selam kızlar bunları yazma konusunda çok endişeliyim ama birilerine açılmam lazım bu durum beni mahvediyor..içimi kemiriyor kimseye açamıyorum kendimi..
okb hastasıyım okbnin her türlüsünü yaşadım..aklınıza gelebilecek herşeyi hertürli takıntısını hemde..hepsiyle baş ettim..kendim yendim..ama bu çok acı vericiymiş hamile kaldığımdan beri bununla cebelleşiyorum 35 haftalıkda hamileyim bu arada..yeni takıntım şu (lütfen ayıplamayın sapık falan değillim
) benim cinsel takıntılarım başladı eşimi çok seviyorum ama sırf bu yüzdern ilişkiye giremiyorum onunla.. ilişki esnasında sürekli erkek kardeşimle ilgili görüntüler aklıma geliyo perişan oluyorum sanki eşimle değilde tövbe haşa kardeşimle ilişki yaşıyormuşum gibi geliyor..sürekli rüyalarıma giriyor..bu görüntüler kalkıp hemen gusül abdesti alıyorum gündüz de gözümün önünden gitmiyor.televizyonda öpüşen bi çift falan göreyim hemen aklıma kardeşimle ben geliyorum..açık bi video falan göreyim nette tahrik olur ya insan banada oluyo haliyle ..sonrada diyorumki ben kardeşimi düşündüm bu yüzden zevk duydum ben bi sapığım diyorum..ama öyle birşey yok namaz kılarken otururken hassas bölgemde kıpırdanma olsun hemen aklıma bu görüntüler geliyo kıldığım namazları tekrarlıyorum ev işi yaparken aklıma geliyor..temizlediğim yerleri baştan temizliyorum..doğum yaklaştı temizliğe başladım ama iki gindür camlara dokunamıyorum..aklıma kardeşimle ilgili şeyler gelince o camları defalarca sileceğim çünkü..
hamileliğimden hiç bişey anlayamıyorum..en güzel günlerim ziyan oldu halada oluyo..ailemin yanına gidemiyorum kardeşimi göreceğim diye..
bu düşünceleri düşündükçe devamlı gusül abdesti alıyorum abdest almadan temizlikde yemekde yapamıyorum ..çocuğuma daha beşik alamadım..uğursuzluk olacak diye.. bugün bi doktor size acı veren düşünce ne olursa olsun kenara çekilin düşünün.. o düşünceyi siz düşünün çağırın onu.. acı versin size önemsemeyin..birdaha gelmeyecek göreceksiniz dedi oturdum acı çeke çeke ağlaya ağlaya kendimi kardeşimle hayal ettim bişey olmadığını görünce aslında rahatladım..ama açık saçık düşünceler düşününnce normal insanlarda bile bir zevk hali oluyor..bendede oldu şimdide sen bu düşüncelerden zevk aldın diyorum jkendime engel olmaya çalışıyorum ama olmuyo..şimdi oturdum ağlıyorum perişanım hayatım mahvoldu doktora gitsem hamileyim ilaçda alamam.. kimseye bunları anlatamazdım ne yapayım dedim aklıma burası geldi nolur beni kınamayın..çok vicdan azabı çekiyorum yardım edin..çocuğumda gelecek bir aya ona nasıl sağlıklı bir anne olacağım ben.. keşke kanser olsaydım diyorum bazen..Allahım bana ve benm gibi olan herkese yardım etsin..bunları kimseye anlatamam ...bana nolur bu düşünceleriden sorumlu olmadığımı söyleyin ..
