Bahanemi buluyorum?? Zırt diye vazgeçiyorum,sonra birşey oluyo tamam tamam istiyorum diyorum...bu gel gitler beni çıldırtacak!!! Eşimdede en ufak bir hareket olmaz..bahsetmez bile..bu işe hep böyle kadınlarmı karar veriyor?? Erkekler hep böyle susarmı??
Bence bir kere bebek fikri "yapsakmı" diye aklınıza geldiyse istiyorsunuz demektir. Tecrübeli arkadaşlar daha doğru cevap verecektir ama sanırım bu korkuların olması normal. Benim durumum yakınlarda yazıyor bak, ben bile bu halimle hala korkuyorum, acaba mı diyorum. Benim acabaların şekli de değişik biraz hoş, daha çok "ömrüm yetiştirmeye yeter mi" şeklinde ama insanoğlu kendi durumuna uygun acabalar ve bahaneler üretmekte de başarılı bir varlık vallahi :)
Eşler duygularını belli etmiyorlar. Nasıl bir başarıdır bu ser verip sır vermezler anlamıyorum. Benim eşimin de hiç umurunda değilmiş gibi görünüyor hatta bana sürekli takma kafana bu kadar çok, hayırlıysa olur der ama iki aydır ne zaman adet oldum desem yüzünün şeklinden anlıyorum üzüntüsünü.